dimsonic

καλημέρα παίδες. Ήταν ένα ομολογουμένως ενδιαφέρον νήμα. Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις και την συζήτηση. Τουλάχιστον κάτι έπιασα. Να το ξανακάνουμε!

Δες αλλα βιντεο. Στο καθένα αλλο χρωμα

Μονο που η δικιά του ανοιχτη ρε υποτιθεται συμπτωματικά μπορεί να ακουστεί μονο εκει. Αν το μεταθεσουμε παει περίπατο

σορρυ CEbB ήθελα, το μέτρησα πιο κάτω χωρίς D όμως... οπότε πάμε στην αρχή του νήματος

εντάξει....αλλά οι τρεις τελευταίες θα ειναι BFBb όπως και νάχει και αυτές νομίζω μένουν στ αυτί άρα? Αb#9

πάντως όπως και να το παίξεις μικρή και μεγάλη θα έχει

και δεν τίθεται θέμα, εντάξει, δύσκολο ήταν την πρώτη μέρα πες, απλά είπα να ξεκινήσω το βιβλίο βήμα βήμα να δω πού το πάει ο ποιητής

όπως είπε κι ο Σπύρος, τα έχω ξεκόψει αρκετά. Τα τελευταία χρόνια με πιάνω να παίζω αρκετά τρίχορδα πιό αφηρημένα διότι το μυαλό με πάει γρήγορα στην ανάλυσή τους και χρησιμοποιώ πολύπλοκα (5 χορδα πχ) όσα μου μου είναι δεύτερη φύση πια. Ακόμα και κλασικά μπαρέ 6χορδα ματζόρε τα έχω καταργήσει...

και εγω αλλά το λεω επειδή το είπε ο φούζιος. Και γενικά δεν βολεύει το μπαρέ με το 4ο δάχτυλο εκεί κάτω. Ενώ χαλαρό στην μι...

βεβαια μπορείς να το παίξεις και με μπαρε 4 6 4 5 4 7 αλλά δεν ακούγεται τόσο ευχάριστα

αυτό κι αν ξεσκίζει αυτό είναι άλλο ένα θέμα γιατί φαγώνεται ο συγγραφέας να μην το βάζει μπαρε

Μάλιστα, αυτό όντως δεν το είχα υπόψη, αν και νομίζω κάπου το πήρε το μάτι μου σε ένα σχόλιο απο αυτά που διάβασα. Απλά εξακολουθώ να προβληματίζομαι (και πάει και στον φούζιο ως επεξήγηση) γιατί πχ ενώ όπως είναι στημένο έχει root σε Ab οπότε ...ευθύς συλλογισμός περι της ονομασίας και όχι να ψάχνεις το root που δεν υπάρχει και φυσικά γιατι να μην χρησιμοποιήσεις δυό πολύ πιό εύκολες θέσεις με 4 χορδές είτε τις ΕΑDG ή τις ADGB

Το βάζω εδώ και αν χρειάζεται το μεταφέρει κάποιος. Στον καιρό της καραντίνας αποφάσισα να ασχοληθώ "σοβαρά" με την κιθάρα... Κατέβασα λοιπόν τα αρχαία βιβλία του Mickey Baker και προχώρησα με ρυθμό χελώνας. Οι λόγοι πολλοί. Κυρίως ο πιό βασικός ότι έχω μάθει αρκετά πράγματα όπως με έχει βολέψει εδώ και πολλά χρόνια, και μάλιστα αρκετά με άλλα ονόματα ή άλλες θέσεις ή έστω τείνω να χρησιμοποιώ συγκεκριμένες θέσεις και όχι τις πιό βολικές ή "σωστές" στην ανάπτυξη των ακόρντων. Χώρια που από μικρός κάνω κατά κανόνα αντιμετάθεση των δακτύλων 2 & 3. Τεσπα, ο συγκεκριμένος διαλέγει ένα πακέτο βασικά ακόρντα και ένα παλούκι που το θέλει σώνει και καλά είναι ένα που ονομάζει D13b5b9. Το οποίο είναι αυτό με την ρε εννοείται μπουκωμένη. Τώρα το ενδιαφέρον είναι ότι στο ακόρντο αυτό δεν υπάρχει root, και συνεπώς είναι αρκετά δύσκολο να το μεταφέρεις ανάλογα με τα γούστα. Από την άλλη μου ακούγεται (είναι βασικά) μια Αb#9, ίσως πιό σοφιστικέ και στρετσαρισμένη και η λογική της μάλλον είναι ότι λύεται πολύ όμορφα σε Gmaj7. (και που φυσικά αν ονομαστεί Ab#9 την κουμαντάρεις μια χαρά και δεν έχεις να την συσχετίσεις με μια ..."άσχετη ρίζα" Φυσικά η επόμενη προτεινόμενη από τον συγγραφέα είναι μια ακόμα χειρότερη σε τέντωμα Gmaj7 που περιλαμβάνει το 4 δάχτυλο εκεί που ήταν και το υπόλοιπο πακέτο να ανέβει πιό πάνω ένα τάστο. Μια ματιά στο δίκτυο βρίσκει τον μισό πλανήτη να κατεβάζει #@%$@! για το ακόρντο και να προσπαθεί να λύσει τον γρίφο. Εσείς τι θα λέγατε?

δηλαδή έχουμε βύσμα?

Μια χαρά τον καταλαβαίνω. Απλά δεν με τραβάει. Οτι γνωριζόμαστε γνωριζόμαστε. Αλλιώς δεν θα φτιάχναμε τέτοια νήματα. Όσο για τον Santana μαζί σου. Μετά το 81 μετα βίας τον ακούω και μετά το 90 δεν τον ακούω.

μπα.... δεν το κατάλαβες καλά. Είπα ότι προϋπόθεση είναι να έχουν αναγνώριση από πολυ κόσμο. Και προφανώς δεν τους ακούω επειδή δεν μου αρέσουν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τους έχω ακούσει. Από κάποιους μάλιστα έχω και δίσκους, άσχετα αν πλέον ακούμε σχεδόν συνδρομητικά. Και με παρεξηγείτε. Το νήμα δεν είναι "να γεννάμε άλλα πάθη" είναι: πως γίνεται τόσος κόσμος να αρέσει τον Χ, ο Χ να είναι εξαιρετικός και καταξιωμένος, ανάλογος με τον Ψ, να μας αρέσει ο Ψ και όχι ο Χ. Επίσης δεν είναι ανάγκη να συμμετάσχετε αν δεν θέλετε.

παράπλευρη ερώτηση: γιατί ο Robert Cray έχει τόσες πολλές και ...άσχημες στρατο? Όλες είναι διαφορετικές χρωματιστές, παλ εντελώς μη τραβηχτικές

ποιός πέθανε ποιόν και γιατί?

μια οποιαδήποτε να πάρει. Αρκεί να είναι τελεκάστερ

Μα ακριβώς αυτό είναι το νόημα του νήματος. Θενκ γιου.

τώρα που το λεγεις...ίσως έχεις και δίκιο..

Ξεκαθαρίζουμε τους κανόνες του νήματος. Λέμε ποιούς κι αν χρειαστεί συζητάμε γιατί. Δεν έχει : γιατί δεν σου αρέσει ο "θεός" τάδε, ούτε δεν ξέρεις τι σου γίνεται. Τι δεν μας αρέσει. Μπορεί να είναι οι καλύτεροι του κόσμου. ΟΚ. Εμάς δεν μας αρέσουν. Προϋπόθεση: να τους αρέσουν σχεδόν ΟΛΟΙ οι άλλοι. Ελεγα να το κάνω poll, αλλά θα περιόριζα τα ονόματα. Όπως είναι μπορούμε να προσθέσουμε και άλλους που θα θυμηθούμε στην πορεία. FranK Marino Joe Satriani Yngwie Malmsteen Steve Vai John Petrucci Randy Rhoads Angus Young Scott Henderson Daryll Stuermer Joe Bonamasa Frank Gambale Steve Morse Prince Bill Connors Stanley Jordan Slash Joe Perry John Frusciante Tom Morello

κάνε και μια HDL LDL καλου κακού

Δεν ηξερα οτι κι αυτουνου δε του αρεσει

παραδόξως δεν μου αρέσει ο Henderson δε μου άρεζε ο Mayer. Αλλά άκουσα τα πρώτα του. Που είναι εξαιρετικά. (όχι ως blues όμως)