dimsonic

Τα σχόλια είναι η τρελλή χαρά. Παίρνεις pop corn και ξενυχτάς. Αν και βέβαια ήδη οι διοργανωτές έχουν αρχίσει να διαγράφουν σχόλια. Επίσης οι περισσότεροι αμερικάνοι δηλώνουν ότι τα βίντεο τους δεν είχαν ακροάσεις. Επίσης κατηγορούν τον νικητή ότι επενέβη και έκανε και edit στο original video.

δυό από τα καλύτερα σχόλια που δεν χορταίνω να διαβάζω I hate to say it, but IM SURE RAMIN AND ABRAHAM DID NOT LISTEN TO A THOUSAND OF THEM , PUT ASIDE THE 10 THOUSANDS !!! και έχει απόλυτο δίκιο. Ακόμα και στις 18 μέρες που είχε στη διάθεσή της η επιτροπή, έπρεπε να ακούσει και να δει 11000 συμμετοχές. Δηλαδή 611 τη μέρα, κάθε μέρα. Κάθε βίντεο κρατάει 4 λεπτά και κάτι. Χρειάζονταν δηλαδή 41 ώρες τη μέρα για να ακούσουν και να δούν από μία φορά την κάθε συμμετοχή. Ουδέν σχόλιον I wonder how many unsuspecting people bought the Spitfire sounds in the hope of being in with a chance? My hat’s off to Spitfire for the great business idea...and it goes firmly back on for their judging criteria and moral fibre . Having said this, I thought the runners-up were fine. We have to remember that Stravinsky’s Rite of Spring caused a riot at its first performance... but at least it was Stravinsky and not this third rate madness. Αυτό είναι το θλιβερό της όλης ιστορίας. Δεν συζητάμε ότι για να συμμετάσχεις έπρεπε να υπογράψεις δήλωση ότι κατέχεις νόμιμα τις βιβλιοθήκες που χρησιμοποιησες. Total sham-job, no one who’s already worked on major motion pictures should have been allowed to win otherwise, what is the point of this? To help get into the world of scoring...the winner was way past already there...shame on you Spitfire ?

τα είπαμε και παραδίπλα στο νήμα του Γιώργου. Ενας πολυδιαφημισμένος διαγωνισμός με κριτές τον ίδιο τον συνθέτη της σειράς και όλη την ομάδα παραγωγής ήχου κατά τα λεγόμενά τους τουλάχιστον έψαξαν έψαξαν και βρήκαν ...ούτε καν χρυσές μετριότητες. Το νήμα των αποτελεσμάτων στο youtube έχει τιγκάρει στην κοροϊδία, δεν ξέρω καν αν ακόμα είναι ανοιχτό για σχόλια. Όσες παραγωγές από παιδιά του νοιζ άκουσα ήταν σαφώς αρτιότερες και ψαγμένες, εκτός αν ασχολήθηκαν και πάλι με τους κομπρέσσορες και τους έφυγε η σύνθεση, ο συσχετισμός με την ιστορία και την πλοκή, το timing, η σοβαρότητα, το στοιχείο του suspense και της έκπληξης και γενικότερα του ντυσίματος της κάθε σκηνής. Σαν πρώτη μου δουλειά με κινούμενη εικόνα έριξα αμέτρητες ώρες, δεν περίμενα πολλά, όταν έβλεπα ότι βγαίνανε έξω μουσικές από ανθρώπους με κανάλια με χιλιάδες συνδρομητές και υποστηρικτές και δεκάδες ή εκατοντάδες παρόμοιες δουλειές. Περίμενα όμως τα 5+1 που θα διακρινονταν να μου ρίχνανε στα αυτιά. Κάτι που δεν έγινε, και ας ακούγεται πομπώδες σε οποιουδήποτε τα αυτιά. Ασχολήθηκα πολύ και έφαγα μόνος μου τα μούτρα μου χάνοντας μέρες και ώρες για λάθη που έπρεπε να διορθώσω τις επόμενες μέρες και ώρες και μπήκα με τη μία στα βαθειά σε έναν πολύ ενδιαφέροντα τομέα. Τις επόμενες μέρες ελπίζω να βρω χρόνο να κάνω ένα making of. και για να δούμε με τι είχαμε να κάνουμε.... 11.000 συμμετοχές. και ο νικητής? Ατέλειωτες περγαμηνές. Ενδιαφέρον αποτέλεσμα ..για κάποιο άλλο βίντεο. Ωραία ιδέα να φτιάξεις 8bit music score... Μάλλον είναι στραβός ο γιαλός. Απο εκεί και πέρα, ανοιχτός διαγωνισμός, τα ονόματα φαίνονται, κόρακας κοράκου μάτι... Μην ακούσω κανένα να μου πει είσαι γκρινιάρης. Ας μου πει...που πας ρε Καραμήτρο... DAVID KUDELL, PRODUCER/DIRECTOR Before creating Rimrock Creative Media, David worked as a sound editor in Hollywood on over 25 feature films (Black Hawk Down, The Matrix Reloaded, Mission Impossible 3). From 2007-2015, he created and managed the in-house Pechanga Creative Studios and was responsible for TV commercial production at Pechanga Resort & Casino in Temecula, CA. At Rimrock, David has worked with clients in a variety of industries, including resort & casinos, software & tech companies, amusement parks, tourism, finance, small business, and legal marketing. David's expertise includes the entire video production process - producing, directing, writing, cinematography, editing, motion graphics, sound, music composition, and color grading. This allows Rimrock to serve as a one-stop shop for smaller projects, or scale up to large campaigns by bringing on a crew of trusted collaborators. He has a Master's Degree in Film and Television from San Diego State University, and has taught courses in Sound Design at SDSU.

Δηλώνω ένοχος με το D13b5b9. Εγω παρέσυρα στον βούρκο το αγνό παιδί με τα ...τραπέζια...

ο διαγωνισμός ήταν τελικά η κωμωδία της χρονιάς. Δεν το συζητάμε ότι τα δικά μας τους ρίχνανε στ αυτιά. Αυτή τη φορά δεν έχω καμμία αναστολή να το πω. Αλλά ...ΟΚ

παιδιά ΟΚ. Εγώ φταίω για όλα. Εγω ξεκίνησα αυτή την τρέλλα και δεν θα το ξανακάνω.

αυτόματα βγήκε ο τίτλος? Gonzalo είναι

εγώ πάω να τηγανίσω δυό αυγά. (το κομμάτι τέλειο ε?)

τι φάγατε?

είπα εγώ ξεκάρφωτα? (δεν ξέρω μπορεί κι όλας). Αλλά το νόημα είναι αυτό που έγραψα στο προηγούμενο ποστ. Σου δίνει 26 ακόρντα και σου λέει "μη ρωτάς μάθε τα θα χρειαστούν" Το τι κάνουν είναι προφανές και το καταλαβαίνει και ένα μικρό παιδί. Απλά έχει το βιβλίο αυτό το παλιομοδίτικο στυλ με την αποξενωμένη πληροφορία

το περι μή παιξίματος της D το ξεκαθάρισα εγώ στο πρώτο ποστ. Γενικά το βιβλίο είναι πολύ συμπυκνωμένα γραμμένο και χωρίς πολλές επεξηγήσεις. πχ έχει ένδειξη για μερικό μπαρέ σε διάφορες θέσεις και από εκεί (μερικό) καταλαβαίνεις ότι ό,τι δεν έχει βούλα δεν παίζεται. Το αναλύει εδώ αυτός ο καλός άνθρωπος στο 4.20 Επίσης η περίφημη σελίδα 1 του βιβλίου με τα βασικά ακόρντα είναι αυτή. Βέβαια όλα τα ακόρντα είναι κατα γενική ομολογία γνωστά, αλλά πιστεύω η λογική του βιβλίου όπως συνεχίζεται και ο τρόπος που θελει να προσεγγίσει ο συγγραφέας είναι συγκεκριμένος και αν θέλεις να μπεις στο πνεύμα του θα χορέψεις.

έλα μου ντε...

Αν δεν ημουν εγω ακομα για τον οδοντίατρο θα λέγαμε

Too old to rock n roll. Υπενθυμιζω εκλεισα τα 63 πριν λιγες μερες.

Good for you. Εγω οπως ειπα χρειαστηκα μια μερα. Συγνωμη αλλα το δικο μου μυαλο σε μια συγχορδια που ονομαζεται χ ψαχνει παγια μια νότα χ μεσα της ωστε να ξερει που θα παιξει την χ+5 αυριο. Το μυαλο μου δεν μπορει να σκεφτεται ειναι d αλλα ειναι στη θεση της Ab. Κάποτε μπορει. Τωρα πια οχι. Αν σου πω δηλ παιξε την E13b5b9 πως θα κανει αστραπιαία το μυαλο σου υπολογισμο να την παιξεις στο 6ο ταστο; Συνδέεται ευκολα το 6ο ταστο με Ε; για μενα οχι

Η D ειπαμε δεν παιζεται. Ουτε ως νότα ουτε ως χορδη

Και γω ακουγα Cassidy. Ο φιλος μου που δεν παει τους beach boys να δεις πως τον ακουγε!

Καμμία διαφορα. Αφου κανενα δεν μπορουμε

δεν σε πιάνω

Φάνη εδω με μια μουσταρδί ανοιχτή και μια θαλασσιά εδώ με μια πρασινοκίτρινη με τορτουαζ πικγκαρντ? αλλά γενικά...πολύ ασυνήθιστα χρώματα

Φίλε μου δεν βγαίνει κανένα μένος. Πες ότι είμαστε έξω και πίνουμε καφέ. Και λέμε για κιθάρες και κιθαρίστες. Αν δεν μπορούμε να πούμε αυτά που αισθανόμαστε με τους φίλους μας με ποιόν θα τα πούμε? Όταν βγαίνω με φίλους που ακούμε μουσική και ξέρουμε ο ένας τα γούστα του άλλου ξέρεις τι θάψιμο πέφτει? Θα έπρεπε να ήσουν απο μια μεριά να δεις. Προφανώς και είναι προσωπική άποψη. 100% όχι 90. Τον Mayer δεν τον γούσταρα καθόλου (αν ψάξεις εδώ μέσα θα βρεις πολλά νήματα σχετικά) γιατί αρχικά τον γνώρισα από την καθαρά μπλουζ φάση του όταν ήδη ήταν πολύ μεγάλος. Στη συνέχεια τον έψαξα από το 0, άκουσα όλα τα αλμπουμ από spotify - tidal και έφτασα σε σημείο να θέλω να ψωνίσω. Τα πρώτα του είναι εξαιρετικά. Συνθέτης με κεφαλαίο Σ. Βέβαια στην πορεία τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας με δηλώσεις, εμφανίσεις, εκκεντρικές ιστορίες κλπ, αλλά δεν παύει να έχει φτιάξει συνθεσάρες. Επίσης στο νοιζ θεωρώ ότι μιλάω με κολλητούς. Το είπα πιό πάνω. Δεν μπορώ να μιλάω με ξύλινη γλώσσα ούτε με το σεις και με το σας. Δεν βγαίνουμε και στον Χατζηνικολάου να πούμε... Θα σου πω ένα παράδειγμα. Εχω ένα φίλο που μεταξύ μας έχουμε κοινά ακούσματα. Στο 80% συμφωνούμε. Σε ένα 10% έτσι κι έτσι και σε ένα 10% απο αυτά που μου αρέσουν τα ΜΙΣΕΙ. Σε κάθε ευκαιρία μου ρίχνεται κανονικά. Ενα τυπικό όνομα είναι οι Beach Boys και o Brian Wilson. Εγώ έχω σχεδόν τα πάντα και προσκυνάω. Εκείνος μου χάρισε τα δικά του pet sounds, γιατί "ήθελε να τα σπάσει" και τον "παρασύραμε" να τα αγοράσει.

Ο κρεις δεν το πήγε παραπέρα, αλλά πως να στο πω να το καταλάβεις.... το υπηρέτησε το είδος. Δεν μου έδωσε την ιδέα ότι το εκμεταλλεύτηκε (ΑΝ κάποιος πούμε ότι το εκμεταλλεύτηκε) Για τον Χεντερσον είπαμε. Για τον Mayer επίσης έχουμε αναλωθεί. Δεν μου αρέσει η περσόνα του, αλλά είναι πολύ καλός συνθέτης και παίκτης. Όσο για την "αντιπαράθεση" μπορεί να τραβήξει χρόνια. Σε συμπαθώ ιδιαίτερα θα έλεγα, ΟΚ διαφωνούμε σε αρκετά. Θα είχε ενδιαφέρον πάντα να είχαμε την γνώμη πχ του ez που είναι πιό καθαρόαιμος στο είδος.

καλημέρα. Βασικά το ακόρντο του θέματος είναι 5χορδο. Η μια χορδή είναι τυπικά muted αν και για το συγκεκριμένο τόνο μπορεί και μόνο να παιχτεί ανοιχτή. Κατά τα άλλα, αν και 5χορδο είναι από τα πολύ δύσκολα. Τώρα...τι θα παίξει το άλλο όργανο. Υποθέτω ότι προορίζονται βασικά για εισαγωγές ή κλεισίματα όπου ο κιθαρίστας μένει μόνος του. Επίσης αρκετά από αυτά είναι χρήσιμα για συνοδεία τρίο ας πούμε χωρίς μπάσο ή και τύμπανα όπου η ρυθμική παίζει τον ρόλο και αυτών των δυο.