dimsonic

μήπως να αλλάζαμε και τον τίτλο του νήματος?

6/8 είπαμε. το γράφει στην ούγια

καλά ρε σε βαλς μπλουζ παίζαμε..... πάω να δω τι έχει το μπουκάλι μου...

αν δεν μου το έλεγες δεν θα το έψαχνα καν

6/8 ήταν? για δες...

μια χαρα τα καταλαβαίνουμε. Το θέμα είναι ΤΙ ακριβώς έγινε στην προκειμένη. Από την άλλη καθημερινα βλέπουμε να γίνεται αυτή η "συνεννόηση" και την καταπίνουμε. Μπορείς να αγοράσεις 1000άρι βενζίνη στα 4 μέτρα με 4 πόρτες, 120 ίππους, abs, 4 δισκόφρενα, κλπ κάτω από 14000-15000? όχι όλες οι μάρκες είναι συνεννοημένες και πουλάνε το ίδιο με την δικαιολογία ότι δεν είναι το ίδιο προϊόν.

πέφτουν κορμιά λέμε.... ποιός θα πρωτογράψει

έβαλα κι εγώ δυο τρεις νότες fotis.mp3

πέραν του οποιουδήποτε λάκκου στο παραδειγμα που έβαλα πιό πάνω αν βάλουμε στην άκρη τον Θωμά που κάποιος στην Ελλάδα θα το σκεφτεί γιατί στα 880 θα βάλει και τα 30 μεταφορικά και δεν θα την πιάσει την κιθάρα πριν πληρώσει, στους δυο Ελληνες, η διαφορά των 10 ευρώ μπορεί και να παίξει ρόλο. Σου λέει θα πάω να πάρω την 900 και όχι την 910. Με τη λογική αυτή ευθυγραμμίζονται και οι δυό Ελληνες και σύντομα μπορει να δεις και τους δυό στα 910, ή να δεις τον ένα 910 συν μια ζώνη Το θέμα είναι που χώνεται η μαμα εταιρεία.

ωραία έχει λοιπόν η fender μια ωραία στρατ που λεει στο σαιτ της 1000 ευρω. Πόσο την δίνει στον νακα πχ, πόσο στον αθενςπροοντιο και πόσο στον θωμα? πες (αυθαίρετα λεω) 800,850, 700. Από εκεί και μετά πες τις βρίσκουμε στον καθένα αντίστοιχα, 900,910, 880. Πού εισέρχεται η χειραγώγηση? Τους απαγορεύει πχ όλους να πουλήσουν κάτω από 880?

δηλαδή αυτή η minimum price δεν ήταν η εξάντληση του margin του αντιπροσώπου? Οι αντιπρόσωποι έχουν με την σύμβασή τους ένα margin πχ 40% από την RRP. Κάτι που είχε RRP 1000 τους απαγόρευε να το πουλήσουν 600? Τους απαγόρευε ακόμα και το 550? (σε περίπτωση που ο πωλητής έκρινε ότι έστω με χασούρα στο συγκεκριμένο είδος θα είχε άλλου είδους κέρδος από έναν πελάτη) Ή τους έδινε πολύ μικρό margin?

παρακολουθω λίγο τα λινκς αλλά δεν βγάζω νόημα, ιδίως διότι δεν θελω να μπω σε λεπτομέρειες που δεν θα τις δώσουν "μασημένες". Καταλαβαίνω τι είναι χειραγώγηση, αλλά εν προκειμένω τι ανακάλυψαν οι άγγλοι που ήταν πια τόσο κραυγαλέο? Υπάρχει κάποιο παράδειγμα με νούμερα? Πχ ξέρουμε όλοι οτι η αγορά γενικά έχει εικόνα "χειραγώγησης" με τη λογική ότι πχ για κιθάρες αν θες σειρά παραγωγής από brand name κλπ πρέπει να δώσεις 1Κ. Πετάλια της σειράς ο.1-.15Κ. Μπουτικ .25-.4Κ Δεν υπάρχει περίπτωση να έρθει η fender πχ και να σου δώσει στρατ με 400 ευρώ. Ούτε squier κάτω από 200. Το να πέσει η entry level squier κάτω από 200 προφανώς και είναι εφικτό, όταν φτάνουν οι HB ή οι άμεσες αγορές από ιντερνετ στα 90 και 95. Αλλά δεν πέφτει. Αυτό δεν είναι χειραγώγηση? Αν ήθελε η κάθε fender δεν θα μπορούσε να πουλήσει κάτω από 200? Σίγουρα δεν θα σκεφτόταν κανείς ΗΒ αν έκανε η φτηνή fender 150. Όμως κάνει ενα τίκ πάνω από 200

δεν ξέρω τι project έχεις σκοπό να στήσεις στο cubase. Πάντως νομίζω τα 16 είναι αρκετά. Πάνω απ αυτά μόνο για επαγγελματική δουλειά θα έλεγα, και φυσικά εξαρτάται αν χρειάζεσαι τόση ram και ssd για την άλλη χρήση. Φυσικά και είναι καλό. Σε specs είναι υπερ τούμπανο, αλλά το λεω μόνο για αξιοπιστία. Εγώ έχω δουλέψει μόνο hp και dell και....turbo x. Με φυσικά κανένα θέμα με τα δυό πρώτα, από δυό φορές το καθένα. Πάντα για laptop μιλάμε. Δεν είναι πανάκριβο. Για 350 ευρώ αυτά που κάνει είναι σχεδόν δώρο. Αντάπτορες δεν υπάρχουν, απο όσο ξέρω. Εξ άλλου θα δώσεις τόσα χρήματα στο laptop μην κολλήσεις εκεί. Αυτό άλλωστε θα σου δώσει δυνατότητα να προσθέσεις και άλλα κανάλια εκτός αυτών της 400

το τι έχει φτιάξει αυτός ο άνθρωπος είναι απλά απλησίαστο..

Κοίτα να δεις, i7 9ης γενιάς είναι καλή ιστορία. Επειδή λίγο πολύ όλοι καταντάμε να δουλεύουμε cubase με λαπτοπ θα σου πω ότι παίζει μεγάλο ρόλο η μνήμη και ο ssd. Εγώ με i5 τριετίας 2ης γενιάς (2 cores) 8 gb, βλέπω το ζόρισμα στα μεγάλα project στη μνήμη κυρίως. Επίσης πολύ σημαντικό είναι να δεις αν η καρτα οθόνης τραβάει μνήμη από τη ram και δεν έχει δική της, που συνήθως είναι μονόδρομος στα φορητά. Όταν βάλεις μια 27άρα ή 32άρα πάνω για να δουλέψεις καλά θα το καταλάβεις. Κατά τα άλλα, έχουν μια τάση τα μακ να καταπίνουν κάθε πρόβλημα του λογισμικού, εκεί δεν υπάρχει η μνήμη είναι λίγη, ή μου φταίει ο δίσκος. Αλλα μη σου τύχει να θες να πειράξεις κάτι που το κάνεις ψωμοτύρι στα 10άρια και να φας 2 απογεύματα ψάχνοντας πως γίνεται. Όταν μπαίνει και το κόστος στη μέση, ξεχνάς τα πάντα και πας σε windows με ενα καλό configuration που νομίζω το έχεις.

θα σου πω 2-3 πράγματα... το lenovo ακούγεται δυνατό. Βέβαια είναι 3 σειρα μετά από hp, dell, klp Θα σου έλεγα για μακ αν ξέρεις να τα δουλεύεις. Εζησα λίγο με μακ και κουράστηκα να ψάχνω πώς γίνεται το τάδε που ξέρω πως γίνεται στα windows. Θα το έπαιρνα μόνο 1. αν είχα λεφτά 2. αν το έπαιρνα για 2ο μόνο για μουσική. Και εγώ cubase έχω. Τώρα να σε βοηθήσω με το θεμα fireface. Δεν είναι απαραίτητο να έχεις firewire. Μπορείς να αγοράσεις το rme digiface και να συνδέσεις μέσω αυτού με usb την fireface.

καταγράφεται η διαφωνία λοιπόν ! ?

βάλσαμο

α....εγώ ο ταλαίπωρος υπόθετα ότι βρεθήκατε...

βίδεο της προσπάθειας δεν υπάρχει?

καταλαβαίνω ότι κάποια πράγματα μπορεί να φαίνονται υποτονικά, ιδίως με μια ακρόαση, αλλά με κάποια επεξήγηση και επανάληψη ίσως μπορεί κάποιος να μπεί στο νόημα. Θα μου πεις ο θεατής θα το δει μια δυό φορές, και θα του μείνει αυτό. Δεν φτιάχνεις όμως κάτι για να το ακούσει μια ή δυό φορές. Ετσι χάνεις από χέρι. Φτιάχνεις κάτι που μπορεί να μείνει και έτσι πρέπει να το φτιάχνεις, ιδίως όταν εχεις χρόνο να αφιερώσεις. Λοιπόν Όλα έχουν ένα συγκεκριμένο "ηχητικό σενάριο" έτσι ώστε να ξέρει ο θεατής ανα πάσα στιγμή που βρίσκεται ή έστω να τονίζεται κάθε στήσιμο με το ανάλογο πάντα μουσικό υπόβαθρο. Ετσι γενικά στις σκηνές που βλέπουμε μέσα στο αυτοκίνητο υπάρχει ένα low pass filter ώστε το βασικό ριφ να υπάρχει μεν διότι είναι το βασικό τεμπο που διατηρείται αυστηρά μέχρι το τέλος, αλλά...μπουκωμένο. Ετσι το ακούς μεν, διατηρείς τον ρυθμό αλλά μπορείς να δίνεις περισσότερη σημασία και να συμμετέχεις και συ στο "κλειστό" και "απομονωμένο" καβούκι τους με τους διαλόγους "Is this standard issue", τον οπλισμό του πυροβόλου κλπ. Κάθε στιγμή που βγαίνει έξω από το αυτοκίνητο ή βλέπουμε κάτι έξω, το low pass φεύγει. Όλο το σκορ έχει 3 θέματα. Το πρώτο το βασικό επαναλαμβάνεται και παραλλάσσεται συνολικά 7 φορές όπως πιστεύω ταιριάζει σε ένα σωστό σκορ. Φυσικά είναι δοσμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να μην γίνεται μια φτηνή copy paste καραμέλλα. Ερχεται πρώτη φορά στο 0.16 και επαναλαμβάνεται στο 0.50 παραλλαγμένο με ένα άλλο να το κοντράρει, στο 1.15 με το πιάνο, ξανά στο 1.21, πολύ περισσότερο αλλοιωμένο στο 1.40 στο σπάσιμο του παραθύρου, στο 1.52 και στο 3.49 στην τελική έκρηξη. Στο 1.35 έχουμε περαστικό σε ανύποπτο χρόνο (αλλά για πρώτη γεύση) το ακόρντο της έκρηξης Dmin/maj7/9. Γενικά με την ένταση και την δυναμική του σκορ. Δεν ήθελα να γίνει το σκορ τύπου "γκα γκαν γκα γκαν". Ήθελα να υπάρχουν μουσικά μικρά θέματα που να τονίζουν τις σκηνές με αυτά που θα παίζουν και ανάλογα με τα όργανα που θα μπαίνουν στο προσκήνιο. Η αλλαγή και επιτάχυνση τέμπο απορρίφθηκε, καθώς επιλέχτηκε από την αρχή σταθερό τέμπο και φτιάχτηκε click track έστω στο 90% Από τη στιγμή που προετοιμαζόμαστε για την πρώτη έκρηξη στο 1.58 ξεκινάει το 2ο βασικό και αγαπημένο μου θεμα, με τα βιολιά αντιστικτικά πιό πίσω να ανεβάζουν ένταση και να δίνουν περισσότερο ρυθμό καθώς παίζουν double time. Στο 2.20 έρχεται το 3ο θέμα να δώσει περισσότερο suspense που φυσικά τονίζεται κι άλλο από τα βιολιά που κορυφώνονται μέχρι την έκρηξη. Φυσικά η όλη σκηνή με το βλήμα επειδή είναι απο ψηλά έχει πάλι το low pass filter. Και πάλι πριν την κορύφωση της έκρηξης υπάρχει πρόγευση του ακόρντου που έρχεται από μακρυά ηχογραφημένο ανάποδα (2.48-2.50) και από τη στιγμή της έκρηξης και πάλι κανονικά. Εδώ τώρα υπάρχει συνειδητή επιλογή καθώς και οι δυό εκρήξεις έχουν με το παραπάνω τα ηχητικά εφέ, θεώρησα ότι δεν πρέπει να τονίζω και εγώ τη στιγμή αυτή. Αλλά να υπάρχουν ελάχιστα ή μόνο ένα όργανο και να μένει ένας αντίλαλος που να αντικατοπτρίζει το impact που δέχεται ο πρωταγωνιστής, και ουσιαστικά η έκρηξη να λειτουργεί μόνο για το αισθητήριο της όρασης και όντας πολύ δυνατή να υπερκαλύπτει τον ήχο και να φέρνει την σιωπή που να έχει ως μόνη έμφαση το σβήσιμο του ακόρντου. Φυσικά επειδή απευθυνόμαστε στο Hollywood θεώρησα επίσης απαραίτητο να γίνει μια τουλάχιστον συγκαλυμμένη αναφορά σε διάσημα σκορ, εξ ου και η επιλογή του Dmin/maj7/9 που είναι το κλείσιμο της μουσικής επένδυσης του Dr No. Τωρα η αύξηση της έντασης της επένδυσης συνεχίζεται στο 3.05 με διαφοροποίηση σε πιό "μηχανικό" ήχο του ριφ με την εμφάνισης της μοτοσυκλέτας, ενώ όλες οι διαταγές "accelarate more" συνοδεύονται με μια ας πούμε cadenza στα βιολιά που ανεβαίνουν συνέχεια στο πεντάγραμμο μέχρι τη στιγμή της εντολής "stop". (Και εδώ προτιμήθηκε να ανέβουν άλλη μια οκτάβα σχεδόν τα θέματα από το να γίνει πχ μια ράμπα στο τέμπο). Μετά το stop προφανώς υπάρχει εκεί από τον σκηνοθέτη η αίσθηση της προσμονής, καθώς σταματάνε και "κάτι" περιμένουν που όλοι το ξέρουμε. Ηθελα και εγώ να σταματήσουν όλα, και τονίσω την αίσθηση αυτή περισσότερο, μια μόνη σκηνή σε εντελώς άδειο σκηνικό, οπότε πάλι έχουμε το υπόβαθρο της εισαγωγής, το ριφ της μοτοσυκλέτας είναι σχεδόν εξαφανισμένο διότι δεν υπάρχει στο σκηνικό (όμως διατηρείται πολύ χαμηλά για το τέμπο που είπαμε) και τονίζεται πάλι τη στιγμή που έρχεται στο προσκήνιο από αριστερά και πέφτει στο αυτοκίνητο. Ακολουθώντας την ίδια συνταγή με την πρώτη έκρηξη το οπτικό συναίσθημα που αποτυπώνεται εξαιρετικά στο πρόσωπο του πρωταγωνιστή καλύπτει όλες τις άλλες αισθήσεις και μένει πάλι ο ήχος του πιάνου και το βασικό πρώτο θέμα. Εδώ έχει γίνει αρκετή επέμβαση στις αξίες του θέματος ώστε να ταιριάξει με τις χαρακτηριστικές φάσεις της σκηνής αλλά να διατηρείται η ανάμνησή του όπως παίχτηκε ήδη 6 φορές πιό πριν. Ετσι η πρώτη νότα του θέματος ταυτίζεται με την έκρηξη με τις άλλες 4 να συμβαδίζουν με τις κινήσεις και την πτώση του αυτοκινήτου και οι 3 τελευταίες στο λογότυπο του WIII με ανεπαίσθητη κατάληξη στο ακόρντο (να μην το παρακάνουμε κι όλας!). Αυτά τα λίγα, λίγες γραμμές για κάτι που ασχολήθηκα σχεδόν 20 μέρες, το θεωρώ ίσως ανάμεσα στα 2-3 καλύτερα που έχω κάνει στα χρόνια αυτά που ασχολούμαι με τη μουσική. Εχουν μείνει κι άλλα ενδιαφέροντα που δοκίμασα και εφάρμοσα, αλλά όπως είπα ίσως φτιάξω ένα βίντεο. Όποιος θέλει ας δει ξανά το βίντεο με τις παραπάνω σημειώσεις παράλληλα. Ίσως μπει στο νόημα.

Θα ηθελα να μου τα υποδειξεις γιατι τουλαχιστον εκανα μεγαλη προσπαθεια να μην αφησω τιποτα στην τύχη. Αλλωστε οπως ειπα θα τα αναλυσω σε πρωτη ευκαιρια

εσύ δε μετράς