τα έχουμε πει πολλές φορές.
Το στυλ και ο ήχος έχει υπογραφή, κάτι που για πολλούς μπορεί να παρεξηγηθεί με επανάληψη.
Από την άλλη το να γράφεις instrumental δεν είναι εύκολη δουλειά, ιδίως όταν φτιάχνεις instrumental που θα μπορούσαν να είναι βάση για κομμάτια με στίχους. (το ξέρω γιατί και εγώ στην ίδια μοίρα είμαι).
Η δουλειά έχει πολλή προσοχή στη λεπτομέρεια, το στήσιμο, τα τύμπανα, το staging, την επιλογή των vst και επίσης πολλές φορές αυτή η προσοχή περνάει απαρατήρητη και μένει στην επιφάνεια το ...."α αυτό το ξανακουσα".
Από την άλλη υπάρχει προσφορά και ποσότητα. Κι αυτή μπορεί να παρεξηγηθεί.
Ο Νίκος φτιάχνει τη μουσική του με βάση τα παραπάνω και οι παγίδες για τον περιστασιακό ακροατή είναι πολλές για να πέσει μέσα. Και πολλοί έπεσαν στον παρελθόν. Κι είπαν...."τι είν αυτά ρε...."
Προσωπικά δεν θεωρώ ότι είμαι ο απόλυτος ακροατής, όμως έχω κάποια υψηλά στάνταρ για τον εαυτό μου και όπως θέλω να δίνουν οι άλλοι βάση στα δικά μου, φροντίζω πάντα να ακούω τα κομμάτια των άλλων υπο τις καλύτερες συνθήκες. Ούτε κινητά, ούτε λαπτοπ, ούτε τίποτα. Μόνο σωστή ακρόαση και σχεδόν πάντα κάτι καινούργιο με ακουστικά.
Τα γράφω αυτά γιατί κάποιοι θα πούν ότι χαιδεύω αυτιά.
Τα άκουσα τα κομμάτια όταν παρουσιάζονταν, και θα τους ξαναδώσω ευκαιρία τώρα που είναι μαζεμένα.
καλή τύχη SF αν και δε σε βλέπω να γίνεσαι πλούσιος.