dimsonic

ερώτημα για να γίνεται συζήτηση. Σε φόρουμ είμαστε. Αν δεν συζητήσουμε.....κλαφτα Χαράλαμπε. Εγώ πάντως το παιδί μου Λεωνίδα δεν θα το έβγαζα (αν είχα αγόρι). Απο πού κι ως πού.... but I guess that's me.....

Στο διαδίκτυο υπάρχει πολλές φορές η ίδια φράση ότι είναι greek-american. Τοσες που λες είναι copy paste. Και εγώ πρέπει να παραδεχτώ ότι παλιά (απ΄το 1995) που ασχολούμαι με τα δίκτυα δεν το είχα ξαναδεί. Εδώ https://books.google.gr/books/about/Leo_Fender.html?id=qmMaQwAACAAJ&redir_esc=y αναφέρει για κάποιο βιβλίο, όπου βέβαια σημειώνει ότι είναι από διάφορες, ίσως αναξιόπιστες πηγές. Για μένα παραμένει αξιοσημείωτο ότι αν ψάξεις την καταγωγή του βρίσκεις στις αμερικάνικες πηγές για τον πατέρα του 3-4 γενιές πίσω ενώ για τη μάνα τίποτα. Επίσης όπως είπα πιό πάνω ποιός θα έβγαζε το παιδί του Leonidas ? Δώστε μου μια πειστική απάντηση. (και να μη μου δώσετε δε χάθηκε ο κόσμος)

στο διαδίκτυο όπου υπάρχει πολύ υλικό για όποιο όνομα ψάξεις, δυστυχώς δεν πάει πιο πίσω από τους γονείς του. Υπάρχουν στοιχεία βέβαια γενικά στο διαδίκτυο που τον αναφέρουν ως greek-american που λόγω της φύσης του διαδικτύου δεν γνωρίζεις αν υπάρχει αλήθεια πίσω από αυτά. Από την άλλη για μένα είναι εντελώς κουφό να μην υπάρχει κάποια σχέση και να ονόμασαν κάποιοι το παιδί τους Λεωνίδα...χωρίς να υπάρχει κάποια ...μακρυνή καταγωγή από τις Θερμοπύλες.... (πλάκα κάνω) Αλλωστε νομίζω έχει γίνει συζήτηση και στο νόιζ πριν πολλά χρόνια. (Απο την άλλη θα μου πεις κάποιος εδώ έβγαλε το παιδί του Ερνέστο....btw χρόνια του πολλά μέρα που είναι)

τη ζύγισες?

εμένα ο σκύλος μου γυμνάζεται όταν τον πάω βόλτα (και αν) και τρώει ό,τι βρει μπροστά του κάθε ώρα της μέρας. τεσπα, πλάκα όβερ. Για πολύ καιρό, πάνω από ένα δυο χρόνια, φροντίζω και το τελευταίο γεύμα μου είναι στις 8 το βράδυ ή 8.30. Και φυσικά κάτι ελαφρύ. Μετά τίποτα. Αυτό όχι για να αδυνατήσω αλλά γιατί κατάλαβα ότι κοιμάμαι καλύτερα. Τώρα αν αυτό το κάνω ας πούμε 6 ή και 3 ή 4, φαντάζομαι μπορεί να γίνει. Το σημαντικότερο είναι αυτό που ειπώθηκε να μην φας μαλακιούλες αφού τελειώσει το τελευταίο γεύμα της μέρας. Αυτό το καταλαβαίνω.

Πάντως προσωπικά το σχέδιο του headstock των G&L το βρίσκω ευφυέστατο, θυμίζει αγκύλη και λίγο από μουσικό κλειδί, αλλά συμφωνώ ότι έχει λίγο....κρέας. Αλλα όπως ειπώθηκε, αν δεν το γράφει η ούγια.... Πάντως ο Λεωνίδας ήταν μεγάλη φυσιογνωμία. Και οι 3 εταιρείες του άφησαν βαρειά κληρονομιά. Και πρέπει λίγο και μεις οι Ελληνες να είμαστε υπερήφανοι καθώς οι δυό πρωτεργάτες (Λεωνίδας και Επαμεινώνδας) στη βιομηχανία των αμερικάνικων κιθαρών είχαν "δική" μας καταγωγή.

από όσο γνωρίζω (και υποθέτω μπορώ να υπαινιχθώ) θα πάει σε άλλο ενδιαφέρον μοντέλο για το οποίο έχουμε συζητήσει τουλάχιστον δυο φορές εδω.....

o κόσμος πάντα ήθελε κάποιον να του πει τι να ακούσει. Κάποτε υπήρχαν ραδιόφωνα και dj. Σήμερα υπάρχουν κανάλια στο διαδίκτυο. Όπως υπάρχουν εκατομύρια μουσικοί που παράγουν και "διαθέτουν" μουσική υπάρχουν χιλιάδες κανάλια που δυστυχώς δεν έχουν μεγάλη εμβέλεια. (δεν μιλάω για πληρωμένους κολοσσούς. Και οι μικροί που μας φαίνονται δηλ μικροί πληρωμένοι είναι αλλά τα μεγέθη είναι άλλα). Επίσης σε όλα αυτά τα μέσα η μουσική διατίθεται off line. Αυτό σημαίνει ότι ο ακροατής δεν είναι υποχρεωμένος να την ακούσει ώς το τέλος για να ακούσει το επόμενο κ.ο.κ. Μπορεί να ακούσει 15 δλ και πάει αλλού. Συνεπώς ζούμε όλη την κατάρα του διαδίκτυου μαζί με τα καλά του. Ποιά είναι η κατάρα? α. το loudness, δηλ όποιος είναι πιό δυνατός πατάει τον άλλον β. η πρώτη εντύπωση, δηλ το αρχικό (ή και το τελευταίο που προμοτάρει το επόμενο) capture του κάθε βίντεο, με την γκριμάτσα γ. ο παραπλανητικός ή κλικαδόρικος τίτλος που 9 στις 10 φορές δεν λέει τίποτα από αυτό που διαφημίζει δ. η δυνατότητα να τα ακούσεις όλα (και ουσιαστικά τίποτα καθώς μπορείς να το σταματήσεις για να πας παρακάτω - πχ σε ένα βίντεο που σε προδιαθέτει από την αρχή ότι στο τέλος υπάρχει έκπληξη ή δώρο ή αναγγελία μπορείς να το προχωρήσεις και να μη δεις ό,τι προηγείται) ε. η ποσότητα (παλιά έπαιρνες μια γεύση στο ράδιο και μετά πλήρωνες για να το αποκτήσεις. Σήμερα όλα είναι "δωρεάν" στ. η ποιότητα του streaming. Παλιά είχες μια μέτρια ποιότητα στα ΑΜ, και πολύ καλύτερα στα FM και ηχογραφούσες το πολύ σε μια κασέτα μαζί με τα λόγια του εκφωνητή. Αρα έπρεπε να πληρώσεις για να αγοράσεις ένα βινύλιο. Από τη στιγμή που όλα έγιναν ψηφιακά και κοπιάρονται, παρά τους αλγορίθμους κλειδώματος σήμερα με ένα κατεβαστήρι έχεις ό,τι θες και με τα mp3 δεν είσαι πολύ μακρυά από το 16/44 ζ. Η real time επαφή και επικοινωνία με τον παραγωγό παρουσιαστή. Σε μιά ζωντανή εκπομπή ραδιοφώνου (πάλι γι αυτό μιλάμε) μπορούσες να τηλεφωνήσεις πχ και να διαμορφώσεις και συ το πρόγραμμα και να το ζήσεις. Σήμερα μπορεί να βάλεις ένα σχόλιο και να σου απαντηθεί μετά από 2 μέρες ή 2 χρόνια ή ακόμα και σε Live podcasts όπου τρέχουν τα σχόλια στην οθόνη, πάλι υπάρχει ένας ωκεανός από σχόλια που περνάνε μπροστά σου σαν τραίνο. Γενικά αυτή η υπερ-προσφορά, δηλαδή στα "δίνω" όλα είναι το πιό δύσκολο για τον ακροατή αλλά και για τον παραγωγό. Εχοντας σήμερα στη δυνατότητά μου όλη τη μουσική του κόσμου και πληρώνοντας συνδρομές στο spotify και στο tidal τελικά σπάνια ακούω από αυτά (μόνο ψάχνω αν χρειαστεί κάτι άγνωστο) και προτιμώ να ακούσω τι θα μου προτείνει ένας φίλος, ένας φίλος από το νοιζ, ή κάποιος που ξέρω ότι η γνώμη μου μετράει. Ψάχνοντας επίσης κάποιους που με ακολουθούν στο soundcloud (θεωρώντας ότι υπάρχει κάτι κοινό) βρίσκω ενδιαφέροντα πράγματα, αλλά.....θα το ακούσω μια φορά και....τέλος. Ασχολήθηκα με την υπόθεση ("ασχολήθηκα") για κάποια χρόνια, με δοκιμαστικά βίντεο, με youtube, soundcloud, facebook, και είδα τι ζόρι είναι. Βασικά περισσότερο για να αποκρυπτογραφήσω τα μυστικά τους. Όχι για να κερδίσω "ακροαματικότητα". Από το 1975 που άρχισα να παίζω μουσική για άλλους κυρίως έπαιζα πρώτα για μένα. Ετσι είχα κοινό μετρημένο. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα και δεν με ενδιαφέρει. Συνεπώς όταν κυκλοφορήσω στις πλατφόρμες (ή θα χρηματοδοτήσω μόνος μου την έκδοση κάποιων cd ή και...βινυλίων) θα γίνει μόνο για λόγους legacy, δηλαδή να καταγραφούν κάπου σε συμβατική μορφή και όχι άυλα σε ένα σύννεφο για τις επόμενες γενιές, όσο και να ακούγεται αυτό ρομαντικό και ουτοπικό. Γι αυτό το λόγο δεν με απασχολεί καθόλου το σε τί μορφή θα κυκλοφορήσω, όταν, και εάν, αυτό γίνει.

δύσκολο να ξεκινήσω στις 12.00 Για μένα το ζόρι είναι ότι πίνω κοκα κόλα και τρώω σοκολάτες. Τον καφέ τον έχω κόψει. Εναν φρέντο μόνο το Σαββατο. αλλά και πάλι φτάνεις έτσι μετα βίας τις 16. Πού είναι που μετά απ αυτό θα καούν τα λίπη?

συγνώμη δηλαδή για να καταλάβω και να το προσαρμόσω στα μέτρα μου. Εγω πχ τρώω αυτό που λέμε βραδυνό στις 8. Μετά δεν ξανατρώω μέχρι το πρωί στις 7. Αυτό είναι 11 ώρες. Αν δηλαδή το επεκτείνω και φάω το τελευταίο γεύμα στις 3, είναι 16 ώρες, από τις 5 έως το πρωί στις 7. Μου λέτε δηλαδή ότι μπορώ να τρώω ό,τι θέλω από 7 έως 3? Ούτως ή άλλως αλκοόλ δεν πίνω.

έχεις τυρκουάζ τζαζζμαστερ?

μα δε βγαίνει Νικο Δηλαδή 4 ώρες φαί. Πόσο φαί χωράει εκεί και ποιά ώρα να γίνει. Εγώ κοιμάμαι 12 και ξυπνάω 6.30. Αντε να φάω στις 7 που όντως τρώω. Στις 11 πες ξαναπεινάω είμαι στο τετράωρο τρώω κάτι. Μετά από τις 11 μέχρι τις 6.30 την άλλη μέρα θεονήστικος? Χωρια που αμα φάω πολύ μετά ταβλιάζομαι. Εγώ τρώω στις 7, μετά συνέχεια μέχρι το μεσημέρι στις 3 τσιμπάω και γενικά τρώω κάτι στις 11.30, και μετά τρώω κάτι πιό ελαφρύ στις 8. Αλλιώς δε μου βγαίνει

Λαχανιί....

ένα από τα λίγα κομμάτια σου που ξεκινάνε στο 0 με το θέμα. Γι αυτό και ξεχωρίζει. Shadows σε καλή μέρα.

2.20... τίποτα πιό συμπυκνωμένο δεν έχει? Ζαχαρούχο κάτι ή σε κάψουλες?

Αλλο ένα Iconic κομμάτι εδώ και το β μέρος

δεν είναι για μένα. Βασικά έχω μικρό στομάχι και είμαι μαθημένος να τρώω λίγο. Συνεπώς το 20/4 δεν παίζει διότι περιλαμβάνει και τον ύπνο μου μέσα και απο την άλλη είναι αδύνατον να συντηρηθώ με φαγητό στο 4ωρο. Δηλαδή πόσο να φάω στο τετράωρο? Αυτό που τρώω το μεσημέρι είναι συνήθως το 1/3 που τρώει ένας κανονικός άνθρωπος. Αρα...θα υποσιτιστώ. Εκτός αν αυτός είναι ο σκοπός.

δεν νομίζω να απευθύνεται σε locked down συνταξιούχους

???

θα ήθελα τα δω το αποτύπωμά σας στην ζυγαριά...

ψώνισα λοιπόν αυτήν https://zaxosmusic.gr/product/minotaur-suede-camel/ και ξεκίνησα τα b-bender μαθήματα. Το μυστικό της υπόθεσης (για όσους ασχοληθούν με μπιμπέντερ-χλωμό το κόβω) είναι η ζώνη να είναι σουέντ και να την βάλεις ανάποδα, δηλαδή η καλή μερά του σουέντ να ακουμπάει στον ώμο σου. Ιδίως με πουκάμισο κοτλέ που φοράω τώρα, γραπώνει και είναι ακλόνητη. Οπότε ανεβοκατεβάζεις μέχρι να κουλαθείς. Εβαλα και τον κατάλληλο δίσκο από τον πρώτο διδάξαντα και ....Nashville....εεεερχομαι! (καλά μην το παίξετε στο στοίχημα οι φανατικοί)

καλτ δεν υπάρχει άλλος

το θέμα είναι πολύ καλά. Είμαι όμως περίπου εκεί που λεει ο Γιάννης. Αφ ενός ο ήχος του συνθι είναι πολύ παλιομοδίτικος, μου φέρνει από ήχο Jarre έως ταινίες του Κονιτσιώτη. Πιστεύω ότι θέλει ψάξιμο στην επιλογή. Ίσως όχι συνθετικό ήχο, αλλά κάποιο sample. Ακκορντεόν ίσως, φλάουτο ίσως....