dimsonic

το πολ δεν είναι σωστό. Δεν δείχνει ονόματα...

μήπως ερσεφουρίλ slow action?

ναι, έτσι νομίζω

ότι ψάχνουν ψάχνουν Πχ στο another brick ο ίδιος λέει ότι ήθελε να γράψει με ενισχυτή, αλλά ο Ezrin επέμενε να παίξει DI. Και μάλιστα lespaul (μέχρι να δω το βίντεο πριν 10 χρόνια ορκιζόμουν ότι ήταν στρατο). Και αφού το έκαναν, στο τέλος πήραν ένα send απο την κονσόλα και το στείλανε στον ενισχυτή για δώσει λίγο παραπάνω ψωμί στην υπόθεση.

όλοι κάποτε κάτι τέτοιο θέλουμε-θέλαμε Το ξέρω. Αλλά τέτοια εικονικά (=iconic) σόλο αν δεν είναι πολύ κοντά δεν σ αφήνουν να επικεντρωθείς στην παρατήρηση του ζητούμενου, δηλαδή του ήχου κι εγώ και συ ...μόνοι πάνω στη γή...

εγώ επειδή κάποτε πήρα κάρτα και την θεώρησα καλή σαν πρώτο βήμα και μετά έπρεπε κάποια στιγμή να την αλλάξω, σήμερα θα πήγαινα σε μεγαλύτερο μοντέλο. σίγουρα στην id44 ή στην εξαιρετική id22 που είναι καρτούκλα και αποσύρεται και είναι σε καλή τιμή. Αν ήταν να μείνουμε στα 200 ευρώ θα κοίταζα και την ssl 2

Σαν μια ξερή κιθάρα αποκομμένη από τον παίκτη μπορεί και να πλησίασε. Αλλά το έχουμε πει πολλές φορές ο ήχος φτιάχνεται από τον μουσικό. Και εδώ είναι ξεκάθαρο αυτό. Το χέρι του μουσικού είναι ισχυρότερος παράγοντας από οποιαδήποτε κιθάρα και εξοπλισμό. Το ότι φέρνει το παίξιμο του Γιώργου στους παραπάνω δεν σημαίνει ότι είναι κι όλας. Ενας παίκτης σαν αυτούς θα φανεί σε κάθε στροφή και τσαλίμι του σόλου, ιδίως στα δύσκολα μέρη, αν θες στα πιό 'αόρατα" είτε το σόλο είναι νότα νότα είτε προσέγγιση στο περίπου. Και αυτό φάνηκε στα βίντεο του Σπύρου και όφειλε να φανεί. Το ότι εγώ μπορώ να παίζω δυό-τρεις νότες και να ακούγεται σαν τον Κάρλος, δεν με κάνει Κάρλος. Ολοι μας έχουμε τον δικό μας ήχο. Ο Σπύρος τους έχει όλους. Αυτή είναι η διαφορά. Ο Γιώργος πλησίασε ας πούμε σαν εξοπλισμό τον ήχο, αλλά από ένα σημείο και πέρα χρειάζεται κάτι ακόμα. Αν εγώ προσπαθούσα το συγκεκριμένο προφανώς δεν θα έκανα τίποτα διότι αφ ενός θα το προσέγγιζα με δάχτυλα, αφ ετέρου ΔΕΝ μπορώ. ΔΕΝ έχω την ικανότητα. και το ξέρω.

και ουσιώδης και εμφανής, αλλά απολύτως αποδεκτά και μάρτυρες του ποιός παίζει (ένας επαγγελματίας)

μήπως είναι ο ορισμός του νεκ νταιβ?

δώσε ένα καλό λινκ γιατι άρχισα να το σκέφτομαι σοβαρά

αυτά τα μυτερά όργανα τα αποφεύγω για ευνόητους λόγους

συγνώμη κι όλας αλλά υπάρχει μια α' τεράστια διαφορά στην κλάση σας και το λέω γνωρίζοντας ότι ο Γιώργος δεν θα περεξηγηθεί. και οι δυο δικές σου προσπάθειες είναι πολύ κοντά και με ό,τι και να έπαιζες πάλι εκεί κοντά θα ήταν. Τα έχουμε πει τα εύγε και πάλι εύγε λέμε

Τι ειναι σκασιμο; Σχετιζεται μ αυτο το σηριαλ; ?

Εγινα μπασίστας το 1981 για να υπηρετήσω τη μαμά πατρίδα. Θυσιάστηκα

έχω δυο Ενα πεντάρι άταστο ονόματι harper. Εδώ μια φωτό του από το νετ και ένα κλασικό 4άρι ΗΒ Jb75MN Ποιό είναι καλύτερο? το harper. Απλά είναι κάποιες στιγμές που θες να είσαι spot-on Το ΗΒ είναι πολύ βαρύ και έχει neck dive. Στο harper φοράω fender flat. Στο ΗΒ δεν πρόλαβα να αλλάξω ακόμα. Καρφί στην κάρτα πάντα. Που και πού ένα Waves CLA Bass

βάλε παντελόνι

με τα πόδια παίζεις?

εγώ από τη στιγμή που έπιασα μπάσο πίσω στο 81 έπαιξα αποκλειστικά με δάχτυλα. Από τη στιγμή που το ξανάπιασα πριν 15 χρόνια πάλι με δάχτυλα, αλλά επειδή παράλληλα διατηρώ νύχια στο δεξί για να παίζω και κιθάρα μιας και εγκατέλειψα την πένα, έχω θέμα γιατί τα νύχια ξαναχτυπάνε μετά τα δάχτυλα νότες. Ετσι έχω διαφοροποιήσει το παίξιμο και παίζω είτε με αντίχειρα είτε με τα δάχτυλα πλάγια, δηλαδή με την πλάγια εσωτερική πλευρά των δαχτύλων. Αν χρειαστούν ιδιαίτερα γούστα, τότε κόβονται νύχια και ξεχνάμε κιθάρα για 10 μέρες...

ευτυχώς δεν σε ήξερα το 1980

εννοείται δεν θα διαφωνήσω. Είναι too good to be free. ...πλην όμως για κάποιον που έχει ασχοληθεί με κάτι άλλο και έχει επενδύσει χρόνο ίσως το ξεκίνημα από την αρχή σε άλλο περιβάλλον δεν βοηθάει. Το έκανα επι σχεδόν ένα χρόνο. Και σήμερα εξακολουθώ να το έχω φορτωμένο και να το δοκιμάζω που και που. Η άποψή μου (ταπεινή πάντα) είναι ότι ο ανταγωνισμός προχωράει σε προσφερόμενες ευκολίες περισσότερο. Ιδίως οι κολοσσοί όπως πχ η επαγγελματική λύση του pro tools (πλέον όμως συνδρομητικό) ή του σχολαστικά αναπτυσσόμενου πάντα cubase με την στήριξη μιας yamaha πίσω του. Ήδη με μια Pro άδεια εδώ και κάποια χρόνια και στην παραγγελία δεύτερης για μένα δεν υπάρχει άλλη λύση πλην σοβαρού απρόβλεπτου ενδεχομένου. Αν υπήρχε σοβαρό οικονομικό θέμα ίσως αναγκαζόμουν να πάω στο sonar. (Μιλάω για σοβαρό, γιατί το να εκταμιεύσεις 500 ευρώ για έναν ορίζοντα τουλάχιστον 10ετίας δεν το συζητάμε)

καλό είναι

εγω χάρισα εκείνο με το reflex

είναι το μόνο group που αγόρασα δίσκο και τον δώρησα μετά