dimsonic

υποθέτω λες pfm, nova κλπ

προσωπικά τα μισούσα. Σήμερα τα ακούω με γλυκειά νοσταλγία σε σχέση με τον κακό κούνελο και τις παρέες του. Το ντοκυμανταιρ είναι εξαιρετικό και ο ήχος του πολύ πολύ καλός Δείτε το γιατί δεν κάθονται πολλές μέρες στο αρτε

https://www.arte.tv/en/videos/084718-000-A/italo-disco/

αμα μεγαλώσετε λίγο ακόμα και αρχίσουν οι μυοψίες και οι λάμψεις θα σας αρέσει ακόμα περισσότερο

Απο χτες μέχρι σήμερα ανέβηκαν σήμερα τα κατέβασε πιο πολύ κι απο χτες

στον Νάκα πλέον πηγαίνω όμως με τα ακουστικά μου κάθομαι και δοκιμάζω ό,τι θέλω με την ησυχία μου

Αυτό που θυμάμαι επίσης από τα χρόνια εκείνα (μιλάμε μέσα δεκαετίας 70 έως μέσα δεκαετίας 80) ήταν η μεγάλη απροθυμία να επιτραπεί σε έναν νεαρό να δοκιμάσει μια καλή ή ακριβή κιθάρα. Στο στυλ "αυτή είναι πολύ ακριβή για σένα". Κατί που δεν ίσχυε για κάθε λογής tsimpson, bender, diamond, Ibanez (μόλις είχαν σκάσει μύτη), teisco, kumika. Βεβαια εξαρτάται και από το μαγαζί. Θυμάμαι πολύ αργότερα πχ 2005 σε γνωστό μαγαζί της Θεσσαλονίκης που παραπέμπει σε σύγχρονο ενεχυροδανειστήριο, να θέλω να δοκιμάσω fender και να μου λένε δεν μπορώ να ανοίξω την κούτα, αν είναι να την αγοράσεις σίγουρα να την βγάλω, να βάλουμε μια πετσέτα να μην κάνει σημάδια η ζώνη σου κλπ.... Κάτι που δεν συνέβη πρόσφατα στον Νάκα, όπου είπα, "έχετε αυτήν την κιθάρα στο site, μάλλον στην Αθήνα, με ενδιαφέρει αλλά για να την αγοράσω πρέπει να την δοκιμάσω" και την έφεραν σε δυο μέρες (βέβαια ήμουν ήδη πελάτης...) Δυστυχώς η εμφάνιση και το ποιός είσαι μετράει και θα μετράει. Ανάλογα θυμάμαι γύρω στο 1980 όταν είμασταν γνωστοί σαν γκρουπ και μας είχαν πάει στον Ζοζεφ άλλα παιδιά από την Αθήνα, μόνο υποκλίσεις δεν μας έκαναν. Δοκιμάσαμε τα πάντα και στο τέλος αγοράσαμε...από ένα καλώδιο και φύγαμε!

Γενικα οποτε δοκιμαζω κατι παιζω χειροτερα απο οσο ποτε. Λες κι ειμαι πρωταρης. Ευτυχως αυτα που θελω απο το οργανο τα καταλαβαινω. Θυμαμαι ομως τις δυο πρωτες αγορες. Πρωτη το 1971 με τον πατερα μου να παρουμε ακορντεον. Το πρωτο μου οργανο. Αυτο που τωρα εχω στις αγγελιες. Το βγαζει ο μαγαζατορας και μας ριχνει μια εισαγωγη Γαβαλα...εγω με το στόμα ανοιχτό ... Καλα λεει ο πατερας μου για να το δω...και πιανει κατι οτσι τσορνιες και κατι λιλι Μάρλεν...που εφυγε απο διπλα ο πωλητης τρεχοντας. Σου αρεσει μου λεει? Εγω με ενα χαμογελο ναα ...ναιιι. Ερχεται ο πωλητης ορεξατος και τον αρχίζει ο μπαμπας ενα παζαρι...μα ενα παζαρι ηθελα να ανοίξει μια τρυπα να χωθω μεσα. 5 6 χρονια μετα οπως συμφωνησαμε περναω πολυτεχνειο μου δινει ο πατέρας μου 5000 να παρω κιθάρα. Παω στο ιδιο μαγαζι με ενα φιλο βρισκω μια απομιμιση στρατ. Να τη δοκιμασω λεω. Με μιση καρδια μου τη δινουν. Παιζω το sunshine of your love αψογα σχεδον. Ποσο κανει λεω , 5000 μου λενε. Ωραια λεω , παρε 5000, βαλε ενα σετ χορδες rock n roll, μια ζωνη, μια θηκη και μερικες πενες και ειμαστε οκ. Ηταν το πρωτο μου παζάρι εβερ.

ο κούνελος πάντως έχει τα περισσότερα στον πλανήτη

να με συγχωρείς δεν είμαστε καθόλου. Και άσε το παρελθόν στην ησυχία του. Διάλεξε ανάμεσα στο κακό κουνέλι και στον jack white που έβαλα πιό πάω. Φετεινά άσματα, από τα καλύτερα του είδους τους

εν τω μεταξύ είχε γούστο, λέει θα σας βάλω άλλο ένα. Βάζει. Δεν είναι το ίδιο λεει. Αλλο είναι. Σαν τη μάνα μου που έλεγε ότι το satisfaction είναι ίδιο με το get off of my cloud...

εβαλε σε κάποια φάση ένα καινούργιο ροκ, όντως ενδιαφέρον, δεν το θυμάμαι, από τα πιό πετυχημένα σήμερα. Εχει λέει κάπου 500 χιλιάδες στο yt και μετά έβαλε αυτό. 700 εκατομύρια..... και μετα μου λέτε.... τι έχουν τα ερ'μα και ψοφάνε...

δεν ξέρω...πάντως εγώ 12 φορές δεν το είδα ούτε καν το χτύπησα για 2-3 δλ

το τελευταίο μπορεί να γίνει ανα πάσα στιγμή. Αν έχεις όρεξη και χρόνο μπορεις να μπουστάρεις δικό σου βίντεο και δεν σβήνονται. Αυτο που λεω εγώ γίνεται μόνο τις πρώτες μέρες. Είναι κάποιο ξεκαθάρισμα αλλά δεν καταλαβαίνω τον τρόπο. Επίσης τις πρώτες μέρες μπορώ να έχω μια άποψη αν είναι αληθινά, γιατί το κοινοποιώ σε συγκεκριμένους χώρους οπότε ξέρω αν όντως έγιναν. Πχ το video του Guitar player ξέρω ότι πάνω κάτω πήγε εκεί αρχικά.... Τελος πάντων δεν γίνεται θέμα τι 15 τι 30. Αλλά προσπαθώ να βγάλω άκρη απο περιέργεια. έλα όμως που όταν είναι λίγα έχεις και εσύ έλεγχο του τι έχει συμβεί. Καταλήγω στο ότι στην αρχή το AI ξεγελιέται... Πχ εγώ replays ζήτημα να έκανα 2-3 για να δω αν ανέβηκε σωστα....

αυτό μου έχει κάνει εντύπωση πολλές φορές. όταν ανεβάζω video στο youtube για κάποιο καιρό στην αρχή παρακολουθώ την θέασή του. Τις πρώτες 1-2 μέρες κινείται ανοδικά όπως είναι αναμενόμενο χωρίς να φαίνεται κίνηση στα analytics. Τα analytics συνήθως αργούν μια δυο μέρες. Ετσι τις πρώτες μέρες τα views ανεβαίνουν και όταν έρθουν και τα analytics τα views χάνουν (αφαιρούνται αρκετά views) Εδω βλέπετε στην αριστερη τα δυο πιό πρόσφατα που ανέβασα έχουν 33/17 και μόλις 5 ώρες μετά όταν ξύπνησαν και τα analytics πήγαν στα 19/15 Τα επόμενα που είναι παλιά βίντεο είναι σταθερά. Γνωρίζει κανείς ? έχει ασχοληθεί?

Λες και το εχω παραγγελια. Ακουστε (τωρα δεν προλαβαινετε) το βραδι σε επαναληψη τον Πετριδη στο πρωτο. Ακριβως αυτα που συζητάμε

Γιατί? Ποιο ειναι? Παρενθεση 15 ετων? Την πανκ την ξεχασαμε?

Μα το τρεντ ειναι η ραπ και το χιπ χοπ. Όπως το 73 ήταν η bubble gum το 75 το πανκ το 76 η ρεγγε και το 77 η ντίσκο. Και αργοτερα οι muse Εγω φετος αν δεν ειχε κλεισει η κορη επιστροφη πριν 3 μερες θα πηγαιναμε να τους δουμε. Θα ακουσεις ραπ και χιπ χοπ ή θα τους απορριψεις?που υποτιθεται ειναι το μελλον 15 χρονια τωρα αφου το εκλεψε απ τους μαυρους ο εμινεμ?

Σορρυ ρε σεις αλλα τα ρευματα ειναι ραπ και χιπ χοπ. Αλλα δεν υπαρχουν. Ειναι παλια και φορεμένα. Ειστε οκ μ αυτα?

θα ξαναφέρω το ίδιο παράδειγμα που έβαλα πιό πάνω αυτό είναι τελευταία κυκλοφορία. Ο καλλιτέχνης γνωστός βέβαια, νεος (με την ευρύτερη έννοια του όρου) η μουσική σύγχρονη (θέλω να πιστεύω) και σε ύφος και χρόνο. (κυκλοφόρησε πριν 3 μήνες). Εγώ το έμαθα την μέρα που κυκλοφόρησε από τον σχεδόν 80ρη Πετρίδη. Και ξαναείχα το γνωστό deja vu που ένιωσα μαζί του 100δες φορές στο παρελθόν με νέα ονόματα και μουσικές. έφτασα να αγοράσω το βινύλιο δυό φορές τους τελευταίους 2.5 μήνες. Ο μόνος λόγος που δεν είναι ότι πληρώνω ήδη δυο πλατφόρμες άυλης μουσικής

με την προϋπόθεση ότι ξέρεις ότι αυτό υπάρχει και ότι σου αρέσει. Αν δεν ξέρεις την ύπαρξή του? πχ το 1973 δεν υπήρχε περίπτωση να ξέρω το coconut του Nilsson αν δεν το έβαζε ο Πετρίδης (σε προσφερόμενη (!) εκπομπή. ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ). Σήμερα ένα τετοιο κομμάτι (κομματάρα) does not stand A chance Δύσκολο Είχα έναν μηχανισμό που εύρισκα. 5-10 το πολύ ραδιοφωνικές εκπομπές, γνωστοί με άκρες, έντυπα μέσα (προφανώς όχι mainstream - Πχ στην Θεσσαλονίκη ήμουν μέσα στους 2-3 που έπαιρναν το NME ή το Melody maker κάθε εβδομάδα μεταξύ 73-74-75) (ΚΑΙ ΤΑ ΈΧΩ ΚΡΑΤΗΜΈΝΑ....όρεξη να'χετε ? ) όχι βέβαια. Διότι δεν άκουγα μόνο maistream Εννοείται. Μάθαινα αυτά που κυκλοφορούσαν Αγγλία Αμερική την ίδια εβδομάδα και τα άκουγα το πολύ την δεύτερη. Στην Ελλάδα αν έρχονταν, ήταν μετά από 2 μήνες στην καλύτερη το είπα πιό πάνω αργότερα όταν αυτός ο μηχανισμός εύρεσης επιλογής μουσικής δοκιμάστηκε με οδηγούσε σε επιτυχία 90-95%. Και φυσικά δεν ήταν η μουσική της εποχής. Ποτέ δεν άκουγα την ίδια την μουσική της εποχής, αν και την ήξερα κανονικότατα Ανέκαθεν πίστευα και πιστεύω ότι ισχύει το κριτήριο των 6-10 επαναλήψεων στη μουσική. Τόσες μου αρκούν για να πω αυτό είναι μέτριο, ΟΚ, αριστούργημα. Αλλά τις περισσότερες φορές ήξερα τι θα μου αρέσει στην πρώτη φορά. Και στην πρώτη φορά θα παίξει μεγάλο ρόλο μια καλή κουβένα. Από σένα πχ, από τον jazzjoker, το αφεντικό κλπ. Ξέρω τα ακούσματά σου οπότε κινούμαι. Στο soundcloud πχ να κάποιος με ακουλουθεί δεν τον ακολουθώ απο υποχρέωση. Βλέπω τι ανεβάζει και τι ακολουθεί. Και ακούω τι ακολουθεί. Κ.ο.κ. Ετσι μαθαίνω ενδιαφέροντα πράγματα. Πιο ενδιαφέρονται βρίσκω έτσι στο soundcloud, παρά στο spotify, όπου ξέρω ότι η προώθηση είναι καθαρά εμπορική. Πριν 50 χρόνια η προώθηση δεν ήταν απλώς εμπορική ήταν και ποιοτική. Σήμερα το ψάξιμο έξω στο ωκεανό δεν βοηθάει τόσο εύκολα. Εχω ένα δυο γνωστούς που το κάνουν συστηματικά και μου στέλνουν λινκς. Εγώ δεν μπορώ να το κάνω. Ακόμα σήμερα ο Πετρίδης (μια από τις βασικές πηγές μου επί 50 χρόνια γεμάτα) τα καινούργια (μιλάμε καινούργια πχ Jack White/Fear of the dawn) του που προτείνει μου μιλάνε πολύ. Εντάξει προτείνει και hip hop και rap, αλλά ΟΚ δεν είμαι τόσο πρόβατο. Ακούω και κρίνω. τεράστια λέει? βαρέθηκα να γράφω. Και πλέον χάνω τη σκέψη μου. Και είσαι μακρυά. Να πίναμε έναν καφέ να τα λέγαμε. Αλλά....άστο.... απάντησα αναλυτικά όσο γίνεται ακριβώς επάνω. Πιστεύω ότι γενικεύεται αλλά δεν θα επιμείνω. Σίγουρα ισχύει για μένα, και εδώ που έφτασα πλέον "δεν αλλάζω εγώ μυαλά, σ αγαπάω μέν αλλά", ξέρεις πως πάει παρακάτω. Ισχύει. Απλά ακόμα και σήμερα που έχει αλλάξει ο εξοπλισμός, τρελλαίνομα για vintage... Αλλωστε το περιοδικό και όλα αυτά της σειράς (γιατι είχε και keyboards κλπ) τέτοιο προσανατολισμό είχαν. Όμως κακά τα ψέματα το GP κάλυπτε πάρα πολλά. Από κλασική, luthiers, country, θεωρία, τεχνικές, άσχετο αν έπρεπε να ζήσει με τις διαφημίσεις σε μια εποχή χωρίς νετ.

Θα σου απαντήσω επιγραμματικα. Ηξερα 5 ανθρώπους που εμπιστευομουν το κριτήριο τους. Ποτε δεν εκαναν λαθος

το ίδιο ισχύει και με την "υπερπροσφορά" της "μουσικής" σήμερα. (Τα εισαγωγικά προφανώς είναι σκόπιμα) σήμερα παίρνεις ένα βιβλίο και θες σε μια μέρα να τελειώσεις 10 μαθήματα. Όταν έχεις 1 με 1 δάσκαλο, αναγκαστικά 1 θα κάνεις. Δεν συζητάμε για γκουγκλάρισμα....

ξεπερασμένο τι σημαίνει ? ξεχασμένο κυρίως. είχα ξεχάσει ότι η ovation είχε φτιάξει solid body ή τις lead της fender... τόσο ξεπερασμένα που σήμερα κανείς δεν γνωρίζει ότι υπήρξαν καν. αυτο για μένα στο τεύχος αυτό ήταν πολύ πιό σημαντικό από το άρθρο του ritenour. Και του Tedesco ήταν πάντα ένα γέλιο, όπως ήταν ο ίδιος ο άνθρωπος. Αλλα σου είπα μιλάμε για πολύ dedicated γνώση. Και αυτή θα ρίξει την όποια ....θέαση. Θα μου πεις θα σε πειράξει που αντί για 30 θα πιάσει 20 ή 15? Ναι, κατα βάθος θα με πειράξει. Όπως με πειράζει που ανέβασα το tarkus και πάνω στον χρόνο ζήτημα να το δουν 1500 άνθρωποι. Εντάξει δεν περίμενα 1 μύριο, αλλά έτσι για το γμτ μπορει να περίμενα 5000. Καταλήγω, λέγοντας ότι είμαστε μειοψηφίες. Και συ με τον Henderson και γω με τον Lagrene. Και ιδίως σε μια χώρα με 0 αποτύπωμα πουθενά και σε τίποτα.