dimsonic

Βαγγελίζει έντονα. Και σε ήχους και σε αίσθηση (η κλίμακα ας πούμε). φυσικά δεν είναι κακό να γίνεται αυτό. Αν θελήσεις κάποια στιγμή να του βάλεις χαλινάρια θα είναι πραγματικά εντυπωσιακό. (περισσότερο)

+2 λεπτά ακόμα και λίγο στήσιμο θα ήταν ολοκληρωμένο στο λέω επειδή στήνω κάτι ανάλογο ...

θαύμα

απλά θα έλεγα, είναι ημιτελές.... σαν άσκηση μου φάνηκε.

Καλο ειναι

ολες οι δημοσκοπικές στα σκουπίδια

Ε γι αυτο

Ε?

Γι αυτο παρτε cubase και fix it in the mix. Σας τα εξηγω καλά? Μαθετε μπαλιτσα...

σορρυ ρε σεις, αλλά γύρισα με ένα απίστευτο κρύωμα (ευτυχώς τσεκαρισμένα όχι κοβιντ) λόγω υπερκόπωσης όλες τις μέρες που ήμουν εκεί, και με υποχρεώσεις εδώ, οπότε ίσα ίσα ανέβασα μερικά πράγματα γιατί ρωτούσαν γνωστοί και συγγενείς. Ο υπολογιστής είναι συνέχεια ανοιχτός αλλά ρίχνω στο ενδιάμεσο κάτι ώρες χαμένου ύπνου (δυστυχώς ένας 65άρης δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με τους ρυθμούς των 25ρηδων εκεί-να σκεφτείς παρακολουθήσαμε 14 άτομα σε 30 τμ τη γιουροβίζιον στο σπίτι με τα εντελώς οφ τοπικ ωράρια των Ολλανδών) και απαντώ που και που. Αλλά σίγουρα δεν παρακολουθώ τα νήματα όπως άλλες φορές. οπότε....

Γιάννη κι οι υπόλοιποι, θένκς

το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι πάντα να έχεις μια καλή μπάκινγκ μπάντα. μέχρι να τη βρεις αληθινή.

αν δεν της αρέσει, ας κάτι ό,τι άλλο θέλει και μπορεί. Εγω αν μπορώ ...θα βοηθάω

Αν εννοείς με το ζόρι, όχι κατηγορηματικά. Απλά την νανούριζα εκτός από τη μια ωραία πεταλούδα με Pat Metheny και Gloria Estefan. Η μουσική δεν έκλεινε ποτέ στο σπίτι. Βέβαια...ήταν ώρες ώρες ακραία ? ακούσματα. Πιάνο ξεκίνησε επειδή ήθελε, και αργότερα το παράτησε, τα κλασικά δεν της πήγαιναν και άλλη σχολή τελείωσε.

προφανώς της αρέσει, γιατί την διάλεξε.. Οι καθηγητές είπα, ανάλογα και με το μάθημα που επιλέγεις. Αλλοι έτσι άλλοι αλλιώς. Πχ τα θεωρητικά...είναι πιό βαρετά. Είπαμε η σχολή είναι πρός το μοντέρνο. Η πολή είναι μικρή η ζωή για τον φοιτητή αλλιώς, άντε να βγεις για μια μπύρα, ένα φαγητό, ένα live. Το χειμώνα πιό δύσκολα. Η πρώτη χρονιά πιό εύκολη. Μετά άρχισε το τρέξιμο. Πολλά assignments, τους γκρουπάρουν ή γκρουπάρονται σε μπάντες ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε μαθήματος, διαλέγουν μουσικούς για τα δικά τους projects μέσα από τη σχολή (μικροί μεγάλοι) και αυτό το βρίσκω πολύ σημαντικό γιατί πρέπει να είσαι εκτός από καλός μουσικός και να σε θέλουν, και βολικός σαν άνθρωπος. Πχ περσι είχε τα ντουέτα της (φωνή μπάσο) με έναν τριτοετή, κ.ο.κ Χρόνος για σπίτι δεν μένει. Μόνο ΣΚ, αν και τα ΣΚ έχουν πρόβες ή άλλα. Τα περισσότερα τα κάνει στην σχολή, γλυτώνει χρόνο, έχει φυσικό πιάνο και όργανα. Αλλά υπάρχει πολλή δουλειά, πχ οι ενορχηστρώσεις που είχαν φέτος ήταν αρκετό ζόρι και φυσικά τα γκρουπαρίσματα που είπα που απαιτούν συντονισμό με άλλους και να πας με τα γούστα του καθενός. Αλλά καταλαβαίνεις, αν δεν είσαι συνεργάσιμος μουσικός....γενικά δεν θα έχεις πολύ μέλλον όχι μόνο στη σχολή, αλλά παντού. Εμένα ολα αυτά μου φαίνονται ωραία, αλλά....πλέον βουνό.

να προσθέσω η δεύτερη κοπελίτσα είναι Κύπρια και ο μεσαίος κρουστός με τις τιμπάλες επίσης Κύπριος

Δεν ξέρω αν ενδιαφέρουν περισσότερο από την ίδια τη μουσική, αλλά ΟΚ. Η πόλη (το χωριό όπως τη λεω εγώ) είναι μικρή, 150 χιλιάδες κατοίκους έχει, αλλά δεν έχει καμμιά σχέση με τις αντίστοιχες ελληνικές γιατί είναι πολύ πιό αραιά δομημένη, εκτός φυσικά από τον κεντρικό παλιό πυρήνα που έχει ιστορία πάνω από 10 αιώνες. Δεν έχει κανάλια, γιατί είναι πολύ προς την κεντρική Ευρώπη, έχει όμως ποτάμι, τον Κάτω Ρήνο. To πανεπιστήμιο είναι σύγχρονο σχετικά. Ξεκινάει 100 χρόνια πίσω ως Σχολή Καλών Τεχνών και το 2000 πήρε τη σημερινή του μορφή και μοιράστηκε και σε τρεις κοντινές πόλεις στην αρχαιότερη επαρχία πυρήνα της Ολλανδίας την Gelderland - ARnhem-Enschede-Zwolle. Εχει, από όλες τις μουσικές σχολές της Ολλανδίας (πχ Ροττερνταμ, Αμστερνταμ, Χρονιγκεν κ.α.), την πιό "μοντέρνα" κατεύθυνση. Τα μαθήματα γίνονται στα αγγλικά (όλοι στην Ολλανδία μιλάνε αγγλικά). Οι τάξεις (σε όσες παρακολούθησα) είναι μικρές σε φοιτητές, γύρω στα 10 το πολύ 15 άτομα, αλλά εξαρτάται και την δημοφιλία του κάθε μαθήματος, και πάλι δεν ξέρω και ακριβώς. Σχεδόν γίνονται σε φάση ιδιαίτερου. Κάποια ουσιαστικά γίνονται σαν ιδιαίτερα. Δηλαδή εξ ορισμού σε κουοτσάρει ένας καθηγητής μόνο. Υπάρχει απίστευτη οργάνωση (σε σχέση με δικά μας πρότυπα), η σχολή έχει μια μικρή αίθουσα συναυλιών, πολλά μονωμένα δωμάτια για τα μαθήματα με όργανα ενισχυτές κλπ, μέτρησα καμιά 10ριά αίθουσες με μεγάλα πιάνα, αλλά και πάλι ήμουν διακριτικός ως επισκέπτης. Οι καθηγητές πολύ σοβαροί και φιλικοί και ανοίγονται ιδιαίτερα όταν δούν γονιό εκεί (είναι αλήθεια ότι δεν βλέπουν συχνά και εμένα με έχουν δει 2-3 φορές) και ακόμα πιό πολύ αν ακούσουν ότι ασχολείται με τη μουσική. Οι φοιτητές είναι ΟΚ, μια χαρά παιδιά απο παντού, το ελληνικό-Κυπριακό στοιχείο είναι το κερασάκι στην τούρτα. Η προσαρμογή είναι όπως είναι η ζωή ενός εργένη σε μια ξένη χώρα με άλλο επίπεδο ζωής και συνήθειες. Με λίγα λόγια θα πω ότι κόστος ζωής είναι περίπου το ίδιο ή στο Χ1.2 (κάποια φτηνότερα κάποια ακριβότερα, οπότε προσαρμόζεσαι) συγκοινωνίες εξαιρετικές, ποιότητα και οργάνωση άλλου επιπέδου και ευκολίες προς τον πολίτη. Κατά τα άλλα τα ζόρια για φοιτητές είναι οτι πρέπει να έχεις συγκάτοικο-ους για να πληρώνεις ελληνικά ενοίκια. Αλλιώς για 30 τμ ανεξάρτητο διαμέρισμα-στούντιο θες ένα χιλιάρικο. Αλλά αν όντως είναι ανεξάρτητο το ενοίκιο επιδοτείται. Κατα τα άλλα οι συγκρίσεις είναι τραγικές. Είμαστε εντελώς πίσω. (και τα λέω αυτά επειδή τα έχω πρόσφατα με κάτι περιπέτειες με τα αεροπλάνα όπου είδα τρια διαφορετικά αεδρόμια και μεγέθη και νοοτροπίες)

Ναι

Ε ναι... Η κόκκινη

Σας έδωσα ένα βιαστικό δείγμα προχτές, αλλά επειδή ήμουν εκτός Ελλάδος δυσκολευόμουν λίγο με τις "σωστές" αναρτήσεις. Ανεβάζω παρακάτω ένα cover του Ran kan kan από τους σπουδαστές της σχολής όπου σπουδάζει κι η θυγατέρα (Latin Class, οι περισσότεροι 2ετείς, 3ετείς). Ήταν το Live της παρουσιασης της φετεινής τους δουλειάς. Μια 15μελής μπάντα από όλο τον κόσμο, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Κορέα, Ισπανία, Κύπρο, Ελλάδα. Πιό κάτω, το δικό μας, Αν σ αρνηθώ αγάπη μου, και μετά το Y hoy como ayer του Benny More

πατάς Χ

Εισαι ωραιος