Τον δίσκο τον έχει κρατήσει πλέον ο αδερφός μου ο οποίος εκείνα τα χρόνια ήταν και ο μέντορας μου, μια και είχα εντρυφήσει δίπλα του με τον ΜΧ με ματωμένο γάμο, 15 εσπερινούς, Τζοκόντα κ.α.
Εκείνη την εποχή ο Χατζηδάκις στην Ελλάδα ήταν σχεδόν στα αζήτητα καθώς ήταν exile, για τον Μίκη δεν συζητάμε ήταν απαγορευμένος, ενώ το κλασικό λαϊκό τραγούδι ήταν στα χαι του.
Όντως όπως έλεγε ο ΜΧ σε εκείνο το απόσπασμα που έβαλα πιό πάνω, τα έργα του είχαν εντελώς βανδαλιστεί και ακούγονταν αποσπασματικά διάφορες επανεκτελέσεις από οποιονδήποτε προλάβαινε να αρπάξει κάθε τραγούδι. Ετσι ο Χατζηδάκις για τον πολύ κόσμο ήταν ο Ιρλανδός κι ο Ιουδαίος, ο Μύθος, Δεν ήταν νησί κλπ. Θυμάμαι μάλιστα όταν επέστρεψε, λίγο πριν την μεταπολίτευση που τον είχαν ρωτήσει σε συνέντευξη για τον Μύθο που ήταν μεγάλη επιτυχία τότε με τον Μούτσιο και την Δουράκη, αν θυμάμαι καλά, και δεν ήξερε την εκτέλεση, μην πω δεν θυμόταν το ίδιο το τραγούδι του.
Επανέκαμψε κανονικά πρώτα με το Reflections και αργότερα με τον Σκληρό Απρίλη του 45