TamTam

volume εχει? ;D

Σήμερα είδα αυτό το βίντεο του Brian Wampler (Wampler pedals) και σκέφτηκα το thread

Μιλώντας για "τεντζερέδια"...

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη παρανόηση από αυτά που γράφεις - παρακάτω ειπώθηκε και κάτι τα "τεντζερέδες" - ο Trilok Gurtu και όλος ο πλανήτης που κατέχει από μουσική θα διαφωνούσε με μια τόσο αφοριστική διατύπωση, που μάλλον σε εκθέτει φίλε μου. Η ινδική μουσική βασίζεται σε μικροημιτόνια, ως εκ τούτου, εκεί που το δικό μας δυτικό αυτί, συνηθισμένο να ακούει άλλα μουσικά διαστήματα (τόνους και ημιτόνια) μπορεί να ακούει ένα ατελείωτο βούισμα, ένα "drone" όπως το περιέγραψες, ο ινδός ακούει μελωδία. Το ίδιο ισχύει και με άλλα οργανα που έχουν μικροημιτόνια, κυρίως έγχορδα, όπως το σάζι. Επίσης, η μουσική τους, είναι βασισμένη στην θρησκεία τους. Αυτά που αποκαλείς τετζερέδια, έχουν αξίες και ήχους . Το "ντουμ-τε -κε", λόγου χάρη, σημαίνει άλλο πράγμα από το "ντουμ -τε-κα", στην ινδική τάμπλα (κρουστό). Τα παραδοσιακά τους κομμάτια είναι μακρόσυρτα, επειδή λειτουργούν αυτοσχεδιαστικά και συνθετικά την ίδια στιγμή: Το σιτάρ εκθέτει κατά κάποιο τρόπο τι θα παίξει αργότερα μαζί με την τάμπλα, και στη συνέχεια το ίδιο κάνει και η τάμπλα. Δεν είναι δηλαδή σόλα δεξιοτεχνίας αυτά που ακούμε όταν σε ένα κομμάτι του Ravi Shankar ας πούμε, παίζει πρώτα μόνος του και μετά η τάμπλα μόνη της. To κομμάτι, σύμφωνα με την παράδοσή τους, θα τελειώσει/ολοκληρωθεί, όταν παίξουν και οι δυο μαζί αυτά που "εξέθεσαν" κατά μόνας νωρίτερα. Παραλλαγμένα βεβαίως, αφού εδώ λειτουργούν συνθετικά, αλλά καθώς είπα, ο δυτικός ακροατής, είναι μάλλον αδύνατο να αντιληφθεί τι διαμείβεται εκεί. Καταλήγω (και συγνώμη γαι το μακρύ ποστ) δεν υπάρχει "καλύτερη" και "χειρότερη" μουσική. Η δυτική μουσική έχει τελειώς άλλη γραφή και έκφραση (φούγκα, κλασική αρμονία, ατονισμός, δωδεκάφθογγο, you name it). λόγω διαφορετικών συνθηκών - καλλιτεχνικών ρευμάτων που την εξέλιξαν όπως την εξέλιξαν. Δεν μπορείς να συγκρίνεις διαφορετικά πράγματα - Εϊναι σα να συγκρίνεις καρπούζια με μάνγκο. ;D Αλιμονο αν φτάσουμε να θεωρούμε ότι μια μουσική είναι καλύτερη από μια άλλη, όπως υπονοείς, επειδή ξέρω γω, η μια έκφράζεται με συγχορδίες και μια άλλη όχι. Και θα σου φέρω ως παράδειγμα την αρχαία ελληνική μουσική, που από άποψη, εκφραζόταν με μονωδίες και όχι με συγχορδίες (ακόρντα), αλλά ό,τι έχει βρεθεί, είναι από τα πιο μυσταγωγικά πράγματα που μπορεί να ακούσει κανείς.

Δείτε κι αυτό το περυσινό πανηγυράκι... Επίσης... edit: ε βάλε ένα τίτλο στο thread!

Πάντως συμβαίνει μόνο στις αγγελίες. Στο forum, το σύστημα "θυμάται" κανονικά το sign -in σου και δεν χρειάζεται να το δίνεις κάθε φορά.

http://img11.hostingpics.net/pics/5354233Humbuck.jpg http://img11.hostingpics.net/pics/5439503Humbuck.jpg Επίσης βρίσκω αυτά τα λινκζ, θέλουν λίγο ψάξιμο: https://www.ultimate-guitar.com/forum/showthread.php?t=1019006 Τέλος, μπορείς να γράψεις και ένα email στην Gibson ή στην Seymour Duncan και να ζητήσεις να σου στείλουν ένα wiring diagram HHH. Ευγενικά πάντα, όχι όπως απευθύνθηκες στους συμφορουμίτες εδώ. ::)

Όντως, το soul food είναι καλύτερο boost παρά OD. Επιμένω πάντως , επειδή ο συμφορουμίτης ψάχνει κάτι να έχει μόνιμα on που θα "εμπλουτίζει" τον ήχο του, ότι τα OD πετάλια, όσο ευέλικτα κι αν είναι κάποια σε αυτόν τον τομέα (p.x. to ΒΒ Preamp), ίσως θα πρέπει να τα παραβλέψει, σε σχέση με ένα GE7 της Boss ή ένα ep booster. Μέχρι και το LPB-1 της EHX ίσως του έκανε - αν και σε κάποιους δεν αρέσει ο τρόπος που αλληλεπιδρά με τα βρωμοπέταλα.

Κι εγώ θα πρότεινα το RC Booster (για ευελιξία), και για always on το EP Βooster, που κάνει θαύματα. Λίγο μετά έρχονται σε "fullness" τα Spark της TC Electronic (to mini είναι καλύτερο ηχητικά, παραδόξως) και ακόμη πιο μετά το ΜΧR micro amp . Από φθηνά πεταλάκια mini, tέλος, τσέκαρε και το Mooer Pure Boost / και to Donner Boost Killer (κλώνοι του RC Booster). Αυτά θα σου κρατησουν/τονίσουν το low end στον ήχο, όxι τα tubescreamer-oειδή overdrive, Τέλος, υπάρχει πάντα η απόλυτη λύση του Boss GE 7 , to εκουαλάιζερ που σώζει ζωές!

Tα live της που βλέπω τώρα - και ευδικά αυτό που πόσταρε ο Σπυρος Δ παραπάνω, είναι από τα χειρότερα πράγματα που έχω δει

Συμπαθής ο Στάθης Παναγιωτόπουλος και χαμηλού προφίλ άνθρωπος - συγκριτικά με τους υπόλοιπους ραδιοαρβύλες

Μια χαρά φωνή έχει, συνθέτει, πάιζει πιάνο, μια χαρά τύπα είναι αλλά η showbiz απαιτεί να μεταμορφώνονται σε παλλακίδες

Μια που το ανάφερες... Ο Butch Vig, έλεγε στο ντοκιμαντέρ για το Nevermind, ότι ο Cobain ήθελε "οι κιθαρες να ακούγονται τόσο βαριές όσο των Black Sabbath". Kαι όταν ο Vig του πρότεινε να ηχογραφήσει δυο φορές την ίδια κιθάρα ή την ίδια φωνή (στην ίδια μελωδική γραμμή) εκείνος ήταν τόσο αντίθετος θεωρώντας το αυτό φλωριά και ξεπεσμό - επειδή δεν μπροούσε να κάνει ούτε δεύτερες φωνές ούτε να παίξει θέματα. Ο Vig τον έπεισε τελικά, λέγοντάς του ότι "το ίδιο έκανε και ο Lennon" , τον οποίον ο Cobain θαύμαζε λέει απεριόριστα... Κάθε γενιά, έχει τη δική της μυθολογία. Οι Beatles και οι Stones e;ixan ton Chuck Berry και τον Presley Oi Nirvana τους Sabbath και ίσως τον (solo) Lennon Εγώ τους Led Zeppelin και τους Skynyrd και τον Neil Younγ και τους Doors, Police , Floyd Τα ανίψια μου τους Green Day , Nirbvana, Muse Γενικά, θα έλεγα όμως, ότι είναι σπάνιο κάποιος huge καλλιτέχνης να τρέφει τόση εκτίμηση για κάποιον άλλον huge σύγχρονό του, ώστε να βγαίνει επί τόπου να παίζει κομμάτι από τον καινουριο δίσκο του τελευταίου, όπως έκανε ο Hendrix για τον Dylan. Kαι αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος για thumbs up στον Hendrix και Mπααα στον Clapton ο οποίος ήταν μάλλον περισσότερο ανταγωνιστικός ΚΤΓΜ απ΄' ότι θα έπρεπε να είναι ένας της κλάσης και του βεληνεκούς του.

Την ξέρει κανεις? (δεν εννοώ αν την παίρνεις στο τηλέφωνο κύριέ μου, ::) αλλα αν την ξέρετε μουσικά)

Μπααα σε καλό σας! Εγώ με τον Rebel of South συντάσσομαι. Εχω τρεις κιθάρες και όλες τους ακούγονται διαφορετικά. Προφανώς και ήθελες να πεις κάτι άλλο Πνοή κ Νύξη, γι' αυτό και στη συνέχεια... είπες κάτι άλλο. Διαφορετικά δε νομίζω ότι θα έκανες τη δουλειά που κάνεις, αλλιώς θα έκοβες τελάρα και θα τους πέρναγες ηλεκτρικά!

Μπα... Σιγά μην ακούγονται όλες οι ηλεκτρικές κιθάρες ίδιες! Μάλλον κάτι άλλο θέλεις να πεις.

Μα πήρε, τι λέμε; Απλά δεν ζήτησε εσένα!

Τι σημασία έχει τι ακούς; Σημασία έχουν τα ΚΣΥΛΑ ::) ;D ;D ;D ;D :laugh:

Κάτι τέτοιο ναι (δεν έπαιζα με τέτοια εγώ , ήμανε ροκατζής)

Δεν ακούω τίποτα και κανέναν! ;D

Ε, όχι και αναστενάρης, με τον Ψαραντώνη μοιάζει

Αυτό πρέπει να ήταν το Zoom... μια εποχή το είχανε λιώσει!

Τρίχες!

Πάντως, τον πήρε τηλέφωνο τον Μιχάλη από το Νόιζ κάποιος και του είπε, λέει, δεν ξέρει, θα το σκεφτεί, αλλά δε νομίζει ότι είναι και δεν είναι σρέντερ. Έστειλε και χαιρετισμούς, έμαθα.

Αυτές οι Pacifica, οι 611 αν δεν κάνω λάθος, φοράνε Seymour Duncan απ' τη μάνα τους και είναι από τα καλύτερα value for money όργανα. Είχα την 311 (χαμηλότερο μοντέλο, ίδια σχεδόν, πάλι με P90 neck και σπλιτ Humbucker στο bridge, μόνο που δεν ήταν Duncan), με Gotoh locking tuners από τη μάνα της, και ήταν ακριβώς έτσι ο ήχος: compressed, με άπειρο sustain, και fat νότες (βοηθούσε και το μπράτσο σε αυτό). Νομίζω ότι τα συγκεκριμένα μοντέλα Yamaha, είχαν 340 ευρώ (η 311) και 500 (η 611) στο Thomann και έβγαιναν και σε arctic white, ήταν πολυ΄φίνα όργανα και τα αδικείς!