WrTsXxx

Ωραίο τραγούδι! θα είμαι σκληρός: 8) η φωνή σου πολύ ωραία {αν κ κακογραμμένη, τίγκα στο βάθος..} με συνεπαίρνει.. Αλλά οταν ξαφνικά σταματάει και αρχίζεις τα σόλα χαλιέμαι... :'( θα πρωτιμούσα να έχεις πολύ λιγότερα "σολιστικά γεμίσματα" και πιο έντονη παρουσία - άισθηση ρυθμού.. ίσως ένα μπάσο ή ντραμς{μάλλον κάτι απαλό, με σκούπες..}. Ή ακόμα καλύτερα να έβρισκες κάποιον να στο μεταφέρει σε πιάνο; ;)

πολλοί δίσκοι που σκεφτόμουν έχουν ήδη αναφερθεί. Ο δίσκος που πραγματικά με παρακίνησε στο να ασχοληθώ με τα ντραμς ήταν: the Who - My generation. και συμπληρώνω με ένα φετινό αλλά ουσιαστικά ντραμιστικό δίσκο: jojo Mayer - nerve Ep2 http://nerve.bandcamp.com/

Μάλλον γι αυτό κι εγώ έχω μείνει 15χρόνια στην πρώτη σελίδα.. 8) Ευχαριστώ Χάρη, το γκούγκλαρα εν τω μεταξύ και διαπίστωσα ότι είναι κλασσικό και δεν το έχω μόνο εγώ. Αφού όλες οι ασκήσεις είναι για δεξί αριστερό χέρι, όπου "υπόλοιπα" εννοούμε μόνο το άλλο χέρι, ετσι; Νόμιζω ότι δεν υπάρχει περιορισμός στους τρόπους. Οι συνδυασμοί είναι άπειροι. Απ το να τα παίζεις όλα στο ταμπούρο μέχρι να αναλύεις και ρίχνεις κάθε χτύπημα σε άλλο κομμάτι του σετ. Δηλαδή δε βρίσκω το λόγο να φτιάξουμε μια λίστα που να λέει: R tom1 L tom2 R ride R floor tom + L tom 1, 2 . . R bdrum, L snare και σταθερά δεξί χέρι να μετράει όγδοα στο hihat. ::)

έχω ένα βιβλίο που λέει απ έξω stick control και μέσα έχει πλήθος μικρών ασκήσεων γραμμένες για ταμπούρο με πολλές παραλλαγές ανάλογα το χέρι που χρησιμοποιείς. Γιατί όμως να το ξέρουν όλοι; τι εννοείς "ρεστ"?

δε θέλω να κάνω το δικηγόρο, ούτε να διαφωνήσω κάθετα με τους παραπάνω, απλά να παραθέσω και μια λίγο διαφορετική άποψη. αναμφισβήτητα τα ντραμς είναι η ραχοκοκαλιά και ο μετρονόμος. Ειδικά μέσα σε ένα ποπ-ροκ κομμάτι δε χωράει τίποτα παραπάνω. Αλλά είναι και τα ντραμς-κρουστά μουσικά όργανα και μέσο έκφρασης. Ο αυτοσχεδιασμός kateme είναι θεμιτός και πάντα ως μουσικός πρέπει να περνάς στιγμές χαλάρωσης και προσωπικής έκφρασης με το εκάστοτε όργανο. Δε λέω ότι αυτό πρέπει να γίνεται σε κάθε συναυλία αλλά είναι ωραίο πράμα να μπορείς να σταθείς και μόνος σου αν κ όταν το χρειαστείς. α! και να μην ξεχνάμε ότι στην κλασσική υπάρχουν ολόκληρα έργα για σόλο κρουστά. διαφωνώ με όλο το συλλογισμό! α. "εμένα δε μ αρέσει η δίκαση. Τη χρειάζομαι;" β. "ο Νίκος ο διπέταλος και ο Περικλής ο μπλαστμπητάρης μου παν ΝΑΙ, οπότε σε κακό δρόμο είμαι" εδιτ: επειδή ενώ έγραφα την απάντηση δημοσιεύτηκαν 13 νέα μηνύματα, {ΗΜΑΡΤΟΝ, αφήνετε δυο λεπτά να προλαβαίνουμε κι εμείς!} τώρα είδα ότι συμφωνώ με την Εύη.

πάτε κι εσείς γυρεύοντας νομίζω.. ;) 8) :P πολύ ωραίες! σε κάνουν να θες να ακούσεις!!! :)

είναι πολύ ωραία σειρά! μάλλον αυτή που μου αρέσει περισσότερο απ τη MEINL...

χοχο! ;D ;D ;D ;D σωστοί!!!

έχεις κάποια αναφορά σ αυτό να μας παραπέμψεις; καλά κάνεις και μας πληροφορείς, μη λές ότι δε μας ενδιαφέρουν! για το shadow συμφωνώ. Έχει κάνει μεγάλες δουλειές.. τώρα τελευταία μας τα χαλάει λίγο.. Αρχισε τη λίστα κ εμείς θα συμπληρώνουμε..

όντως, παθιασμένη σχέση. Αλλά κάπως έτσι δεν πρέπει να είναι τα πράματα; Καλό το γκήαρ, αλλά αν δε σε συγκινεί το μηχάνημα και δεν παθιάζεσαι μαζί του, τότε τίποτα δε γίνεται. Αυτό το πέρασμα απ το PC στα harware samplers είναι μια ιστορία που έχω ακούσει από αρκετούς φίλους που ασχολούνται μ αυτά. Ακόμα κι εκεί υπάρχει κάποιου είδους mojo που σε καταλαμβάνει! 8) που 'σαι ρε pmelidis με τα ωραία σου?!..

ooo εντυπωσιακό! πρέπει να προμυθευτούμε από κάπου ειδικά γυαλιά για να το δούμε; 8) Πες μας λεπτομέριες για το πως / που κλπ το γυρίσατε!

BLOODY !!! welcome back!!! θα σου κρατήσουμε βινύλιο για τα Χριστούγεννα! χοχο Εύη χαίρομαι που σου άρεσε! Θα με κάνεις να ψάξω να βρω τα Dark City και Syberia... είμαι περίεργος! ευχαριστούμε Χάρη!

σταματήστε το αυτό με τις φωτογραφίες γιατί θα ανεβάσω terry Bozzio και Portnoy και θα χάσουμε το μέτρημα. Είπαμε έκαστος στο είδος του. 8) τα επάνω βολεύουν για καμια πετσέτα, ή για να ακουμπάς παρτιτούρες και μετρονόμο ελείψη αναλογίου.. ;D

ακούω τώρα και άλλα κομμάτια του κυρίου Τσόνογλου.. ιδιαίτερο και ενδιαφέρον ύφος. Αρκετά αφηγηματικό έως θεατρικό θα έλεγα... τα τύμπανα άρτια όπως πάντα Haris, δε χρειάζεται να λέμε τ αυτονόητα.. > μόνο σημείο που ντραμιστικά δε μου πολυάρεσε, είναι κάποια μπρεηκς προς στο τέλος του "Άντρες" {συγκεκριμένα μέτα το 3'}

Congo (Zaire) - Awilo Longomba - Dance Practice :o :o :o έπαθα πλάκα! τι ντραμς είν αυτά; ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ!

- τα μεγάλα σετ με τα πολλά τύμπανα, πιατίνια, κρουστά κλπ δίνουν μεγάλη γκάμα ήχων-ηχοχρωμάτων για να χρησιμοποιήσει κάποιος δημιουργικά. - τα μικρά είναι πιο οικονομικά σε όλα: στο κουβάλημα, στο χρόνο στησίματος, στα $ για να τα αποκτήσεις, στις κινήσεις που κάνεις για να φτάσεις το πιο μακρινό κομμάτι... Η πρόκληση μ αυτά είναι ο ντράμερ να τα αξιοποιήσει με τέτοιο τρόπο που ποτέ να μη "φανεί ότι κάτι λείπει". Κάποια στυλ απαιτούν τα μεγάλα{πχ. προγρέσιβ ροκ-μέταλ} και πολλά ένω για κάποια άλλα αρκεί μπότα-ταμπούρο-χατς{πχ. χιπχοπ}.. προσωπικά έχω καταλήξει ότι το κλασσικό 5άρι σετ με 4-5πιατίνια είναι η χρησή τομή και στ αλήθεια μπορεί να με καλύψει στο 95% των περιπτώσεων. 8)

τι κάρτα ήχου έχεις στο λαπτοπ?

77 euro + το πετάλι σου. > έκανα edit το προηγούμενο ποστ μου γιατί έδωσα λάθος λίνκ από βιασύνη.

@ Kostri : Η φωνή και ο στίχος, είναι ένα απ τα σημεία που περίμενα ότι θα σχολιαστεί. {όπως άλλωστε κ όταν ανεβάσαμε το κομμάτι μόνο του στο νοιζ} Το θέμα του "αισθητικού κύκλου" είναι πολύ μεγάλο και ενδιαφέρον. Θα ήταν ωραία να το συζητήσουμε εκτενώς σε ένα νέο γενικότερο τόπικ. Αναφέρεις τους καταπληκτικούς godspeed που θεωρώ ότι αν κάποιος εξετάσει με αυστηρό τρόπο το έργο τους θα διαπιστώσει ενδεχομένως να έχουν διαγράψει τον προσωπικό τους κύκλο και απλώς να συνεχίζουν να κάνουν αυτό που ξέρουν καλά, αδιαφορώντας εάν επαναλαμβάνονται ή δεν καινοτομούν. Πόσο μάλλον οι άλλες μπάντες, που γεννήθηκαν ακολουθώντας αυτή την αισθητική και συνθέτοντας σε φόρμες που οι godspeed δημιούργησαν. Σπάνια καταφέρνει κάποιος να ξεφύγει, εισάγοντας προσωπικά και ιδιαίτερα στοιχεία, ώστε το αποτέλεσμα να αποκτήσει νέα ταυτότητα. Ως SnoozeLoop νομίζω ότι είμαστε πολύ μακρυά απ το να μιλήσουμε για προσωπικό ήχο και αναγνωρίσιμη ταυτότητα, μιας και ακόμα και το δείγμα δουλειάς που παρουσιάζουμε εδώ, είναι ανομοιογενές. Ίσως είναι κι αυτός ένας λόγος που δυσκολευόμαστε να βρούμε τη “σωστή ταμπέλα”. Μακάρι στο μέλλον, “διακινδυνεύοντας”, να φτάσουμε σε κάτι πιο μεστό και ώριμο που να ξεφεύγει απ τον προδιαγεγραμμένο “αισθητικό κύκλο” του τωρινού μας ύφους. Θέλουμε πολύ δρόμο ακόμα, τόσο που μου φαίνεται βουνό... ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D XOoxoxoo afto ine! Μάραθον μη φοβάσαι. Τα μπράτσα του blue δεν απειλούν τους φίλους μας. Και φίλος μας είναι όποιος αγόρασε το δίσκο! ;)

απ ότι κατάλαβα, ο panas121 ζητάει κάποιου είδους practice pad για τα πόδια όπως αυτό: pearl bd10

Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για το φήντμπακ που μας δίνετε και τη βοήθεια με τις "ταμπέλες". Neeq και jazzjoker: ο θαυμασμός είναι αμοιβαίος. Kostri: θα ψάξω να ακούσω τα σχήματα που προτείνεις – όποιον δεν ξέρω δλδ. Τα indie, alternative, post είναι όντως κοντά σ αυτό που τουλάχιστον ξεκινήσαμε να παίζουμε. Είναι όμως τόσο γενικές που κάποιος θα βρει μέσα από τους mum μέχρι τους franzFerdinard.. λέμε τώρα... Clouseau: Ευχαριστούμε! Που χάθηκες εσύ; καιρό έχω να σε “διαβάσω” Alchemist και Giannis: ο όρος “διεστραμμένος ρομαντισμός” με φτιάχνει!!! είναι ανησυχητικό γιατρέ μου; Οι περισσότεροι έχετε γράψει λόγια συγκινητικά, τα οποία διανθίζουν αυτό το “ξερό δελτίο τύπου” με τον καλύτερο τρόπο. Προσωπικά είμαι πολύ χαρούμενος που κάποιοι βρήκαν ενδιαφέρουσα τη δουλειά μας και αφιέρωσαν χρόνο να το γράψουν εδώ. Περιμένω τους τολμηρούς που θα αναφέρουν χωρίς δισταγμούς τα “αρνητικά” του δίσκου. Να προσθέσω στη λίστα των "σημείων πώλησης" το: rhythm records Εμ. Μπενάκη 74, Εξάρχεια. 2103841550

ωχ.. να το προσέξεις αυτό... ;) {είναι και δικό μας αγαπημένο} ευχαριστούμε πολύ Γιάννη! Με το "ευθραυστές" το έθεσες πολύ ωραία. :) Οσο για την ταμπέλα toy rock, νομίζω ότι ακόμα κ αν είμαστε ροκ, δεν είμαστε τόσο toy.. Και με αφορμή αυτό, θέλω να θέσω θέμα προς συζήτηση: Γενικώς δε μ αρέσουν οι ταμπέλες, αλλά με αφορμή το ανέβασμα του δίσκου στο bandcamp έχουμε προβληματιστεί πολύ στο τι "ταμπέλες" {tags} πρέπει να βάλουμε ώστε να μας εντοπίσει και να μας ακούσει όποιος ενδιαφέρεται για μουσικές όπως η δικές μας. Θα ήθελα λοιπόν, προτάσεις από εσάς που ακούσατε ή όταν ακούσετε το δίσκο. Πως θα ονομάζατε εσείς το στυλ που κατατάσσεται; Με τι keywords θα το αναζητούσατε στο χάος του διαδυκτύου;

πολύ καλή! ευχαριστούμε matawan! Πάντα εξαιρετικές οι προτάσεις σου! ΥΓ:το στυλ φωνής κ ενορχηστρωσης μου έφερε στο μυαλό την Ayo..

αν και δεν είμαι ειδικός, έχω παίξει με διάφορα bongos και έχω καταλήξει στα εξής συμπεράσματα: - μπάσο ήχο δε θα έχεις σ αυτό το όργανο, αλλά τα μεγαλύτερης διαμέτρου {πχ8"} μου ακούγονται καλύτερα. - τα πολυ φτηνά {κάτω από 40ευρώ} που κυκλοφορούν δεν αξίζουν τον κόπο εάν θες να τα χρησιμοποιήσεις για να παίξεις μουσική και όχι απλά για να μάθεις ρυθμολογία {ορφ για παιδάκια} ή να τα στολίσεις. - γενικώς στα λάτιν κρουστά ή LP έχει το μεγαλύτερο όνομα και καλύτερη μεταπώληση. - τα ξύλινα όργανα {γιατί όχι και τα κρουστά} έχουν πάντα περισσότερα θέματα από τα πλαστικά. - τα ακριβώτερα, με τα καλύτερα κλειδιά, κουρδίζουν ευκολότερα και το θέμα του κουρδίσματος είναι κάτι που σε απασχολεί πολύ σ αυτά τα δέρματα. για τη συγκεκριμένη αγορά, η πρόταση μου {με αποκλειστικό οδηγό το budget} μετά από γρήγορη έρευνα είναι: http://www.thomann.de/gr/headliner_hb100pw_bongo_set.htm λίγο ακριβότερο αλλά LP: http://www.thomann.de/gr/lp_a601aw_aspire_bongo_set.htm και κάποιος να βάλει στον τίτλο του θέματος τη λέξη bongos!

αν εξαιρέσουμε το "μπλουζ λίντ μέρος", μου αρέσει πάρα πολυ. νομίζω ότι άνετα μπορεί να εξελιχθεί σε ένα ακόμη υπέροχο τραγούδι σου! ;)