Γενικα εχω ξηλωσει το κουμπι που αντιστοιχει στη "δημοσια" τηλεοραση απο τον κοντρολ μου καθως δεν μου αρεσει να παρακολουθω τι λεει το πολιτμπυρο για τον κοσμο γυρω μου. Ωστοσο την συνεντευξη του Καβακου την ειδα και ηταν εξαιρετικος σε ολα, σε αντιθεση με τον συνεντευξιαζοντα Δ/ντα Συμβουλο της κομσομολ.
Ο Καβακος μιλησε για ενα σωρο θεματα με απολυτη επαρκεια και με εναν ειρμο λογου που σε κρατουσε, ωστοσο απο ολη τη συνεντευξη εμεινε ως αξιο λογου και σχολιασμου, το "κουτσομπολιστικο" σημειο, αυτο που προκαλλει εριδες και αντιπαλοτητες, οι απο εδω και οι απο εκει, οι αριστοκρατες και οι λαϊκοι. Παροτι εχει περασει καιρος απ οταν την παρακολουθησα, δεν νομιζω οτι ο Καβακος εκανε καποια αξιολογικη κριση οσον αφορα στη μεν και στη δε μουσικη, ουτε επελεξε να αφορισει ως "απλοικους" ή άτεχνους οσους δεν ασκουνται στην μουσικη συμφωνα με τα δικα του προτυπα.
ΝΟμιζω περισσοτερο εξεφρασε την απορια του πως σε μια χώρα η οποία ιστορικά τουλαχιστον αποτελεσε προπομπο δυτικών αξιων, ο αμανες και το τσιφτετελι, τελικα κατελαβε ενα τοσο δυσαναλογα μεγαλο κομματι του μουσικου φασματος.