BillTrantos

Κι εμένα δε μου αρέσει η όλη φάση. Όχι τόσο λόγω τραγουδιού, ή της κοπέλας, μια χαρά, ίσως λίγο αδιάφορο/η αλλά εντάξει. Αυτό που πραγματικά με ενοχλεί είναι όλη η hipster/εναλλακτική σκηνή που ακολουθεί τυφλά, παθιάζεται σαν χούλιγκαν και γράφει διθυραμβικά σχόλια. Κάτι αντίστοιχο είχε γίνει και όταν πήρε τα πάνω του ο Μαραβέγιας και όλο εκείνο το "ethnic" wave στην Ελλάδα, πριν από 6-7 χρόνια. Αυτός ο φανατισμός, η επιβολή σε ραδιόφωνα, ιντερνετικές διαφημίσεις, συζητήσεις, κλπ, μου δημιουργεί by default μία αντιπάθεια. Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω στη συζήτηση, καλή επιτυχία στην κοπέλα γιατί φαίνεται ότι γουστάρει αυτό που κάνει, κατά τ'άλλα μάλλον είμαι περίεργος πάλι. 8)

Από σεβασμό στον καλλιτέχνη αλλά και αυτο το πολύ δύσκολο θέμα, θα πω ενα πράγμα που πιστευω μονο, παρακολουθώντας αυτη τη στιγμή που μιλάμε ειδικό για ορισμενα προσωπικά μου θέματα ηπιοτερης μορφής. Το πιο δύσκολο πράγμα ειναι να καταλάβεις οτι θελεις βοήθεια και να τη ζητήσεις, είτε απο έναν ειδικό, είτε απο έναν δικό σου άνθρωπο για αρχή. Ο Cornell ειχε ενα βάρος στην ψυχή του και τον νίκησε εν τελει. Ναι ειναι άβυσσος, η οποια τον κατάπιε τελικά. Ποιος ξερει απο ποτε βασανίζεται και ποσο δύσκολο ήταν, ώστε η αγάπη της οικογένειας και του κόσμου να μην φτάνει. Κρίμα για τον ιδιο που δεν άντεξε αλλο, παλεύοντας μόνος του με κατι πολυ σκοτεινό και δυο φορες κρίμα για τη γυναίκα και τα μικρά παιδια του.

Ακόμα δε μπορώ να το χωνέψω. Γαμώτο, γαμώτο, τίποτα άλλο. Καληνύχτες παιδιά.

Μου άρεσαν πολύ και τα 2, ιδιαίτερα όμως το 2ο, το πιο rock. Ίσως το καλύτερό σου, πολύ ωραίο concept, πολύ ωραίες συνθετικές ιδέες.

Έχω παίξει με Axe FX Ultra το οποίο και έχω, Kemper, Axe FX II MK1 και πρόσφατα με Helix. Είναι ακριβώς όπως τα είπε ο SF και ισχύει για όλα. Με όλα βγάζεις υπέροχο ήχο, όσο περισσότερο ασχοληθείς, τόσο πιο εύκολα και γρήγορα. Στα είδη που πειραματίζομαι χρειάζομαι πολλά εφέ, οπότε κάτι τέτοιο ήταν μονόδρομος. Τώρα για να μην κάνουμε hijack το thread για την πολύ ωραία κυκλοφορία των ΔΚ, ό,τι χρειάζεσαι μπορώ να σου απαντήσω πάντα με βάση τις προτιμήσεις μου σε PM, ή αν ανοίξεις κάποιο σχετικό thread. Ως μία πολύ γενική απάντηση, οτιδήποτε από αυτά τα μηχανήματα κάνει τη δουλειά και με το παραπάνω. Σ'ευχαριστώ πολύ SF για τις διευκρινήσεις! Δεν περίμενα να σπρώξεις εσύ κάποιον σε αυτά τα μονοπάτια gear. ;D ;D

SF, εφόσον έχεις πρόσβαση στον κιθαρίστα, μήπως μπορείς να τον ρωτήσεις πώς του φάνηκε το Helix; Φαντάζομαι για να το χρησιμοποίησε για όλο το δίσκο θα του άρεσε, αλλά 2-3 σχόλια παραπάνω θα ήταν καλά.

Αααα ρε Chris :'(

Μας άφησε σήμερα στα 52 του χρόνια ο τραγουδιστής των Soundgarden και Audioslave. Μεγάλη φωνή, τεράστιο κρίμα. Ακόμα δεν έχουν βγει τα αίτια θανάτου, πάντως ήταν ξαφνικό.

Κι εγώ προς τα εκεί κλείνω, αλλά χωρίς να έχω ακούσει από τα ακουστικά μου...

Πένες: Έχω καταλήξει μετά από πολλές δοκιμές σε Dunlop από 0.90 έως 1.14. Για την ακρίβεια οι 5 που χρησιμοποιώ τώρα είναι 0.90, 0.96 και οι άλλες 3 είναι 1.14. Νιώθω ότι έχω περισσότερο έλεγχο λόγω μεγέθους. Χορδές: Μόνο D'Addario, ό,τι βρω σε 9αρες το παίρνω, συνήθως φτιάχνω hybrid σετάκια με 9αρες e-B-G και 10αρες E-A-D. Κιθάρες: Έχω μία Partcaster Strat με AAAA maple neck/fretboard, alder σώμα και Fender hardware. Μαγνήτες Dimarzio HS-3, Malmsteen wiring με τον μεσαίο μαγνήτη dummy και ανενεργά tone knobs. Είναι κουρδισμένη σε E Standard και τη χρησιμοποιώ για Blues-Rock-Pop που παίζω κυρίως με τη μπάντα μου. Μετά έχω μία Epiphone Les Paul Standard του 2002 από Κορέα, η οποία είναι κουρδισμένη σε D Standard και δεν έχει καμία τροποποίηση ακόμα. Τη χρησιμοποιώ για οτιδήποτε metal, έχει πολύ ωραίο ήχο, δε θυμίζει Epiphone των 2010s. Τέλος, η πρώτη μου κιθάρα, μία Yamaha Pacifica 112v, κουρδισμένη σε Open C, για πειραματισμό κυρίως και εξάσκηση σε συγκεκριμένα παιξίματα.* Ενισχυτής: Ένα Axe FX Ultra και βασικά τίποτα άλλο. Έχω φτιάξει presets για όλες τις κιθάρες μου και μετά φτιάχνω καινούργια αν κάποιο κομμάτι της setlist έχει ειδικές απαιτήσεις. Είμαι πολύ ευχαριστημένος με αυτή την αγορά, γιατί με 7 κιλά μόνο έχω παντού τον ίδιο ήχο. Μελέτη: Μπορεί να μελετήσω οποιαδήποτε ώρα είμαι σπίτι, αυτή την περίοδο που άνοιξαν λίγο τα αυτιά και τα μάτια μου, μελετάω αρκετά διαφορετικά πράγματα μεταξύ τους. Πιο συγκεκριμένα μελετάω κομμάτια και τεχνικές των John Mayer, Paul Gilbert και Devin Townsend*, εξού και η Pac κουρδισμένη σε Open C.

Τρομεροί!! Rock πολυβόλα!

Έφτασα λίγο αργά στο πάρτι, αλλά τι έγραψες ρε τέρας;! :o Τρομερές συνθέσεις και οι 2, μου άρεσαν πάρα πολύ, πολύ ατμοσφαιρικές και όχι απλά σε ταξιδεύουν, αλλά δημιουργούν και πολύ ωραίες εικόνες. Μπράβο δε χρειάζεται να πω, θα πω όμως ότι θαυμάζω πολύ αυτό που κάνεις και την αισθητική σου.

Πολύ ωραίος, μόνο και μόνο η επιλογή να πιάσεις Mayer ήταν αρκετή για να μ'αρέσει, αλλά είχες και ωραίο ήχο/παίξιμο.

Σας ευχαριστω πολυ παιδιά και τους 2. Ελπίζω να με ακούτε πιο συχνά τωρα και να κανουμε και κανα κομματάκι παρέα. Εχεις δίκιο fusion, νιώθω κι εγω πολυ καλύτερα παίζοντας, πιο άνετα, ακούω πολυ καλύτερα κυρίως και με βοήθησε αυτο στο να ρυθμίσω περισσότερο τα σηκωματα και το vibrato μου.

Παιδιά σας ευχαριστώ πολύ που το ακούσατε, ελπίζω τώρα να ακούγεται κάπως καλύτερα. @cigaret13 Πολύ μοντέρνος ο ήχος ως ήχος, αλλά είναι και το παίξιμό μου. Έχω άλλες πιο μοντέρνες επιρροές και φαίνεται αυτό σε τέτοιες περιπτώσεις. @dimsonic Σ'ευχαριστώ πολύ, αλλά αυτά τα 4 χρόνια έπαιζα, σταμάτησα εντελώς το 2014 και το 2016 άρχισα σιγά σιγά να γρατζουνάω πάλι. Τα ακκόρντα τα έπαιξα όσο πιο κοντά γινόταν, αλλά Hendrix είναι αυτός, δύσκολο να πιάσεις το vibe. @RayDTutto Σ'ευχαριστώ για τις πολλαπλές ακροάσεις και το feedback σου. Πιστεύω αν το Axe Fx Ultra είχε re-amp mode, θα μπορούσα να κάνω ένα καλύτερο αποτέλεσμα ηχητικά.

Κάτι κακό έχει παιχτεί, ανεβάζω από dropbox γιατί ή έπαθα επικό brainfart, ή κάτι δεν πήγε καλά με το upload στο soundcloud. https://www.dropbox.com/s/uyhj3l6s4vez1c7/Purple%20Haze%20tone%20test.wav?dl=0

Όντως δεν έχουν τόσο τον χαρακτήρα ενός κλασικού μονού, απλά έχουν λιγότερο hum και με βολεύουν. Ανέβασα νέο mix, νομίζω κάθεται καλύτερα τώρα στη μίξη η κιθάρα.

Δυστυχώς δε βοήθησε ο εξοπλισμός στο να ρυθμίσω καλά τις εντάσεις, θα κάνω άλλη μια προσπάθεια μπακαλίστικα, μήπως κολλήσει περισσότερο στη μίξη. Η κιθάρα είναι μία Partcaster Strat με Fender parts και Dimarzio HS-3, μονούς δηλαδή. Είναι πολύ low output μαγνήτες, αλλά έχουν ωραία ατάκα και δυναμικές, γι'αυτό και τους έχω κρατήσει τόσα χρόνια.

Ανάσταση θέματος 4 ετών, πολύ κακό το ξέρω, αλλά δεν ήθελα να ανοίξω νέο θέμα για clipάκι 1.43. ;D ;D Μέσα στο πλαίσιο επανένταξης στην κιθαριστική πραγματικότητα/καθημερινότητα, αποφάσισα να ξαναπαίξω ορισμένα κομμάτια που έπαιζα τότες, στα χρόνια που μελετούσα περισσότερο. Στο παρακάτω clip θα ακούσετε τι κάνουν σε έναν άνθρωπο της ηλικίας μου 4 χρόνια, τόσο σε παίξιμο, αλλά κυρίως σε αισθητική. Ελπίζω να σας αρέσει, αν όχι, πολύ θα ήθελα να μου γράψετε γιατί, με βοηθάει πολύ! [soundcloud] [/soundcloud]

Πάρα πολύ ενδιαφέρον! Πέραν των διαφορών που εντόπισες, συχνοτικά τι άλλαξε; Ένα clipάκι πριν-μετά θα ήταν ωραίο, αλλά μάλλον δε γίνεται τώρα. Πολύ ωραία ιδέα πάντως.

Μία φορά να πάω στο Νάκα να δοκιμάσω και να μη με κοιτάξουν λες και έχω πάει να τους κάψω το μαγαζί... ::) Πολύ καλή ιδέα να φέρουν 2 εξαιρετικά και αναγνωρισμένα brands, αλλά δώρο άδωρο.

Σε ρώτησα κυρίως γιατί ψάχνω κάτι όσο πιο flat γίνεται, θέλω όσο λιγότερο χρωματισμό επιτρέπει αυτή η κατηγορία τιμής, για να ακούω το Axe FX όσο πιο "καθαρά" γίνεται. Τα Focal τα έχει και ένας φίλος μου να τα ακούσω, αλλά ήθελα πρώτα 2-3 γνώμες για τα JBL. Για τα Focal έχω ακούσει κι εγώ εξαιρετικά σχόλια, για τα Yamaha δεν έχει τύχει να ακούσω κάτι ακόμα.

Επειδή με ενδιαφέρουν πολύ και τα 2 monitors, όποιος έχει εμπειρία και από τα 2 ας γράψει μερικά πράγματα αν δεν του κάνει κόπο. Εσύ playel είσαι ευχαριστημένος με τα JBL;

Κάθε φορά που το ακούω θέλω να πιάσω αμέσως κιθάρα. :angel:

Ανέκαθεν η μουσική του μου φαινόταν πολύ δύσκολη στα αυτιά και το μυαλό μου. Άκουγα λιγάκι, μετά τον άφηνα. Όσο περνάνε τα χρόνια οι φορές που θα ψάξω κάποιο κομμάτι του είναι περισσότερες. Το ίδιο ισχύει και για έναν από τους σπουδαίους που αναφέρθηκαν σε αυτόν, τον επίσης εκλιπόντα Shawn Lane, τον οποίο πραγματικά λατρεύω. Λυπάμαι και που έφυγε ξαφνικά, αλλά κυρίως που έφυγε χωρίς να έχει εκτιμηθεί όσο θα έπρεπε η δουλειά του. Ευτυχώς, βλέπω σήμερα διάφορα videos/photos που ανεβάζουν αγαπημένοι μου κιθαρίστες μαζί του, σαν εγγόνια που κοιτάνε τον παππού τους, με σεβασμό, θαυμασμό και αγάπη. Πολύ κρίμα επίσης που η οικογένειά του αναγκάστηκε να κάνει GoFundMe λογαριασμό για τα έξοδα της κηδείας, είναι η απόδειξη του πόσο μπροστά ήταν από την εποχή του. Λίγοι τον κατάλαβαν πραγματικά. Ελπίζω μία μέρα να καταλάβω έστω το 10% από αυτά που έκανε. Προς το παρόν έχω κρατήσει ότι πρέπει ο κάθε μουσικός να παίζει όπως πραγματικά θέλει, να βγάζει προς τα έξω αυτό που έχει στο μυαλό και στην ψυχή του, χωρίς περιορισμούς είδους, σκηνής, φήμης, κλπ. Όπως ακριβώς το έκανε και ο Allan Holdsworth.