taq

Φίλε panagop, ο Eyeprotocol έχει απόλυτο δίκιο σε αυτά που λέει. Κοιτάξτε κάτι παιδιά, μην παρασύρεστε ακούγοντας P4 sthn 1,6...2,66...xx συχνότητα λειτουργείας. Η τεχνολογία του εκάστοτε P4 είναι αυτή που κάνει την διαφορά πράγμα που οι περισσότεροι κατανοούν φαντάζομαι. Τι εννοώ ..... λοιπόν. Ο συγκεκριμμένος P4 1,6 είναι socket 478A με FSB 400 η core τεχνολογία του θεωρείται απαρχαιομένη για τα σημερινά ή ακόμα και για τα περσινά δεδομένα, μιας και μιλάμε για P4 δεύτερης γενιάς (η πρώτη ήταν socket 423 willy core όποιος θυμάται). ΄ από τότε περάσαμε σε socket 478B & FSB 533, 478Β & FSB 800 με υποστήριξη hyperthreading tech, LGA 775 & FSB 800, LGA 775 & FSB 1066, και προσφάτως LGA 775 & FSB 1066 με υποστήριξη Dual core. Δηλαδή με μιά απλή αναδρομή στα τελευταία 4-5 χρόνια βλέπουμε ότι υπάρχουν έξι "γενιές" P4!!!!!!!!!! με σημαντικότατες τεχνολογικές ΔΙΑΦΟΡΕΣ ουσίας ό ένας από τον άλλο. Οπότε συμπεραίνουμε ένας P4 478B & FSB 533 στα 2,8GHz ή στα 3,06 GHz, είναι πιό "αργός" από έναν P4 478B στα 2,6 GHz & FSB 800 ο οποίος διαθέτει hyperthreading tech. Οι μνήμες από την άλλη παίζουν τεράστιο ρόλο. Η ποιότητα, η τεχνολογία το FSB & το buffer & το ECC check αν διαθέτουν (συνήθως αυτά είναι το Α και Ω, για τις επιδόσεις) είναι και αυτά που ξεχωρίζουν τις μνήμες από καλές και "μάπα" :lol: Συνήθως σπάνια βρίσκουμε dims να διαθέτουν κάποια από τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Έτσι ακόμα και εδώ παρατηρούμε ότι ένας P4 έστω αυτός socket 478B & FSB 800 χρονισμένος στα 3.0GHz με hyperthreading tech, συμπεριφέρεται πιό γρήγορα με μνήμες 2χ 1GB buffered από ότι 2χ 1GB unbuffered! Ο κανόνας είναι πάντως σε όλα αυτά ότι αν διαθέτουμε έναν επεξεργαστή κάποιας γενιάς από τις παραπάνω όσο περισσότερο μνήμη έχει τόσο καλύτερες επιδόσεις δίνει ανεξαρτητα από την συχνότητα! Αυτό είναι πολύ σημαντικό και σημαίνει από άποψη επιδόσεων ότι P4 & socket 478B & FSB 533 στα 3,06 GHz & 512 RAM < P4 & socket 478B & FSB 533 στα 2,66 GHz & 2 GB RAM. ¶ρα όταν μιλάμε για μνήμη και για επεξεργαστή καλό είναι να έχουμε υπ όψη όλα τα παραπάνω. Να αναβαθμίζουμε με γνώμωνα τις παραπάνω σχέσεις, και πάνω από όλα να έχουμε ΑΝΤΙΛΗΨΗ ότι ότι και να βάλουμε μέχρι ποιό σημείο θα φτάσουμε. Αυτό σημαίνει ότι προσθέτοντας π.χ φίλε panagop RAM 512MB DDR 266 (αυτές υποστηρίζει η μητρική σου, και DDR400 να προσθέσεις το chipset ελέγχου θα την κάνει "υποβάθμιση" σε DDR 266, για να συνεργαστεί με την άλλη που διαθέτεις, και εδώ είναι αυτά που λέμε ποιότητες, συμβατότητες...) Αυτό που θα κερδίσεις θα είναι κάποια "ανάσα" και "ταχύτητα" αλλά μην γελιέσαι.... διότι η τεχνολογία του συστήματος είναι κατά πολύ ξεπερασμένη. Ειδικά όταν μιλάμε για προγράμματα μουσικής "μνημοβόρα" και "βαριά" ΔΕΝ αρκεί να λέμε έχω P4 στα 1,6GHz ..... τι πρέπει να κάνω........ Διάβασε προσεκτικά όλα τα παραπάνω και συμβιβάσου ή προχώρα σε μερική ή ακόμα καλύτερα και ολική αναβάθμιση :wink:

Ξεκίνησε έτσι... πεταλιέρες, μπλιμπλίκια κτλ. άσταπρος το παρόν στο μπάτζετ για την ώρα δεν άξίζει κάτι παραπάνω, το οποίο πιθανώς και να μετανοιώσεις αμέσως μετά γιατί αν βάλεις και την τιμή ενός πολυεφέ και τελικά δεν το γουστάρεις να θυμάσαι ότι με αυτά τα χρήματα του πολυεφέ θα είχες πάρει μιά πιό καλή κιθάρα ή ενισχυτή.... πρόσεξε μην σε φορτώσουν ένα κάρο πράγματα που ενδεχομένως είναι για την ώρα ΑΧΡΗΣΤΑ. Επίσης αυτό που μου έκανε εντύπωση σε προηγούμενο ποστ σου είναι κάτι που λές ότι "αν με αφήσει να δοκιμάσω"!!!!!!!!!!!!!!! και είπα να το πώ πριν! Μα είμαστε καλά? Εδώ κάνεις τεστ drive σε αμάξια εκατομμυρίων 3-5 κιθάρες δεν θα ακούσεις πριν πάρεις?????? Να το απαιτήσεις! ¶σε που θα σε αφήσουν κανονικά πιστεύω. Επίσης άλλο tip να μην ξεχνιώμαστε και θα σε βοηθήσει πολύ φίλε μου. όταν καταλήξεις σε ενισχυτή (και είσαι στο ίδιο μαγαζί ) ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΕΝΙΣΧΥΤΗ να ακούσεις όποια κιθάρα τελικά πάρεις. Οχι σε άλλον! :wink:

φάλτσο είχε?? :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

Αντώναρε!!!! Είσαι ΑΡΧΗΓΟΣ!!!! πως μας Ξέφυγε τούτος? :lol: :lol: :lol: Κάνε(ω) ?(δε θυμάμαι πως το έλεγε) μιά Ευχή!!!!

Ειδικά η προσφορά του Γερμανού θα γύριζε στην κεφάλα μου ακόμα αν δεν είχα 4 πολύ καλύτερες στρατ! Αλλά στο επίπεδο του πειραματισμού, είναι η πιό ΑΨΟΓΗ λύση!!! φτηνή καλή στρατ και όχι φτηνιάρικη για πέταμα, καλοί μαγνήτες από την αρχή που και να τους αλλάξεις, αν δεν σου κάτσουν οι καινούργοι ξαναβάζεις τους Texas Special μοντέρνο μπράτσο ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ (maple) με ΣΑΦΩΣ τρελά καλύτερη ποιότητα από τα φτηνοsquier της εποχής μας!!! μ΄'ονο 444€?????? Εδώ τόσα θέλουν μόνο για μαγνήτες και "εργατικά" να τους περάσουν!!!

Ναι από ότι θυμάμαι στα musicland studios του Λονδίνου έγιναν οι εγγραφές, τα περισσότερα demos και "οδηγοί" όμως πριν την μίξη στο studio γράφτηκαν στον Πύργο του Steve Harris στο Essex για την ακρίβεια (και μάλιστα στην παλαιά αποθήκη στάβλο του Πύργου), όπου γινόντουσαν και οι πρόβες και "πέφταν οι ιδέες". Μάλιστα πολλά από τα κομμάτια που γράφτηκαν ως demo εκεί χρησιμοποιήθηκαν αργότερα στο no prayer for the dying.

Gpiad στο εκπληκτικό τεχνικά, μελωδικά, κλπ somewhere in time οι Iron Maiden έκαναν χρήση σε απεριόριστο βαθμό όποια τεχνολογία για την εποχή προσφερόνταν! "χάθηκαν" οι "ωμές" κιθάρες απότο δύδιμο Smith - Murray (κάτι που στην εποχή αυτή 1986 είχε επικριθεί από πολλούς κριτικούς του είδους) μπήκαν πλήκτρα για να "ζυμωθεί" πιό γλυκά η μελωδία των tracks, κάτι το οποίο επίσης επικρίθηκε δρυμίτατα τότε, και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά synth bass, kai synth drums για την ιστορία των Maiden. Στο alboum αυτό υπάρχουν τα πιό τεχνικά βέβαια τύμπανα κατά κοινή ομολογία, αλλά και του ίδιου του Mc Brain που είχαν παιχτεί ως τότε σε άλμπουμ των Maiden. Κομμάτια έπη όπως το the lonelyness of the long distance runner, ή το heaven can wait αλλά και το ομώνυμο είχαν δουλευτεί πολύ πάνω "στη νέα τάξη παραγωγής" να το πώ?για την εποχή, και δειλά δειλά εγκατέλειπαν το φαινόμενο new wave of British heavy metal, το οποίο παρήλθε ανεπιστρεπτί! και όσο και να υποστήριζαν με δηλώσεις ο Bruse dickinson μετέπειτα (μετά το 1991, ότι παρήλθε και η εποχή των επικών συνθέσεων, και περί επιστροφή στις ρίζες τους με χιτ παραπλήσια σε ένταση και ορμή όπως το number of the beast κλπ.), δεν ήταν παρά ένα καθαρά διαφημιστικό promo των επομένων αλπμουμ. Τι μου θύμησες!!!!!

Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα πέρα από την μεξικάνα και μιά αμερικάνικη ως μέτρο σύγκρισης τότε Τάκη, αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι ενώ οι μαγνήτες (οι vintage style PUs alnico) στην Μεξικο 70s Ash natural body, maple fretboard είχαν μια μεσαία χροιά με τον neck όλα τα λεφτά αλλά πολύ αδύναμος και καραvintage ο bridge, στην Japan Squier ΑΠΟΓΕΙΩΘΗΚΑΝ! ακουγόντουσαν αρκετά διαφορετικά με τον neck να "γλυκαίνει" χωρίς να "μπουκώνει" ή να "ξύνει" και ΩΣ ΔΙΑ ΜΑΓΕΙΑΣ η Bridge θέση επιτέλους είχε ΧΡΩΜΑ και λίγο περισσότερο "όγκο" από ότι στη μέξικο!!!!!!!!!! αυτό και αν ήταν καρακουφό! αλλά έτσι ήταν! η Japan είχε maple μπράτσο with rosewood ταστιέρα και το σώμα basswood! Το σημαντικό είναι ότι δεν είχε γίνει καμία άλλη αλλαγή στην squier πέρα από ένα μάζεμα στα τάστα... και αλλαγή του ΄5θέσιου. Εβαλα αυτόν της Μέξικο & στην Μέξικο έβαλα US.

Το πιθανότερο.... Βασίλη.....

1.Σόρυ νόμισα όπως το έγραψες ότι ΔΕΝ έχεις ενισχυτή! 2.Έχεις τελικά ΑΣΤΕΡΑΚΙ ενισχυτή! 3.ΤΙ ESP ΡΕΕΕΕΕΕΕ??????? 4.Πάρε καμιά στρατοκάστερ αν δεν έχεις! :wink: 5.Αστειέυομαι για το 3 και 4 :wink:

Λάθος (κατά την ταπεινή μου άποψη) ΠΡΩΤΑ ενισχυτή! (νόμος του κράτους ΦΕΚ 12/11/1856 Αρ. 1252134/ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ) :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

Σώπα ρε συ τι ευσημα και τέτοια.... χεχεχε αν και κλασσικοροκάς για το φαινόμενο Maiden μπορώ να μιλάω ώρες.... είχαν τόσο πάθος στην αρχή, τόσο καλές συνθέσεις στην συνέχεια γεμάτες μελωδία και αποδείχτηκαν ΤΟΣΟ ΚΟΥΛΟΙ :lol: :lol: μετά το 1991 από το no prayer for the dying σταμάτησα και να ακούω.... (αστειευομαι για το "κουλοί", με Maiden μεγάλωσα και κλάσικ ρόκ :lol: :lol: ) Αλλά πως να το κάνουμε έρχεται και ο κορεσμός, τα λεφτά, η βαρεμάρα..... το τέλμα... και όχι μόνο για αυτούς.... για πολλά άλλα γκρούπ και το λέω όντως για να μην παρεξηγηθώ .... (αλήθεια θυμάται κανείς κομμάτι από το house of blue light των Purple το 1986? :lol: :lol: ) Θα κοιτάξω φίλε μου απόψε σπίτι πρέπει κάτι να υπάρχει ακόμη και θα το έχεις άυριο :wink:

Στην Squier Japan του 91 την οποία ΕΔΩΣΑ πρόπερσι και το μετάνοιωσα οικτρά μετα.... (πέρα του ότι ήταν η δευτερη και μακροβιότερη στρατ μου) έκανα το εξής απλό πριν 3,5 χρόνια έβαλα σε μία Fender 70s Mexico JBjr και 2 Texas Special και τα vintage style alnico της Μεξικο στην Squier Japan. Αποτέλεσμα?????? Αρχισα να παίζω με την Squier ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!! χωρίς να έχει ιδιαίτερα καταπληκτικούς μαγνήτες απλά σίγουρα καλύτερους από τους στοκ Γιαπωνέζικους, η κιθάρα "γέμισε" "ζωντάνεψε" και "γλύκανε" 100%. Η Squier μου να σημειώσω ότι δεν είχε το μπράτσο της καμία σχέση με τα υπόλοιπα ΛΕΠΤΑ μπράτσα Squier Mexico / Korea της εποχής! Ήταν σαφέστατα ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΟ σε πάχος όπως τα Fender Japan της εποχής. Το σώμα αν και basswood ήταν σαφώς όμως ΛΕΠΤΟΤΕΡΟ σε πάχος όπως και των λοιπών Squier σε σχέση με Fender.

Έχω τον δίσκο τους από τότε (βυνίλιο) Νομίζω ότι έγραφαν αναλυτικά στο οπισθόφυλλο αν δεν κάνω λάθος και θυμάμαι και καλά (λόγω προχωρημένης εφηβείας :lol: ) έγραφαν τα πάντα από τον εξοπλισμό που χρησιμοποίησαν όπως τι κιθάρες, ενισχυτές, πλήκτρα, μπάσα, κτλ κτλ, γιατί διαφήμιζαν τους χορηγούς. Ήταν η εποχή που νομίζω εγραφαν όπως περίπου και στο Somewher in time... Murray - Smith με ESP strat type guitars, ο Steve με Precision / Lado Bass / Synth Bass, Nicko Mc Brain με Sonor drums..... Με παραγωγό τον ένα και μοναδικό Martin Birch! (Deep Purple κ.α....) Κάπου έχω φυλάξει (σε κανα πατάρι) και συνεντευξεις της εποχής κ.α Εν αναμονή κάτι θα βρώ ... :wink: 7 Up the Irons!! :lol:

Ολοι οι παραπάνω σαφώς (ο Ritchie ξεχωρίζει..... είναι μιά ριφοκατάσταση συνεχώς, ακόμα και στα πιό χάλια κομμάτια του έχει .... λίγο τσαγανό χεχε) ΑΛΛΑ παιδιά μην ξεχνάτε τον Ιρλανδο!!!!! Philby, Bad Penny, Easy come Easy go, για να μην αναφερθούμε στις επυτιχίες όπως moonchild, do you reed me και άλλα..... απλά ριφάκια απλά αλλά με πολύ ΚΕΦΙ!

λαβε υποψην σου πως ο 5150 εχει ανυπαρκτα καθαρα.ισως που και που σου χρειαζονται... "καθαρά??????" τι είναι αυτό? Αμα κοιτάξω στο λεξικό του Μαμπινιώτη θα βρώ την απάντηση? :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: Πάρε φίλε μου καλέ έναν PEAVY 5150! Είναι ΕΓΓΥΗΣΗ στο μαμοβρωμόγκαζο παχύ και ωραίο ωραίοοοο ωραίοοοοοοοο δε ξεκολάς! :wink:

Αν και συνεχίζουμε off topic δεν ξέρω πως λειουργούν οι "ενοικιάσεις" αποθηκών στον Καναδά αλλά θα έπρεπε να ασφαλίζονται και να καταγράφονται κατά κάποιο τρόπο τα πράγματα που αποθηκεύεις....έτσι ώστε να υπάρχει κάποια μορφή απόδοσης ΕΥΘΥΝΩΝ! και πάλι λυπάμαι και συμπάσχω.....

Κιθαρες που κλαπηκαν: (οποιος τις εχει να του σκασουν οι χορδες στα ματια ) Fender SRV Strat Fender Standard Strat Vantage όταν ακούω για απώλεια κιθάρας λόγω κλοπής ... κάτι με πιάνει και όχι τίποτε άλλο είναι Fender strat ..... είναι σαν να μου κόβεις ένα δάκτυλο η κάθε μία..... Να σκεφτείς αν ήταν Ibanez θα έλεγα ο Μ%$#ς ο κλέφτης φορτώθηκε καυσόξυλο :lol: αλλά Fender..... (αστειεύομαι....) είναι λυπηρό.... αλλά ρε παιδί μου 3 κιθάρες να σου κλέψουν πως τα κατάφερες???? :cry:

Εγώ θέλω τον screamer του whitenoise που έχω ακούσει.... ΑΚΟΥΣ ΚΩΣΤΑ? χεχεχεχεεχεχεχεχεεχχεεχεχε Σοβαρά τώρα... . ομοίως δεν έχω και γω καμιά άποψη για τους παραπάνω ενισχυτές......

Τα χρησιμοποιώ ΠΑΝΤΑ, αναλόγως το χρώμα που θέλω να δώσω..... είναι ολόκληρη ιστορία με τα ρυθμιστικά..... έχουν γραφτεί άπειρες σελίδες.. ΣΥΝΗΘΩΣ ώς "γκαζάκιας" τα έχω τσίτα αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Όταν το χρώμα ενός μαγνήτη είναι χαρακτηριστικό π.χ Texas Special τα tones και το Volume μπορούν να δώσουν απίστευτα ηχοχρώματα αυξομειόνοντάς τα. Ένα άλλο tip που διάβασα αλλά και διαπίστωσα πρόσφατα είναι σε στρατ π.χ "κόβοντας" τα 2 tone στο μισό και παίζοντας στην θέση 4 (μεσαίος, neck) "εξομειώνεις" ήχο humbucker!!!!!!! Όσο και να φαίνεται απίστευτο δεν το λέω εγώ...... εγώ απλά το δοκίμασα και είδα ότι όντως είσαι στο 70% ή και παραπάνω στο να "ακούς" έναν πιό παχύ και γεμάτο ήχοπου νομίζεις ότι κάποιος vintage humbucker είναι εκεί..... οπότε....... Εν τω μεταξύ αν δεν είχαν κάποια χρησιμότητα ο λόγος υπαρξής τους??? Για να μην πω πόοοοοσοι κιθαρίστες "καθαρίζουν" τον ήχο τους από το volume tone και μόνο.... ή "κόβουν" κάποιο tone όταν η σύνθεση και το feel το επιτρέπει ή ακόμα καλύτερα το ΕΠΙΒΑΛΕΙ! :wink:

Ωπα ώπα μισό..... το θέμα είναι η "πηγή" δηλαδή ο ήχος pure που θα βγεί από το όργανο και αν αυτός επιρεάζεται από τα tones. Τα πετάλια "οδηγούν", "υπεροδηγούν" ΑΥΤΟΝ τον ήχο που τους δίνεις από την κιθάρα δεν έχουν καμία σχέση με το ζητούμενο......

Μετά τον Πελλοπονησιακό ....... superfankotakikos!!!!!! All time classic!!!

Αχχχχχχχ....... Αυτά είναι! Ωραίος! καλόπαικτος!

Μετά λοιπόν και τις αποκαλύψεις :lol: :lol: , ας ξαναπετάξω το μακρύ και κοντό μου και γω! :lol: :lol: λοιπόνννν Πρώτον εξαιρετική ποιότητα του Γερμανού!!!!! :wink: . Εξεπλάγην όταν είδα τις λεπτομέρειες από τα post του Abraxas. Ξαναλέω είναι ότι έχω στο μυαλό μου από ήχο όταν τζαμάρω με backing tracks, εκεί μεσαίος και η κιθάρα μπροστά να ακώ την αφεντιά μου (να με γουστάρω εγώ και να μαζεύουν υπογραφές γείτονες - ποντίκια - και λοιπά ζωίφια :lol: :lol:) Δευτερον ο "στρογγυλεμένος" ήχος του "Δεξιά" ΗΤΑΝ κορυφή σε σχέση πάντα με τον "αριστερό", σε επίπεδο ισοροπίας στην εγγραφή . Πιό κάπως.....μου έκανε. :wink: Τώρα αν ήταν Shur ή Πουρές ή μακαρόνια με σάλτσα .... ε! εντάξει δεν είμαι ξάδερφος του Eric Johnson :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: πάντως αυτή πάνω κάτω είναι και ήταν η γνώμη μου, κρίνοντας τα 2 ηχητικά παραδείγματα. Επίσης ένα μπράβο στον Abraxas για τον κόπο που έκανε και τα συμπεράσματα που βοήθησε να βγούν!

Επίσης έπαθα πλάκα με τον Carvin Legacy 2x12 (πραγματικά καμμία σχέση με οτιδήποτε 1χ12 σε όγκο). λογικό ....... ΕΞΟΔΟΥΧΕ! :lol: :lol: :lol: :lol: Να περνάς καλά φιλαράκι..... (ααααα μου πεσαν από την κασμαδία κάτι σκοπέτα ..... μην τα μαζέψεις! στείλτα! :wink: )