taq

Αγαπητέ φίλε gdevelek, του πρότεινα μία κιθάρα στα 850€! ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΕΙΝΑΙ! πρόσεξες το πόστ του φίλου μας που ενδιαφέρεται? ΕΙΝΑΙ ήδη ΚΙΘΑΡΙΣΤΑΣ, και όχι κάποιος αρχάριος! τι να βαρεθεί και να αφήσει στο ράφι? Fender strat πρότεινα λες να μην την καλοπουλήσει αν δεν την γουστάρει σε αντίθεση με μια Cort που ΣΙΓΟΥΡΑ άμα βρει να την δώσει έστω τα μισά , να πάι να παίξει ΛΟΤΤΟ! :lol: :lol: :lol: Απλά ο Χριστιανός μία βοήθεια θέλει να πάει παρακάτω! Καλές οι Cort, καλές οι Yamaha, suzuki & για τα μπάζα κοτομπούκι, αλλά οι μαγνήτες τους (το χρώμα των μαγνητών) και το "στησιμό" τους κατά την γνώμη μου είναι τρισάθλιο. Δηλαδή τρείς φορές παρά μία τεσσερις άθλιο. :lol: :lol: Δεν έιρωνεύομαι .... το αντίθετο αστειεύομαι γνωρίζοντας ότι και εγώ έχω περάσει από το "στάδιο" της φτηνής και καλής ΑΛΛΑ ήμαν και άσχετος από κιθάρα.... και ευτυχώς ΔΕΝ τα παράτησα ...... κατόπιν μαθαίνοντας και ασχολούμενος τώρα για πάνω από 15 χρονάκια κατέληξα σε ένα πράμα ..... φτηνό = σπανιότατα καλό (έστω και με κάποια ανοχή) και αξιοπρεπή κιθάρα = πάνω από 400€ (και εδώ κατά περίπτωση) οπότε το να προτείνω (ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΓΝΩΜΗ) μια αξιοπρεπή και ευέλικτη κιθάρα νομίζω ότι έδωσα κατά προσέγγιση το 70-80% την απάντηση ενός κοινού νου, μιάς κοινής σκέψης του μέσου κιθαρίστα που ασχολείται ένθερμα με το αντικείμενο. Και μεταξύ μας μπορεί να είναι τόσο ΜΑΠΑ για έναν αρχάριο μία κιθάρα των 250 Ευρώ που να τον αποτρέψει ΝΑ ΜΑΘΕΙ! Όπως παραλίγο να συμβει σε αρκετούς! Το καλό όργανο θα το εκτιμήσει πολύ αργότερα για αυτό και προτείνω mid rage guitar. Τώρα βέβαια εγώ το ξαναγράφω ΑΥΤΟ θα έκανα άν είχα το μυαλό που έχω τώρα ΤΟΤΕ!

Χαχαχαχα καλό!!! Που λές έτσι είναι μόλις αρχίσεις να αντιλαμβάνεσαι τι "παίζει" και τι μπορείς να κάνεις αρχίζεις να ψάχνεσαι περισσότερο.... είτε αγορές είναι αυτό είτε διαμόρφωση ήχου και προσωπικού στύλ.... πες το όπως θές ..... είναι αυτό που λένε μην ακούς τίποτα για όσα σου λένε για το στρατό...Θα πάς και θα δείς μόνος σου.... :lol:

Καλώς ήρθες φίλε. Η αγορά κιθάρας ύστερα από πολύ σκέψη σπανίως ευχαριστεί με το τελικό αποτέλεσμα γιατί συνήθως ακόμα και μετά την αγορά το μεγαλύτερο ποσοστό αμφιβάλει αν έκανε καλά ή όχι με την "συγκεκριμμένη" αγορά! Φιλικότατη συμβουλή. Κατ' αρχήν μην αγοράσεις κιθάρα ή εξοπλισμό επειδή ο τάδε ή ο δείνα μουσικός που σου αρέσει τα χρησιμοποιεί. Το μυστικό είναι στα χέρια σου και στα αφτιά σου! ¶λλωστε σχετικός με το όργανο είσαι. Επειδή είσαι "κλασσικός" στο παίξιμο ΣΙΓΟΥΡΑ θα χρειαστείς λίγο "σπρώξιμο" από έναν καλό δάσκαλο να κατανοήσεις την ροκ - ηλεκτρική κιθάρα γενικότερα και να αποβάλεις καποια "στάνταρντ" που καταντούν τα πράγματα τροχοπέδη. Αν και η κλασσική με την ηλεκτρική είναι "ξαδερφάκια" θα διαπιστώσεις ότι εκτός του διαφορετικού τρόπου σε πολλά σημεία παιξίματος, θα είναι η τεχνική έτερον καθώς και το στύλ εκάτερον που θα πρέπει να ξαναπροσαρμοστεί σε ελαφρώς διαφορετικά δεδομένα! :wink:. όσο αφορά το τεχνικό μέρος την κιθάρα δηλαδή επανέρχομαι συμφωνώντας με τον earendil και θα σου πω δοκίμασε όσες περισσότερες μπορείς κιθάρες. Θα διαπιστώσεις ότι με τις περισσότερες ΑΝ σεταριστούν σωστά στα "μέτρα" σου ΘΑ είσαι σε θέση να παίζεις τα περισσότερα πράγματα. Η δική μου πρόταση είναι να ξεκινήσεις με μία Fender stratocaster Highway 1 με humbucker στη θέση bridge είναι μία mid range κιθάρα καλοκατασκευασμένη με σχετικά κοινά αποδεκτό μπράτσο και σχετικά πάντα μαγνήτες που "ακούγονται" για αρχή και δεν είναι για πέταμα, σε τιμή λίγο πάνω από την made in Mexico και λίγο πιό κάτω από την US standard, δηλαδή όχι πάνω από 850€ στην Ελληνική αγορά. Εκεί όμως που θα πρέπει να δώσεις σημασία είναι ο ενισχυτής! Όλοι παίρνουν μία πάρα πολύ καλή κιθάρα στα μέτρα τους και παίζουν πάνω σε μετριότατους τρανσίστορ ενισχυτές λόγω κόστους!!!! Θα σου πρότεινα για αρχή έστω και τον πιό φθηνό ενισχυτή με λυχνίες! Είναι πολύ σημαντικό, και για την ακρίβεια το 50% της υποθέσεως. Μην παρασυρθείς από τα βατ εντάσεις κτλ κτλ που πιθανώς να σου υποδείξουν κάποιοι! ΝΑ επιμέινεις σε έναν ενισχυτή με λυχνίες ΕΣΤΩ και μισό βάτ από έναν τρανσίστορ ενισχυτή των 850 βάτ με 18 κανάλια κι 784 εφέ στα πόδια και στα χέρια !!! Ενδυκτικά θα σου πρότεινα έναν Laney LC15 ή LC30 έναν Peavy classic 30 ή Peavy valveking. Γνώμες ξέρεις υπάρχουν πολλές όσες και οι.... :lol: αλλά μαθηματικά είναι βέβαιο όσο αφορά το θέμα κιθάρας - ενισχυτή πολλοί (όπως και γω φυσικά) κάνουν έναν κύκλο και καταλήγουν σε 1-2 καλές στρατοκάστερ - τελεκάστερ και ένα σούπερστρατ ή Gibson ταυράκι - les paul κτλ. και σε 1-2 πολύ καλούς (για το στύλ τους) λαμπάτους ενισχυτές! Φιλικά taq

Τα χειρότερα σόλο κατ' εμέ (δεν μπαίνω στον κόπο να μιλήσω για την εγχώρια παραγωγή σόλο από κιθαρίστες γιατί δεν παρακολουθώ :oops: ) είναι κατά τα ακουσματά μου βέβαια πάντα, τα σόλο του blackmore και του Page όταν παίζουν live και τα ακούω - βλέπω από bootlegs και όχι φυσικά από επίσημα live που έχουν πέσει μίξεις - μαζέματα - κτλ - κτλ.... Οι τύποι είναι μεν ΘΕΟΙ αλλά αυτά που παίζουν είναι "ΘΕΙΚΑ" :lol: :lol: απίστευτες πολλές φορές εκτός μέτρου φράσεις, κλίμακες, "βρώμικο" παίξιμο, και γενικότερα ό, τι τους κατέβει και όπως τους βγεί! Ένα απίστευτο συνοθυλευμα αρπακόλας και επαγγελματισμού!

Φίλε gpiad αν και καθυστερυμένα απαντώ, λόγω φόρτου εργασίας, θα σου πρότεινα ανεπυφύλακτα 2 μοντέλα ή το στάνταρντ με τα 1300€ περίπου ή το faded με τα 820 κάτι €. Είχα μέχρι πέρσι το faded και δυστυχώς λυπάμαι ακόμα που το έστειλα..... λίγο δουλειά ήθελαν μόνο τα τάστα κάτω από το 12ο διάστημα και θα ήταν μιά κιθάρα απίστευτη. Παρεπιπτώντως σε playability ΔΕΝ είχε να ζηλέψει (με εξαίρεση λίγο δουλειά στη λείανση των τάστων χαμηλά) από την ακριβότερη στάνταρντ, οι μαγνήτες 490R & 498T ήταν open και ήταν κατά κάποιο τρόπο πιό "γκαζωμένοι" και "ζεστοί" που εμένα φυσικά μου άρεσε και με το παραπάνω! Η στάνταρντ είναι φυσικά το κάτι άλλο παρ όλο που η διαφορά τους είναι το φινίρισμα, έχεις την εντύπωση ότι κρατάς μιά πολύ καλύτερη κιθάρα ακουστικά και παικτικά. Το special δεν το βάζω ΚΑΝ στην κουβέντα μας και με τα 2-3 που βρήκα να παίξω φέτος ήταν ΚΟΥΒΑΔΕΣ, άθλιος ήχος για Gibson (Ε! όταν έχεις στην κεφάλα σου κάτι συγκεκριμένο και το ακούσεις αυτο το πως το λέν αυτό το ... special....απορείς που δε΄γράφει Epiphone το headstock! και για να μην τα παραλέμε γιατί θα γκρινιάξουν και άλλοι το Epiphone έχει και ένα επίπεδο! το special ΔΕΝ έχει κανένα!) το μπράτσο σου δίνει την αίσθηση ότι κρατάς ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΣΩΛΗΝΑ! :wink: Δαγκωτό για στάνταρντ ή faded αν το πρόβλημα των χρημάτων και η υπομονή εξαντλείται!

Αρτέμη! Δεν ξέρω για τους άλλους, αλλά εγώ σε νιώθω δικέ μου! :wink:

Doctor Doctor please!!! :wink: Αν και συμφωνούμε απόλυτα στα όσα λές θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω στο θέμα των.... extra.... εκεί θα πρέπει να γίνει ένας διαχωρισμός! Οι μαγνήτες π.χ είναι η ψυχή της κιθάρας, τα κλειδιά και η γέφυρα επίσης παίζουν σημαντικό ρόλο. Αν δώσω 250€ να βάλω σε μία στρατ μου μιά σειρά π.χ custom 69 pickups κάποια από αυτά έστω τα 150-180€ ΘΑ ΤΑ ΑΠΑΙΤΗΣΩ στην πώληση, και όλος ο κόσμος φαντάζομαι.για το λόγω ότι δεν μπορείς να συγκρίνεις το ρόλο των μαγνητών σε μιά κιθάρα π.χ με το κασετοφωνοσιντοτσειντζεράκι ή το ζαντολάστιχο του αυτοκινήτου. Αν ήταν έτσι φέρε μου και μένα ένα Golf μετατροπή από 1400cc σε μηχανή TFSI 150Hp σε τιμή απλού μεταχειρισμένου χιλιοτετρακοσίων cc. Πάντως καταλαβαίνω απόλυτα τι θές να πεις, και πολύ σωστά τα λες κατά βάση.

Και μεταξύ μας τα Μεξικάνικα ρε παιδιά ΔΕΝ είναι τελικά όλα "μάπεν" είχα ένα κάρο, και ακόμα έχω 2-3στρατ, μάλιστα αυτό που διαπιστώνω είναι ότι τα Μεξικάνικα reissues, signature models, και γενικότερα ό,,,τι Μέξικο δεν φέρει το ..συνοδευτικό... Standard π.χ (tele, ή στρατ) είναι κάπως πιό προσεγμένα στην κατασκευή.... και "ακούγονται" καμιά φορά περισσότερο classic και πιό αυθεντικά και από κάποια Αμερικάνικα!!! Απλά τα Αμερικάνικα έχουν τόννους παραπάνω finish και ποιότητα βαφής - ξύλων συναρμολόγησης... κτλ ακόμα και στα strd models, ενώ το Μέξικο το (κακόμοιρο :lol: ) διακρίνει κανείς στο entry lvl models μιά πενιχρότητα κατασκευής - ποιότητας. Συνήθως τάστα χάλια, νατ χάλια γέφυρες μάπα κλειδιά που χάνουν ακόμα και χωρίς τις χορδές επάνω :lol: :lol: ατέλειες στο βάψιμο ή το σώμα humbuckers που μπορεί και να κάνουν θόρυβο :lol: :lol: (μου έχει τύχει!!) κλπ. Κάτι που ΌΜΩΣ επαναλαμβάνω δεν συμβαίνει σε μία Jimmy Vaughan strat ή σε μία deluxe strat mexico. 8) Γι αυτό και πιστέυω ότι μιά Baja tele π.χ ΕΧΕΙ τα φόντα να κάνει την διαφορά, και επειδή είναι μέξικάνικη ΔΕΝ σημαίνει ότι είναι ίδια ποιότητα με την strd!

Μα μοστράρει σε όλα τα καλά βιβλιοπωλεία στην βιτρίνα!!!!! παρεπιπτώντως έχω κρατήσει από μικρός 1-2 βιβλία του (για να γελάω καμιά φορά μεγαλύτερος έλεγα τότε, ξέρεις το καλό με τον Jim Morison) :lol: :lol: :lol: Ευχαρίστως να σκανάρω Παναγιώτη αλλά δεν ξέρω τι παίζει με τα δικαιώματα...... πάντως πολύ ευχαρίστως να βρεθούμε και να στο δανείσω :wink:

και λίγα αιρετικά από μένα 1. Δεν υπήρξε - υπάρχει - (μπορεί να υπάρξει?) Ελλ. Ρόκ 2. Ιστορία του Ελλ. Ρόκ από τον Νταλούκα κυκλοφορεί σε βιβλίο :lol: :lol: :lol: :lol: (το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε?) 3. Ο Καζαντζίδης δεν ήταν κλ@ψ@ς. Ηταν η καλύτερη φωνή που πέρασε από τον τόπο μας! Ατυχείς οι συγκρίσεις με άλλους, δυστυχώς. 4. Ο ¶σιμος είχε απαγορέψει στον Παπακωνσταντίνου να τραγουδάει τα τραγούδια του. 5. Ο Λοίζος ήταν πιό "μεγάλος" ακόμα και από τα πιό κολακευτικά σχόλια για αυτόν. 6. O Steve Vai είναι από τους μουσικούς που εμφανίζονται κάθε 100 χρόνια 7. Ο Jimy Hendrix ήταν ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ η πέτρα που τάραξε τα νερά για να παίζουμε κιθάρα σήμερα (είτε αρέσει, είτε δεν αρέσει σε κανέναν) επιρέασε μιλιούνια μουσικούς και κιθαρίστες. 8. Το ότι ο Mc Cartney ήταν η ψυχή των σκαθαριών φάνηκε από την δυναμική σόλο καριέρα του. 9. Τα blues είναι σαφώς αυθεντικά όταν τα παίζουν έγχρωμοι. 10. Ο SRV πάρ' αυτα παραμένει "μεγάλος". 11. Τα 80ς παραμένουν "συνοθήλευμα" μουσικών ρευμάτων πολλά από αυτά τα ρέυματα με άποψη. 12. Στα 90ς χάθηκε η άποψη και εκτός κάποιων εξαιρέσεων επικράτησε το κιτς, και η μουσική βιομηχανία στο απογειο του κέρδους της. 13. Οι μουσικοί που παίζουν στα σκυλάδικα έχουν πλήρη αντίληψη της Ελλ. πραγματικότητας και βγάζουν τίμια το ψωμί τους. 14. Δεν υπάρχουν είδωλα και Θεοί μουσικοί να τους μιμηθείς.... δεν θα τους ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ ΠΟΤΕ!! 15. Η χημεία και το "ταίριαγμα" κάποιων μουσικών σε μιά μπάντα, η απίστευτη επιτυχία που μπορεί να έχουν, δεν τους κάνει αυτόματα ως μεμονομένες μονάδες αρεστούς τις περισσότερες φορές, το αντίθετο θα έλεγα. 16. Οι Fender stratocaster / telecaster είναι οι κιθάρες που έχουν το απόλυτο respect μου και ταυτόχρονα ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΕΣ. 17. Οι Gibson LP είναι χρυσάφι. 18. Οι ρέπλικες ΣΠΑΝΙΩΣ αποδυκνύονται να στέκουν στο ύψος τους.

Έλα ντε.... εγώ λέω όσοι έχουν αντίρρηση με πολλά πράγματα να κάνουν μεταξύ τους ομαδούλες επί 5 άτομα και να πάνε σε κάνα μίνι φούτμπωλ γηπεδάκι να βγάλουν τα αποθημένα τους, από το να μας πρίζουν Σαββατιάτικα με θέματα άντε μη πώ :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: είναι και αυτό μιά μορφή εκτόνωσης! (είναι αυτό που λέει το ανέκδοτο, με ζάλησαν τα παιδιά και τα έβγαλα έξω να παίξουν)

Αν και δεν σε γνωρίζω προσωπικά, λυπάμαι που μιά φωνή (η δική σου) αποχωρεί, θέλω να πω με τούτο ότι καλώς ή κακώς σε μία "μουσική" σελίδα όπως το νόιζ χρειάζονται όλοι όσοι μπορούν να βάλουν μιά πέτρα για την εξελιξή του (την υγιή εννοώ) μικρή ή μεγάλη δεν έχει σημασία, αυτό που μετράει είναι ότι σύμφωνα με τους κανονισμούς (εννοώ τον σεβασμό τους από όλους τους χρήστες - παρέα εδώ) σου δίνει το πλαίσιο να κινηθείς ανεξάρτητα και να λάβεις αλλά και να δώσεις τις δικές σου εμπειρίες. Ένα Χ είναι εύκολο να το βάλεις και ακόμα πιό έυκολο να ρίξεις την πέτρα σου γκρεμίζοντας και άλλες. Θέλω να πώ ότι δεν χρειάζονταν ΠΟΣΤ για να κάνεις κάτι τέτοιο.... δηλαδή να αποχωρήσεις. Απλά θα μπορούσες να σταματήσεις να ποστάρεις. Τι έκανες? άνοιξες ένα ΑΣΧΕΤΟ θέμα. Φιλικά Τάκης.

Σαφώς αλλά με μιά μικρήηηηηηηηηη διαφορά ότι στην deluxe ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ σαφώς ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ, άριστη πολλάκις, στα τάστα (που είναι και τρελό ζητούμενο σε μία κιθάρα) και φυσικά ΑΨΟΓΑ κομμένο nut! και αυτές οι λεπτομέρειες κατασκευαστικά κοστίζουν σε ώρες εργασίας, τώρα για το αν οι μαγνήτες είναι χάλια και ακούγονται σαν καρακομπρεσαρισμένες του κερ@τα, Ε! τι να πούμε οι Cobalt noiseless & samarium & σαμαρείτες ή όπως αλλιώς τους λέει η Fender ΣΑΦΩΣ και δεν είναι η ακουστική επιλογή μου σε pasive pickups, ΣΑΦΩΣ και "κόβουν" συχνότητες από δώ και από κει λόγω του..... noiseless... :lol: και συμφωνώ με σας και βάλε, απλά να συμπληρώσω ότι κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι πιό recording picups και αυτό είναι ΑΛΗΘΕΙΑ άλλωστε κάτι τέτοιο ήθελε και η Fender οπότε περί ορέξεως.... να ορίστε και 852.000 διαφορετικά σετ να κοτσάρεις άμα δεν σ' αρέσουν τα "μαμά" μαγνητάκια.... αλλά εξηγήστε μου τούτο... ΓΙΑΤΙ ΠΑΡ' ΑΥΤΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ να ΕΙΝΑΙ και όχι να θυμίζουν Fenderila στον ήχο? γιατί αν βάλεις τους "τρισαπαίσιους" noiseless μαγνήτες σε άλλες "στρατ" δεν θα πάρεις το ίδιο? Θέλω να πώ μία Am strat strd είναι Am strd & μία Am Deluxe είναι deluxe! ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ κατά την κρίση μου είναι ΑΡΙΣΤΑ όργανα και δεν έχεις παρά να "διαλέξεις" να σου κάτσει μία στο τομέα του playability. Τα χρήματα πολλά ή λίγα δεν ξέρω αλλά και στις δύο περιπτώσεις Fender ΗΧΟ θα πάρεις είτε κομπρεσαρισμένο είτε ξεκομπρεσαρισμένο (το οποίο και δεν πολυκατάλαβα :lol: , μιάς και τώρα είμαι στο κεφάλαιο Β' περί κουρδισμένου maple με νερά και χωρίς νερά :lol: :lol: ). Το θέμα είναι να καταλάβουμε3 ότι οι συγκεκριμμένες κιθάρες είναι bolt on κατηγορία και το "κομπρεσάρισμα" που λέτε είναι μιά ΦΥΣΙΚΗ εξέλιξη (αν υπάρχει ενοώ κομπρεσάρισμα) της ίδιας της εταιρείας στην πορεία της . Αλοίμονο κιθάρες όπως το '57 και το '72 σαφώς ΔΕΝ φτιάχνει πια :lol: :lol: Πιστεύω ότι ο χαρακτήρας παραμένει ΩΣ έχει, με την διαφορά ότι στο deluxe μοντέλο αγοράζεις μιά πιό "προσεγμένη" ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ. όσο για τα υπόλοιπα του θέματος συμφωνώ με τα περισσότερα μιάς και η τραγική :lol: αλήθεια βρίσκεται στο κεφάλι - αυτιά - χέρια κάθε κιθαρίστα. Παρεπιπτώνως όμως να τονίσω ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ entry lvl - mid range lvl - high lvl & high end lvl κιθάρων τώρα αν αυτό αντικατοπτρίζεται και από την τιμή λογική ή παράλογη αυτό είναι στην κρίση του κάθε ένα μας αλλά και να μην εθελοτυφλούμε και θα πω το χαρακτηριστικό ότι κατά κόρον το φτηνό κρέας το τρώνε οι σκύλοι και ΑΥΤΟ ΔΕΝ είναι τυχαίο, απλά καμιά φορά υπάρχουν σπάνιες εξαιρέσεις, και καλό θα ήταν όπως κάνουμε μέχρι τώρα να τις καταγράφουμε και να τις συζητάμε. ουφ το βγαλα το θηρίο :lol:

¶ΑΑΑΑαααντεε!!! τέτοια θέλoyμε Mr Abraxas!!! Για να δούμε τι..... θα δούμε!

Και για να μάθεις κακέ Βασίλη :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: τα κλασσικότερα ακούσματα των 70ς με τέτοιους μαγνήτες έγραφαν! τρισαπαίσιους μουντούς και αδύνατους! Με Fendercoils! άσε που είχαν και τυχαίο τύλιγμα χαχχαχαχαα αλλά εκεί ήταν όλη η φάση! και ο duncan που έτρωγε ψωμί? στο Custom shop της Fender! Επειδή δηλαδή μετά άνοιξε μαγαζάκι και έκανε το κάτι τοις παραπάνω? έτσι έτσι να ανεβάζουμε στροφές γιατί κάνει πολύ ζέστη!

Πραγματικά Νίκο αν και έχοντας ακουμπήσει μιά 70'ς ορίντζιναλ με SN : S78XXX η οποία έμοιαζε μόνο στο μπράτσο με την δική μου, ήταν ΘΕΟΒΑΡΗ και ΔΕΝ παιζόταν με τίποτε! Για τους μαγνήτες θα συμφωνήσω κατηγορηματικά! αν θες πραγματικά original Fender tone keep your original coils or buy other Fender coils όπως custom 57-62, texas special, custom '69, fat fifties κ.α!

Αν και πέρασε μία ολόκληρη εβδομάδα από τότε που το υποσχέθηκα στον superfunk και στην υπόλειπη παρέα μας, ήρθε η εκπλήρωση της υποσχεσής μου :wink: (και φυσικά να αλλάξει το κλίμα μετά από αυτά που διάβαζα τελευταία και με έκαναν να φρικάρω :twisted: :twisted: ) Λοιπόν έχουμε μία fender stratocaster που πιό 70s δεν γίνεται! Κατ΄αρχήν από άποψη κατασκευής - ποιότητας - φινιρίσματος - επιλογή μαγνητών τι να πεις ... οι τύποι εκεί στο Αμέρικα έβαλαν τα δυνατά τους να την φτιάξουν πραγματικά πολύ πολύ καλή! Λοιπόν ξύλα έχει Ash body, maple with rosewood fretboard. Radius 7&1/2, vintage frets, keys with the classic big "F" vintage Pickups 3x single coils vintage alnico 5 Χορδές 9αρες, switch 3way και στην "συσκευασία" περιλαμβάνονταν και δερμάτινη ζώνη, καλώδιο vintage :lol: έχοντας ήδη στην κατοχή μου άλλες 5 strat (οι περισσότερες "πειραγμένες") μπορώ να πώ ότι η συγκεκριμμένη έχει το πιό "classic fender tone" και υπαίτιοι για αυτό είναι οι μαγνήτες που φέρει στο σκάφος, σε συνδιασμό με όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά. Χρησιμοποιώντας τον Peavy classic 30 μου εν αρχή και χρησιμοποιώντας "flat" τις ρυθμίσεις για πιό χρήσιμα συμπεράσματα, τα καθαρά (αν και δεν τα πολυχρησιμοποιώ) μου έκαναν αίσθηση πόσο bright ακούγονταν σε συνδιασμό με το "σκάσιμο" που είχε η κιθάρα. Όλες οι θέσεις ήταν ισορροπημένες και δεν υπήρχε "διακύμανση" έντασης από θέση σε θέση πράγμα που σημαίνει ότι ήταν καλά τοποθετημένοι οι μαγνήτες στο sound check του εργοστασίου και φυσικά πρόσθεταν έναν ακόμη πόντο στην όλη εικόνα. Τα ακκόρντα επίσης γλυκά είχαν όλο τον "τόνο" κάποιας άλλης εποχής. προσθέτοντας το SD1 overdrive και "γκαζόνοντας" παραπάνω με τον ενισχυτή εντύπωση μου έκανε ότι ΔΕΝ είναι αυτό που έχω συνηθήσει, πράγμα λογικό όταν οι 4 στις 5 fender μου είχαν humbucker (πλέον και η 5η, τον έβαλα μόνος μου την προηγούμενη εβδομάδα :lol: :lol: ). Εννοώ ότι οι μαγνήτες είναι σαφώς πιό weak & thin συνεχίζοντας όμως να παίζω ύστερα από λίγο αντιλήφθηκα ότι ναι μεν απουσίαζε το "γκάζι" (έστω και αν είναι μονοί coils, έχουν μέτριο γκάζι) αλλά το "χρώμα" ΗΤΑΝ ΤΟ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ! ¶λλωστε δεν παίρνει κανείς τέτοιο όργανο για να γκαζώσει :lol: , απλά θέλω να τονίσω πόσο εντύπωση μου έκανε η παντελής απουσία "καφρίλας" σε σχετικά "δυνατό" για hard rock gain από τις ρυθμίσεις πεταλιών ενισχυτή. Συνεχίζοντας και προσθέτοντας και το wah στο rig, εκεί ήταν που "πέρναγες" σε άλλη "διάσταση" το μπράτσο βοηθά πολύ, μιάς και είναι απίστευτα βολικό και σχετικά πολύ παχύ (ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΟ MEXICO 70's που είχα άλλοτε και ήταν πιό thin και από βέργα :lol:. ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΠΑΧΥ ΚΑΙ "ΓΕΜΑΤΟ" μπράτσο) και τα τάστα αν και vintage μπορώ να πώ ότι ΔΕΝ με δυσκόλεψαν τόσο όσο φαντάζόμουν στα bendings μιά και αυτά ήταν πλέον απολαυστικότατα. Η κιθάρα με τα bends ΔΕΝ "έσβυνε" πουθενά (βέβαια μιλάμε μέχρι το 12ο διάστημα bends 1 kai 1&1/2 τόνου το πολύ και κάτω από το 12ο διάστημα για bends ένα τόνο. ¶λλωστε strat είναι και μάλιστα vintage οπότε οι υπερβολές λοίπουν :wink: . Πάντως σε γενικές γραμμές τα τάστα έχουν υπερΑΡΙΣΤΗ τοποθέτηση όπως και το nut το οποίο αν και όχι ειδικός φαίνεται όμως από το σεταπ να έχει το απόλυτα σωστό κόψιμο! Παίζοντας περισσότερο και "συνιθίζοντας" την κιθάρα άρχισαν να μου ξετιλύγονται φράσεις σε κλίμακες που κανονικά "βολεύουν" σε άλλο radius πιό συγχρονο, παρ' όλα αυτά βγήκαν "καθαρές" και μάλιστα με το ιδιαίτερο τόνο της κιθάρας που περιέγραψα πιό πάνω. Σε γενικές γραμμές και ξεχνόντας την μανία μου και το κόλλημα με την Fender stratocaster γενικότερα :lol: :lol: , συνοψίζοντας μπορώ να πώ ότι οι εντυπώσεις είναι άριστες, πολύ καλή δουλειά από το εργοστάσιο σε επίπεδο τάστων , nut, ρύθμισης ισάξιο αν όχι καλύτερο από fender strat deluxe, με συνολικό "ύφος" ειδικά από τους μαγνήτες (τους οποίους μπορώ να πω ότι τους είδα με απίστευτη καχυποψία από την αρχή, η οποία ΔΙΑΛΥΘΗΚΕ μετά τα πρώτα 30 λεπτά) όντως άλλης εποχής γεμάτο από εκπλήξεις όσο συνεχίζεις να παίζεις. :wink: μερικές φωτό που έβγαλα χτες με την ψηφιακή μου μηχανή, ας με συγχωρήσουν οι modulators για την υψηλή ανάλυση.

Σωστά.... και για να συμπληρώσω τα παραπάνω, κατ' αρχήν ΣΥΜΦΩΝΩ με τον κ. Eyeprotocol, όσον αφορά την συζήτηση κάτω από το "πέπλο" της ανωνυμίας, ΕΙΔΙΚΑ σε τόσο σοβαρά και λεπτά θέματα. 'Επειτα, ΝΑΙ έλεος ρε παιδιά εδώ είναι τόπος συζήτησης μουσικών θεμάτων, την πολιτική, θρησκευτική, προέκταση αυτών είναι ΦΑΟΥΛ, σε σχέση με το ΥΦΟΣ των θεμάτων εδώ. ΦΑΟΥΛ το λιγότερο..... καλημέρα σας.....

Ο Τάκης από το κατά κόσμο γνωστό Παναγιώτης, έγινε Taq λόγω της κλήτευσης του ονόματος μου από πολλούς φίλους, που βαριόντουσαν να πούνε Παναγιώτης ή Τάκης.... :lol: :lol: :lol: και έμεινε το "Τάαααακ" και πλέον taq!

ΑΚΡΙΒΩΣ Νίκο!!! ΣΤΑ απλά είναι τα δύσκολα.... και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.... Επί παραδείγματι... το All along the watchtower του Hendrix είναι ένα classic rock κομμάτι (διασκευασμένο από από άλλον εξαίρετο μουσικό) και ενώ έχει ένα τέμπο απλό από Cm, στο τέλος παίζει κάτι με Wah :lol: το οποίο όταν το μελετούσα πριν χρόνια αυτός που είχε γράψει την ταμπλατούρα το έλεγε ξεκάθαρα ότι ήταν ΕΚΤΟΣ ΧΡΟΝΟΥ! δηλαδή ρυθμοί μέσα στη σύνθεση, σε ένα ΤΟΝΙΖΩ ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΟ τραγούδι ΕΚΤΟΣ ΧΡΟΝΟΥ 8O 8O 8O , και ΟΜΩΣ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ ΔΕΜΕΝΟ! Αυτό εμένα μου λέει ότι είχε και τρόπο πάνω στην σύνθεση.... αυτά ΔΕΝ τα έκαναν και πάρα πολλοί τότε.... ΣΕ ΑΠΛΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ επαναλαμβάνω.... απλά ακόμα και στην σύνθεση μιάς και έγινε λόγος, όσο αφορά τον Hendrix, καλό θα ήταν πριν πούμε ότι παίζει C - D - E, καλό θα ήταν να δούμε ΠΩΣ το παίζει και πως το "δένει" εκεί ήταν που ο τύπος έκανε την διαφορά..... στο κάτω κάτω 7 νότες είναι όλες και όλες, το ρόκ έχει συγκεκριμμένες φόρμες παιξίματος όπως η μπλούζ ή η τζάζ, για να ΞΕΧΩΡΗΣΕΙΣ επιβάλεται να έχεις μια "ιδιαιτερότητα" στο παίξιμο σου και στην σύνθεση, και ο Hendrix τα είχε και τα δύο! Σαφώς ένας καλλιτέχνης ακόμα και της "εμβελειάς" του ΔΕΝ είναι δυνατόν να παράγει διαρκώς απίστευτες συνθέσεις, μοιραία κάποιες θα είναι κατώτερες κάποιων άλλων μουσικά.... αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο.... και μόνο ότι ο Hendrix άσχετα αν αρέσει ή όχι είναι κοινά αποδεκτός ως μία μορφή στην ιστορία του ροκ.... και μύθο να μην είχε πλάσει με τον θανατό του.... θα απασχολούσε και σήμερα εκατομμύρια κιθαρίστες..... insomniac για πλάκα ξεκίνα να μελετήσεις κάποιες από τις επιτυχίες του... αυτές που τουλάχιστον σου αρέσουν περισσότερο....στην πορεία (συνέβη και με μένα) ενώ μπορεί να βαριέσαι (λέμε τώρα να τον ακούς :lol: :lol: ) θα γουστάρεις διαρκώς να παίζεις Voodoo chile, all along the ..., Purple haze , foxy lady κλπ κλπ :wink:

Ο Hendrix είναι για μένα αωτικείμενο ΒΑΘΕΙΑΣ μελέτης, ανεξάρτητα αν μου αρέσουν όλα τα τραγούδια του ή όχι. Καλό είναι να ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΟΥΜΕ τους μύθους και να προχωράμε γιατί αλλιώς δεν πρόκειται να φτάσουμε ή και να ξεπεράσουμε ΄τεχνικά ή συνθετικά ή ηχητικά κανένα κιθαρίστα από αυτούς που συνιθίζουμε να λέμε ότι έχουν μιά "παγκόσμια" αναγνώριση.... Το ....... φαινόμενο Hendrix το έχουν αναλύσει εκατοντάδες χιλιάδες μουσικοί, κριτικοί μουσικής, ακροατές, και πιό ειδικοί του χώρου... τα συμπερασματά τους συγκλίνουν σε ένα κυρίως πράγμα, και αρκετοί το αναφέρουν σε κάθε συζήτηση γύρο από τον "μύθο" του, όπως π.χ σε ντοκυμαντέρ και εκπομπές για την ζωή και την μουσική του καριέρα. Το συμπέρασμα αυτό είναι ότι ΠΟΛΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ HENDRIX, ΚΑΝΕΙΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΘΕΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΟΠΩΣ ΑΥΤΟΣ! (εννωούν με το ΔΙΚΟ ΤΟΥ στυλ παιξίματος) βέβαια πράγμα αυτονόητο μιάς και εδώ εγγυται η διαφορετικότητα του κάθε ένός κιθαρίστα... όμως απλά αυτή η μοναδικότητα ήταν τόσο διαφορετική....και ΟΜΟΡΦΗ! ΔΕΝ επαναλήφθηκε στην εποχή της από ΚΑΝΕΝΑΝ! ΜΙΜΗΘΗΚΕ ΟΜΩΣ ΑΠΟ χιλιάδες.... αυτό κάτι πρέπει να μας λέει. :wink:

Ναι το ξέρω αλλά στις προτημήσεις του "κοινού" (ευρέως πάντα) έμεινε εκεί..... 10 χρόνια μετά και 40 πίσω από σήμερα...... :lol: :lol: , αλλά η πλάκα είναι ότι ΠΟΛΥ θα ήθελα να παίξω με μία :wink: είναι πανέμορφη!

Ναι στο βίντεο που έχω παίζει με Tomas Anderson από το ξεκίνημα του σετ... στο ζουμ που κάναμε με τον z43k0, διαπιστώσαμε το μεγάλο "Α" στο headstock..... πάντως αντώνη τα κομμάτια μαμάνε! τα έχουν ξαναδουλέψει όλα από την αρχή και τα παίζουν έναν τόνο κάτω.... από τη στούντιο εκτέλεση.... στο βίντεο φαίνονται ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ εκπληκτικοί..... έμεινα "μμ..@$ς" όταν τους είδα ... έδειχναν να έχουν πολύ ενέργεια και τα κομμάτια ήταν τίγκα στα γεμίσματα και τις φράσεις .... η φωνή του μπασίστα με "παραξένεψε λίγο" αλλά ήταν και αυτός τρελός παίκτης.... για τους κιθαρίστες του όλα είναι λίγα που λέω.... :wink:

Πραγματικά της ΗΛΙΚΙΑΣ ΣΟΥ!!!! :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: (ένας νέος λίγο μικρότερος από σένα, χεχεεχεχεχεχεχεεχεχεεχ) ΚΑΛΟΠΑΙΚΤΗ !!! και ΜΕΓΕΙΕΣ!!!

Με Anderson παίζει, έχω το σετ που παίζουν τώρα σε βίντεο και έχω ζουμάρει στο εξάχορδό του..... :wink: