LK

Αφορμή για αυτό: ήταν το παράδειγμα της Behringer, που το πιστεύω (ξέρω και χειρότερα). Δεν αλλάζω γνώμη, αλλά δεν μπορώ με τέτοια στοιχεία να μη δώσω credits στην "άλλη" πλευρά. ;D

Υπάρχει και άλλος τρόπος να δεις το παρόν θέμα ή οποιοδήποτε θέμα; ;) Κατά τα άλλα: Τελικά , μετά από τις πιο αναλυτικές ερωτο/απαντήσεις (δώθε κακείθεν), καταλαβαίνω ότι και οι δύο πλευρές έχουν ικανά επιχειρήματα, και πολύ φοβάμαι ότι δεν θα αποφύγω το cliché ότι κάπου στη μέση είναι η απάντηση. Απλά στην αρχή (ίσως μου φάνηκε) ήσουν λίγο πιο απόλυτος. Πιστεύω ότι τώρα το θέμα τέθηκε σε πιο σωστή βάση.

Οκ, σε ευχαριστώ για την απάντηση. 1ον Αμφισβητείς ότι το «άκουσμα» ή το «βίωμα» το εκλαμβάνεις καλλίτερα με κάποιο μηχάνημα αναπαραγωγής υψηλών/ υψηλότερων προδιαγραφών; Έχει ξαναγραφεί και στο παρόν thread αλλά και αλλού (είναι και κοινή γνώση άλλωστε ) , ότι ένα μουσικό έργο (και όχι μόνο) , όταν αναπαράγεται σε ένα χ (όπου χ= χαμηλών προδιαγραφών) μέσον αναπαραγωγής, από ότι σε ένα καλλίτερο, υπάρχει πάντα ο «κίνδυνος» να μην λάβεις σωστά το τελικό αποτέλεσμα , που ίσως ήταν και η πρόθεση του δημιουργού. 2ον Γιατί πιστεύεις ότι όποιος ενδιαφέρεται και για τα «εξωτικά υλικά» και το «design» (ακόμα και στο μέτρο που αυτά ΔΕΝ επηρεάζουν την συγκεκριμένη εμπειρία) , κατά τεκμήριο βάζει σε δεύτερη φάση την ακρόαση. Αποκλείεται να λειτουργούν παράλληλα. 3ον Πιστεύεις ότι είναι «εύκολο» να κοροϊδέψεις τους «ματαιόδοξους λεφτάδες» . Νομίζω ότι για να κάνεις λεφτά , μόνο εύκολος στο να σε κοροϊδέψουν δεν είσαι. Με άλλα λόγια η φράση «ό,τι πληρώνεις παίρνεις» , μάλλον δεν σε βρίσκει σύμφωνο, σωστά;

Θέλεις να επεκταθείς λίγο. Με ενδιαφέρει αυτό που λες , γι΄ αυτό στο ζητάω, πάντα αν δεν βαριέσαι. :P ;D

Κώστα , όταν σε πρωτογνώρισα internet-ικά , δεν θα μπορούσα να φανταστό ότι τελικά μοιάζουμε σε πολλά θέματα. ;D ;D

Δεν ξέρω, είναι κάποιοι άνθρωποι που χωρίς να σου έχουν κάνει τίποτα τους μισείς . Κάποιοι άλλοι, που έτσι ανεξήγητα τους συμπαθείς. Αυτός ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Και δεν το περιορίζω μόνο στις αδιαμφισβήτητα υψηλές μουσικές του ικανότητες.

Να ρε σεις @ξάδερφε @ gdevelek , αλλά καμία φορά δεν είναι μόνο το φαγητό αλλά και το σερβίρισμα . Ίσως το πρώτο που θέλεις να ικανοποιήσεις είναι η πείνα, ίσως πάλι και όχι.

Ό,τι και να κάνει αυτός ο τύπος θα μου αρέσει. Στο κλασσικό του ύφος είναι και πάλι. Μπράβο vasmar διότι τον παρακολουθώ και αυτό μου ξέφυγε. ;)

Ναι έχεις δίκαιο. Δεν το εννοούσα 100% αρνητικά (αν και μόνο αρνητική έννοια έχει) «το απαξίωση» . Ήσουν σαφής , είπες απεξάρτηση. Λάθος χρήση της λέξης από την πλευρά μου. Εγώ προσπάθησα (αυθαίρετα προφανώς) να ερμηνεύσω τι σημαίνει το «δεν είμαι πια εξαρτημένος» . Σημαίνει επιτέλους απαλλάχθηκα; ή μου αρέσει αλλά μου κάνει «κακό» σε σχέση με άλλα που θυσιάζω γι’ αυτό; Σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι καταλαβαίνω πως το εννοείς.

Ναι, σωστά, εσύ είσαι η άλλη πλευρά του νομίσματος. Η πλήρης αφοσίωση που οδηγεί στην απαξίωση (με σχεδόν μαθηματική ακρίβεια) . Μακάριοι όσοι μπορούν να κρατούν το μέτρο (και σίγουρα εγώ δεν είμαι ένας εξ αυτών) ;).

Ο μόνος λόγος που παρεμβαίνω είναι για να σχολιάσω αυτό που έγραψες: Είχα πάρα πολύ καιρό να το συναντήσω στον γραπτό λόγο (και όχι μόνο). Είναι το λεγόμενο σχήμα λόγου/ σχήμα λόγου κατά το νοούμενο («κατά σύνεσιν») (σχήμα λόγου σχετικά με τη γραμματική συμφωνία των λέξεων). Ξακουστό το παράδειγμα: « Τό στρατόπεδον ἐν αἰτίαι ἔχοντες τὸν Ἆγιν ἀνεχώρουν » ή «Ο όχλος ηθροίσθει θαυμάζοντες και ιδειν βουλόμενοι» ή κατά το νέο Ελληνικό «Ο κόσμος χτίζουν εκκλησιές» 8)

Δεν σου λέω, να κάτσεις μόνος σου, .....και καλά δεν ξέρεις πως το έκανες.... :P ;D

Εσύ τώρα γιατί έφυγες και ήρθες εδώ; Δεν μας κάνεις παρέα ε; ε; ε; :P ;D

Το έπιασα το υπονοούμενο ;) :D ;D! Κομματάρα by the way…..

My personal favorite Σε όλα! Στίχοι..μουσική... Αφιερωμένο στον Ξάδερφο τον 17άρη! ;) ;D

pencil d**** εννοείς.... ;D ;D ;D

Για διαλυθείτε..... ;D

Αν δεν το κάνεις καθημερινά ή αναγκαστικά δεν αποκλείεται να το απολαύσεις. Γι' αυτό το "που και που" στο αρχικό post. ;)

Ναι και εγώ το διευκρίνισα αυτό. Δεν είναι αυτό το πρόβλημα (μου): Φαίνεται σαν πρόβλημα , αλλά δε είναι αυτό. Αυτό που και εσύ περιγράφεις και αυτό που εγώ ήθελα να πω είναι το εξής: Παλία αν ήθελες να ζεσταθείς, πήγαινες δάσος , έκοβες δέντρο, μετά έκοβες σε μερικότερα τμήματα το ξύλο, μετά ξύλο στο τζάκι, άναμμα φωτιάς και ανακάτεμα. Τώρα πατάς κουμπί , ανάβει καλοριφέρ/ air condition/ θερμοπομπός. Δεν με ενδιαφέρει (στην παρούσα φάση ποιο κάνει καλλίτερη ζέστη). Εγώ μόνον να ζεσταθώ θέλω (αλλά να ζεσταθώ με style ;D).

Το διαπίστωσα! ;D Εννοείται. 8) ;) Θα τις περιμένω (τις απαντήσεις). Πάντως διευκρινίζω ότι δεν θεωρώ ότι υπάρχει foreground μουσική. :P ;D Φχαριστωωωωω 8) :D Δυστυχώς (ή ευτυχώς) εγώ το κόκκινο μπορεί να το δω και πράσινο (αν έχω να κερδίσω κάτι από αυτό- και αυτό διότι , ναι , ασχολούμαι ;) ;D) Και όχι μόνον ....

Σπύρο, από τη στιγμή που ο υλικός φορέας ενσωμάτωσης της μουσικής άλλαξε (συνεπώς και τα μέσα αναπαραγωγής της άλλαξαν επίσης) λογικά οδηγηθήκαμε σε αυτό το σημείο. Από αυτό ορμώμενος άνοιξα και το παρόν thread (και όχι για να οδηγηθεί- που δεν οδηγήθηκε βέβαια- στο χιλιο – ειπωμένο και εντέλει αδιάφορο digital vs analogue, άλλωστε γι’ αυτό εσκεμμένα μίλησα και για dcc και minidisk.) . Μέρος της ιεροτελεστίας είναι και η «σοβαρή» ακρόαση , όπως ο blue επεσήμανε. Ως «σοβαρή ακρόαση» όμως, εγώ προσωπικά , δεν θα δεσμευόμουν να ορίσω μόνον την ακρόαση κατά τη διάρκεια της οποία απουσιάζει οιαδήποτε άλλη δραστηριότητα. Νομίζω ότι μερικά μουσικά έργα είναι καλλίτερα κατανοητά (αν θέλετε πολλά από αυτά, προς τον σκοπό αυτό δημιουργήθηκαν) όταν συνδυάζονται με κάποια δραστηριότητα. Καλλίτερα αισθάνεσαι (ας μου επιτραπεί , έστω και καταχρηστικά ο ορισμός, )την ερωτική μουσική όταν κάνεις έρωτα, την χορευτική , όταν χορεύεις κ.ο.κ.

Καταρχάς αρχίζω να ανησυχώ! Πες την αλήθεια είσαι από το echelon και έβαλες κάμερα στο σπίτι μου;;; :o ;D Κατά τα άλλα, το δεύτερο σκέλος (τη δεύτερη παράγραφο) σου το κατανοώ απόλυτα (και συμφωνώ). Πλήν όμως, για εμένα από την άλλη, η μουσική πάντα , ή σχεδόν πάντα, ήταν μια τέχνη που την απολάμβανα περισσότερο με την εικαστική της μορφή. Απολάμβανα εξ ίσου τους σχηματισμούς της στο spectrum analyzer , τους κραδασμούς ενός δίσκου στο turnable……το ambience της στο χώρο (όταν κατέβαζα τις κουρτίνες για πλύσιμο), το πώς ακουγόταν από ένα διπλανό δωμάτιο (με την μοιραία απώλεια κάποιον συχνοτήτων). Ένας από τους λόγους που μου αρέσει και η δική σου μουσική είναι αυτός. Σε θεωρώ πιο πολύ εικαστικό ;)

Και εγώ συμφωνώ σε αυτό. Άκουγα με κλειστά μάτια 3 splash, ένα paiste 101 (το πιο φθηνό με διαφορά) , ένα zildjian και ένα sabian. Με όποια σειρά και να τα άκουγα, πάντα στο paiste κατέληγα.

Μακάρι να είχα γεννηθεί και εγώ στο U.S.A.

Τώρα υπερβάλλεις και το ξέρεις..... ;D