@ Apaleftos
Δεν διαφωνώ με την ανάλυσή σου.
Το αντίθετο, υπάρχουν πάρα πολλές πιθανότητες να ισχύει.
Όμως για τον στιχουργό, διαφωνώ.
Είμαι σίγουρος ότι και να μην είχε πριν Cadillac , μετά από αυτό τον δίσκο , την πήρε. ;D ;D ;D ;D
Ο ύμνος της Αμερικανικής επαρχίας vs του αστικού τρόπου ζωής , υπάρχει σε πολλά τραγούδια…(π.χ. “i am a country boy” – Skynyrd : «New York City is a thousand miles away / And if you ask me, I'll tell you that's OK» .
Τώρα , ακόμα και στη δική σου εκδοχή , που όλο αυτό γίνονται από φθόνο, καλώς ή κακώς ο μέσος χωριάτης – καταναλωτής….ταυτίζεται και φεύγουν τα cd από τα ράφια. ;D ;D ;D
Και έτσι οι «αρχικά κομπλεξικοί δημιουργοί»…μπορούν να παίξουν ό,τι ρόλο θέλουν μετά (πρωτευουσιάνου ή επαρχιώτη….money talks) . ;D ;D ;D ;D
Το θέμα είναι να γίνεται η ταύτιση (εδώ γίνεται με αισιόδοξο τρόπο [σε αντίθεση με το Ελληνικό pattern] – και απλά την προτιμώ) και μετά όλοι είναι ευχαριστημένοι….δημιουργοί & καταναλωτές.
Είναι σαν αυτό που συνέβη σε έμενα.
Από τότε που οι κυρίες αποφάσισαν να ταυτιστούν και να ζήσουν το δικό τους “Sex and the city” …..εγώ ζω το δικό μου “Californication” ;D ;D ;D ;D ;D ;D
Υ.Γ. Το τραγούδι της Καιτούλας προσωπικά μου αρέσει και στιχουργικά, είναι το Ελληνικό "that don't impress me much" ;D
Υ.Γ. 2 ThanQ για το κομμάτι! Πολύ ωραίον!
yep!! ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D