Σε συνέχεια ίσως αυτού που λέει ο Tέρυς... ;D ;D
Το ότι έχουμε κάποια χαρακτηριστικά σα λαός, δεν μπορούμε να το αρνηθούμε πάντως πλήρως ( ; ).
Πάνω σε αυτό «πάτησε» και κάποια ανάλυση του Στέλιου Ράμφου, που με ένα (ίσως περίεργο) λογικό σχήμα (και πολύ στο περίπου), ξεκινώντας από το: Έλληνες => πολιτισμός που έχει πολύ έντονο το θρησκευτικό του αίσθημα=> μια κοινωνία που καταλαβαίνει συγγενικά τα πράγματα => μία κοινωνία που έχει μόνο συγγενικές σχέσεις => μοιραίον το πελατειακό.
Μου χει τύχει π.χ. σε Δημόσια Υπηρεσία (και σε άλλους ίσως) να συναντώ την πλήρη αδιαφορία από τον υπάλληλο, μέχρι που τυχαία ανακαλύφθηκαν ψήγματα κοινής καταγωγής, και σχίστηκε να με εξυπηρετήσει ;D ;D ;D. (Δεν το λέω για να περηφανευτώ, αλλά για να υπερασπιστώ αυτό το «μια κοινωνία που καταλαβαίνει συγγενικά τα πράγματα») ;D :P