Νταξ, οφείλω να δευτερολογήσω….και να δικαιολογήσω το «τέχνη»….που έγραψα παραπάνω.
Κάποτε Παναγιώτη με «κατηγόρησες» ότι δεν είμαι της pop κουλτούρας (αλλά λόγω παρεξήγησης) ;D
Και επειδή είμαι πολύ της Pop κουλτούρας αναφέρω τα κάτωθι:
Το video είναι λοιπόν του Tony Oursler.
Αυτός την ψάχνει εικαστικά (εικαστικός είναι κατά βάση- και όχι σκηνοθέτης) με αυτά τα head double κουκλάκια, αρκουδάκια….και όχι μόνον, και στις εκθέσεις του.
New Yorker….από αυτούς που αναρωτιέσαι αν κάνουν πλάκα, ή αν κάνουν τέχνη που δεν καταλαβαίνεις (εγώ ψαρώνω με αυτά και μου αρέσουν :P). Απλά σκηνοθετικά, δεν μου άρεσε....αν το έβλεπα σε έκθεση...ναι.
Επειδή μου αρέσει αυτή η σχολή , π.χ. λατρεύω τον Robert Longo (μπορεί να φταίει και το American Pshycho σε αυτό ;D ;D ;D), και το εικαστικό μέρος του και τις ταινίες του.
Τους θεωρώ «κοντά» εν πάσει περιπτώσει.
Απλά ο Longo σκηνοθετεί καλλίτερα (λέω εγώ τώρα, με την έννοια ότι δεν εγκλωβίζεται τόσο στο εικαστικό κομμάτι του, αν και υπάρχουν αναφορές σε αυτό) .
Φυσικά το κομμάτι , μπαλαντοειδές – μελαγχολικό , είναι περιοριστικό και για το story boarding και για το μοντάζ.
Απλά….απλά περίμενα τη διαφορά….που περιμένεις από έναν super-star όπως ο Bowie.
Δεν έχω καμία αμφιβολία, ότι το Video έγινε από άποψη και ότι αυτό ήθελαν….απλά εγώ λέω τι περίμενα (φυσικά ποιος με ρωτάει εμένα) ;D.
Αυτά, για να αποδώσω τα του Καίσαρος τω Καίσαρι.