Σύμφωνα με το άρθρ. 4 ν. 1296/1982 (όπως ισχύει τώρα- μην αναφέρω τροποποιητικούς νόμους- θα μπερδέψω) :
Επίσης:
άρθρο. 5 ν. 1296/1982:
Άρα , αν είναι δύσκολο να βρεθεί ποιός είναι ο εργοδότης (π.χ. στο παράδειγμα του MR Ζάικου, εργοδότης μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί και ο προσκαλών στη σκήνη μουσικός, και όχι ο καταστηματάρχης), τότε εργοδότης του εαυτού του θεωρείται ο ίδιος ο μουσικός.
Στην πράξη τώρα (και αυτό που μας ενδιαφέρει).
Ό,τι γίνεται από το Ι.Κ.Α., γίνεται και από την εφορία, αλλά και από την αστυνομία και ακόμα-ακόμα και από την εισαγγελία.
Κόβουν πρόστιμα, βεβαιώνουν φόρους, συλλαμβάνουν ή ασκούν ποινικές διώξεις...που στο ακροατήριο ΔΕΝ στέκουν με την καμία.
Αν είσαι ερασιτέχνης μουσικός και παίζεις για την καύλα σου χωρίς να αμοίβεσαι (και μπορείς να το αποδείξεις), δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα (λέω εγώ), και κανείς ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να στο στερήσει , αν και γενικά οι "διωκτικές αρχές" έχουν ένα μικρό προβάδισμα στο "τεκμήριο απόδειξης" ακόμα και στα Δικαστήρια.
Αν λοιπόν είσαι διατεθημένος να υποστείς ενδεχομένως τη βάσανο μιας (παρατύπως) βεβαίωσης φορολογικής παράβασης,ή ασφαλιστικής παράβασης ή ακόμα και μιας σύλληψης αλλά στο τέλος (ναι το πιστεύω), να αποδειχθεί η αλήθεια στο ακροατήριο.... βουρ.
Εγώ έτσι λειτουργώ (ίσως και γιατί ξέρω how to claim a right) , αλλά δεν αδικώ κανέναν που κάνει το αντίθετο , γιατί ναι, τα έξοδα είναι πολλά.
Αλλά στο φινάλε....that's rock n roll ;D ;D ;D