arpegios

1)Guitar Rig ή gt8/πετάλι στην κονσόλα 2)Guitar Rig ή gt8/πετάλι στην κονσόλα 3)Πετάλι->Ενισχυτής->κονσόλα? 4)Πετάλι->Κονσόλα,ή GR 5)Μπορεί να είναι οτιδήποτε 6)Πετάλι->Κονσόλα,ή GR πουθενά ανάμεσα δεν υπήρχε μικρόφωνο

Απλώς σου λείπει κάποιο audio codec.Κατέβασε αυτό και είμαι 99% σίγουρος οτι θα το παίξει, μιας και έχει σχεδόν όλα τα γνωστά codecs ενσωματωμένα μέσα. Γενικά άμα θες να δείς ακριβώς τι χαρακτηριστικά έχει το audio και video κομμάτι του αρχείου σου και αν έχεις κατάλληλο codec εγκατεστημένο, κατέβασε αυτό

ναι, κι εγώ έτσι έκανα, αλλά η τράπεζα σου πέρνει τρελή προμήθεια, 17 ευρώ.

Λοιπόν η κιθάρα είναι απίστευτη!! Χαλαρά τρώει κάτι ψωρογιαμάχα ακουστικές των 350-400 ευρώ που έχω δει, σε ότι αφορά τον ήχο. Απλώς δεν είναι προσεγμένη η κατασκευή όσον αφορά το hardware, τάστα και πάνω καβαλάρης βασικά. Ένα - δυο τάστα θέλαν πρεσσάρισμα, και τα slots για τις μπασες χορδές στο nut θέλαν λίιιγο τρίψιμο, έβαλα και λίγο μολύβι, αλλά δεν κάνει και πολύ δουλειά εδώ, μιας και το nut είναι πλαστικό. Κατα τ'άλλα, δεν φαίνεται να ξεκουρδίζεται εύκολα (δεν έκανα bends) και έχει ματ τελείωμα, πολύ λίγο λούστρο, ίσα να μην είναι το ξύλο τελείως άγριο. Χαλαρά αγόραζα ακόμα μία, μόνο τα μεταφορικά σκέφτομαι. Το κλάσμα αξίας/τιμής είναι κοντά στα 9 προς 1, αν δούμε οτι οι περισσότερες ακουστικές αυτής της κατηγορίας κάνουν γύρω στα 300 ευρώ!

ρε παιδιά, δεν καταλαβαίνω, το αστείο που είναι??

κοίτα, εγώ όταν έπαιξα πρώτη φορά στο ΑΝ, η σύνθεση του συγκροτήματος σε ηλικίες ήταν 15 και κάτι(εγώ), 2 άτομα 16 και κάτι, και ένας 18άρης. Το βρήκα δε πολύ εφικτό, εκτός αν δεν σου αρέσουν οι συγκοινωνίες και το κουβάλημα :)

Αντίσταση στο μονοπώλιο? Δεν είναι καθόλου έτσι η αγορά, και 2 εταιρείες μόνο δεν είναι πλουραλισμός έτσι κι αλλιώς. Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο, ούτε τι επαναστατικό έχουν οι AMD.... Τι ανησυχία προκαλούν οι AMD? Οι επιδόσεις που δίνουνε είναι υπερβολικά κοντά σε αυτές των αντίστοιχων INTEL(οι οποίοι όμως είναι λίγο καλύτεροι σε μερικά θέματα) σε πολύ μικρότερη τιμή. Ο μέσος χρήστης δεν πρόκειται να καταλάβει διαφορά μάλιστα, αν και το μουσικό pc είναι άλλη ιστορία. Για το μέσο pc όμως οι AMD (που είναι εταιρεία μεγαθήριο, και σιγουρα δεν βοηθάει τις μικρές εταιρείες) είναι μονόδρομος, λόγω σχέσης τιμής-απόδοσης.

Για πες ότι ξέρεις για τα παρακάτω: Τι θέλει να παίζει(τι μουσική του αρέσει), τι εννοείς λίγα χρήματα(πόσα?), αν έχει όρεξη να φτιαξει απο μέρη μία μόνος του, πόσο ελέυθερο χρόνο έχει(με λίγα λόγια αν θα ασχοληθεί), αν έχει ήδη ενισχυτή τι είναι, και αν σκοπεύει να τον αλλάξει. Τέλος, ό,τι και να πάρει θα του μείνει σίγουρα πάνω απο 3 χρόνια, οπότε είναι καλό να δώσει κάτι παραπάνω, και μετά ας την πουλήσει αμα δεν τη θέλει πια.

Πάλι τα ίδια αρχίσαμε?

Εγώ για να είμαι ειλικρινής πιστεύω οτι απλώς έχεις ρυθμίσει λάθος το μπράτσο σου, θα θέλει λίγο ξεβίδωμα το truss rod, ή κανα πιχάκι στη βάση του ή τίποτα τέτοιο... Όλα αυτά για τα ταστα και την περιστροφική παραμόρφωση μου ακούγονται υπερβολικά, αν και άμα δε δεις ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί να έχεις και δίκιο. Δεν την πηγαίνεις σε κανα τεχνίτη?

παιδιά εγώ θα σας πώ μόνο να μην είστε τόσο καχύποπτοι και μειωτικοί ο ένας για τον άλλο... Δεν ξέρετε τι είναι ο καθένας πίσω απο το πληκτρολόγιο, ούτε τα χρόνια του, ούτε την πείρα του. Χαλαρώστε λίγο.

Στο ΑΝ, απλώς θα πρεπει να κανονίσετε να πάτε και μαζί με κανα δυό άλλες μπάντες, και θα σας βάλει καθημερινή.

1) δες και μερικούς καλούς ορθοπαιδικούς ακόμα, ίσως και κανένα νευρολόγο 2) βρες ένα καλό φυσικοθεραπευτή, ότι και να έχεις, στο ελάχιστο θα βοηθήσει να μείνουν τα χέρια σου σε φόρμα, αν δεν βελτιώσει κιόλας την κατάσταση της πάθησης σου, η οποία αν είναι μόνο μυική θα βοηθηθεί σίγουρα..

Καταλαβαίνω οτι αλλού είναι το νόημα, αλλά να ξέρεις οτι σε 10-15 χρόνια, θα είναι πολύ πιο εύκολο να πας σε ένα αντίστοιχο live, παρά να καταφέρεις να μαζέψεις κόσμο να πας για μια μπαλίτσα :) Μπορεί τα παιδιά που στο είπαν να αισθανόντουσαν πληγωμένα :wink:

Αυτό αν ξέρει ο sf ας μας πει πως φτιάχνεται αλλά νομίζω οτι απλώς πρέπει να πάρεις άλλο μπράτσο... Τι εννοείς?

κοίτα όλη η ιστορία είναι η εξής, μετακινώντας το saddle αλλάζεις το μήκος της χορδής.Αυτή η αλλαγή πρέπει να είναι ρυθμίσιμη, για τους εξής λόγους: Όταν πιέζεις μια χορδή στην ταστιέρα, δεν κόβεις απλώς το μήκος της (πχ αν πιέζεις στο 12ο τάστο την κόβεις στη μέση) αλλά την τεντώνεις κιόλας, μιας και η χορδή πρέπει απο τη φυσική της θέσει να "πέσει" προς την ταστιέρα.Όταν η χορδή παίζεται ανοιχτή, ή παίζεις αρμονικές, τότε κόβεις το μήκος χωρίς το τέντωμα, το οποίο παρεπιπτόντως είναι τόσο μεγαλύτερο όσο μεγαλύτερο είναι το action (το οποίο συνήθως είναι μεγαλύτερο στις μπάσες χορδές). Οι πιο λεπτές χορδές μάλιστα τεντώνονται ακόμα περισσότερο, αν και αυτό εξαρτάται και απο το υλικό με το οποίο είναι φτιαγμένες. Όταν η χορδή απο τον πάνω στον κάτω καβαλάρη είναι μακρύτερη (πιο μακρύ μπράτσο), η χορδή για να φτάσει το ύψος του ήχου που πρέπει να έχει ανοιχτή, χρειάζεται περισσότερο τέντωμα απο ότι σε μία κιθάρα με κοντύτερο μπράτσο, οπότε συγκριτικά το εξτρά τέντωμα που προκαλέιται όταν την πιέζουμε σε ένα τάστο επηρρεάζει τον ήχο λιγότερο. οπότε, ανάλογα 1)με το μήκος του μπράτσου ή τη θέση του κάτω καβαλάρη στο σώμα [μήκος χορδής] 2) το υλικό και το πάχος των χορδών 3) το action , η επιρροή του τεντώματος των χορδών απο την πίεση τους στην ταστιέρα είναι διαφορετική, οπότε και η μικρορύθμιση της σχέσης μήκους-τεντώματος τους πρέπει να αλλάζει, και αυτό το κάνουμε μετακινώντας το saddle. αυτά ξέρω για την ανάγκη ρύθμισης των αρμονικών.Πάμε στις υποθέσεις τώρα: Για να μην ρυθμίζεται σωστά η σχέση αυτή με τίποτα, πρέπει θεωρητικά 1) το μήκος της χορδής να είναι τέτοιο, που με καμμία παναγία να μην φτάνει η μικρορύθμιση του saddle για να αντισταθμίσουμε την επιρροή του τεντώματος. Πχ, λάθος θέση του κάτω καβαλάρη πάνω στην κιθάρα, ή κουνημένο μπροστά,πίσω,πλάγια μπράτσο [ή παραμορφωμένο] 2)Χορδές απίστευτου πάχους και εξωτικών υλικών που επηρρεάζονται απίστευτα απο μικροαλλαγές στην τάση τους [πχ 7άρες άμα υπήρχανε] 3) Ελεεινά ψηλό action, λόγω οποιουδήποτε παράγοντα μπορεί να το προκαλέσει. Αυτά βασισμένα σε απλή σκέψη, άμα κάποιος έχει πείρα απο κάτι άλλο που κάνει αδύνατο το σωστό intonation ας μας πει

Υπάρχουν άνθρωποι που σκεφτόντουσαν και σκέφτονται πιο γρήγορα απο ότι μπορούν να γράψουν, [ακόμα και με το word (sic)], άνθρωποι που αφομοιώνουν, ανασυνθέτουν, και κάνουν δική τους με φυσικό τρόπο τεράστια ποσότητα μουσικής δημιουργίας, και άνθρωποι που ζήσαν σε εποχές που δεν υπήρχε κανένα στην κυριολεξία live, καμία μουσική σκηνή, καμία διέξοδος για δημιουργεία. Μην νομίζεις οτι εσύ κι εγώ είμαστε το κέντρο του κόσμου. Αυτό που σε εσένα φαίνεται πληθωρικό σε άλλους φαίνεται φτωχό, και αυτό που νιώθεις να σε περιορίζει και να σε καθοδηγεί άλλοι το χρησιμοποιούν απλώς σαν ένα ακόμα παιχνίδι. Αυτοί οι άνθρωποι πριν μπορέι να μην είχαν ευκαιρία. Τώρα έχουν. Μαζί μ'αυτους έχουν και όλοι οι υπόλοιποι. Ο κόσμος δεν χειροτέρεψε, απλώς μεγάλωσε.

Αυτό προφανώς προυποθέτει κυρίως πείρα, και όχι μόνο τεχνική.... ¶λλη ιστορία αυτή, σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για κάτι παραπάνω απο το παίξιμο.

Για να είμαι ειλικρινής δεν κατάλαβα ακριβώς τι εννοείς... Εμένα το βαγονέτο κρατιέται σε κάποια θέση όσον αφορά το μπρός-πίσω απο μία κάθετη σε αυτό βίδα. Το floyd έχει δύο τρύπες σε κάθε θέση (χορδή) για τη βίδα αυτή, και απο κει και πέρα όπως ξέρεις το βαγονέτο έχει ένα περιθώριο μπρος-πίσω κίνησης με κέντρο τη θέση της βίδας. Εμένα, απλώς η θέση που πρέπει να έχει το βαγονέτο είναι τόσο πίσω, που η βίδα πρέπει να είναι και αυτή στην πίσω απο τις δύο τρύπες, σε καμία θέση απο αυτές που μου επιτρέπει η μπροστά τρύπα δεν πετυχαίνω σωστές αρμονικές. Αν εννοείς πως τις ρύθμισα, έβλεπα αν χρειαζόταν το βαγονέτο να πάει πίσω (στην περίπτωση που η νότα πατημένη ήταν ψηλότερη απο την αρμονική), ξεβίδωνα λίγο τη βίδα κρατώντας το βαγονέτο με μια πένσα, το τράβαγα λίγο πίσω, και μετά βίδωνα-κούρδιζα-ξαναδοκίμαζα... Εξαρτάται τώρα πως είναι το floyd σου... (Οι Τέλε είναι θεικές σε αυτό παρεπιπτόντως, απο πίσω έχουν απλώς βιδες που βιδώνεις-ξεβιδώνεις και ρυθμίζεις κατευθείαν το saddle άμα έχεις δει... αυτά είναι... κολο-φλόυντ...)

ροκ πουριτανισμός... Ότι επίπεδο και κατανομή γνώσης και προσπάθειας υπάρχει στο γενικότερο πληθυσμό, υπάρχει στην αντίστοιχη κλίμακα και στα δεκαπεντάχρονα. Καμία διαφορά. Υπάρχουν 16άρηδες και 17άρηδες με άψογες τεχνικές δυνατότητες, που έχουν ρίξει απο τα παιδικά τους χρόνια πολύ δουλειά και προσπάθεια. Υπάρχουν ένα κάρο χαμένοι 30άρηδες και 40άρηδες που ταιριάζουν στις προηγούμενες αρνητικές περιγραφές(ποτό-τσιγάρο-κινητό). Και το αντίστροφο. Όσο για το νόημα, ο καθένας ας βγάλει το δικό του, δεν έχουμε καμιά ιστορία να κρατήσουμε. Τέλος είναι αστείο να συγκρίνουμε την πολυσυλλεκτικότητα του γούστου και της μουσικής γνώσης του σημερινού τυπικού 16άρη(σαν ακροατή), την εποχή του mp3, που ο κάθε μουσικόγκαβλος έχει πρόσβαση σε άπειρη μουσική, και διατηρεί τεράστιες συλλογές, με αυτήν του παλιού 45άρη πχ, που μελετούσε 6-7 άλμπουμ το χρόνο, και ακόμα και αυτό για πολύ λίγους αυτής της ηλικίας ισχύει [Τα επιχειρήματα του στυλ "ναι έχει πιο πολλά σκουπίδια" ή δεν την ακούει με την αντίστοιχη προσοχή όλη αυτή τη μουσική τα ακούω απο τώρα], βλέπουμε με τι κόσμο γεμίζει ο Αντύπας και ο Βασιλείου, και ποιά και πόσο περιορισμένη είναι η live κληρονομιά που άφησαν οι προηγούμενες γενιές, στην Αθήνα τουλάχιστον. Ξεκολλήστε απο την τηλεόραση, δεν γίνεται να έχουμε άποψη για μια ηλικιακή ομάδα απο τις καφετέριες το mad και τα πρωινάδικα....

Αυτό πως το ξέρεις? Εκτός απο ελάχιστα υπεράνθρωπα πράγματα, απο άποψη τεχνικής όλοι μπορούν να φτάσουν σε όσο ψηλό επίπεδο θέλουν, με την ανάλογη προσπάθεια. Δεν είναι πια φαινόμενα όλοι οι επαγγελματίες.... Τώρα αν μιλάς για έμπνευση στη σύνθεση και τον αυτοσχεδιασμό, εκεί υπάρχουν πολλά ταβάνια να περάσει κανείς, και μερικοί μένουν για πάντα σε έναν όροφο. Τα υπόλοιπα 'ομως εξαρτώνται μόνο απο την προσπάθεια και το καθημερινό σου πρόγραμμα.

Συγγνώμη αλλά ειδικά κιθαριστικά (για μπάσα δεν ξέρω), κανείς δεν μπορεί να με πείσει οτι προτιμά να παίζει για δουλειά, τόσες ώρες, σε τέτοια περιβάλλοντα, και κάθε βράδυ, με μία PRS, ή μια sg ή μια custom les paul απο μια λεπτή ελαφριά ευκολόπαιχτη ibanez με λοκ και χωρίς floyd, ή κάποιο αντίστοιχης ευχρηστίας ελαφρύ ξεκούραστο όργανο (έστω μια stratocaster) που δεν ξεκουρδίζεται με τίποτα και δεν σου κοστίζει η φθορά και η αλλαγή του. Η πιο σωστή αναλογία με ταξιτζή, είναι αντί να οδηγάει κάποιο τετράπορτο με άνεση στο εσωτερικό, ελαφρύ τιμόνι και μικρή κατανάλωση, να κάνει τον ταξιτζή με φερράρι ή κανα κάμπριο...

κοίταξε, εγώ όταν άρχισα να σετάρω την κιθάρα μόνος μου, είδα οτι είχε κάτσει μεν και είχε κάνει σωστή δουλειά στο μπράτσο (χρειαζόταν ανύψωση κάτω απο το σημείο που βιδώνει το μπράτσο με το σώμα, και όντως ο τζίμμης είχε βάλει κάτι ξυλάκια, όταν τα βγαλα τα ξανάβαλα :) ) αλλά: Ποτέ δεν μου είχε ρυθμίσει τις αρμονικές σωστά!! Ποτέ όμως! για να καταλάβεις είχα αρχίσει να αποφεύγω οποιαδήποτε χρήση της μι μπάσο εκτός απο single notes σε αυτήν, γιατι δεν γινόταν να κουρδιστεί σωστά με τίποτα... και αυτό γιατι το βαγονέτο της στο floyd έπρεπε τελικά να είναι βιδωμένο στην πίσω θεση και ρυθμισμένο γύρω απο εκεί, σε οποιοδήποτε σημείο της μπροστά θέσης οι αρμονικές ήταν λάθος, και αυτό 6 χρόνια δεν το άλλαξε ποτέ...

nice :) P.S. http://tinyurl.com/

Όπως το λέει ο whitenoise είναι, το έχω δει και live on stage. Και μάλιστα δεν το είχε πετύχει καλά το παιδί που το χρησιμοποιούσε... Μάλλον θέλει συγκεκριμένη θέση στόματος-μικροφώνου και συγκεκριμένο ήχο στην κιθάρα για δυνατό bonjoviκο αποτέλεσμα, θέλει λίγο εξάσκηση δηλαδή. Σε αυτή την ιδανική περίπτωση του κιθαρίστα με τα πολλά στόματα ίσως να είναι πιο εύκολο :P