Melodic drummer

Απο μια παλαιά 20άρα κάσα λείπουν οι βίδες και οι σφιγκτήρες για το reso. Κοίταξα στον Thomann, hardware parts, μα δεν βρήκα τίποτα, καμιάν ιδέα?

Ευχαριστώ πολύ για την συμμετοχή, όλους! Το θέμα μου είναι οτι επειδή μέχρι τώρα χρησιμοποιούσα απλά δέρματα και παράλληλα απεχθανόμουν την τοποθέτηση ειδών προικός και ταινιών στην κάσα και στα δέρματα, έχω ένα ακουστικό αποτέλεσμα με μεγάλη αντήχηση και "ουρά". Αυτό δημιουργεί πρόβλημα στο studio, στους συμπαίκτες μου, στα δε lives, οι ηχολήπτες τραβούν τα μαλλιά τους! Αποφάσισα λοιπόν να ακολουθήσω την συμβουλή του SF, ελπίζοντας, να έχω μικρότερη αντήχηση και "ουρά" και να μην θυσιάσω, ποιότητα ήχου και αρμονικές. Σε οτι αφορά, το reso τώρα, να επιχειρήσω εγώ μιαν έκκεντρη τρύπα μόνος, στο ήδη υπάρχον δέρμα, που είναι σχεδόν καινούργιο ή να ακάσω και ένα 50άρι, για έτοιμη μεμβράνη με τρύπα?

Εάν για batter, βάλω Remo Powersonic, για reso, ποιά θα ήταν η ιδανική επιλογή?

όι μάνα μ'

Ωραίο studio ;D ... .... ευάερο, ευήλιο και με κατοικίδιο! ... μπουάχα χά χα χά ;D, γιατί απο μουσική κλάψ, κλάψ, μπού ου χού χου χού ... :'( σνίφ!

... μου αρέσει ... η καινούργια σου ... υπογραφή ;D mister ... V ( εχθές είδα την ταινία, ... καινοτόμος κι αυτός, ... όπως ... κι εσύ ... άλλωστε ... ;D)

Σήμερα, το Drums & Percussion, ανέβηκε πολλά, πολλά, σκαλοπάτια ποιοτικής ενημέρωσης! Εύγε κι απο εμένα!

Για να μην, απλώς επαναλαμβάνω, τα καλά λόγια των προηγουμένων, θα σταθώ στην ευελιξία του Κάπ. στο σετάρισμα.Χρειάζεται η μουσική που θα υποστηρίξεις π.χ. 3 τομ και 2 φλορτόμ? τα βάζεις.Χρειάζεται μόνο ένα φλορ τομ, τότε στήνεις μόνο αυτό! Less is more

Ο Χαρίλατρος,προφανώς εννοεί οτι μπορείς να κολλήσεις H.I.V., αφροδίσια Κ.λ.π., πράγμα που δεν συμβαίνει με τα τύμπανα. Αν κάποιος νόμιζε, οτι εννοεί, την όλη σωματική του καταπόνηση, κάνει λάθος, διότι τότε υπονοεί, οτι ο Χαρίλατρος βλέπει τόσο πολύ τσόντα, που ταυτίζεται μάλλον με τον πρωταγωνιστή, που πηδάει ενω κρέμεται απο ένα μονόζυγο. Διότι στον μέσο άνθρωπο, το ρεπερτόριο είναι πολύ πιο απλό και εύκολο. Είναι έτσι Χαρίλατρε? ... δεν ταυτίζεσαι με κανέναν ε ?! ...

Ο Βαγγέλης, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, είναι δάσκαλος, εν τη ρύμη του λόγου του, αναφέρει και οχι την υπεροψια του δασκαλου, ενώ προφανώς, εννοούσε την υπεροψία του ξερόλα, η οποία έχει τη ρίζα της στην παντελή άγνοια. διότι ο δάσκαλος ( και το γνωρίζει καλύτερα απο μένα ο Βαγγέλης), είναι πρώτα απ όλα, ένας καλός, δια βίου εκπαιδευόμενος!

Χωρίς να διαφωνώ σε τίποτα απο τα παραπάνω, πολύ σημαντικό, για μένα, το 2,4 και κατ επέκταση όλα τ άλλα, για να γκρουβάρει, είναι να πέφτει ακριβώς στο 16έκτο. Όλοι μας έχουμε είτε το θέλουμε είτε όχι έναν εσωτερικό μετρονόμο ακριβείας και αυτό που εκλαμβάνουμε ως ακροατές μας αρέσει πολύ, όταν ανταποκρίνεται στις χρονικές υποδιαιρέσεις, με ακρίβεια.Οι αυξομειώσεις, δημιουργούν ένα αίσθημα μπερδέματος και καθιστούν το παίξιμο άστατο, "βρώμικο" και θορυβώδες Το κάλος βρίσκεται στην αρμονία και στην συμμετρία. Ό,τι είναι για την οπτική αισθητική ο¨"Χρυσός Κανόνας ", είναι για την ακουστική, η ακρίβεια 16ου, σε όλα τα χτυπήματα, ανεξαρτήτου πολυπλοκότητας του ρυθμού.

... κι εγώ στο club ... Περικλή! Ποιός ξέρει, τώρα που παύουμε, εξ ανάγκης, να είμαστε υπερκαταναλωτικά τέρατα. να γίνουμε πιο ευτυχισμένοι, μέσα στην δυστυχία μας!

... εντάξει, αφού πιάσατε όλα τα ακραία, πάρτε και κάτι, πιο normal. Με την ευκαιρία δε, δείτε και έναν καταπληκτικό drummer, που "παίζει" ελάχιστα 'εως καθόλου στο noiz Horacio Hernandez - On Fire (Michel camilo 2002)

Πιστεύω στο πλάι και ελαφρώς υπερυψωμένος είναι η καλύτερη θέση.Ειδικά εαν υπάρχουν πλήκτρα, βολεύει να είναι ακριβώς απέναντι στα δυο πλαινά έστω και διαγωνίως ώστε να υπάρχει οπτική επαφή, διότι είναι δυο στατικά όργανα με τον αντίστοιχο όγκο. Οι υπόλοιποι μπορούν να σουλατσάρουν ελεύθερα στο κέντρο της σκηνής. Η κλασσική θέση, κέντρο και πίσω, ειδικά όταν δεν υπάρχει πατάρι, με έχει κουράσει. Το να βλέπεις, με το συμπάθιο, τους κώλους, του κιθαρίστα, του μπασίστα και του τραγουδιστή( και της τραγουδίστριας και της τραγουδίστριας ;D... γιατί ... αποσυντονίζεσαι :P), άντε και του σαξοφωνίστα, σε όλο το live δεν είναι και ότι καλύτερο! Επίσης, αποκόβεται πολύ η μπάντα και δεν έχεις την απαραίτητη και απαιτούμενη οπτική επαφή με όλους τους παίκτες.Απόδειξη είναι, οτι στις πρόβες, στηνόμαστε έτσι ώστε, να κοιτάμε ο ένας τον άλλον πάντα.

Υπάρχει η κλασσική τοποθέτηση,΄στο κέντρο της σκηνής, πίσω απο τα υπόλοιπα όργανα, σε πατάρι ή χαμηλά, η πιο jazz, πλάγια, είτε πίσω,είτε μπροστά και έχουμε δει και την πιο ακραία τοποθέτηση, τελείως μπροστά και στην μέση! Ποιά θέση θεωρείτε ιδανική και πώς προτιμάτε να τοποθετείστε ( και γιατί)?

... συνέχεια στο off topic ... Φίλε Kap, το απόλαυσα! Παρατήρησα οτι βασίζεσαι σε ένα μελωδικό μοτίβο (που με τη σειρά του έχει μιαν ρυθμική βάση,ως γνωστόν κάθε μελωδία έχει τον ρυθμό της αναγκαστικά), το οποίο δημιουργείς και πάνω του χτίζεις τις ρυθμικές εντάσεις. Αυτά τα σόλο ντραμς είναι που κρατούν το ενδιαφέρον αμείωτο. Το αντίθετο,ένα ρυθμικό μοτίβο (που ως γνωστόν μπορεί να είναι αυθύπαρκτον δηλ. να υπάρξει και χωρίς κανένα μελωδικό) και να προσπαθείς στην συνέχεια να του προσδώσεις κάποια μελωδικότητα γίνεται βαρετό και ανούσιο σε έναν βαθμό. Γι αυτό κι εγώ επιμένω, για την μελωδικότητα των τυμπάνων, η οποία ανδυκνείεται κυρίως, σε μια σόλο κατάσταση, όπου μπορούν να ξεφύγουν απο τον παραδοσιακό, κλασσικό ρυθμικό τους και μόνον, ρόλο.

Εμένα Kap, μου άρεσαν πολύ τα μελωδικά στοιχεία που βάζεις μέσα, κυρίως απο την στιγμή που χρησιμοποιείς και το δεύτερο snare. Αυτά ακριβώς τα στοιχεία, είναι για μένα, που κάνουν ένα σόλο να ξεχωρίζει και να μην είναι ξερό και άχρωμο.

Βαγγέλη, όπως πάντα, μέσα στην ουσία των πραγμάτων. Ενθυμούμενος, έναν αγαπημένο εφηβικό δίσκο, θα έλεγα, STRAIGHT BETWEEN THE EYES! :) Αυτό που γράφεις, όντως έχει μεγάλη εκπαιδευτική και μορφωτική μουσικά αξία και άρχισα να το εφαρμόζω και να καταννοώ την σπουδαιότητά του, απο τότε που ανακάλυψα το transcription. Βάζω άρχικά το κομμάτι στη μισή ταχύτητα, αρχίζω να ανακαλύπτω τί παίζει κάθε όργανο σε σημείο που να μπορώ να τραγουδάω κάθε όργανο ξεχωριστά και στην συνέχεια ανεβάζω σταδιακά την ταχύτητα μέχρι να φθάσω στην κανονική. Το κομμάτι που ακούω μετά διαφέρει πολύ απο αυτό που άκουγα πριν ( μουσικά )

Περικλάρα μάλλον με παρανόησες, διότι η κούραση που αναφέρω, συνάγεται απο τα γραφόμενα μου, δεν είναι σωματική, αλλά ψυχική.Διότι, όταν έχω να κάνω 12 ώρες την ημέρα Ιατρείο,με όλο το στρες που συνεπάγεται αυτό, συν οικογενειακές υποχρεώσεις, συν ..., συν ....συν ... και θα πρέπει να ετοιμάσουμε κάθε φορά 20.30 καινούργια κομμάτια μέχρι το επόμενο live και ταυτόχρονα να προσπαθώ να βελτιώσω την ντραμμιστική μου τέχνη σε όλα τα επίπεδα, φθάνω μετά απο ένα live να είμαι μπουχτισμένος και κορεσμένος! That s all! ;D

Προσωπικά, χρειάζομαι ξεκούραση, μετά απο ένα, live. Πάντοτε, μετά απο μια εμφάνιση με το group, δεν θέλω και δεν ακουμπώ μπαγκέτες για μια εβδομάδα με δέκα μέρες ( η πολυτέλεια του ερασιτέχνη γαρ ). Μετά, επανέρχομαι δριμύτερος, ορεξάτος και πλήρως αποσυμπιεσμένος, απο το στρες, της προετοιμασίας και της εμφάνισης. :)

Πολύ ωραίες οι παρτιτούρες, ωστόσο, μήπως πρέπει, για λόγους εργονομίας και μόνο, να δημοσιεύονται στο αντίστοιχο θέμα, ώστε να αποτελούν ένα μελλοντικό αρχείο για όλους μας, καθώς και για τους μεταγενέστερους? Ειδάλλως, πολύ φοβούμαι, όταν δημοσιεύνται σκόρπια σε διάφορα θέματα, θα τις φάει η λήθη και είναι κρίμα! :( :( :( :'(

Αμάν! ... πάρε ένα scanner να μας σώσεις! Δυστυχώς, είναι ο χρόνος τόσο περιορισμένος, που το transcription έχει καταντήσει, η απόλυτη πολυτέλεια.Θα σε ... ευλογούμε! :)

Μπα, απο εσένα το εμπνεύστικα, άρα τα εύσημα, τουλάχιστον μισά,μισά! ;D Είναι τόσο δικό μου(το θέμα) όσο και δικό σου και κατ ουσίαν όλων μας . Στο σημείο αυτό, θέλω να επισημάνω, οτι μπορεί να λειτουργεί και αντίστροφα.Δηλ. κάποιος που δεν μπορεί να βγάλει ένα κομμάτι να ζητά συγκεκριμμένη πάρτα και κάποιος άλλος που την έχει, να την δημοσιέυει. Προσπαθώ να βγάλω το I d love to change the world, Ten years after και με έχει ζορίσει λιγάκι ... εαν υπάρχει κάτι ... :)

Όλοι μας, αναγκαστήκαμε κατα καιρούς να κάνουμε transcription σε κάποια κομμάτια, για τις ανάγκες του drum μέρους. Δεδομένου, οτι είναι πολύ δύσκολο, να βρεθούνε παρτιτούρες και αυτές που υπάρχουν σε midi αρχεία π.χ. guitar pro, είναι επι το πλείστον, για γέλια ή για κλάματα, προτείνω να παραθέτουμε τις εργασίες μας, ώστε να υπάρχουν, ως ένα είδος αρχείου. Και όπου χρειάζεται, να υπόκεινται σε διορθώσεις απο άλλους. Την αρχή, είχε κάνει ο Βαγγέλης, με ένα κομμάτι των Police.

Χρόνια μαθημάτων vs ώρες μελέτης ... σημειώσατε 2! Αλλά, ώρες πραγματικής μελέτης, με απόλυτη συγκέντρωση, με μεγάλη όρεξη και συγκεκριμένη στόχευση. Είναι όπως το διάβασμα!Ένας διάβαζε δύο ώρες την ημέρα τηρώντας όλα τα παραπάνω και ένας άλλος, όλη την ημέρα, χαζεύοντας πάνω απο ένα βιβλίο, προσπαθώντας να πείσει τον εαυτό του, οτι πρέπει να διαβάσει. Ποίος τελικά, πέτυχε στις εξετάσεις? ... ερωτώ! ;D