schreivox

Καλορίζικη η κιθάρα! Το ότι δεν έχει tone control εμένα δεν μου λέει και τίποτα- δεν νομίζω να το χρειάζεσαι. Πιο πολύ πειράζω το volume control σε τέτοια παιξίματα.

Τί θεϊκό μπάσσο! Η ατμοσφαιρα του κομματιού μου θύμησε το dark sun (club) στη Θηβών ;)

Ωραία κλιπς! Τα fuzz στο τελευταίο ακούγονται ωραία και μόνα τους. Μου άρεσε περισσότερο το δεύτερο πετάλι.

1. Ο floating φαίνεται πιο όμορφος. Πιστεύω ακούγεται το ίδιο καλά (δεν ξέρω αν ακούγεται και καλύτερα). 2. Το maple μπορεί να τονίζει καλύτερα την ατάκα όμως, να ξεχωρίζουν καλύτερα οι νότες μεταξύ τους. Πάλι υποθέσεις... :P 3. Η ξύλινη γέφυρα προτιμάται συνήθως . Υποθέτω ότι κόβει κάποια λίγοτερο επιθυμητή περιοχή (ίσως υπερβολικά πρίμα ή sustain ). 4. Προφανώς κάνεις τη δουλειά σου με ένα entry level και με τον καιρο αναβαθμίζεις μαγνήτη, ηλεκτρικά, γέφυρα και φτάνεις στο χιλιάρικο πάλι ή λίγο χαμηλότερα ανάλογα με το ποσό που έχεις ξεκινήσει. Ίσως το αρνητικό του να ξεκινήσεις από τα 1200 είναι να αναγκαστείς να κάνεις τα ίδια upgrades και να ανέβεις αρκετά και μετά να στραβοκοιτάς παλι στα ακριβά μοντέλα (>3000) 5. Εγώ θα κοιτούσα τί κοινά έχουν αυτές οι κιθάρες με τα ιστορικά μοντέλα της gibson που έχουν καθορίσει αυτόν τον ήχο. Και Χρόνια Πολλά

Δεν θέλω να ακουστεί απόλυτο γιαυτό μίλησα για αμυδρή εντύπωση. Απλά, έχω παρατηρήσει αυτό το μοντέλο να κάνει παίκτες να ακούγονται παρόμοια ενώ άλλες κιθάρες να τους κάνουν να ακούγονται διαφορετικά. Μιλάω για την ίδια κιθάρα και διαφορετικούς παίκτες, και ίσως το θέμα να είναι οι δυναμικές και το σκάσιμο στον ήχο της. Αλλά απ'την άλλη η κιθάρα αυτή και μ'αυτόν το μαγνήτη θεωρώ ότι έχει ωραίο τζαζ ήχο. :) Α! σημείωση ότι το έχω παρατηρήσει με ενισχυτή που ενέτεινε αυτό το σιδέρωμα στον ήχο. Έχω την υποψία ότι είναι μια κιθάρα με ωραίο ήχο που δεν ξεγυμνώνει τον παίχτη αλλά μπορεί να τον περιορίσει λίγο. Εσύ προφανώς ξέρεις καλύτερα μιας και είσαι κάτοχος. Η ιδέα με τον p-90 φαίνεται καλή, γιατί είναι πιθανό να γίνει πιο λεπτομερής ο ήχος. Κλείνοντας, θα σου πω πάλι ότι ο ήχος της ήδη είναι πολύ παραπάνω από αξιοπρεπής ;) και εδω σταματω γιατί επαναλαμβάνομαι

Εγώ πιστεύω ότι μια χαρά ήχο βγάζεις, αλλά αφού φαίνεται ότι έχεις βαρεθεί αυτόν τον ήχο πήγαινε σε κάτι άλλο για την αλλαγή. :) υγ: έχω μια αμυδρή εντύπωση ότι σε κακό ενισχυτή/κακή ρύθμιση, αυτή η κιθάρα μπορεί να ακούγεται ίδια παρότι σε διαφορετικά χέρια.

time out ;D ( Πιστεύω ότι στο τέλος ο έκαστος παίχτης καθορίζει τα όρια του οργάνου.) Όσον αφορά την κλασική πάντως (αλλά και φλαμένκο ή και τζαζ κιθάρα) έχουμε και τον παράγοντα της πολυφωνίας, δηλαδή το παίξιμο που παρατηρείται στα πληκτροφόρα όργανα. Άρα θα μπορούσαμε έτσι να βρίσκουμε όλο και περισσότερους παράγοντες που αμβλύνουν τα πλαίσια της απορίας του ΟΡ. πχ. πένα/δάκτυλα δεξιού Απο 'κει και πέρα μπορούμε να μείνουμε στις εντυπώσεις του καθενός μας

Γεια σου wyndorf, ωραία τα πάτε! drum machine: πρόσθεσε ένα δεύτερο ταμπούρο κι ένα τομ ή βαθύ. Έτσι θα δημιουργηθούν δυναμικές στο παίξιμο που τις χρειάζεται αυτό το είδος (ω, ναι) μπάσσο: επειδή μ'αρέσουν αυτού του τύπου μπάσσα τολμώ να πω ότι θα το ήθελα πιο flat και ίσως με παραπάνω gain (όγκο).... αλλά αυτό υπόκειται στο γούστο του μπασίστα.

Για αρχάριους είναι το 2ο του Pujol, ρίξ'του μια ματιά. Δεν περιορίζεται στα πρώτα τρία τάστα.

Εμένα μ'αρεσε πιο πολύ το Quick link ... όποτε μεσα είστε και στα δύο ;)

Πολύ καλό!!! Καλή συνέχεια!

Τώρα εδώ που τα λέμε, το grudge δεν μου κολλάει στη λογική 'τρία ακόρντα'. Εκτος, αν μένουμε στο 'smells like teen spirit'. Έχοντας ακούσει λίγο nirvana, alice in chains, soundgarden κλπ. δεν τους κατατάσσω εύκολα στα group των 'τριών ακκόρτων' επειδή θεωρώ ότι τέτοιες μπάντες είχαν πάντα πολυ ενδιαφέρον progression στις συγχορδίες τους, και απέφευγαν την κοινοτυπία και την επανάληψη συνθετικά. Εμένα (για να τελειώνω εδώ) μ'αρέσει πιο πολύ φερ'ειπείν το chord progession του 'on a plain' των Nirvana παρά πχ. του 'to be with you' των Mr Big (πιάνεται αυτό; περνάει; ;D ;D ;D) παρ'ότι και το δεύτερο κομμάτι μια χαρά είναι, εννοείται... JMHO

Το επάγγελμα του μουσικού είναι επικουρικό. Πολλοί μουσικοί τείνουν να το βλέπουν ως δεύτερη δουλεια. Εγώ πάνω στον προβληματισμό του επαγγελματικού προσανατολισμού θα συμφωνήσω, τα τελευταία χρόνια το επάγγελμα του ηχολήπτη κατατάσσεται στα πιο χτυπημένα.

Πολύ καλοί! Μπράβο!

+ στην εισαγωγή του video o John Lennon

Η ατονική μουσική, ιστορικά, προηγείται του σειραϊσμού και σε αισθητικό επίπεδο συνδέεται με τον εξπρεσσιονισμό. Ο σειραϊσμός του Schönberg ήρθε να λύσει το προβλήμα που παρουσίαζε η ατονική μουσική γραφή του ιδίου και των μαθητών του (δεύτερη σχολή της Βιέννης) ως προς τη δημιουργία μεγάλων σε διάρκεια έργων. Παραθέτω το πρώτο μέρος απο τα τρία κομμάτια για πιάνο, op.11 Εδώ η γραφή είναι ατονική - όχι σειραϊκή (12 φθόγγοι σε σειρά) αφού προηγείται αυτού του συστήματος (1909) Arnold Schönberg - 3 Klavier Stücke op. 11, no. 1

Το κομμάτι στο πρώτο βίντεο μου ακούστηκε ως διασκευή του 'my funny valentine'. Ισχύει; Παρεπιπτόντως, μ'αρέσει πολύ αυτή η κιθάρα ως ήχος και παίξιμο.

Δεν έχεις καθόλου άδικο audiokostas. Κάπου το ψάξιμο της μπάντας του ενός single είναι κουραστικό. Εμένα από ένα σημείο και μετά δεν με ενδιαφέρει αν θυμάμαι καν το όνομα μιας (τέτοιας) μπάντας κι αν ακούσω κάπου ένα κομμάτι που δεν ξέρω τα credits του αλλά μ'αρέσει θα το απολαύσω το ίδιο καλά. Βεβαίως, τα γκρουπ που έχουν αναφερθεί δεν θεωρώ ότι ανήκουν σ'αυτή τη κατηγορία εκτός από τους savage republic και τους big black (steve albini) που αναφέρθηκαν από τον @bloody sunday τους οποίους ευτυχώς τους άκουσα σε μικρή σχετικά ηλικία και μου έμειναν...

ναι!!

Επίσης, την άλλη Παρασκευή 17, έρχονται οι Savage Republic Αθήνα. Την προηγούμενη φορά που τους είδα ήταν καταπληκτικοί.

the (southern death) Cult The Southern Death Cult - Moya new model army New Model Army - Vagabonds και λίγο Αμερική the lords of the new church christian death Christian Death - Stairs (Uncertain Journey) with Rozz W. το στυλ των τελευταίων χαρακτηρίζεται ως deathrock

Εγώ αυτούς θα παω να τους δω σήμερα το βράδυ (κι ας παίξουν ό,τι καταλάβουν)

Nikola, έχεις δίκιο. Συμφωνώ μ'αυτό που λες. Βεβαίως, μπορεί να μην ισχύει για κάποιον όπως τον κύριο noltrac. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι σκεφτόμαστε με διαστήματα σε μεγάλο βαθμό, και υπάρχουν και μηχανικές κινήσεις. Απ'την άλλη ένας συνάδελφος μου στο δίπλωμα του (κλασσική) μου έλεγε ότι σκέφτεται τις νότες του επόμενου μέτρου για να παίζει σωστά... Αναλόγως συνθηκών λοιπόν. Κι εγώ που ξεκίνησα από το καλοκαίρι να παίζω με μια τρομπέτα είχα άρχισει πάλι να σκέφτομαι πιο έντονα τις νότες. Τώρα που συνήθισα σκέφτομαι άλλα πράγματα περισσότερο ;D

Συμπαθητικό κομμάτι κι ωραία φωνή. Μην βαράτε τόσα πιατίνια (γνωμη μου)

The Stranglers - Golden Brown - YouTube