Earendil

Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά λόγια! Στέλνω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς στους λιγοστούς συμπολεμιστές ;D, και συνιστώ στους "απίστους" :P 8) να αρχίσουν να το σκέφτονται σοβαρά για μια SG... ;)

Ένα δικό μου (more or less) κειμενάκι-ανασκόπηση της ιστορίας των SG, με ίντριγκα, κουτσομπολιό και αρκετό παρασκήνιο. Enjoy! 1960. Η Gibson έχει μόλις επενδύσει $400.000 στο εργοστάσιο του Kalamazoo, υπερδιπλασιάζοντας τις εγκαταστάσεις του. Τα πράγματα όμως δεν είναι ακριβώς ρόδινα: Οι πωλήσεις των Les Paul, μετά από ένα πολύ αποδοτικό 1959, έχουν κάνει βουτιά για το 1960 ενώ την ίδια εποχή, οι Stratocaster κερδίζουν συνέχεια έδαφος στην αγορά. Η κατάσταση μιλάει από μόνη της: Τα έσοδα πρέπει να αυξηθούν, άρα η Les Paul χρειάζεται lifting. Εντός του 1960 γίνεται η πρώτη απόπειρα, με την double cutaway Les Paul TV να βγαίνει στην αγορά ως “SG” TV-όπου SG βέβαια σημαίνει Solid Guitar. Εμφανισιακά, το παιχνίδι έχει αλλάξει πολύ: Η SG είναι μια double cutaway κιθάρα, με λεπτό σώμα, πολύ βελτιωμένη πρόσβαση στα τελευταία τάστα, και φοβερά φιλικό προς τον χρήστη neck joint – για τα δεδομένα της εποχής τουλάχιστον. Το όλο λεπτεπίλεπτο της κατασκευής φαντάζει καινοτόμο, σ’έναν κιθαριστικό κόσμο που δεν έχει ακόμα την πολυτέλεια να επιλέγει βάσει ανατομικών λεπτομερειών. Έτσι ή κάπως έτσι, το παιχνίδι χοντραίνει το 1961: Οι Les Paul Junior, Standard και Custom είναι πλέον…SG. Είναι άραγε; Η Gibson, ηθελημένα ή όχι, θολώνει τα πράγματα, αφού το όνομα του Les Paul εμφανίζεται ακόμα στις πρώτες αυτές SG: Στο headstock της Junior, στο cover του truss rod της Standard, και στο humbucker spacer της Custom. Πρόκειται για τα «υβρίδια» που τόσο στη vintage αγορά όσο και στα κατά καιρούς reissues συναντάμε ως “Les Paul/SG”. Όμως το μπλέξιμο δεν τελειώνει εδώ. Ο Les Paul τι λέει για όλα αυτά αλήθεια; ”Η πρώτη (SG) που είδα ήταν σ’ένα μαγαζί…και το σχήμα δεν μου άρεσε – θα μπορούσε να σκοτωθεί κανείς μ’αυτά τα μυτερά κέρατα. Παραήταν λεπτή, και είχαν απομακρύνει τον neck μαγνήτη απ’τη ταστιέρα για να χωρέσουν το όνομα μου εκεί. Το μπράτσο παραήταν λεπτό και δε μου άρεσε η ένωση με το σώμα. Δεν υπήρχε αρκετό ξύλο, κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον. Έτσι, τηλεφώνησα στη Gibson και τους είπα να αφαιρέσουν το όνομα μου απ’αυτό το πράγμα. Δεν ήταν δικό μου σχέδιο.” Ωραία, ο Les Paul τελικά δεν ενθουσιάστηκε. Μήπως όμως υπάρχουν κι άλλα τεκταινόμενα στο παρασκήνιο που επηρεάζουν την κατάσταση; Υπάρχουν, και έχουν να κάνουν με τα προσωπικά του Les Paul. Το 1962, αποφασίζει να χωρίσει με τη Mary Ford, σύζυγο του και καλλιτεχνικό του ταίρι. Την ίδια εποχή εκπνέει και το συμβόλαιο του με τη Gibson. Όμως, με τους δικηγόρους της κυρίας Ford να δουλεύουν υπερωρίες για να ξεμπλέξουν το κουβάρι των οικονομικών του επιτυχημένου ζευγαριού, το τελευταίο που ήθελε ο Les Paul ήταν ένα καινούριο συμβόλαιο με τη Gibson. Φοβόταν (μάλλον βάσιμα) ότι θα μπορούσαν να διεκδικήσουν κι από κει λεφτά. Έτσι συμφωνεί με τη Gibson να μην αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις για καινούριο συμβόλαιο πριν καθαρίσει το τοπίο από αιμοδιψείς συζύγους. Και δικηγόρους. Παρ’όλα αυτά, ο Les Paul θα εμφανιστεί σε διαφημίσεις της εποχής με μια SG ανά χείρας (ακόμα και μαζί με την κυρία Ford, παρακαλώ!). Μεταξύ 1961-1963 η Gibson πουλάει σταθερά κάτι λιγότερο από 6.000 “Les Paul/SG” ετησίως. Για το διάστημα 1964-1967 το όνομα Les Paul εξαφανίζεται από τις κιθάρες της Gibson, όπως και το γνωστό μοντέλο. Οι SG όμως θα παραμείνουν χωρίς ιδιαίτερες παρεμβάσεις μάλιστα, αν εξαιρέσουμε το «φαρδύ» pickguard που εισάγεται το 1966. Η επαναφορά των Les Paul στο παιχνίδι «θάβει» εμπορικά τις SG, ειδικά αφού η νέα κυκλοφορία των Les Paul αναζωπυρώνει γενικά το ενδιαφέρον γι’αυτές. Εντούτοις διανύουμε μια εποχή που οι πωλήσεις όλων των εταιρειών βρίσκονται σε χαμηλά επίπεδα. Ειδικότερα για τις SG, ούτε η ενασχόληση του George Harrison με μια SG Standard στις ηχογραφήσεις του Revolver, ούτε και αυτή του Eric Clapton με τη γνωστή “The Fool” SG ανεβάζουν σημαντικά το εμπορικό προφίλ του μοντέλου. Θα πρέπει να περιμένουμε ως τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’70 για να κερδίσουν πάλι οι SG χώρο στο προσκήνιο. Πως; Με τον Tony Iommi των Black Sabbath, να γίνεται η αφορμή για πολλές γενιές κιθαριστών εθισμένων στον βαρύ ήχο της χαμηλά κουρδισμένης SG του. Με τον Angus Young των Αυστραλών AC/DC, να γίνεται σήμα κατατεθέν του hard rock, με τη σχολική στολή και την SG σε ασκήσεις ισορροπίας στη σκηνή. Με τον Jimmy Page των Led Zeppelin να περνάει στην ιστορία για τις live εκτελέσεις του Stairway To Heaven με την περίφημη double neck, τη δίμπρατση EDS-1275. Δεν είναι οι μόνοι βέβαια. Πολλοί επώνυμοι κιθαρίστες έχουν περάσει τουλάχιστον ένα σύντομο flirt με μια SG. Οι George Harrison και Eric Clapton που προαναφέραμε, και ακόμα οι κ.κ. Zappa, Hendrix, Allman, Townsheand και κάποιοι πιο σύγχρονοι με τον αρχιμάστορα του slide Derek Trucks να ξεχωρίζει. Σήμερα, η SG εξακολουθεί να παραμένει, λίγο ως πολύ, ένα απ’τα μεγάλα outsider της κιθαριστικής αγοράς. Με τη μαμά Gibson να προσφέρει εναλλακτικές για πολλά γούστα και πορτοφόλια, τη θυγατρική Epiphone να σταθεροποιεί τη σειρά παραγωγής και να προσφέρει αξιοπρεπείς λύσεις σε προσιτό κόστος, και κάπου ενδιάμεσα, τις γιαπωνέζικες replicas να…ξενιτεύνται μέσω eBay και να δημιουργούν πολύ ντόρο. Κι όλα αυτά για μια Les Paul που…δεν ήταν Les Paul, και δεν γινόταν να φέρει το όνομα Les Paul. Κι όμως σε τρία χρόνια γίνεται…μια κομψή πενηντάρα κυρία. An underdog’s standard; Βιβλιογραφία:

Δεν είχα πού αλλού να κάνω ένα τσεκ σε όσες κάποιες λάμπες παρέλαβα πρόσφατα, that's all. Όμως το εγχείρημα απεδείχθη πολύ στριμόκωλο για τα δικά μου χέρια, κι έτσι με ξελάσπωσε το Μαράκι. Μή με ρωτήσεις αν είδα διαφορά στον ήχο, μέσα από τον solid state Orange και το 10άρι no-name μεγάφωνο. Αν βρεθώ σύντομα κάπου που να μπορώ και να δυναμώσω και ν'ακούσω σωστά, θα δω. Καλορίζικη κιόλας η TL Δημήτρη, δεν είχα δει ότι τη χτύπησες εντέλει! ;)

Εσύ βαριόσουνα; Κάθε άλλο, ξεκίνησα με φούρια αλλά τα χοντρόχερα μου δεν επέτρεπαν τόσο λεπτεπίλεπτους χειρισμούς... :-[

Προσωρινώς ψήφισα το 2. Και λέω προσωρινώς, γιατί ακόμα δεν έχω κάποιον ενισχυτή - σημείο αναφοράς, ειδικά στο βρώμικο κανάλι. Για την ώρα τη βρωμοδουλειά κάνει η Tonelab, στην οποία μάλιστα προηγουμένως έβαλα την κοπέλα μου να αλλάξει τη λάμπα... :-[ :-[ :-X :-X :P :P

Γαμώ την τρέλα, αυτή τη φορά θα κοιτάξω να έρθω.

Έχεις βάλει το Double Muff πριν το Bacon & Eggs και βγαίνει πολύ θαμπό. Άλλαξε αυτά και πες μας αν υπάρχει βελτίωση.

Κι όμως...πέρασαν με καλές επιδόσεις το Earendil test*...Humbuckers δεν γίνονται βέβαια, αλλά τί ψάχνεις... *Earendil test (το): Έλεγχος-χαλβάδιασμα με κιθάρα σε μεγάλη ένταση, με τα "ασήκωτα" presets της Tonelab να μεσολαβούν.

δε μας απαντήσατε ακόμα..... ;) υγ: το αυτοκόλλητο της θεάς στην SG τα σπάει! Φιλοξενούμενοι, κάπου στον Πειραιά. Σπίτι μου αποκλείεται να είμασταν, Fender, Marshall etc δεν επιτρέπονται... ;) Merci για το αυτοκόλλητο! Sempre al nostre cor... ;D

Ζω για τη μέρα που θα κάνω το ίδιο σκηνικό με τον Elavd, το δηλώνω δημόσια... ;D ;D ;D Και για να πούμε και τίποτα επί του παικτικού...Παιδιά, δεν έχω μέτρο σύγκρισης για τις Tele, αλλά η συγκεκριμένη Affinity του Αντρέα (Alchemist) είναι κάτι παραπάνω από αξιοπρεπής, και σε τιμή ελαφρώς της πλάκας έτσι; Παίζοντας αρκετή ώρα μαζί της αποκόμισα τις καλύτερες εντυπώσεις. Έχοντας κοντά δυο μήνες να πιάσω σοβαρά κιθάρα, η SG μου με τις 11άρες της μου φαινόταν ασήκωτη μετά. Να δούμε όμως τί θα πει και ο Alchemist για τον ταύρο...

Κύριε elavd...αφήστε να βάλλει τον λίθον κανένας αναμάρτητος... Όλοι από δω θά'ρθετε μια μέρα...

Electrictabs τον λένε το Χρήστο βρε Ηλία...

Μενέλαε, αν όντως είμαστε όλοι χτυπημένοι απ'τον ίδιο ιό, δες εδώ: http://stores.ebay.com/nu2uguitars

Με βαρέα και ανθυγειινά ένσημα φαντάζομαι. Προφανώς, είμαστε strictly legal εξάλλου.

Ε...και βεβαια δεν απευθυνεται σε εισοδηματιες αλλα αποκλειστικα και μονο σε...λιιιγο εισοδηματιες.. :) :) :) (για το copy του 100αρη HIWATT θες $2000.....) και παλι οταν με 750 ευρω μπορεις να παρεις τον ORIGINAL του 70 γιατι να πεταξεις τα λεφτα σου? Δίκιο έχεις, απλά εγώ είχα κατά νου τους μικρούς Custom 6/12. Όντως, από ένα σημείο και μετά δεν έχει ιδιαίτερο νόημα. Ειρήσθω εν παρόδω, στη Reeves βρήκα ίσως τους ευγενέστερους τύπους με τους οποίους έχω "αλληλογραφήσει" ποτέ. ;)

Πάντως, και για να επανέρθω στους Hiwatt, υπάρχει λύση και για όσους ΔΕΝ είναι εισοδηματίες. Λέγεται Reeves Amplification, και στα δικά μου μάτια (τα μάτια ενός ΑΣΧΕΤΟΥ με ο,τιδήποτε σχετίζεται με ηλεκτρολογικά), οι photos τους (εσωτερικές τε και εξωτερικές) μοιάζουν με ποίηση. http://reevesamps.com/

Σε αυτο το σημείο αναγκάζομαι να γνωστοποιήσω οτι ειμαι παντρεμενος... :) (...αλλα ανοιχτός σε νέες εμπειρίες...) ;D ;D ;D ;D ΣΑΝΑΒΑΜΠ@#$@$$@#$@#$@#%#@$@#%@#$%@#@$@#$#@$#!!!!!! :-X Πθίτ, πθίτ...αγοράκι??? Θελεις να ερθεις σπιτι μου να σου δειξω την συλλογή μου με...NOS??? :-* Τα ρέστα μου...έχω χυθεί στο πάτωμα!! Θα έρθω, αλλά όχι πριν έχω τη γνωμοδότηση του ειδικού (κατάλαβες ;)) για το ποιόν των δικών μου. Πώς νά'ρθω, έτσι, άντε, ξεβράκωτος στους Plexi?? ;D ;D P.S: Η γυναίκα σου τί λέει για όλα αυτά; :P ;)

Πέστα ρε Σπύρο...Οι φώτος των Hiwatt θα έπρεπε να απαγορεύονται στους κάτω των 18...Μιλάμε για Amp porn! Και οι τιμές τους βέβαια, είναι πάνω κάτω όσα θα χρειαστείς για αλέ ρετούρ εισητήριο και "εργατικά" της porn star της αρεσκείας σου...

Δεν κανω χαρες σε τετοια θεματα μαν, ελπίζω να καταλαβαινεις, ειναι καθαρά μουσικο-ιδεολογικό το θεμα... Αν ακουσετε στο CNN για εναν ψυχακια που βρεθηκε μεσα σε πακετο της USPS, ολογυμνος, με 12άρι μεγαφωνο στο κεφαλι και μια λαμπα σε καθε χερι, πατηστε το REC στο βιντεο... 1ον: Freedom σε πάω με χίλια! (Καλά, εδώ και αρκετό καιρό, αλλά τέλοσπάντων...). Μην τα κάνεις λαμπόγυαλο ακόμα αρχηγέ μου, ένα πακετάκι έχω ακόμα κι είμαι κομπλέ...Ξέρεις...είναι NOS αλλά δεν είναι νιτρομπούκαλο...τί είναι; ;D 2ον: Καλά, τί χαμός έχει προκύψει με την Ελβετία ρε σεις; Το ίδιο eBay store χαζεύουμε όλοι; Αν ναι, ο τύπος δεν είναι απλός πωλητής, αλλά...αδαμαντορύχος... ;D ;)

Εσένα δε σε παίζω, έχεις σκονάκια σε pm. ;D ;D ;D :-[ :-[

Ε, πάει τελείωσε, εσύ έχεις βάλει κοριούς στο σπίτι μου. Μήπως ξέρεις να μας πεις και ποιόν ενισχυτή έχω βάλει στο μάτι και ετοιμάζω για αγορά; Προφανώς ένας Blackheart.... ΟΧΙ! (Ούφ...πάλι καλά...) ;D ;D

Στη πρώτη φωτό τουλάχιστον τα τάστα σου δείχνουν αρκετά σημαδεμένα. Είναι και σχετικά στην αρχή της ταστιέρας να υποθέσω; Μάλλον θα θέλει ένα παρσιματάκι... ;)

Θα πάρεις για 10 μέρες κάψουλες Earendil των 500mgr πρωι-μεσημέρι-βράδυ (μετά το φαγητό) και όλα θα πάνε καλά. Αν επιμείνουν τα συμπτώματα θε "επιτεθούμε"με κομπρέσσες, βεντούζες και υποκλυσμούς. Screw you Earendil, επιμελούμαι + γενική. Βλάκα. Χαρίλαε, ευχαριστώ που διέβλεψες τον αποφασιστικό χαρακτήρα που παίζει το φαγητό στη ζωή μου και το ενέταξες ομαλά στη θεραπεία μου.

Ε, πάει τελείωσε, εσύ έχεις βάλει κοριούς στο σπίτι μου. Μήπως ξέρεις να μας πεις και ποιόν ενισχυτή έχω βάλει στο μάτι και ετοιμάζω για αγορά;

Θα σε πιστέψω, αλλά...μιας που άνοιξε το στόμα του ο Jase, μήπως να το αφήναμε το jam ρε Αντρέα;