wasted

+3,14 για bird & amadeus. Έπρεπε να τα είχα θυμηθεί και εγώ. Το μαγαζάκι του τρόμου στην εκδοχή με το Steve Martin έιναι ένα κορυφαίο musical movie, και το "μερικοί το προτιμουν καυτό" μιλά για δυο μουσικούς που ντύθηκαν γυναίκες για να βρουν δουλειά. Το the wall δεν το ξεχάσαμε αν προσέξεις καλύτερα, ξεχάσαμε όμως αυτή...

Τι πρόβλημα έχει περίπου ό ήχος σου που θέλεις να διορθώσεις; Το προγραμμα και την κάρτα ήχου που δουλεύεις, καθώς και τα ηχεία που ακούς τα θεωρείς αξιόπιστα;

Εγώ μάλλον πρέπει να είμαι από τους τυχερούς διότι πέφτω πάντα σε καλά παιδιά... :P Τελευταία ηχογράφηση (μόνο drums, τα υπόλοιπα στο σπίτι) σε γνωστό στούντιο στον Αγ. Ελευθέριο, ο τύπος ήταν άψογος. Το καλύτερο μου ήταν το 89 που ετοιμάζαμε ένα ντέμο για ραδιοφωνική παρουσίαση, ένα στούντιο στην Κύπρου, Αργυρούπολη κάποιος Αθανασίου, δε θυμάμαι το όνομα του στούντιο, τώρα έχει φύγει απο κεί, όποιος γνωρίζει την τύχη του είμαι περίεργος. Ο τύπος λοιπόν την είχε τόσο καταβρεί μαζί μας που όχι μόνο έκανε λάστιχο τις ώρες, αλλά όταν τελειώσαμε στις 6 τα χαράματα μας έφερε με το φορτηγάκι του, και χτυπήσαμε κι ένα πατσαδάκι στη διαδρομή!!! :lol: Βέβαια έχουν υπάρξει και προβάδικα, τα οποία εν γνώσει μας τα παιδιά που τα χαν μαθαίνα πάνω μας, όπως ένα που θυμάμαι κάπου στο Μοσχάτο κάπου 91-92, αλλά τέτοιες άσχημες συμπεριφορές δε θυμάμαι να έχω γνωρίσει.

Σε ποιό δίσκο ακριβώς; Μάλλον είναι το ποστ όπου ο καθένας αισθάνεται ελεύθερος να πει ότι θέλει. :P Ας ακολουθήσω το συρμό λοιπόν. :P Υπάρχει ένα ερώτημα σε πρώτο επίπεδο. Αν η η ηχοληψία είναι τέχνη ή επάγγελμα. Γιατί' date=' δε μπορεί να είναι και τα δυο; Το πραγματικό ερώτημα που υποκρύπτεται όμως είναι. [b']Χρειάζονται σπουδές για την ηχοληψία ή φτάνει μόνο το αίσθημα;[/b] Και η απάντηση βέβαια είναι η ίδια με όλες τις άλλες περιπτώσεις για τις οποίες τίθεται το ίδιο ερώτημα. Αυτός που έχει σπουδάσει είναι σε θέση να αξιοποιήσει καλύτερα το όποιο αίσθημα του. Διότι παίρνει το εφόδιο της δομημένης και συστηματοποιημένης γνώσης γύρω από το αντικείμενο. Αυτό είναι του νόημα του να σπουδάζεις ένα αντικείμενο. Είναι ο ζωγράφος της ΑΣΚΤ καλύτερος από τον εμπειρικό; Είναι ο πτυχιούχος τρίτης αρμονίας καλύτερος από τον εμπειρικό; Εγώ πάντως, εάν κάποιος με ρωτήσει "να σπουδάσω μια τέχνη ή να τη μάθω μόνος μου", εάν τίθεται θέμα επιλογής, σαφέστατα θα πρότεινα να τη σπουδάσει. Είναι αλλοιώς να σου παρέχεται οργανωμένη γνώση, με μεγαλύτερο οπτικό πεδίο και εύρος, εάν μάλιστα θες να λέγεσαι και επαγγελματίας του χώρου, και αλλοιώς να τα ανακαλύπτεις όλα μόνος σου σαν ερασιτέχνης.

Μήπως δεν είχες φτιάξει καλό ήχο στα pots; 8)

Μπράβο ρε φίλε, γιατί φτιάχνεις απλά και ωραία τραγουδάκια με αρχή μέση και τέλος. Πολύ ωραίος στίχος, όμορφες κιθάρες, μελωδιούλες τραβηχτικές. Αν θες τη φτωχή μου συμβουλή, στο τέλος του ρεφρέν, από το α-α-α και όλο το β κουπλέ, έως τη γεφυρούλα με τα ριφ της κιθάρας, αλάφρυνε το ρυθμό πιο πολύ, κανένα στεφανάκι, τεσσάρι σε διπλούς χρόνους, όχι τόσο ρυθμικό μπάσο, για να του δώσεις κάποια δυναμική, και να ξεκουράσεις το αυτί από το ντούκου ντούκου. Α, και τώρα που το ξανακούω, για να μπείς στο ρεφρέν καλό θα ήταν ένα break, γιατί σε εκείνο το σημείο κάπως αδειάζει.

Ψήφισα το 1, θέλοντας να πιστεύω για τον εαυτό μου, ότι έχω το κριτήριο να φιλτράρω ποιες πληροφορίες αξίζουν να τις πάρει κανείς στα σοβαρά.

Εκνευριστικά λυπηρό. Έχουμε ζήσει και στην Ελλάδα τέτοιες καταστάσεις. Αυτό που παρατηρώ στο βίντεο είναι ότι δεν έπεσε ούτε μια υποχθόνια ψιλή, εν αντιθέσει...

Αυτά που ξεκίνησε η σειρά μου αποτελούν σίγουρες λύσεις :lol: House of the Rising Sun Hotel California Always Somewhere Smoke on The Water :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

Το flourish δε νομίζω ότι χρησιμοποιείται σαν ειδικός μουσικός όρος. Εννοεί την αίσθηση "κραδασμού" που δίνουν τα συνεχή επαναληπτικά ακκόρντα σε κάποιο σημείο του κομματιού.Καμιά σχέση με φιοριτούρες. sequencing =εννοεί με λίγα λόγια την προγραμματισμένη μουσική Lead = ηγετικό crash chords = δυνατά, βροντερά ακκόρντα fingerpicking = δακτυλισμός overdubbing = επιπρόσθετο ντουμπλάρισμα track = κανάλι

Επίσης όλοι αυτοί οι γέροι μπλουζίστες είχαν κατακλέψει ο ένας τον άλλον με τα μι λα μι σι λα μι λα σι. Ούτε κατά διάνοια δεν τίθεται θέμα κλεψίματος, όταν τα ακκόρντα συμπίπτουν. Υπάρχει κάτι πιο βαθύ κάτω από αυτά που δίνει ξεχωριστό χαρακτήρα σε κάθε τραγούδι.

Τρεις, αλλά κωλόμπαρο θα πάτε μόνοι σας.

Δεν τίθεται θέμα ποσότητας ή ποιότητας. Πετάλια παίρνει αυτός που ξέρει τι ακριβώς θέλει να "πειράξει" στον ήχο του. Αντίθετα η πεταλιέρα προορίζεται για αυτόν που ζητά μια συνολική λύση. Εσύ τι ακριβώς θες;

Το τραγούδι είναι πολύ όμορφο, και οι κιθάρες είναι πολύ μελωδικές και με σωστές διφωνίες. Είναι όμως πολλές. Δοκίμασε έτσι από περιέργεια καμιά μίξη με λιγότερες, ξεκινώντας να κόβεις από αυτή με τα distorted power chords. :D Το συγκεκριμένο τραγούδι μου θυμίζει παλιό Τσακνή, αξίζει να κοιτάξεις πως με πιο λιτά παιξίματα έβγαζε πιο ουσιαστικό ήχο στα τραγούδια του. Μπάσο και ντραμς μου ακούγονται κάπως πίσω και μουντά. Η φωνή σου, ίσως θα ήθελε περισσότερο νεύρο, είναι πολύ επίπεδη για να υποστηρίξει το συγκεκριμμένο κομμάτι, με αποκορύφωμα την κορώνα του τέλους στη μέση νότα. Σόρι, για τα περισσότερρα "κακά" σημεία, είναι επειδή κάτι μου είπε το κομμάτι, αν με άφηνε αδιάφορο δε θα ασχολιόμουν καθόλου... :lol:

Γιώργος Νταλάρας. Επί τη ευκαιρία να αναφέρω μια πολύ ωραία φωνή που μας άφησε νωρίς: Διονύσης Θεοδόσης

Νομίζω ότι ο Wooten μας έχει ψιλοπαραμυθιάσει με την -αμαν-πια- "μέθοδο του πάνω - κάτω αντίχειρα" που μοστράρει όποτε του δοθεί ευκαιρία, και απο κει και πέρα δεν έχει κάτι ξεχωριστό να δείξει. Και στο συγκεκριμένο βίντεο εκτός από κάτι αρμονικές που ρίχνει σε κάποιο σημείο, δε μου έκανε κάτι άλλο ιδιαίτερη εντύπωση. Το δε δικό του αυτοσχεδιαστικό μέρος το βρήκα τελείως χωρίς έμπνευση. ¶ποψή μου, αλλά ήθελα πολύ να την πω... :P

Οκ, περίπου σωστός, αν και τόση συσσωρευμένη απόρριψις δεν είναι του γούστου μου. Εκείνο όμως το "κηφήνες και ανάπηροι" τι τό θελες; Ολίγη πολιτική ορθότης δεν έβλαψε ποτέ κανέναν...

Να πω μια κακία; Θα την πω κι ότι γίνει έγινε... Αυτό το βίντεο επιβεβαιώνει την προσωπική μου εκτίμηση για το πόσο λίγος είναι ο Γούτεν...

Το μόνο που μένει είναι να πει κάποιος τόπο και χρόνο...

Όποιος υπομείνει τα γερμανικά στα πρώτα δύο λεπτά θα ανταμοιφθεί. Από το Μαγικό Αυλό του Μότσαρτ:

Ο αγαπημένος μου Mike Stern πάντως παίzει με τελεστρατοκαστεριές...