pipityri

Η επίδραση του Α' ΠΠ στην Ιεροτελεστία αποτελεί σίγουρα ένα πολύ ενδιαφέρον ζήτημα, δεδομένου του ότι η περιβόητη πρεμιέρα έλαβε χώρα έναν χρόνο πριν την έναρξη του πολέμου. ;D Επίσης, πάντα έβρισκα εξαιρετικά ενδιαφέρον το γεγονός πως το άντρο του ευρωπαικού μουσικού μοντερνισμού αμέσως μετά τη λήξη του Β΄ΠΠ-το Darmstadt-στηρίχτηκε σε μεγάλο βαθμό από κρυφά αμερικάνικα κονδύλια, σε μια συντονισμένη προσπάθεια απο-γερμανοποίησης της Ευρώπης και σε πολιτιστικό επίπεδο. Αποχαρακτηρισμένα έγγραφα των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών κάνουν και λόγο για μαζικές μεταφορές στρατιωτών-με πολιτικά- σε συναυλίες σύγχρονης μουσικής. Τους φαντάζομαι καθισμένους σε καρεκλίτσες όλους μαζί να ακούνε την πρώτη σονάτα για πιάνο του Μπουλέζ, πλινκ πλονκ πλινκ... ;D

Καταπληκτικό. Θα ήθελα πολύ να το ακούσω ολοκληρωμένο.

Έβαλε ο Bill και το δικό μου αγαπημένο-Slow Dancing...-βάζω λοιπόν το αμέσως επόμενο.

Τον γνώρισα πέρσι στο Blues φεστιβάλ και τον χάρηκα να τα δίνει όλα όταν έπαιξε με τη μπάντα του. Τον συμπάθησα ακαριαία, αν και ήμουν τόσο θετικά προκατειλημένος από την παρουσία του εδώ που δεν ήταν δύσκολο... Καλό σου ταξίδι.

Νικόλα, το Doodles έφτασε σήμερα το πρωί! Εξαιρετική έκδοση, όπως μας έχεις συνηθίσει φυσικά, και πολύ ενδιαφέρον το concept του βιβλίου. Απολύτως κατανοητό το γιατί τα πιτσιρίκια έχουν ξετρελαθεί, ελπίζω το ίδιο και για τη δικιά μου- η οποία πάντως ενθουσιάστηκε με τη χειρόγραφη αφιέρωση από την κυρία Mathews! Πολλά ευχαριστώ και σ΄αυτήν και σε σένα! :)

Παίδες, είναι φανταστικό. Είμαι συφιλιασμένος που δεν πρόλαβα να στείλω το δικό μου-boss βιάστηκες!!! ;D Ελπίζω στο επόμενο! Μπράβο σε όλους!

Το ξεθάβω για να σας πω πως σήμερα ανακοινώθηκαν οι νικητές του διαγωνισμού. Το βραβείο το μοιράστηκαν δύο κομμάτια, τα οποία μπορείτε να τα ακούσετε εδώ https://www.7notesexperiment.com/ . Μπορείτε επίσεις να ακούσετε και πολλά άλλα κομμάτια που επιλέχθηκαν από έναν αρκετά μεγάλο αριθμό συμμετοχών-πάνω από 2000-ανάμεσα τους και το In the Rain... :) Υπάρχουν κι άλλες ελληνικές συμμετοχές που διακρίθηκαν και γενικώς είναι ενδιαφέρον το πόσο διαφορετικά πράγματα έγιναν από μία κοινή αφετηρία. Ευχαριστώ όλους τους φίλους για το ενδιαφέρον και τις ευχές. :)

Ευχαριστώ Ray! Αυτό για το DI, για κάντε το λιανά-ντεν καταλαβαίνει. ;D

Thanks Bill. :) Να διευκρινίσω πως δεν πρόκειται για synth, είναι 7-8 ηλεκτρικές με ebow. Η lead είναι η στρατ στο Riot, στο sans amp στην επιλογή tweed καθαρό, στην κάρτα ήχου. Όπως είπα, σκοππεύω να ηχογραφήσω λίγο περισσότερο με την ηλεκτρική και το ψάχνω.

Έχεις δίκιο, είμαι λίγο στη τσίτα, γενικά μιλώντας. Και για τον ήχο, που λες, μάλλον έχεις κι εδώ δίκιο. Είναι κι αυτό work in progress. Για την ιστορία, να πω πως εδώ δεν παίζω με πένα, είναι όλο δάχτυλα. Να σαι καλά, Σωτήρη! :)

Αγαπητοί φίλοι, σας ευχαριστώ για την ακρόαση και τα σχόλια. Ειδικότερα, @dimsonic Ήταν σχεδόν εσκεμένο αυτό με τις εντάσεις. Τώρα που το λες, ϊσως να μου ξέφυγε λίγο. Για το φαζάρισμα, είναι λες καλό, αν και πολύ, ή πρόκειται για τον ορισμό του κακού ντιστόρσιο? :) Γενικά, θα ήθελα κι άλλες απόψεις για τον ήχο, καθότι σκοπεύω να ηχογραφήσω λίγο περισσότερο ηλεκτρική και το ψάχνω. (Άσεχετο, μίλησα με τον Θανάση τις προάλλες, μετά από πολύ καιρό...) @ gvour, cigaret 13, να μην λέτε πω δεν σας σκέφτομαι-για πάρτη σας τα κάνω τα μικρά. ;D @fusion, αυτό με τις επιρροές είναι πολύ ενδιαφέρον. Τον JM, όπως φαίνεται, δεν μπορώ να τον ξεφορτωθώ-ίσως είναι πέρα από τις φράσεις τις ίδιες, έχει να κάνει με τον τρόπο που νοιώθω τον χρόνο και την εξέλιξη των φράσεων-όχι τόσο με το περιεχόμενό τους. Εδώ και κάμποσο καιρό βίώνω την εξής ειρωνία: η πένα μου είναι στην καλύτερη κατάσταση ever, από άποψη ταχύτητας, ελέγχου κλπ, αλλά παίζω όλο και περισσότερο legato, όπου δεν βρίσκω κανέναν σοβαρό λόγο να χρησιμοποιώ πένα,οπότε παίζω μόνο με δάχτυλα. Μου κάνει τη ζωή πολύ ευκολοτερη για μεγάλα διαστήματα κλπ-πράγματα που ούτως ή άλλως θα τα έκανα με hybrid. Κι επιπλέον, ξεφεύγω, νομίζω/ελπίζω από την φρασεολογία τύπου JM που έφαγα τα νιάτα μου να αποκτήσω. ;D. Γενικά, νοιώθω πιο πολύ "εγώ". @haris, είναι ένα για κάθε μέρα της βδομαδας, τι δεν καταλαβαίνεις? O0 @gkourmoul1, ευχαριστώ για την ακρόαση!

Ένα φρέσκο μικρό, στην ηλεκτρική αυτή τη φορά. Από πίσω, μια μικρή ebow ορχηστρούλα.

Τα σχετικά με την παραγωγή κλπ, τα είπαν άλλοι-και όντως μιλάμε για πταίσμα-τα δε τύμπανα και μένα δε με χαλάνε, ίσα ίσα. Το κομμάτι είναι εξαιρετικό. Το παίξιμο εκπληκτικό. Και, ρε μπαγάσα, τι φωνή ΄ναι αυτή ρε.

Συμφωνώ. Ωραίο συνολικά και το κομμάτι. Μου αρέσει ιδιαίτερα από το 5.50 και μετά με πολύ ωαρία στιγμή την κιθάρα που μπάινει στο 7.23-και σαν παίξιμο και σαν ήχος. Νωρίτερα δεν μου αρέσουν τα delay σε κάποιες από τις lead. Ανυπομονώ να το ακούσω με τη φωνή, πιστεύω πως θα απογειωθεί.

Καναδή luthier, έχει φτιάξει πολλές κιθάρες για τον Metheny, μεταξύ των οποίων και την Picasso Guitar που μοιάζει με αυτήν της φωτογραφίας.

Photon. :)

Σοβαρά, πρέπει να συγκετνρωθούν όσα κατά καιρούς έχει γράψει. Κάντε ένα ξεχωριστό τμήμα-να θυμούνται οι παλιοί και μαθαίνουν οι νεότεροι. ;D

Ρε Κώστα, μιλάμε μούχει σπάσει τα νεύρα. Έκατσα και τα συγκεκριμένα μέτρα τα ξαναέγραψα στο Sonar-και με νότες και στο piano roll. Τίποτα, στα πρώτα 3 μέτρα το σολ κόβεται. Μετά, όχι. Δεν μπορώ να καταλάβω!αααααααρρρρρρργκγκγκγκγγ!!!

Σ΄ευχαριστώ πολύ, Νικόλα. Θα προσπαθήσω να το ηχογραφήσω κανονικά. Αν δεν τα καταφέρω, θα προσπαθήσω να βελτιώσω το midi-αν και 'εχω ψιλοχάσει τη μπάλα. Για παράδειγμα, αυτό το σολ στα τελευταία μέτρα, ενώ είναι γραμμένο σαν μισό παρεστιγμένο, σε κάποια μέτρα κόβεται απότομα και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί. Και διάφορα άλλα τέτοια... :)

Ευχαριστώ για την ακρόαση και τα σχόλια. :)

Έφταναν, λοιπόν, οι γιορτές-Χριστούγεννα ή γενέθλια ή ξέρω γω τι άλλο-και πάντα υπήρχε κι εκείνη η θεία που, ενώ εσύ λαχταρούσες καμιά ομαδούλα subbuteo ή κανα τηλεκατευθυνόμενο,σου έφερνε πάντα βιβλία. Πάντα προσεχτικά διαλεγμένα, πάντα με αφιέρωση. Και αυτά μαζεύονταν και γέμιζαν ένα ένα τα ράφια. Και σιγά σιγά άρχισες να τα πιάνεις, να τα περιεργάζεσαι και, τελικά να τα διαβάζεις. Και κάπως έτσι άρχισες να ξεστραβώνεσαι. Εκείνη η θεία, λοιπόν, μόλις κυκλοφόρησε το νέο της βιβλίο. Μιας αυτό είναι αφιερωμένο και στη μνήμη του πατέρα μου, η παρουσίαση του τον επόμενο μήνα έχει γίνει οικογεναική υπόθεση. Η αδελφή μου-ηθοποιός-θα διαβάσει κι εγώ γράφω λίγη μουσική ειδικά για την περίσταση. Το κομμάτι αυτό είναι ένα δείγμα. In memoriam, από τον Δυτικό Άνεμο της Μαριάννας Τυρέα-Χριστοδουλίδη, εκδόσεις Οδός Πανός.

Μη μου το θυμίζεις!!! αααααααααρρργκγκγγκγγκγρρρρρρ ;D

Boss, σ΄ευχαριστώ για τις ευχές και τα σχόλια. Η επιλογή των οργάνων έγινε και γιατί έχω ανθρώπους που θα μπορούσαν να το παίξουν. Όμως, η διαδικασία τράβηξε λίγο περισσότερο από όσο υπολόγιζα και, με το deadline να πλησιάζει, ο διαθέσιμος χρόνος για μελέτη και πρόβα ελαχιστοποιήθηκε. Χώρια που, όπως προανέφερα, δεν θέλω να ζητάω από φίλους και γνωστούς να τραβηχτούν στο τζάμπα-ο Χάρης δεν πιάνει. ;D Οπότε, έκανα πολύ δουλειά με τα envelopes στο midi και με την βοήθεια του Κώστα φτάσαμε στο αποτέλεσμα αυτό. Δυστυχώς, ένα πολύ ωραιότερο βιολί που έχει ο Κώστας δεν διάβαζε σωστά το midi που έφτιαξα. Σχετικά με το Υ.Γ, έχω (αυτο)εξοριστεί σε απομονωμένο χώρο του οικήματος κι έτσι είναι όλοι ευχαριστημένοι, επιπλέον διατηρώ το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. :)

Σ'ευχαριστώ ρε Bill, αν και λυπάμαι που σε τρόμαξα... ;D Η ουσία του πράγματος βρίσκεται ακριβώς εδώ ...για μένα είναι τελικά το μόνο που έχει σημασία. Και οι αποφάσεις στις οποίες αναφέρθηκα πιο πάνω είχαν να κάνουν με αυτό-δηλαδή κατά πόσο μια επιλογή βοηθάει στο να στηθεί το συναισθηματικό σύμπαν του κομματιού ή πρόκειται απλά για βίτσιο της τεχνικής. Δεν ξέρω αν διάβασες-ή κάποιος άλλος-την περιγραφή του κομματιού κάτω από το κλιπ. Έπρεπε να την γράψω, ήταν μέρος της αίτησης συμμετοχής, και θα την παραθέσω και εδώ, απλά και μόνο γιατί σχετίζεται άμεσα με αυτό που περιγράφεις πως το άκουσμα σου προκάλεσε: In The Rain With Matching Haircuts, like all music I write or play, tells a version of the same tale-that of my inner self. In this piece, the original 7 notes reveal some of their motivic potential, forming a network of interacting melodic structures which briefly hint to one kind of emotion, before juxtaposing the opposite. Light and dark, joy and sorrow, courage and fear. The initial notes almost return at the very end, blended with what has been gained in the process:a deeper understanding and sense of humor as the last piano chords echo....ma-ching hair-cuts...ma-ching..hair-cuts.... :)

Ώστε αυτό ήταν το σχέδιο σου εξ αρχής. Λέγε, ρε, λέγε ποια είναι η τιμή σου. Σ΄ευχαριστώ, Ray. Η όλη κουβέντα περί δυσκολίας μου θυμίζει την αντίδραση της γυναίκας μου και της κόρης μου όταν τις έκατσα κάτω-με το ζόρι, φυσικά-να ακούσουν το κομμάτι. Η μικρή μου είπε κάτι σε στυλ...στο πιάνο, το δεξί χέρι είναι ντάξει, το αριστερό είναι βαρύ...και πήγε να συνεχίσει με τις μπάρμπυ. Η σύζυγος μου είπε.....τι θες να σου πω εγώ τώρα, σαν τις άλλες τις μαλακίες που γράφεις είναι και δεν καταλαβαίνει κανείς τίποτα. Μα τι λες, λέω εγώ, άκου...άκου εδώ...άκου τη μελωδία...και αρχίζω να τραγουδάω το θέμα-κάνοντας και χεράκια, για έμφαση. Δεν ακούω καμιά μελωδία, μου λέει, και σταμάτα να κουνάς τα χέρια σου σα ψυχοπαθής, με τρομάζεις. No commercial potential, που λεγε και ο θείος Frank.... ;D