Shelter

Εσύ πας με τα πόδια μεγάλες αποστάσεις και γι αυτό δεν έχεις παπούτσια... ;D

Να έχεις κάνει στις αγροτικές φυλακές, να μην έχεις παπούτσια, να έχεις πουλήσει την ψυχή σου στον Μεφιστοφελή και να ονειρεύεσαι να οδηγεις μια μαύρη cadillac στην Maxwell st.

Γιουκαλίλι, theremin... ανήσυχος άνθρωπος ;D

Τι εννοείς αρχικό παίξιμο? πολύ ταοϊστικό ακούγεται αυτο. Συγγνώμη μάλλον δεν σε καταλαβαίνω γιατι πρoσωπικά δεν είχα πρίν πάω στον πρώτο μου δάσκαλο. Δηλαδή δέχτηκες ποτέ την αισθητική άποψη του εκάστωτε δασκάλου χωρίς συζήτηση? αν ναι γιατί? στην τέχνη η προσωπική άποψη είναι πολύ σημαντικός παράγοντας. Και δεν μιλάω για τεχνικά ζητήματα μόνο. Συγνώμη αλλα θα μου επιτρέψεις να διαφωνώ. Δεν αλλάζεις ποτέ στυλ και προσωπικότητα. Τα διαφορετικά "χρώματα" του Ry Cooder ή του John McLaughlin είναι διαφορετικές εκφάνσεις και εκδηλώσεις του ίδιου χαρακτήρα ο οποίος προσαρμόζεται στην κάθε περίσταση. P.s Συγγνώμη για τις πολλές παραθέσεις αλλα δεν έβρισκα άλλον τρόπο.

...O.k... ;D Γενικά πάντως πιστεύω ότι η παγίδα που ονομάζεται περιφραστικά "νομίζω ότι παίζω τα ίδια και τα ίδια" είναι το να αντιμετωπίζεις την μουσική σαν ένα puzzle απο σχήματα. BTW μην παρεξηγηθώ, την παραπάνω φράση την λέω και εγώ συχνά...

Πιστεύεις ότι η μοναδικότητα και η αυθεντικότητα του καθενός είναι κάτι που χάνεται μέσα απο μια μεθοδολογία μελέτης? Δηλαδή τι σε εμποδίζει απο ένα σημείο και ύστερα να αναπτύξεις τον εαυτό σου όταν οι ιδέες δεν χάνονται και η προσωπικότητά σου είναι ίδια? Αν κατάλαβα λάθος συγνώμη.

Συγγνώμη... στο πρώτο σου ποστ στην τέταρτη φωτογραφία βλέπω καλά...? το καπάκι κάνει αυτό το "βύθισμα"? Τι κόλπο είναι αυτό?

x2 όχι μόνο γιατι είναι εξαιρετικος τεχνικός αλλα και γιατι είναι και ευγενέστατος και εξυπηρετικός.

Γιατί, μπορείς να συγκρίνεις τους Muse ή όποιονδήποτε άλλον σύγχρονο με τον dylan? Μη συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Αν σε ενοχλεί που σου λένε ότι σε 60 χρόνια κάποιοι θα είναι κλασσικοί, τότε απλά άσε το χρόνο να δείξει, αλλα κράτα και ένα μικρότερο καλάθι γιατι δεν είναι όλοι μάπες και το ότι κάποιος γράφει ένα εμπορικό τραγουδάκι δεν σημαίνει ότι είναι και κακός μουσικός...

Λαμβάνω ως αφορμή τα παραπάνω για να σχολιάσω το εξής: Οι τραγουδίστριες που σου έχω κάνει bold (για τους υπόλοιπους δεν γνωρίζω) αλλα και μερικές ακόμα που δεν ανέφερες, γνωρίζω πολύ καλά ότι κατέχουν σε βάθος την μουσική παράδοση της χώρας τους. Και είναι σε θέση να το αποδείξουν ανα πάσσα στιγμή αυτό ζητηθεί. Μάλιστα κατα καιρούς το κάνουν για τον κινηματογράφο ή σε jam με συναδέλφους καμιά φορά και σε ολίγον άσχετες συμμετοχές κατα τα δικά μας γούστα. Έχω την αίσθηση ότι στην Αμερική ο μέσος μουσικός έχει πολύ περισσότερο ριζομένη την παράδοση της χώρας του μέσα του απο ότι ο μέσος Έλληνας μουσικός. Και εντάξει... γνωρίζω ότι κάποιοι λαϊκοί τα "λένε", αλλα τι συμβαίνει με έναν έλληνα που προσπαθεί να παίξει μουσικά παράγωγα που αναφέρονται στην αμερικανική μουσική κουλτούρα?

Μην γίνεσαι ρατσιστής.... :P

Κοίτα και απο κάτω, έχουν ξανασυζητηθεί τέτοια θέματα, αλλα ανεξάρτητα απο αυτό νομίζω ότι πρέπει να κάνεις μερικές δοκιμές μόνος σου. Αν σου αρέσει ο ήχος και δεν υπάρχει θόρυβος το κρατάς.

Αν και πάει λίγος απο το θάνατό του, το ανακάλυψα σήμερα και μάλιστα με μια τραγική σύμπτωση. http://www.sfgate.com/cgi-bin/article.cgi?f=/c/a/2009/11/01/DD031ADOLJ.DTL Κατα καιρούς ανεβαίνουν θέματα που αφορούν την φυσαρμόνικα και κάποιοι συμφορουμήτες έχουν εκφράσει το ενδιαφέρον τους για το συγκεκριμένο όργανο. Ευτυχώς μας άφησε ένα μεγάλο έργο για κληρονομιά, άπειρες συνεργασίες, και αποδειξεις του πλούσιου ταλέντου του. [flash=200,200]

Δεν ξέρω... εξαρτάται απο τους παράγοντες που έγραψα πριν απο κάποιες σελίδες. Σε τι ενισχυτή?

Πάντως έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι υπάρχουν 36 votes για το "αυτη που κάνει να γουστάρω". Καταλαβαίνω ότι κάποιοι μένουν σε σπίτια που δεν υπαρχουν όμορα ή με κάποιο τρόπο μπορούν να παίζουν δυνατά, αλλα σαν νοοτροπία θεωρώ πως είναι πολύ λανθασμένη. Μεγάλωσα σε σπίτι που απο τις 7 το πρωι ξύπναγες απο τις φωνές και στριγκλιές των γειτόνων με τα παιδιά τους, συνέχιζες με Σφακιανάκη και ΛεΠα και μετά μέχρι το απόγευμα με συνδυασμό φωνών και μπουζουκιών τσίτα. Και εμένα μου αρέσουν οι υπεροδηγημένοι ενισχυτές, ή να παίζω πιάνο σε 3 forte αλλα δεν μπορώ να το κάνω σπίτι μου. Μελετάω συνήθως με ακουστική κιθάρα και όταν παίζω ηλεκτρικά κάθε φορά που πάω να δυναμώσω (για λίγο μιλάμε) σκέφτομαι πως θα μου φαινόταν αν έμενα στο διπλανό διαμέρισμα... Κομπιάζω κάθε φορά που συναντώ τη γειτόνισσα στο ανανσέρ, γιατι φοβάμαι πως ακόμα και αν την ενοχλώ δεν θα μου το έλεγε. Ευτυχώς η ίδια είναι εξαιρετικά ήσυχη και το τριτο διαμερισμα του ορόφου είναι άδειο.

Και το Egalite στην οδο Αβέρωφ αν θυμάμαι καλά στα Πευκάκια Ν.Ιωνίας. Άλλες φορές απο κονσέρβα και άλλες φορές live. Καμια φορά και το Χρυσοστόμιο στην οδο Κωνσταντινουπόλεως αν θυμάμαι σωστά (κάθετος στην Σμύρνης στο Αιγάλεω).

Αυτά χάνουμε εμείς που ασχολούμαστε με ξένες παραδόσεις... ;D

Γιατι υπάρχει παράδοση στο Παγκράτιο...???? :o :o :o Ξέρεις τι σημαίνει παράδοση έτσι? P.s:Sorry για το offtopic.

Και αυτό http://www.allgreektome.gr/

+1, Και εγώ αυτούς θα έλεγα.

60w

Ναι αλλα λίγο "πειραγμένη". Έχει και μερικές telecaster.

Συχνά παίζει με έναν twin reverb silverface, αν θυμάμαι καλά.

Μάλλον πρέπει να δούμε λίγο τι ορίζεται ώς "περίεργος κιθαρίστας" γιατί ο Dan Auerbach λόγου χάρη τώρα κάνει καριέρα και μάλλον γνωρίζει αρκετή επιτυχία.

Μόνο που ο συγκεκριμένος δεν είναι και ακριβώς η νέα γενιά. Λίγο μικρότερος απο τον BG πρέπει να είναι. Νομίζω ότι είχε παίξει και κάποιο απο τα τελευταία deep blues festivals. Όπου ευδοκιμούν οι 3χορδες γκαζωμένες καταστάσεις (ενίοτε και 2χορδες ;D). Αλλά εκεί την παράσταση κλέβει πάντα ο cendric burnside.