Με αφορμή αυτό που έγραψε ο
@LK, αλλά όχι μόνο:
Υπάρχει ένα πρόβλημα με το ελληνικώς οριζόμενο χιούμορ, δηλαδή ότι αντί να είναι αυτοσαρκαστικό (όπως κάθε τι γνήσια χιουμοριστικό), είναι αυτοαναφορικό και στρεφόμενο σε τρίτους. Καταλήγει με αυτόν τον τρόπο να δημιουργεί δύο δυσάρεστες καταστάσεις:
Πρώτον, έχει γίνει φωλιά για ουρανομήκη φασισμό στην ελληνική κοινωνία, παριστάνοντας την μαρκίζα λαϊκού κέντρου που ομως έχει για θαμώνες, αλήτες.
Δεύτερον, τελικά προκύπτει ως ακόμη πιο βαρετό από τους Οδοντίατρους (προτείνω Αλλεργιολόγους, έχοντας προσωπική εμπειρία).
Το πρώτο, αφορά και το noiz, αλλά ευτυχώς σε μικρό βαθμό (δηλαδή είχαμε κατά καιρούς δύο-τρία τέτοια φυντάνια).
Το δεύτερο, αφορά απόλυτα το noiz, το οποίο είναι φρικιαστικά βαρετό όταν εξαντλείται σε "ασσούμε" (το γράφω επίτηδες, όχι επειδή είναι το χειρότερο, αλλά επειδή αφορά το μέλος για το οποίο συζητάμε, το οποίο μέλος έχει προσφέρει θαυμάσια σοβαρά ποστ, αλλά γενικώς δεν το πολυκάνει). Κοινώς, αν ερχόμουν να ακούσω αυτά που λέει ο LK με τους φίλους του ηχολήπτες την ώρα του soundcheck, μπορεί να μην διασκέδαζα όσο διασκεδάζουν μεταξύ τους.
Οπότε, ναι, μπορεί - σε εθνικό, όχι μόνο σε φορουμικό επίπεδο - να χρειαζόμαστε λιγότερο τους Ράδιο-Αρβύλα και περισσότερο εκπομπές για την Υγεία, τη Γυμναστική, τα Οικονομικά, την Πολιτική - δηλαδή περισσότερο σοβαρές εκπομπές από κακώς νοούμενα πρωινάδικα. Για μία περίοδο τουλάχιστον (κανά-δύο αιώνες). Μπορεί να μην έχουμε τόση "πλάκα" όσο νομίζουμε. Μπορεί το ταλέντο μας να βρίσκεται αλλού.
Στο καίριο ερώτημα για το
αν μπορεί να γίνει (και πως), ασφαλώς έχω απάντηση, αλλά δεν θα την γράψω. Οι οδηγίες που θα έδινα θα ήταν προς την κατεύθυνση του περιορισμένου αριθμού ποστ / ανά μέλος / ανά νήμα, και δεν ήταν δημοφιλείς.
Καλή τύχη λοιπόν, αλλά κρατάμε όλοι μικρό καλάθι - ελπίζω τουλάχιστον αυτό, να γεμίσει.
