- Μηνύματα
- 2,362
- Πόντοι
- 1,208
Παίζαμε χτες το βράδυ, κι είχαμε πιάσει κουβεντούλα πριν ξεκινήσουμε με τον πιανίστα μας, και μου έλεγε ότι τώρα τελευταία έχει πάθει εμμονή να περνάει παντού ένα συγκεκριμένο βόισινγκ, αλλά στο αριστερό του χέρι. Αυτό το βόισινγκ το ήξερα ήδη κι εγώ αφού σαν κατασκευή είναι πολύ απλό. (Παίρνεις μια νότα, κοτσάρεις μια τέταρτη απάνω, κοτσάρεις κι άλλη μία από πάνω, και στο τέλος έρχεσαι και βαραίνεις τη βάση. Δηλαδή το διάστημα της πρώτης νότας με τη δεύτερη είναι 4η αυξημένη, της δεύτερης με την τρίτη 4η καθαρή, και άρα της πρώτης με την τρίτη 7η μεγάλη.)
Όμως εγώ που δεν είμαι πιανίστας, προσπαθούσα να το φέρνω όπου μπορούσα στο δεξί χέρι, σαν επέκταση κάποιου άλλου αρμονικού υποστρώματος που έδινε το αριστερό χέρι, με αμφίβολα αποτελέσματα. Σήμερα που ξύπνησα με το κεφάλι καζάνι, έκατσα λίγο στον υπολογιστή να το δοκιμάσω. ΡΕ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ Ο ΚΙΟΡΑΤΑΣ. Ενθουσιάστηκα! Ορίστε και το ηχητικό. Είναι δύο τέικ. Ένα το πρώτο 16μετρο, που είναι το θέμα (και ήθελα να βγει κάπως καθαρότερο, να ακούγεται σαν θέμα), και μετά βαράω στον πατσά του γάμου του καραγκιόζη, άλλο ένα τέικ.
Μην περιμένετε να ακούσετε το πιάνο κανονικό του πιανίστα, και δεν έχω μπιφόρ να σας βάλω να συγκρίνετε το μέγεθος της κουλαμάρας μου. Ας πούμε ότι πριν εφαρμόσω αυτή την πολύ απλή ιδέα, θα προσπαθούσα να εναρμονίζω κάθε ακκόρντο που περνάει, κι επειδή ακριβώς είμαι τεχνικά πολύ ανεπαρκής στο πιάνο, δε θα μπορούσα να κάνω ούτε έναν κύκλο. Ενώ τώρα, μπορώ να παίξω όσο θέλω χωρίς να πολυκολλάω (άσχετα αν παίζω μαλακίες εννοώ).
Voicing passepartout.mp3
Όμως εγώ που δεν είμαι πιανίστας, προσπαθούσα να το φέρνω όπου μπορούσα στο δεξί χέρι, σαν επέκταση κάποιου άλλου αρμονικού υποστρώματος που έδινε το αριστερό χέρι, με αμφίβολα αποτελέσματα. Σήμερα που ξύπνησα με το κεφάλι καζάνι, έκατσα λίγο στον υπολογιστή να το δοκιμάσω. ΡΕ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ Ο ΚΙΟΡΑΤΑΣ. Ενθουσιάστηκα! Ορίστε και το ηχητικό. Είναι δύο τέικ. Ένα το πρώτο 16μετρο, που είναι το θέμα (και ήθελα να βγει κάπως καθαρότερο, να ακούγεται σαν θέμα), και μετά βαράω στον πατσά του γάμου του καραγκιόζη, άλλο ένα τέικ.
Μην περιμένετε να ακούσετε το πιάνο κανονικό του πιανίστα, και δεν έχω μπιφόρ να σας βάλω να συγκρίνετε το μέγεθος της κουλαμάρας μου. Ας πούμε ότι πριν εφαρμόσω αυτή την πολύ απλή ιδέα, θα προσπαθούσα να εναρμονίζω κάθε ακκόρντο που περνάει, κι επειδή ακριβώς είμαι τεχνικά πολύ ανεπαρκής στο πιάνο, δε θα μπορούσα να κάνω ούτε έναν κύκλο. Ενώ τώρα, μπορώ να παίξω όσο θέλω χωρίς να πολυκολλάω (άσχετα αν παίζω μαλακίες εννοώ).
Voicing passepartout.mp3