Τι αποδίδει το Spotify στους κατόχους των δικαιωμάτων;

Yannis Methenitis

Yameth

Jack of all trades
Staff member
Μηνύματα
11,664
Λύσεις
1
Πόντοι
3,578
Παρα το ότι είναι η μεγαλύτερη πλατφόρμα στον κόσμο του streaming, το Spotify δεν έχει κέρδος ούτε ένα ευρώ.

Οπότε τι αποδίδει το Spotify στους κατόχους των δικαιωμάτων, σκέφτηκα βλέποντας το παρακάτω βίντεο;

Απο την ίδρυση του το 2009, κάθε χρονιά ήταν ζημιογόνος με σύνολο ζημιάς μέχρι το 2023 τα 4.2 δις ευρώ.
Για μια εταιρία που έχει φέρει την επανάσταση στη δισκογραφία και τον τρόπο που ακούμε μουσική πλέον και που την προηγούμενη χρονιά έκανε τζίρο σχεδόν 12 δις, θα περίμενε κανείς οι επενδυτές και ο ιδρυτής του Εκ να κολυμπούν στο θησαυροφυλάκιο του Σκρουτζ. Δυστυχώς για εκείνους όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι.

Το 2021 το Spotify κατείχε την πρώτη θέση στην αγορά καλύπτοντας το 31% με τους υπόλοιπους ανταγωνιστές να ακολουθούν. 15% η Apple Music, 13% Amazon Music, 13% Tencent Music, 8% Youtube Music κ.α.





Για κάθε ευρώ που βγάζει απο το streaming της μουσικής σχεδόν τα 2/3 αποδίδονται στους ιδιοκτήτες των δικαιωμάτων τους αφήνοντας στην εταιρία το 1/3 για να διαχειριστεί τα ομολογουμένως σοβαρά έξοδα του σε έρευνα και ανάπτυξη, πωλήσεις και μάρκετινγκ, διοικητικά και φόρους. Όλα αυτά δημοσιεύονται αφού η εταιρία είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο και ενημερώνει τους επενδυτές. Το αποτέλεσμα είναι να μπαίνει μεσα κάθε χρονιά χωρίς να κάνει το παραμικρό κέρδος.

Θα μπορούσε να αυξήσει ίσως τη συνδρομή του που είναι 10.99/μήνα αλλά θα ξεχώριζε απο τον ανταγωνισμό που έτσι κι αλλιώς προσφέρει το streaming σαν πακέτο με άλλες υπηρεσίες όπως video κ.α. (Youtube, Apple, Amazon).

Το πρόβλημα λοιπόν ξεκινάει απο το μεγάλο μερίδιο που αποδίδει το Spotify στους κατόχους των δικαιωμάτων.
Ποιοι είναι αυτοί θα μου πείτε… Πρόκειται για τους Big 3: Sony, Warner, Universal που κατέχουν το 70% της δισκογραφημένης μουσικής και το 60% του publishing παγκοσμίως.
Οι εταιρίες αυτές υπογράφοντας καλλιτέχνες για να δισκογραφήσουν/προωθήσουν τη μουσική τους, ορίζουν στα συμβόλαια πως αυτή τους ανήκει.

Είναι λοιπόν μέσω αυτών των τριών μεσαζόντων που αποδίδονται στους καλλιτέχνες τα όποια ποσοστά έχουν συμφωνηθεί στο συμβόλαιο τους και όχι απευθείας απο το Spotify. Απο τα 0,70 για κάθε 1 ευρώ που αποδίδονται στους Big 3, κάποιο άλλο μικρότερο ποσοστό καταλήγει σε δημιουργούς με αποτέλεσμα κάποιοι να διαμαρτύρονται και να γκρινιάζουν κατά του… Spotify.

Το Spotify προσπαθεί να βρει εναλλακτικούς τρόπους να κερδοφορίσει όπως με την παραγωγή podcasts που του ανήκουν και το ίδιο θα μπορούσε να κανει και στη μουσική. Θα μπορούσε να κάνει ότι το Netflix π.χ. κάνοντας δικές του παραγωγές με κατευθείαν σχέση με τον καλλιτέχνη και πολύ μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους και για τους δύο, χωρίς μεσάζοντα.

Αν δεν είχε αναγκαστεί να δεχτεί τον όρο που της το απαγορεύει, στη συμφωνία με τους Big 3.

Χωρίς το ρεπερτόριο αυτό δεν θα μπορούσε να υπάρξει η πλατφόρμα που βρίσκει κανείς ότι μουσική έχει κυκλοφορήσει και γι αυτό αναγκάστηκε να δεχτεί έναν τέτοιο όρο.

Το θέμα είναι πόσο θα αντέξει ακόμα το Spotify. Πόσο θα το στηρίξουν ακόμα οι επενδυτές χωρίς να έχουν το παραμικρό κέρδος. Το βλέπω να εξαγοράζεται απο κάποιο κολοσσό (Microsoft?) που θα το προσφέρει σαν έξτρα υπηρεσία σε συνδυασμό με τα προϊόντα του. Εν τω μεταξύ προσπαθεί να κρατά το ενδιαφέρον παραμένοντας στην κορυφή του ανταγωνισμού, μπας και σκεφτούν κάποια άλλη λύση. Θα δούμε.

Δεν είναι λοιπόν πάντα κακό το προφανές.

Τα ποσοστά του Spotify για τα δικαιώματα αποδίδονται. Τόσα που το βουλιάζουν.

Όμως αλλού πάνε.

 
Αν οι ιδιοκτήτες και οι σύμβουλοι παίρνουν μισθό 50 εκατομμύρια έκαστος μια χαρά μπαίνει μέσα η εταιρία. Δεν είναι καινούργιο το κόλπο. 

 
 Οταν λεμε οτι η κατασταση ειναι " ολα τριγυρω αλλαζουνε και ολα τα ιδια μενουν", καποιοι επιμενουν να κατηγορουν συγκεκριμενες πλατφορμες, ειτε το spotify ειτε οτιδηποτε αλλο.

 Και μαλιστα αν παει κανεις ενα βημα παρακατω, και δει τις κοινοπραξιες που ελεγχουν το ολο παιχνιδι, ολη αυτη η συζητηση περι " εκμεταλλευσης" απο την ταδε εταιρια, και " προτιμησης" στη δεινα, χανει καθε νοημα.

 Αυτος που μπορει να κανει τα σκατα χρυσαφι, αυτος θα βγαλει και τα λεφτα. Το οτι εχουμε συνηθισει ως ακροατες τα σκατα, σε σημειο του να ξεχωριζουμε τα καλα σκατα απο τα κακα σκατα, δε σημαινει οτι αυτα απεκτησαν καποια αξια. Ειναι το συστημα που τα προωθει που τα κανει να εχουν αξια, και οπως ειναι φυσικο αυτος που δινει την αξια θα κρατησει και το μεγαλυτερο μερος της για την παρτη του.

 
εγω πιστεύω ότι αυτή η όλη κατάσταση του στρημινγκ και της διαστρεύλωσης της μουσικής αγοράς είναι μια φούσκα (τεράστια) που θα σκάσει.

Ακριβώς πότε θα σκάσει δεν ξέρω

 
Αν οι ιδιοκτήτες και οι σύμβουλοι παίρνουν μισθό 50 εκατομμύρια έκαστος μια χαρά μπαίνει μέσα η εταιρία. Δεν είναι καινούργιο το κόλπο. 
Τι λες να κάνουμε μια επιτροπή να συμφωνήσουμε τους μισθούς τους...

Όταν κάποιος βάζει τα έτοιμα λεφτά του για να στήσει μια πρωτοποριακή επιχείριση που δεν έχει προηγούμενο και με μεγάλη αστάθεια, για να παίρνει ενα μισθό που σε εμένα φαίνεται δυσθεώρητος, δεν πρέπει να είναι και σοβαρός επιχειρηματίας και επενδυτής της περιουσίας του αλλά κάποιος με νοοτροπία υπαλλήλου. 

Αυτό που μου κάνει εντύπωση, είναι που δεν σας κάνει... εντύπωση πως οι δισκογραφικές εταιρίες καλά κρατούν και συνεχίζουν να πνίγουν τα έσοδα των μουσικών.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Τι λες να κάνουμε μια επιτροπή να συμφωνήσουμε τους μισθούς τους...

Όταν κάποιος βάζει τα έτοιμα λεφτά του για να στήσει μια πρωτοποριακή επιχείριση που δεν έχει προηγούμενο και με μεγάλη αστάθεια, για να παίρνει ενα μισθό που σε εμένα φαίνεται δυσθεώρητος, δεν πρέπει να είναι και σοβαρός επιχειρηματίας και επενδυτής της περιουσίας του αλλά κάποιος με νοοτροπία υπαλλήλου. 

Αυτό που μου κάνει εντύπωση, είναι που δεν σας κάνει... εντύπωση πως οι δισκογραφικές εταιρίες καλά κρατούν και συνεχίζουν να πνίγουν τα έσοδα των μουσικών.
Η απάντηση μου είναι στο ερώτημα σου αν οι ιδρυτές κολυμπούν στο χρήμα. 

 
 Και βεβαια καλα κρατουν οι δισκογραφικες.

 Ετσι και αλλιως ΠΟΤΕ δεν ηταν το θεμα τους οι ιδιοι οι δισκοι.

 Φυσικα και ηταν ενα τεραστιο cash flow οι δισκοι, αλλα το παιχνιδι ακομα και τοτε παιζονταν στην προωθηση.

 Οσο λοιπον αποτελουν μερη των τεραστιων κοινοπραξιων, που ελεγχουν σχεδον ΑΠΟΛΥΤΑ ΟΛΟΥΣ τους τομεις της προωθησης, με δημοσιογραφικους κολοσσους, τηλεοπτικα καναλια κλπ κλπ, θα ειναι παντα στο παιχνιδι.

 Οπως και τοτε, ετσι και τωρα.

 
Αυτό που μου κάνει εντύπωση, είναι που δεν σας κάνει... εντύπωση πως οι δισκογραφικές εταιρίες καλά κρατούν και συνεχίζουν να πνίγουν τα έσοδα των μουσικών.
Αυτό ακριβώς. 

προτείνω να δείτε το ντοκιμαντέρ για το Spotify που υπάρχει στο Netflix. Λέγεται The Playlist. 

δειχνει μεταξύ άλλων πως έγινε το πρώτο deal και πως ήταν επι της ουσίας η «λιγότερο κακή» λύση για το Spotify. Δηλαδή η αυτό ή δεν υπάρχει Spotify 

Btw εμένα μου φαίνεται αδιανόητο να πληρώνεις 5-6€ και να έχεις όλη τη μουσική του κόσμου διαθέσιμη. 
 

 
Απο την ίδρυση του το 2009, κάθε χρονιά ήταν ζημιογόνος με σύνολο ζημιάς μέχρι το 2023 τα 4.2 δις ευρώ.

την προηγούμενη χρονιά έκανε τζίρο σχεδόν 12 δις


Για να δούμε λίγο τα παραπάνω δεδομένα.

4.2 δις σε 14 χρόνια, είναι ένας μέσος όρος 300 εκατομμύρια τον χρόνο.

Για έναν leader στην συγκεκριμένη αγορά, με ετήσιο περσινό τζίρο 12 δις, τα 300 εκατομμύρια (τον χρόνο) είναι το 0.025 του περσινού τζίρου.

Δεν ξέρω τον τζίρο των προηγούμενων ετών, αλλά δεν μου φαίνεται ιδιαίτερα μεγάλο το ποσοστό.

Φυσικά όλα αυτά είναι απλά νούμερα, αν δεν δει κάποιος τους ισολογισμούς, δεν μπορεί να βγάλει συμπέρασμα.

EDIT: Δεν γνωρίζουμε πχ αν στον τζίρο συμπεριλαμβάνεται και το 70% που πάει στις δισκογραφικές (αν φαίνονται σαν προμηθευτές).

Τότε είναι τεράστιο το ποσοστό της ζημιάς, γιατί αν στα 12 δις, το 70% πάει σε προμηθευτές μένουν 3.6 δις, και τα 300 εκατομμύρια είναι πολύ μεγάλη ζημιά.

Δεν ξέρουμε μικτό και καθαρό περιθώριο κέρδους, κλπ.

Αυτό που μου κάνει εντύπωση, είναι που δεν σας κάνει... εντύπωση πως ....


.... στήθηκε μια εταιρεία, με τέτοιο business plan, που να την κάνει ζημιογόνα από την πρώτη χρήση της και μέχρι τώρα (14 χρόνια μετά).

Δηλαδή αυτοί ήταν τόσο άσχετοι?

Τις ταμειακές ροές δεν τις εξέτασαν καθόλου?

Τον πιθανό δανεισμό (δεν ξέρω αν υπάρχει)?

Και συνεχίζουν να εφαρμόζουν το ίδιο αποτυχημένο μοντέλο 14 χρόνια, και σκέφτονται τώρα πώς να αλλάξουν κάτι?

Δεν με καλύπτει αυτό.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Πόσο θα το στηρίξουν ακόμα οι επενδυτές χωρίς να έχουν το παραμικρό κέρδος.
14 χρόνια χασούρα και χωρίς προοπτική κερδοφορίας... Ποιοι είπαμε ότι είναι αυτοί οι επενδυτές, θα τους ενδιέφερε (έτσι τυχαία θα πω) η ΛΑΡΚΟ;

 
Προφανώς δεν στήσανε περίπτερο. Τα δε δεδομένα είναι ανοιχτά για να τα διασταυρώσει όποιος είναι σε θέση, καθώς είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. 

Αν κάποιος έχει μια ιδέα που την πιστέψουν οι επενδυτές σε ένα χρηματιστήριο, δεν χρειάζεται να είναι κερδοφόρα σήμερα. Μήπως έχεις κι εσυ κάποια μετοχή; 

 
Αν κάποιος έχει μια ιδέα που την πιστέψουν οι επενδυτές σε ένα χρηματιστήριο, δεν χρειάζεται να είναι κερδοφόρα σήμερα.


Πολύ σωστό αυτό.

Και μάλιστα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα, να είναι συνειδητά ζημιογόνα στις πρώτες χρήσεις, για να κατακτήσει μερίδιο πωλήσεων στην αγορά.

Αλλά αυτά γίνονται με βάση συγκεκριμένα σχέδια.

Δεν περνάνε πρώτα 14 χρόνια μόνο με ζημιές, για να καταλάβουν ότι δεν βγαίνουν οικονομικά, και να ψάχνονται τι να κάνουν.

Ειδικά όταν δεν στήνεις περίπτερο όπως σωστά είπες.

Μήπως έχεις κι εσυ κάποια μετοχή; 


:classic_tongue:

 
Δεν περνάνε πρώτα 14 χρόνια μόνο με ζημιές, για να καταλάβουν ότι δεν βγαίνουν οικονομικά, και να ψάχνονται τι να κάνουν.
Μερικές φορές, συμβαίνει ΚΑΙ αυτό. Τα έγραψα και στο νήμα για το Bandcamp, ίσως περίμεναν κάποια διαφορετική εξέλιξη (π.χ. να πουληθούνε στην Microsoft), ίσως διαπραγματευόντουσαν συμφωνίες με Καταριανούς, ίσως, ίσως, ίσως...

Φαντάζομαι ότι συμφωνούμε όλοι ότι τα μεγάλα (σε μέγεθος, αξία, βεληνεκές) project στο Διαδίκτυο, ούτε στήθηκαν ούτε τρέχουν με όρους ελληνικού λογιστηρίου, όπου ένα έτος με ζημιές οδηγεί όλο το γραφείο σε απόπειρες αυτοκτονίας, παραιτήσεις, εγχειρήσεις αλλαγής φύλου, παρτούζες με ζώα κλπ.

 
1. Μερικές φορές, συμβαίνει ΚΑΙ αυτό. Τα έγραψα και στο νήμα για το Bandcamp, ίσως περίμεναν κάποια διαφορετική εξέλιξη (π.χ. να πουληθούνε στην Microsoft), ίσως διαπραγματευόντουσαν συμφωνίες με Καταριανούς, ίσως, ίσως, ίσως...

2. Φαντάζομαι ότι συμφωνούμε όλοι ότι τα μεγάλα (σε μέγεθος, αξία, βεληνεκές) project στο Διαδίκτυο, ούτε στήθηκαν ούτε τρέχουν με όρους ελληνικού λογιστηρίου, όπου ένα έτος με ζημιές οδηγεί όλο το γραφείο σε απόπειρες αυτοκτονίας, παραιτήσεις, εγχειρήσεις αλλαγής φύλου, παρτούζες με ζώα κλπ.


1. Εκεί το πάω ρε Πάνο.

Ίσως στήθηκε με σκοπό κάποια περήφανη πώληση λόγω μεγάλου μερίδιου αγοράς.

Ούτε η πρώτη θα είναι ούτε η τελευταία.

Και δεν ξέρουμε και τους "χρηματοδότες" τόσων ζημιογόνων χρήσεων (όχι τους φανερούς, που μπορεί να είναι πχ τραπεζικός δανεισμός).

2. Τώρα γιατί ανακατεύεις πράγματα που δεν ανακατεύονται στην κουβέντα?

Άσχετα αν δεν είναι έτσι τα ελληνικά λογιστήρια, ειδικά με τα νομικά παράθυρα που υπάρχουν.

Στα π@π@ρια τους είναι, θα γλιτώσουν φόρο.

Αν γίνεται θα μαγειρέψουν και τον ισολογισμό να βγαίνει ελλειμματικός (και όχι μόνο στην Ελλάδα βέβαια).

 
Δηλαδή αυτοί ήταν τόσο άσχετοι?

Τις ταμειακές ροές δεν τις εξέτασαν καθόλου?

Τον πιθανό δανεισμό (δεν ξέρω αν υπάρχει)?

Και συνεχίζουν να εφαρμόζουν το ίδιο αποτυχημένο μοντέλο 14 χρόνια, και σκέφτονται τώρα πώς να αλλάξουν κάτι?

Δεν με καλύπτει αυτό.
Συμφωνώτατα.

 
Δεν διαφωνούμε. Έγραψα όρους "ελληνικού λογιστηρίου" εννοώντας ότι στις ντόπιες επιχειρήσεις υπάρχουν εμπεδωμένες αντιλήψεις για το επιχειρείν που αγχώνουν το προσωπικό των λογιστηρίων, με τρόπο μη-εποικοδομητικό. Δεν εννοούσα τίποτε για το προσωπικό καθ' αυτό. Έχω δει όμως περιστατικά ανθρώπων που άρχισαν το κάπνισμα σε περιστάσεις όπως η παραπάνω, ε, ίσως το πήγα λίγο μακρυά με το λεκτικό χιούμορ.

Όσον αφορά το πρώτο, φυσικά δεν ξέρουμε τους χρηματοδότες, διότι δεν μας αφορά να τους ξέρουμε. Είμαι βέβαιος, εφ όσον πρόκειται για εταιρεία σε τόσο επιφανές Χρηματιστήριο, ότι όλα αυτά είναι απολύτως ξεκάθαρα και διαφανή (αλλιώς θα τρώγανε μπανάκι), αλλά εγώ και εσύ για ποιο λόγο να τα ξέρουμε; Τα ψάξαμε και δεν τα βρήκαμε;

Να σου(σας) πω ένα απλό παράδειγμα που ίσως βρίσκεται στην εμπειρία σας: τα πρώτα χρόνια ενός νέου ανδρόγυνου. Οι γονείς (και των δύο) χαρτζηλικώνουν το ζευγάρι, μερικές φορές για χρόνια, μέχρι να "σταθούνε στα πόδια τους". Πληρώνουν κανά εξτρά λογαριασμό, κουβαλάνε πράγματα από το σούπερ-μάρκετ, πληρώνουν εν' αγνοία τους ένα νέο hard disk recorder (ουπς, αυτό σβήστο μάστορα, δεν το εννοούσα).

Οι φίλοι του ζευγαριού έρχονται στο σπίτι να φάνε πίτσα και ξαφνικά βλέπουν μία νέα τηλεόραση και σκέπτονται "μα καλά, που στο διάλα βρήκανε τα φράγκα" ή "θα τις έχουνε φουσκώσει τις πιστωτικές τους σαν τόφαλους" και διάφορα τέτοια.

 
Όσον αφορά το πρώτο, φυσικά δεν ξέρουμε τους χρηματοδότες, διότι δεν μας αφορά να τους ξέρουμε. Είμαι βέβαιος, εφ όσον πρόκειται για εταιρεία σε τόσο επιφανές Χρηματιστήριο, ότι όλα αυτά είναι απολύτως ξεκάθαρα και διαφανή (αλλιώς θα τρώγανε μπανάκι), αλλά εγώ και εσύ για ποιο λόγο να τα ξέρουμε; Τα ψάξαμε και δεν τα βρήκαμε;


Δεν εννοούσα κάτι τέτοιο.

Απλά στις δύσκολες περιόδους, μπορεί να είχαν κάποια "οικονομική βοήθεια από κάποιον" ο οποίος να προσέβλεπε σε μελλοντική "σύσφιξη σχέσεων" για τους δικούς του λόγους (πχ τεράστιο δίκτυο).

Δεν εννοούσα τίποτα Follie Follie καταστάσεις.

EDIT: Όπως και να έχει, παιδιά υποθέσεις κάνω μόνο.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Ο μικρός Σουηδός που το έστησε, (σαραντάρης σήμερα) είχε πριν μια επιτυχημένη εφαρμογή το Advertigo που έκανε τον Daniel Ek αρκετά πλούσιο οταν το πούλησε και αποφάσισε να αποσυρθεί. Ωστόσο, μετά από λίγους μήνες βαρέθηκε και συνειδητοποίησε ότι ήθελε να ασχοληθεί με τη μουσική που άκουγε μόνιμα στα ακουστικά του, που θα οδηγούσε στην ίδρυση του Spotify.

Ο Ek είχε για πρώτη φορά την ιδέα για το Spotify το 2002, όταν η υπηρεσία μουσικής peer-to-peer Napster έκλεισε και ένας άλλος παράνομος ιστότοπος Kazaa ανέλαβε. Θα τα θυμάστε. Ο Ek είπε ότι "συνειδητοποίησε ότι δεν μπορείς ποτέ να νομοθετήσεις κατα της πειρατείας. Οι νόμοι μπορούν σίγουρα να βοηθήσουν, αλλά δεν εξαλείφουν το πρόβλημα. Ο μόνος τρόπος για να λυθεί το πρόβλημα ήταν να δημιουργηθεί μια υπηρεσία που θα ήταν αντίβαρο στην πειρατεία, προσιτή στον κόσμο και ταυτόχρονα να αποζημιώνει τη μουσική βιομηχανία.» Και έκανε το Spotify.

Ο τύπος ήταν λεφτάς ήδη και αργότερα μπήκε και ο ιδρυτής του Napster.

Σε βάθος χρόνου σήκωσαν χρήματα απο funds μέχρι που μπήκαν στο χρηματιστήριο και σήκωσαν ακόμα περισσότερα που να τους συντηρήσει όλα αυτά τα χρόνια.

Αν νομιζει κανείς πως εγω ή όποιος άλλος ως μικροεπενδυτής όπως οι περισσότεροι στο χρηματιστήριο, βλέπουμε την μοναδικότητα και παντοδυναμία του Spotify και πιστεύουμε πως δεν θα επιζήσει για να φέρει κέρδος μάλλον πέφτετε έξω. Και θα είχε κέρδος αν δεν αναγκαζόταν να κάνει αυτά τα δρακόντια συμβόλαια με τις μεγάλες δισκογραφικές. Εξ άλλου τα γράφω στο αρχικό ποστ και νομίζω πως αν αντέξει και κερδίσει θα είναι το πρώτο μεγάλο βήμα για να έχουν οι καλλιτέχνες μεγαλύτερο δικαίωμα στη μουσική τους.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top