Roasted maple neck η γλουτέτη των κιθαριστών

[D'Ailleurs]

Θυμάμαι μια εποχή που τρώγαμε ό,τι νάναι και ξαφνικά βγήκαν οι έρευνες για την γλουτένη ότι είναι ο διάβολος ο ίδιος, οπότε ξαφνικά όλα τα τρόφιμα διαφήμιζαν ότι δεν περιέχουν γλουτένη, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝΕ όπως αυτό!

Το ίδιο και με τις κιθάρες, βγήκε το roasted maple neck και ξαφνικά βλέπω στα κιθαροβίντεο ότι όλες οι cool τύπου strat/tele έχουνε roasted maple και το ίδιο οι budget κιθάρες βγαίνουνε με roasted maple neck και είναι εξαιρετικό!

1. Είναι όντως τόσο καλό το roasted peanut neck ή απλά η νέα μόδα;

2. Δικαιολογείται σε budget όργανα ή η διαδικασία είναι κοστοβόρα οπότε μας δουλεύουνε;

 

[Nekkon]

Πάντως εμφανισιακά είναι πανέμορφα τα roasted maple necks

 

[fusionakis]

Και εμφανισιακά, και σαν αίσθηση στο χέρι. Έχοντας υπάρξει κάτοχος 4 μέχρι τώρα κιθαρών με roasted maple neck (1 από αυτές παραμένει η αγαπημένη μου, 2 τις έχω αποχωριστεί και 1 είναι προς πώληση), έχω να πω πως για οποιαδήποτε από αυτές τις κιθάρες, αν κάποιος με ρωτούσε προσωπική γνώμη για τα θετικά και τα αρνητικά της καθεμίας, το roasted maple θα συγκαταλλεγόταν στα θετικά και για τις 4.

Γενικά μιλώντας, το neck είναι μέσα στους 2-3 σημαντικότερους παράγοντες αξιολόγησης ενός οργάνου. Επομένως αν βρούμε ένα neck που μας φαίνεται βολικό από άποψη πάχους και σχήματος, είναι προφανές ότι σε δεύτερο επίπεδο αυτό που έχει σημασία είναι με τι ευκολία κινούμαστε σε αυτό το neck, και τι γενικότερη αίσθηση μας δίνει. Το satin neck είναι σαφώς λειτουργικότερο από ένα gloss neck, καθώς στο δεύτερο υπάρχει κίνδυνος η αίσθηση να γίνει κολλώδης μετά από πολύ παίξιμο, και αν το satin είναι επιπλέον και roasted maple, το όργανο είναι και πιο ζεστό (όπου με το χαρακτηρισμό ζεστό δεν αναφέρομαι σε ζεστό ήχο, αλλά κυριολεκτικά σε θερμοκρασία... να το πω κι αλλιώς, πιάνω το gloss neck της Revstar μου και είναι δροσερό, και αμέσως μετά το roasted maple της Cutlass και είναι σαφώς θερμότερο/στεγνότερο, το οποίο είναι και επιθυμητό χαρακτηριστικό για μένα).

Επομένως ναι, ακόμα και σε budget όργανα που η διαδικασία μπορεί να μην είναι το ίδιο λεπτομερής όπως στα boutique, αξίζει και παρααξίζει.

 

[Miltos23]

Γενικά δεν μου αρέσει το roasted maple.

Υποπτευομαι όμως ότι χρησιμοποιούν αυτή τη τεχνική για να στεγνώσει πιο γρήγορα το ξύλο οπότε να χρησιμοποιείται άμεσα στη παραγωγή.

Είναι η μοναδική εξήγηση που δίνω γιατί η jackson να έχει κινεζική κιθάρα με roasted και graphite reinforced neck σε κιθάρα των 300 ευρώ... 

 

[gkourmoul1]

το όργανο είναι και πιο ζεστό (όπου με το χαρακτηρισμό ζεστό δεν αναφέρομαι σε ζεστό ήχο, αλλά κυριολεκτικά σε θερμότητα... να το πω κι αλλιώς, πιάνω το gloss neck της Revstar μου και είναι δροσερό, και αμέσως μετά το roasted maple της Cutlass και είναι σαφώς θερμότερο/στεγνότερο.. το οποίο είναι και το επιθυμητό για μένα).

Ισχύει αυτό με τη θερμότητα. Πιάνω κιθάρες, συνήθως gloss, και είναι παγωμένες. Πιάνω αλλες με satin finish, και κάποιες είναι πολύ ζεστές. Η πιο ζεστή που έχω, με διάφορα, είναι η vintage v52 distressed. Έχει το λιγότερο λούστρο και ίσως αυτός είναι ο λόγος.

Τον χειμώνα είναι η πιο φιλική κιθάρα να κρατάς αγκαλιά.

 

[Terry RoscoeBeck5]

Για να μη υπάρχουν απορίες...

Το rosewood- και όταν πλέον λέμε για rosewood, είναι από indian και... κάτω- άρχισε να γίνεται "δυσεύρετο". 

Από την άλλη, maple να φάνε και οι κότες, φούρνους έχουμε- βάλε τα μαζί και έχεις μια ωραία "σκουρόχρωμη" ταστιέρα, που είναι της μόδας και "'άποψη"   ?

Κοινώς, rosewood σιγά-σιγά πάπαλα... Και υπ' όψιν, τα true rosewoods- Βραζιλία, Μαδαγασκάρη- μας έχουν ήδη κουνήσει μαντήλι...   

 

[fusiongtr]

Από την άλλη, maple να φάνε και οι κότες, φούρνους έχουμε- βάλε τα μαζί και έχεις μια ωραία σκουρόχρωμη ταστιέρα, που είναι της μόδας και "'άποψη"   ?

Πιο πολύ σε μπράτσο το βρίσκεις παρά σε ταστιέρα.

 

[Terry RoscoeBeck5]

Πιο πολύ σε μπράτσο το βρίσκεις παρά σε ταστιέρα.

Εγώ αναφέρομαι σε αυτά που ήδη έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν σε ταστιέρες... 

Edit: Η Charvel πχ το ονομάζει Caramelised maple?

 

[gkourmoul1]

Έχω μια squier 51 που ήταν σε βιτρίνα καταστήματος για κάμποσα χρόνια. Από την ηλιοθεραπεία, το μανίκι έχει γινει roasted, και τα πλαστικά από λευκά, έγιναν μπεζ.

 

[Terry RoscoeBeck5]

Voila

Καραμελωμένο και ψημένο... ?

 

[fusiongtr]

Όλα καλά είναι ρε παιδιά.

Και τα ψητά, και τα καραμελωμένα, και τα άσπρα, όλα καλά, άμα ξέρεις να παίζεις.

Όταν μάθω να παίζω θα σας πω τις διαφορές ασούμε, να ξέρετε τι να ζητάτε από τα μαγαζά ...

Της εστίασης βέβαια ...

 

[fusionakis]

Ταστιέρα άλλο πράγμα πάντως. Το roasted maple σαν κατεργασία του neck είναι αυτό που κάνει μια σεβαστή διαφορά σε επίπεδο αίσθησης/λειτουργικότητας, ανεξαρτήτως υλικού ταστιέρας με το οποίο θα συνδυαστεί. Το roasted maple fingerboard είναι κατά βάση αισθητική επιλογή θεωρώ.

 

[Terry RoscoeBeck5]

Το roasted maple fingerboard είναι κατά βάση αισθητική επιλογή θεωρώ.

Δεν είμαι και τόσο σίγουρος...

Θυμήσου τι έγινε στη Gibson, όταν μπούκαρε το FBI εργοστάσια και μάζεψε τους έβενους για τις ταστιέρες... 

Το richlite πήγε σύννεφο για ένα διάστημα ?

Και τότε βέβαια πλασαρίστηκε ως μια κάποια... επιλογή.

 

[fusionakis]

Εντάξει, δεν έχω εικόνα του συγκεκριμένου ιστορικού περιστατικού, αλλά και από το πρώτο σχόλιο που έκανες περί έλλειψης καλής ποιότητας rosewood παγκοσμίως, φαίνεται ότι το προσεγγίζεις από την σκοπιά της επάρκειας της πρώτης ύλης και το πώς αυτή επηρεάζει και τη γραμμή παραγωγής. 

Δεν αντιλέγω σε τίποτα από αυτά, ίσα ίσα αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα, απλά το σχόλιό μου προηγουμένως αφορούσε καθαρά το κομμάτι της προσωπικής εμπειρίας, έχοντας υπάρξει κάτοχος 2 κιθαρών με συνδυασμό roasted maple neck/rosewood ταστιέρα, κι άλλων 2 με roasted maple neck και ταστιέρα. Και τα 4 αυτά όργανα μοιράζονταν κοινά χαρακτηριστικά λόγω του roasted maple neck κατά βάση, ενώ αυτό που τα διαφοροποιούσε σε επίπεδο αίσθησης ήταν το πάχος και το σχήμα του neck περισσότερο, και λιγότερο το υλικό της ταστιέρας. 

Να το πω κι αλλιώς, το roasted του πράγματος μετράει σαν αίσθηση περισσότερο στην παλάμη και πώς αυτή αγκαλιάζει/ακουμπάει το όργανο, παρά στα δάκτυλα και πώς αυτά έρχονται σε επαφή με την ταστιέρα.. Δεν ξέρω αν γίνεται ευκολότερα κατανοητό έτσι, αλλά αυτό που εννοώ είναι ότι αν έχεις roasted maple neck αλλά όχι και roasted maple ταστιέρα, και πάλι έχεις ένα όργανο που έχει όλα τα οφέλη της roasted κατεργασίας. 

 

[bouzoukleri]

H Λες Πόλ μου , με το ρόστετ κελεμπέκι μια χαρά είναι.

Μπορεί να ήταν και στα ντουζένια του ο μάστορης που την έσιαξε , αλλά το όργανο σούπερ.