Μαζί σου φίλε μου, με αυτά μεγάλωσα, ήταν τα πρώτα μου ακούσματα όταν έπιασα ηλεκτρική κιθάρα, αλλά και τα πρώτα πράγματα που προσπάθησα αφελώς να παίξω μόλις άρχισα να μπουσουλάω.
Δεν είπα ότι είναι εύκολα, αλλά στα δικά μου αυτιά το vibrato του Hammett εξακολουθεί και ακούγεται παιδικό, ανεξαρτήτως Metallica era. Σημαίνει κάτι αυτό; Εννοείται πως όχι, γιατί εξυπηρετεί άριστα το είδος και μάλιστα με τη μεγαλύτερη επιτυχία (οικονομικά μιλώντας) σε όλο το metal από την αρχή της ύπαρξής του ως τώρα.
Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι κατά τη γνώμη μου είναι πολύ πιο δύσκολο να ακουστείς πειστικός παίζοντας 15 νότες σε blues περιβάλλον, παρά 150 σε thrash περιβάλλον. Ίσως φταίει ότι στο πρώτο ακόμα νιώθω ότι ακούγομαι αρχάριος, ενώ στο δεύτερο έφτασα σχετικά γρήγορα σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο. Μπορεί για άλλους να ισχύει το ανάποδο. Αν με ακούσεις να παίζω BB King θα γελάς για παράδειγμα, ενώ όταν μελετούσα καθημερινά έπαιζα και Theater και Symphony X και Metallica.
