Χειρότερες/χειρότερη στιγμή που είχαμε ποτέ on stage?

TamTam Radio

Γνωστός άγνωστος
Μηνύματα
2,820
Πόντοι
398
Εν μέσω καραντίνας και με τα live σε αναστολή μέχρι νεωτέρας, εκτός από το να αναπολούμε τις ευχάριστες στιγμές, τι θα λέγατε να το διασκεδάζαμε και λίγο, ανακαλώντας τις χειρότερες/χειρότερη στιγμή που είχαμε ποτέ on stage?Το thread δεν έχει σκοπό σε καμία περίπτωση να μιζεριάσουμε, αλλά να το διασκεδάσουμε, και ίσως να συναγωνιστούμε στο ποιος είχε την πιο άτυχη - κακή στιγμή του στο stage, σε συναυλία που έπαιξε ο ίδιος. Ατυχήμα ηχητικό, κακή συνεννόηση με τον ηχολήπτη, καυγάς των μελών της μπάντας, κακός ήχος, μεθύσι, καυγάς με κάποιον από το κοινό, ό,τι αναποδιά κι αν σας έχει συμβεί - you name it!

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Early 80s.

Mολις εχουμε βγαλει το πρωτο μας maxi single σε εγχωρια Πολυεθνικη με τρελλο προμοσιον....(από Μανινα,Κατερινα,μεχρι δημοσιευσεις στον ημερησιο τυπο και στα πιο κουλτουριαρικα περιοδικα της εποχης π.χ. για τους αρχαιους "Προσωπα")...ενα καρο μανατζαρεοι προμοταρουν τΣι "Ελληνες Duran-Duran" (Τρομαρα μας...?)..

Μας εχουν κλεισει και τουρνε....μαζι με αλλα pop φυντάνιαια της εποχης ...

Ενα απο τα κΛΕμπσ που μας εχουν κλεισει ειναι στην ΚΥΜΗ......στου διαολου τη μανα με ενα δρομο καρμανιολα που για να φτασεις απο Αθηνα θες 5 ωρες....

Φορτωνουμε λοιπον το βαν με τα οργανα και κΣεκιναμε....

Φτανουμε ξεθεωμενοι και μπαινουμε στο μαγαζι...

"Γεια σας παλικαρια" λεει ο μαγαζατορας...

"Τι ειναι ολα αυτα?" (για τα οργανα ρωταγε)..

"Οργανα" του λεμε,"για να παιξουμε"...

"Μα δεν εχω μικορφωνικη...εδω ολοι playback παιζουν".... "δεν εχετε φερει ΚΑΣΣΕΤΑ? " ?

Ειχαμε μια απο τις προβες.....και το maxi single μαζι μας .....σας πΛεροφοΡο οτι ετσι "παιξαμε" και δεν καταλανε κανεις μια.....?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Πρώτο live ever, 14-15 χρόνων, σε σχολικό χορό με 150-200 άτομα. Setlist ιδιαίτερα απαιτητικό γιατί είχαμε άγνοια κινδύνου.

Βαρούσαμε στον γάμο του καραγκιόζη, τουλάχιστον όχι άχρονα, αλλά άκουγα τις πρασινάδες και θυμάμαι να ντρέπομαι τόσο που τα μάγουλα καίγανε.

Τελικά και από κάτω δεν καταλάβανε τίποτα και γκομενάκι έβγαλα και έγινε το βάΦτισμα του πυρός.

Βρήκα και μια φωτό από τότε.

195984_204847529534938_1042209_n.jpg

 
Λίγο χιούμορ ρε φίλε. Πλάκα έκανα.
Όταν έχεις σβήσει αναρτήσεις από το προφίλ μου (!) επειδή... διαφωνήσαμε πολιτισμένα, δυσκολεύομαι να αντιληφθώ το χιούμορ σου, συγνώμη, μάλλον (πάλι) εγώ θα φταίω.

 
τι έγινε ρε παιδιά?

ισχύει το νήμα?

σβήνεται γράφεται, αλλάζει τίτλο...

 
Λάιβ σε φοιτητικό μέταλ φεστιβάλ στις εστίες της Ξάνθης το 2005, τότε που είχαμε μια doom/death μπάντα της κακιάς ώρας. Πριν έρθει η σειρά μας ντράμερ την "πίνει" με έναν άλλο ντράμερ ενός γκρουπ που έχει ήδη παίξει, ο κιθαρίστας κατεβάζει ένα μπουκάλι βότκα,, ενώ ο μπασίστας κι εγώ νηφάλιοι. Το σκέφτομαι το θέμα και αποφασίζω βλακωδώς να πιω και γω αλκοόλ, για να "συντονιστούμε" καλύτερα. Βγαίνουμε όλοι τύφλα εκτός από τον μπασίστα. Χάλια μαύρα κι άραχνα. Μπαγκέτες πέφτουν, το τέμπο έχει πάει -30bpm, δεν ακούμε στο πατάρι. Η ibanez που έπαιζα τότε, είχε μόνο μπλε inlays στο πλάι του μπράτσου και καθόλου πάνω στην ταστιέρα. Με το που ανάβει κάτι μπλε φώτα ο ηχολήπτης για ατμόσφαιρα, τα inlays εξαφανίζονται λόγω ίδιου χρώματος, και αλλού πατάω, αλλού βρίσκομαι. Η επιτομή φυσικά της ηλιθιότητας ήταν ότι είχαμε αποφασίσει να κάνουμε διασκευή το "Love, Hate, Love" των Alice in Chains σε κανονικό κούρδισμα...Πού πας ρε Καραμήτρο...Εδώ με drop σε ημιτόνιο και δεν βγαίνει...Παραδόξως όμως δεν ήμαστε οι χειρότεροι. Έπαιζε μια άλλη μέταλ μπάντα με θεόφαλτσο τραγουδιστή. Με πλησιάζει λοιπόν ένας μεταλλάς για να μου πει πόσο άθλια παίζουν, και εκείνη την ώρα ξεκινάνε κακήν κακώς να παίζουν το "Raining blood" των Slayer. Ο τύπος γουρλώνει τα μάτια και τρέχει για pongo...

 
Διασκευαζαμε το California Dreamin σε πιο "βρώμικη" εκδοχή...από Λα το κομμάτι εμείς βάζαμε κάποταστο στο 4....εγώ ο ΘΕΟΣ το έβαλα στο 3....και είναι η φάση που ξεκινάω την εισαγωγή μόνος μου...ολα ωραια όλα καλά μέχρι που έσκασαν και οι άλλοι όλοι μαζί  ..ακουγόταν λες και έχει ΜΑΣΗΣΕΙ Η ΚΑΣΣΕΤΑ...μετά από 3 sec υπερηφάνειας που γ@#@€σα όλη τη μπάντα το ξαναπήγαμε από την αρχή κανονικά ....   :-)

 
Στα 21 μου, Live με την τότε μπάντα σε ένα open air κλαμπάκι στην Ικαρία. Ξεκινάμε το War Pigs και ήδη απο την εισαγωγή έχω πορωθεί τόσο πολύ και βαράω τόσο μανιωδώς, που φεύγει το floor tom απο τη θέση του, τσουλάει ένα μέτρο και πέφτει απο το υπερυψωμένο stage και σκάει στον ώμο του γιού του ηχολήπτη.. Απόλυτη ντροπή.. κι έπρεπε να βγάλω και το κομμάτι χωρίς το βαθύ.

 
Έπαιζα σε μια doom/death μπάντα.. Στο πρώτο τραγουδι,αμεσως μετά την ατμοσφαιρική εισαγωγή στο μπασιμο της μπάντας μου λύνεται το  strap lock και σχεδόν μου πέφτει η κιθάρα..οριακά το σώζω και βγάζω το πρώτο τραγούδι στα γόνατα..γελούσα με την πάρτυ μου τουλάχιστον ένα μηνα

 
Σε καλοκαιρινή συναυλία του ωδείου, μαθητής λυκείου τότε, έπρεπε να παίξω ένα ιδιαίτερα απαιτητικό κομμάτι για κλασική κιθάρα. Δυστυχώς, δεν είχα αφιερώσει αρκετό χρόνο για την απαραίτητη μελέτη με αποτέλεσμα να φτάσω παντελώς απροετοίμαστος. Ανεβαίνω λοιπόν στη σκηνή, αραδιάζω τις παρτιτούρες, και επιλέγω να παίξω μόνο λίγα μέτρα που είχα βγάλει από την αρχή και το τέλος - φυσικά δεν υπήρχε καμία συνοχή. Το κομμάτι κράτησε τελικά περίπου 40 δευτερόλεπτα και ένα αμήχανο χειροκρότημα ακολούθησε. 

 
Λάιβ σε φοιτητικό μέταλ φεστιβάλ στις εστίες της Ξάνθης το 2005, τότε που είχαμε μια doom/death μπάντα της κακιάς ώρας


πως λεγόταν η μπάντα σου αδερφέ αν επιτρέπεται?

Εμένα μια ντροπιαστική στιγμή ήταν πριν δυο χρόνια το καλοκαίρι. Παίζαμε σε ένα μαγαζί, σε έναν πολύ δημοφιλή τουριστικό προορισμό, όπου συν τοις άλλοις πολλά ζευγάρια από το εξωτερικό επιλέγουν ως τόπο για να παντρευτούν. Εκείνη την ημέρα θα έρχονταν λοιπόν και το νιόπαντρο ζεύγος, συν όλους τους καλεσμένους, πέρα από τους θαμώνες. Δεν ήταν ιδιωτικό πάρτυ, ούτε είχαμε σχέση με τον γάμο, απλά ξέραμε ότι θα είχαμε όλον αυτόν τον κόσμο.

Λόγω ενός τσακωμού το ίδιο μεσημέρι που κατέληξε σε φωνές και έντονο διάλογο, εκείνο το βράδυ συνειδητοποίησα ότι κάτι δεν πάει καλά με την φωνή μου (τραγουδάω και παίζω κιθάρα στην μπάντα). Λέω στον ιδιοκτήτη να με αρχίσει στα μεταξά, που εκτός του ότι δεν με βοήθησαν και ιδιαίτερα, με έκαναν και πιο μεθυσμένο, γιατί έπινα το ένα πίσω από το άλλο, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ''σώσω'' ότι σώζεται.

Μια ώρα και κάτι πρέπει να κράτησε το λάιβ. Την ώρα που παίζαμε, ο ντράμμερ και εγώ αντιληφθήκαμε ότι μια κοπέλα από το κοινό (η οποία αποδείχθηκε η κουμπάρα) ''τραγουδούσε''. Την ανεβάσαμε άρον άρον (δεν χρειάστηκε και πολύ να την πείσουμε) να πει κάνα ''γυναικείο'' κομμάτι, όπως Valerie, Οne way or another, I love RnR κτλ μπας και ροκανίσουμε κάποιο χρόνο, ενώ ανέβασα και τον γαμπρό να πει το Mustang Sally. Δεν ήταν τέλειο, ούτε σώθηκε το λάιβ, αλλά κάτι ήταν και αυτό.

Μετά από αυτό το συμβάν και επειδή είχα μαζί μου ''φιλοξενούμενο'', αντί να γυρίσουμε σπίτι συνεχίσαμε το πάρτυ σε κοντινό κλαμπ, παρέα με τις κουμπάρες, το ζευγάρι και τους φίλους-φίλες του ζευγαριού. Ήμουν ήδη με κλειστή φωνή και πιωμένος, και το μετέπειτα clubbing περιττό να πω ότι με αποτελείωσε...

 
Πρωτο live σε μαγαζι με καινουργια μπαντα φιλαρακια μετρια προβαρισμενη. Ο τραγουδιστης εργαζονταν στην ενοικιαση σκαφων αναψυχης ηταν καλοκαιρακι, ηταν και Σαββατο που ειναι η μερα που αλλαζουν οι τουριστες στα ιστιοπλοικα, να μην τα πολυλογω στις 10 που σχολασε ηταν ηδη κατακοπος και θα αρχιζαμε κατα τις 11. Ε  κατσαμε και στο γειτονικο ταβερνακι φαγαμε κατι μπριζολαρες, ηπιαμε και δυο τρια κρασακια.........ο τυπος μετα απο αυτο δεν εβλεπε που ειναι η εξοδος, και δεν ειχε δυναμη να σηκωσει ουτε το φρυδι του. Τεσπα βγαλαμε το πρωτο μισο κακην κακως και καναμε διαλειμμα ελπιζοντας σε ανασυνταξη δυναμεων. Παμε να ανεβουμε στο "παλκο" για το δευτερο μισο, ο τραγουδιστης αφαντος, τον ψαχναμε παντου μεσα στο μαγαζι εξω απο αυτο, στην ταβερνα, μεχρι κ τη γυναικα του πηραμε τηλεφωνο. Καποια στιγμη μια τυπισσα φωναζε στον μαγαζατορα οτι θελει να παει στο μπανιο και οτι πηγε μεσα και βρηκε εναν πεθαμενο....παμε και βλεπουμε τον φιλαρακο να κοιμαται στη λεκανη του καλου καιρου......χρειαστηκε δεκαλεπτο για να τον ξυπνησουμε. 

Απο εδω και μετα τα πραγματα εγιναν εφιαλτης. Να του πεφτουν οι παρτιτουρες, να μην ξερει ποιο τραγουδι ειναι μετα, να ξεχναει λογια, εμεις απο το σοκ να παιζουμε αλλου για αλλου..........Μαζεψαμε τα συμπραγαλα μας στο τελος και εξαφανιστηκαμε αρον αρον......

 
Δεν ηταν κακη στιγμη δικια μου αλλά του κοσμου.
Επεσε ανελεητο ξυλο. Ολοι εναντιον ολων.
Ειχε ομως πλακα και ανεβαζω φωτο.

Η 1η φωτο ειναι μετα το λαιβ (ξημερωματα), τραβηγμενη πανω απο τη γεφυρα που περναει πανω απο την πισινα.

Στη 2η και 3η κατεβαζω σταδιακα τη καμερα προς την πισινα.

20090816005_resize.JPG

20090816006_resize.JPG

20090816007_resize.JPG

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
""Δεν ηταν κακη στιγμη δικια μου αλλά του κοσμου.""

 Τόσο χάλια παίξατε που τα "έπαιξε"ο κόσμος; ??

 
""Δεν ηταν κακη στιγμη δικια μου αλλά του κοσμου.""

 Τόσο χάλια παίξατε που τα "έπαιξε"ο κόσμος; ??
Mια χαρα παιξαμε εμεις.
Το πιοτί ομως ....

 

Παρόμοια θέματα

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top