- Μηνύματα
- 6,318
- Πόντοι
- 1,688
Χειρότερες/χειρότερη στιγμή που είχαμε ποτέ on stage?
- Thread starter TamTam Radio
- Start date
- Πρόσφατη δραστηριότητα Πρόσφατη δραστηριότητα:
- Απαντήσεις: Απαντήσεις 36
- Εμφανίσεις: Εμφανίσεις 3K
- Μηνύματα
- 5,476
- Πόντοι
- 898
- Μηνύματα
- 8,632
- Πόντοι
- 1,168
- Μηνύματα
- 47,837
- Πόντοι
- 2,368
- Μηνύματα
- 126
- Πόντοι
- 118
Βασιλικό θέατρο Θεσσαλονίκης, πίτα από κόσμο, παράσταση με πασίγνωστη καλλιτέχνιδα, με video wall να παίζει μαζι με τα κομματια, το σινεματικό το μεγάλο, και εγώ μπαίνω με 100 κιλά pad (sampled από Νexus 2) σε λάθος κομμάτι από ντο δίεσι μινόρε, να σείονται τα ταβάνια και η σκηνή, και να νιώθω εναν να με σκουντάει και να λέει ρε οχι αυτό, αφού το αλλαξαμε το προγραμμα..?
- Μηνύματα
- 6,318
- Πόντοι
- 1,688
- Μηνύματα
- 126
- Πόντοι
- 118
- Μηνύματα
- 1,571
- Πόντοι
- 198
Τρομερό σκηνικό ...Lucky Luck φάση!!!!
Εδώ βέβαια στην Κρήτη είμαστε συνηθισμένοι σε κάτι τέτοια με τη διαφορά ότι στην πισίνα δε βρίσκεις καρέκλες το πρωί αλλά μουστακαληδες!!!!
- Μηνύματα
- 1,571
- Πόντοι
- 198
Άλλο καλό σκηνικό ήταν στο δεύτερο Live μου ever....Πλατεία Ταπητουργειου Βύρωνας 1997....λύκειο...
Σε 10 λεπτά βγαίναμε και ο μπασίστας άφαντος...είχε ξεχάσει ότι είχαμε live...
Eτρωγε πίτσα σπίτι του...δανειστήκαμε μια βέσπα για να πάμε να τον μαζέψουμε.(Βέβαια ήταν φοβερός μπασίστας αλλά από κάπου υπήρχε διαρροή...ο ίδιος τύπος που του είχαμε πει να βρεθούμε στην Transit (καφετέρια στο Παγκράτι) να συζητήσουμε τα κομμάτια και πήγε στην ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΗΣ FORD στη Συγγρου!!!)
Παίξαμε λοιπόν ένα κομμάτι για κλείσιμο που θα το έπαιζε και η μπάντα που ακολουθούσε (κάποιοι είναι ακόμα φίλοι μου και συμφορουμιτες!)αλλά εμείς δεν το ξέραμε...οπότε μόλις τελειώνει η φάση και κατεβαίνουμε μας περιμένουν 2-3 αδερφια γνωστοί ισως της επόμενης μπάντας η απλά μυριστηκαν φασαρία...(φασαριοζοι γραφικοί τύποι οι οποίοι πήγαιναν οπουδήποτε υπήρχε περιπτωση να πέσουν τίποτα ψίλες ...
και ξαφνικά αρχίζουν τα μπουνιδια από το πουθενά και να μην ξέρουμε και το γιατί....όσες φάμε κι όσες δώσουμε...
Πάλι όλοι εναντίων όλων!!!
Τελικά θυμάμαι σκηνή εγώ να είμαι αραχτός σε ένα παγκάκι λίγο πιο δίπλα και να φιλιεμαι μια κοπέλα ΑΓΝΩΣΤΗ και στην άκρη του πλανου τα "3 αδέρφια" τα κάνει ο οχλος ασηκωτα!!!!
Σκηνές απείρου κάλλους....
Αισθάνθηκα λίγο Carnation....
Λίγο ρόξταρ....τότενες...
Να και ένα ντοκουμέντο από το θρυλικό...παγκάκι...
Σε 10 λεπτά βγαίναμε και ο μπασίστας άφαντος...είχε ξεχάσει ότι είχαμε live...
Eτρωγε πίτσα σπίτι του...δανειστήκαμε μια βέσπα για να πάμε να τον μαζέψουμε.(Βέβαια ήταν φοβερός μπασίστας αλλά από κάπου υπήρχε διαρροή...ο ίδιος τύπος που του είχαμε πει να βρεθούμε στην Transit (καφετέρια στο Παγκράτι) να συζητήσουμε τα κομμάτια και πήγε στην ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΗΣ FORD στη Συγγρου!!!)
Παίξαμε λοιπόν ένα κομμάτι για κλείσιμο που θα το έπαιζε και η μπάντα που ακολουθούσε (κάποιοι είναι ακόμα φίλοι μου και συμφορουμιτες!)αλλά εμείς δεν το ξέραμε...οπότε μόλις τελειώνει η φάση και κατεβαίνουμε μας περιμένουν 2-3 αδερφια γνωστοί ισως της επόμενης μπάντας η απλά μυριστηκαν φασαρία...(φασαριοζοι γραφικοί τύποι οι οποίοι πήγαιναν οπουδήποτε υπήρχε περιπτωση να πέσουν τίποτα ψίλες ...
και ξαφνικά αρχίζουν τα μπουνιδια από το πουθενά και να μην ξέρουμε και το γιατί....όσες φάμε κι όσες δώσουμε...Πάλι όλοι εναντίων όλων!!!
Τελικά θυμάμαι σκηνή εγώ να είμαι αραχτός σε ένα παγκάκι λίγο πιο δίπλα και να φιλιεμαι μια κοπέλα ΑΓΝΩΣΤΗ και στην άκρη του πλανου τα "3 αδέρφια" τα κάνει ο οχλος ασηκωτα!!!!
Σκηνές απείρου κάλλους....
Αισθάνθηκα λίγο Carnation....
Λίγο ρόξταρ....τότενες...
Να και ένα ντοκουμέντο από το θρυλικό...παγκάκι...
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
- Μηνύματα
- 306
- Πόντοι
- 218
- Μηνύματα
- 1,866
- Πόντοι
- 398
1ο χειροτερο: επεσε το ποτο πανω στο πληκτρο ενω επαιζα, η κατω οκταβα ολη ανοιγμα και καθαρισμα
2ο χειροτερο: κατι πατησα ( δεν θυμαμαι) και δεν ειχα ηχο ενω εμπενα σε εισαγωγη
3ο χειροτερο: ηταν να παιξω σολο και ξεχασα τι επρεπε να παιξω.... ???
να και μια φωτο αναμνηστικια αν κ δεν φαινομαι πολυ καλα....
2ο χειροτερο: κατι πατησα ( δεν θυμαμαι) και δεν ειχα ηχο ενω εμπενα σε εισαγωγη
3ο χειροτερο: ηταν να παιξω σολο και ξεχασα τι επρεπε να παιξω.... ???
να και μια φωτο αναμνηστικια αν κ δεν φαινομαι πολυ καλα....
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
- Μηνύματα
- 2,626
- Πόντοι
- 398
Warning, ακολουθεί σεντόνι
[SIZE=12pt]Προσωπικά δεν ξέρω από που να πρωτοξεκινήσω! Και νομίζω ότι όσο πάω πιο παλιά, στα 90[/SIZE][SIZE=12pt]s[/SIZE][SIZE=12pt], οι συνθήκες στα [/SIZE][SIZE=12pt]live[/SIZE][SIZE=12pt] ήταν πολύ χειρότερες απ' ότι τα τελευταία χρόνια. Μπορεί να κάνω και λάθος...
Έχω άπειρες άτυχες στιγμές με διάφορα συγκροτήματα από: φεστιβάλ (ΚΚΕ μας δείραν επί σκηνης στο Χαλάνδρι οι Κνίτες επειδή δεν παίξαμε "blues" όπως τους είχαμε πει, Πασόκ – η κεντρική εξέδρα ακουγόταν τόσο δυνατά που δεν γινόταν να παίξουμε στην περιφερειακή παρότι παίξαμε με όλους τους ενισχυτές στο 10, ΚΚΕσωτ – έσπασε η χορδή στον [/SIZE][SIZE=12pt]leader[/SIZE][SIZE=12pt] [/SIZE][SIZE=12pt]του γκρουπ και ήρθε και μου πήρε την κιθάρα από τα χερια στη μέση του κομματιού), από επαρχία (Άρτα: παίζαμε πέντε… 20λεπτα σετ και σταματούσαμε γιατί στο ενδιάμεσο 20λεπτο διάλειμμα έπαιζε [/SIZE][SIZE=12pt]dj[/SIZE][SIZE=12pt] [/SIZE][SIZE=12pt]– εννοείται ότι γίναμε τύφλα από το πρώτο «διάλειμμα»), Λάρισα – μέναμε σε ένα ξενοδοχείο όπου την ώρα που γυρνάγαμε τα χαράματα έφευγαν οι κυνηγοί για κυνήγι και οι πόρνες από τα δωμάτια), Λαμία – έσκασε μπάτσος της γεωργικής έκθεσης -εκεί παίζαμε!- με δικηγόρο της ΑΕΠΙ και απαιτούσαν να τους δώσω υπογεγραμμένο το [/SIZE][SIZE=12pt]tracklist[/SIZE][SIZE=12pt], έγινε χαμός και αντί να δείρουμε αυτούς δείραμε τον ατζεντη)…
Κορυφαίες αλητείες όμως, θεωρώ τις εξής τρεις:
α) Στον «Τροχό» στο Μαρούσι. Θεατής που χορεύει μπροστά στη σκηνή , κλωτσάει το μικρόφωνο που τραγουδάω και μου σκίζει το χείλι (ούλο
Γεμίζω αίματα τη μπλούζα μου. Δεν το καταλαβαίνω παρά όταν έχει τελειώσει το κομμάτι και γυρίζω προς τον ντράμερ γιαν να ξεκινήσουμε το επόμενο. Κανένας από το κοινό δεν έδειξε να εκπλήσσεται όση ώρα μου έτρεχαν τα αίματα! Και να πω ότι παίζαμε πανκ… κλασικό ροκ παίζαμε, [/SIZE][SIZE=12pt]Neil[/SIZE][SIZE=12pt] [/SIZE][SIZE=12pt]Young[/SIZE][SIZE=12pt], [/SIZE][SIZE=12pt]Stones[/SIZE][SIZE=12pt] [/SIZE][SIZE=12pt]και δικά μας
β) Δεν θυμάμαι ποιο μαγαζί – θυμάμαι όμως τον μαγαζάτορα, κιθαρίστας επίσης, ο οποίος δεν ζει πια. Εχει γίνει [/SIZE][SIZE=12pt]sound[/SIZE][SIZE=12pt]-[/SIZE][SIZE=12pt]check[/SIZE][SIZE=12pt] (είμαστε εκεί από το απόγευμα), η ώρα του [/SIZE][SIZE=12pt]gig[/SIZE][SIZE=12pt] πλησιάζει, πάμε με τον κιθαρίστα να πάρουμε από μια μπίρα στο μπαρ. Ο [/SIZE][SIZE=12pt]bartender[/SIZE][SIZE=12pt] μας πληροφορεί ότι δικαιούμαστε δυυο μπίρες κάθε μέλος του γκρουπ και ότι από εκεί και πέρα, τα ποτά θα πρέπει να τα πληρώνουμε. Του λέμε ΄ότι αυτό είναι ανήκουστο, πώς θα βγάλουμε δυο ώρες συναυλία με δυο μπίρες? Και ότι δεν υπήρχε κάτι τέτοιο στην αρχική συμφωνία.
Καλέι τον μαγαζάτορα, ο οποίος το επιβεβαιώνει.
Τα μαζεύουμε και φεύγουμε αφήνοντας φίλους και γνωστούς μας που είχαν έρθει να μας δουν, συξυλους.
γ) σε ένα μαγαζί στα Νέα Λιόσια (που μετά έμαθα ότι έγινε πιτσαρία), Σάββατο βράδυ, στο διάλειμμα πλακώθηκαν η κοπέλα του ντράμερ (που με είχε υιοθετήσει και με θεωρούσε προστατευόμενό της), με μια ελληνοαμερικάνα αλήτισσα που τα είχα εκείνη την εποχή, επειδή η πρώτη θεώρησε ότι η δεύτερη φλέρταρε με έναν φίλο μας! Η αμερικάνα έσπασε ένα ποτήρι και της χύμηξε, η άλλη τη βούτηξε από τα μαλλιά, έπεσε όλο το μαγαζί να τις χωρίσει, και τελικά σπάσαμε τη τζαμαρία, έφεραν τζαμά με΄σα στη νύχτα να το κλέισει γιατί ο μαγαζάτορας δεν δεχόταν να μην συνεχίσουμε, πληρώσαμε τη ζημιά και δεν βγάλαμε και μία![/SIZE]
[SIZE=12pt]Προσωπικά δεν ξέρω από που να πρωτοξεκινήσω! Και νομίζω ότι όσο πάω πιο παλιά, στα 90[/SIZE][SIZE=12pt]s[/SIZE][SIZE=12pt], οι συνθήκες στα [/SIZE][SIZE=12pt]live[/SIZE][SIZE=12pt] ήταν πολύ χειρότερες απ' ότι τα τελευταία χρόνια. Μπορεί να κάνω και λάθος...
Έχω άπειρες άτυχες στιγμές με διάφορα συγκροτήματα από: φεστιβάλ (ΚΚΕ μας δείραν επί σκηνης στο Χαλάνδρι οι Κνίτες επειδή δεν παίξαμε "blues" όπως τους είχαμε πει, Πασόκ – η κεντρική εξέδρα ακουγόταν τόσο δυνατά που δεν γινόταν να παίξουμε στην περιφερειακή παρότι παίξαμε με όλους τους ενισχυτές στο 10, ΚΚΕσωτ – έσπασε η χορδή στον [/SIZE][SIZE=12pt]leader[/SIZE][SIZE=12pt] [/SIZE][SIZE=12pt]του γκρουπ και ήρθε και μου πήρε την κιθάρα από τα χερια στη μέση του κομματιού), από επαρχία (Άρτα: παίζαμε πέντε… 20λεπτα σετ και σταματούσαμε γιατί στο ενδιάμεσο 20λεπτο διάλειμμα έπαιζε [/SIZE][SIZE=12pt]dj[/SIZE][SIZE=12pt] [/SIZE][SIZE=12pt]– εννοείται ότι γίναμε τύφλα από το πρώτο «διάλειμμα»), Λάρισα – μέναμε σε ένα ξενοδοχείο όπου την ώρα που γυρνάγαμε τα χαράματα έφευγαν οι κυνηγοί για κυνήγι και οι πόρνες από τα δωμάτια), Λαμία – έσκασε μπάτσος της γεωργικής έκθεσης -εκεί παίζαμε!- με δικηγόρο της ΑΕΠΙ και απαιτούσαν να τους δώσω υπογεγραμμένο το [/SIZE][SIZE=12pt]tracklist[/SIZE][SIZE=12pt], έγινε χαμός και αντί να δείρουμε αυτούς δείραμε τον ατζεντη)…
Κορυφαίες αλητείες όμως, θεωρώ τις εξής τρεις:
α) Στον «Τροχό» στο Μαρούσι. Θεατής που χορεύει μπροστά στη σκηνή , κλωτσάει το μικρόφωνο που τραγουδάω και μου σκίζει το χείλι (ούλο
Γεμίζω αίματα τη μπλούζα μου. Δεν το καταλαβαίνω παρά όταν έχει τελειώσει το κομμάτι και γυρίζω προς τον ντράμερ γιαν να ξεκινήσουμε το επόμενο. Κανένας από το κοινό δεν έδειξε να εκπλήσσεται όση ώρα μου έτρεχαν τα αίματα! Και να πω ότι παίζαμε πανκ… κλασικό ροκ παίζαμε, [/SIZE][SIZE=12pt]Neil[/SIZE][SIZE=12pt] [/SIZE][SIZE=12pt]Young[/SIZE][SIZE=12pt], [/SIZE][SIZE=12pt]Stones[/SIZE][SIZE=12pt] [/SIZE][SIZE=12pt]και δικά μαςβ) Δεν θυμάμαι ποιο μαγαζί – θυμάμαι όμως τον μαγαζάτορα, κιθαρίστας επίσης, ο οποίος δεν ζει πια. Εχει γίνει [/SIZE][SIZE=12pt]sound[/SIZE][SIZE=12pt]-[/SIZE][SIZE=12pt]check[/SIZE][SIZE=12pt] (είμαστε εκεί από το απόγευμα), η ώρα του [/SIZE][SIZE=12pt]gig[/SIZE][SIZE=12pt] πλησιάζει, πάμε με τον κιθαρίστα να πάρουμε από μια μπίρα στο μπαρ. Ο [/SIZE][SIZE=12pt]bartender[/SIZE][SIZE=12pt] μας πληροφορεί ότι δικαιούμαστε δυυο μπίρες κάθε μέλος του γκρουπ και ότι από εκεί και πέρα, τα ποτά θα πρέπει να τα πληρώνουμε. Του λέμε ΄ότι αυτό είναι ανήκουστο, πώς θα βγάλουμε δυο ώρες συναυλία με δυο μπίρες? Και ότι δεν υπήρχε κάτι τέτοιο στην αρχική συμφωνία.
Καλέι τον μαγαζάτορα, ο οποίος το επιβεβαιώνει.
Τα μαζεύουμε και φεύγουμε αφήνοντας φίλους και γνωστούς μας που είχαν έρθει να μας δουν, συξυλους.
γ) σε ένα μαγαζί στα Νέα Λιόσια (που μετά έμαθα ότι έγινε πιτσαρία), Σάββατο βράδυ, στο διάλειμμα πλακώθηκαν η κοπέλα του ντράμερ (που με είχε υιοθετήσει και με θεωρούσε προστατευόμενό της), με μια ελληνοαμερικάνα αλήτισσα που τα είχα εκείνη την εποχή, επειδή η πρώτη θεώρησε ότι η δεύτερη φλέρταρε με έναν φίλο μας! Η αμερικάνα έσπασε ένα ποτήρι και της χύμηξε, η άλλη τη βούτηξε από τα μαλλιά, έπεσε όλο το μαγαζί να τις χωρίσει, και τελικά σπάσαμε τη τζαμαρία, έφεραν τζαμά με΄σα στη νύχτα να το κλέισει γιατί ο μαγαζάτορας δεν δεχόταν να μην συνεχίσουμε, πληρώσαμε τη ζημιά και δεν βγάλαμε και μία![/SIZE]
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
- Μηνύματα
- 8,632
- Πόντοι
- 1,168
- Μηνύματα
- 6,318
- Πόντοι
- 1,688
- Μηνύματα
- 2,626
- Πόντοι
- 398
Σπύρο δεν θυμάμαι (και δεν θέλω να το ψάξω ούτε να πω περισσότερα, γιατί ήταν πολύ δυσάρεστη η κατάσταση με τον τυπο και γενικότερα), το έχω απωθήσει εντελώς. Επαιζε όμως σε εκείνο το γκρουπ του Μαργαρίτη.
Θα πω όμως, ΄ότι σε μια εποχή που στο ΑΝ (μετά το έκοψαν κι εκεί) που όταν παίζαμε με τους Απροσάρμοστους, όποιος ήθελε έπαιρνε από ένα μπουκάλι ουίσκι και ανέβαινε στη σκηνή να παίξει, το να ζητάνε από τον μουσικό να πληρώσει το ποτό του και να δικαιούται μόνο δυο μικρές μπίρες, μας φαινόταν... κάπως.
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
- Μηνύματα
- 21,910
- Πόντοι
- 4,208
- Μηνύματα
- 2,626
- Πόντοι
- 398
- Μηνύματα
- 3,248
- Πόντοι
- 898
Από τα χρόνια που έπαιζα με μπάντες αυτό που μου έρχεται πρώτο στο κεφάλι είναι το εξής:
(Δε θα μιλήσω για drunk fails και πρασινάδες , τα έχω σβήσει από τη μνήμη λόγω ντροπής).
Έχω πάρει τον Super Champ από Αμερική και με χτυπάει ρεύμα από κακές γειώσεις στα μούτρα - δυνατά όμως. Αποφεύγω να τραγουδήσω ή να ακουμπήσω άλλους συμπαίκτες και αποφασίζω να πάρω από το Ζάχο ένα AKG ασύρματο για κιθάρα.
Αναπτύσσω λοιπόν μια περσόνα σιγά-σιγά που πήγαινε πάνω κάτω στο stage και κάτω στον κόσμο να κάνει τα ποζεροκαραγκιοζιλίκια με τη Gretsch.
Στην Ξάνθη εκτός έδρας, παίζουμε στην παλιά πόλη σε μια σκηνή τo Americano ala Setzer με τους Εκμέκ , κατεβαίνω στον κόσμο να παίξω σόλο και όπως βιάζομαι να ανέβω ξανά στο stage να τελειώσω τα λόγια, τρώω ένα μπίστο στα σκαλοπάτια και ε κ σ φ ε ν δ ο ν ί ζ ο μ α ι πάνω στην μπάντα οι οποίοι παραμερίζουν και σκάω φαρδύς - πλατύς μπροστά από τα τύμπανα με την κιθάρα προς τα πάνω μην πάθει τίποτα. Επειδή το έπαιζα ροκαμπίλυ -τρομάρα μου - και είχα και σχισμένο τζην , (τα παλιά / φθαρμένα μου τα έδινε η Γιώτα να τα φοράω στα live) κατέληξα να σχίσω το γόνατό μου και να συνεχίσω το υπόλοιπο live ακίνητος, πονεμένος και ντροπιασμένος.
Νομίζω ότι από τότε δεν ξανακατέβηκα ποτέ για «σολο στον κόσμο».
Επίσης, το τι γέλιο έπεσε με τη γκάφα δεν περιγράφεται. Τα μέλη της μπάντας το χάρηκαν νομίζω πιο πολύ από όλους, εκτός ίσως από τον τρομπετίστα που τον τράβηξα και κοντέψαμε να σκοτωθούμε.
(Δε θα μιλήσω για drunk fails και πρασινάδες , τα έχω σβήσει από τη μνήμη λόγω ντροπής).
Έχω πάρει τον Super Champ από Αμερική και με χτυπάει ρεύμα από κακές γειώσεις στα μούτρα - δυνατά όμως. Αποφεύγω να τραγουδήσω ή να ακουμπήσω άλλους συμπαίκτες και αποφασίζω να πάρω από το Ζάχο ένα AKG ασύρματο για κιθάρα.
Αναπτύσσω λοιπόν μια περσόνα σιγά-σιγά που πήγαινε πάνω κάτω στο stage και κάτω στον κόσμο να κάνει τα ποζεροκαραγκιοζιλίκια με τη Gretsch.
Στην Ξάνθη εκτός έδρας, παίζουμε στην παλιά πόλη σε μια σκηνή τo Americano ala Setzer με τους Εκμέκ , κατεβαίνω στον κόσμο να παίξω σόλο και όπως βιάζομαι να ανέβω ξανά στο stage να τελειώσω τα λόγια, τρώω ένα μπίστο στα σκαλοπάτια και ε κ σ φ ε ν δ ο ν ί ζ ο μ α ι πάνω στην μπάντα οι οποίοι παραμερίζουν και σκάω φαρδύς - πλατύς μπροστά από τα τύμπανα με την κιθάρα προς τα πάνω μην πάθει τίποτα. Επειδή το έπαιζα ροκαμπίλυ -τρομάρα μου - και είχα και σχισμένο τζην , (τα παλιά / φθαρμένα μου τα έδινε η Γιώτα να τα φοράω στα live) κατέληξα να σχίσω το γόνατό μου και να συνεχίσω το υπόλοιπο live ακίνητος, πονεμένος και ντροπιασμένος.
Νομίζω ότι από τότε δεν ξανακατέβηκα ποτέ για «σολο στον κόσμο».
Επίσης, το τι γέλιο έπεσε με τη γκάφα δεν περιγράφεται. Τα μέλη της μπάντας το χάρηκαν νομίζω πιο πολύ από όλους, εκτός ίσως από τον τρομπετίστα που τον τράβηξα και κοντέψαμε να σκοτωθούμε.
