κοιτα που υπάρχει η παρεξηγηση... οταν λες "παίζει πράγματα που ο Hendrix ούτε καν μπορούσε να φανταστεί" εννοείς ότι o Petrucci μπορεί να παιξει τα ταδε licks στην ταδε ταχυτητα, πενα χιωτης κ.τ.λ. ή ότι εγραψε ενα κομμάτι στο ταδε κουλο ρυθμό κ.τ.λ. που Hendrix δεν μπορουσε να κανει...
απο την πλευρα μου εννοώ ότι ο Hendrix δημιουργούσε συναισθηματα και moods, βαζοντας στο επικεντρο τη κιθάρα (και για αυτό ηταν καλός κιθαρίστας και όχι απλά συνθετης) με τρόπου που πολλοί δεν ειχαν φανταστεί...
σιγουρα υποκειμενικα ειναι τα πραγματα...
αλλά ας πουμε ότι υπάρχει μια διαφορετική αντιληψη... η μουσική δεν ειναι πανελληνιες εξετασεις που πρεπει να ξερεις ολη την υλη (licks, speed, tapping e.t.c.) μη και σου βαλουν δυσκολα....μαθαινεις αυτά που χρειαζεσαι για να δημιουργεις...υποκειμενικα παντα...
τωρα μιλάς για θεοποιηση,δεν σε καταλαβαινω απο που βγαζεις το συμπερασμα αυτό, ;ίσως να θεωρείς ότι τους αναφέρω επειδη ειναι γνωστοί... υπάρχουν ενα σωρό κιθαριστες, σαν τον Andrew Latimer, Andy Powell, scot gorham , john lees κ.α που δεν ειναι τόσο γνωστοί και αξίζουν περισσότεροι αναγνωριση και απο τον Petrucci και από τον ....Clapton...περι ορεξεως βεβαια...