Μια ροκ μπαλάντα...

[gkourmoul1]

Προβολή συνημμένου rock ballad.mp3

Στράτο, ευχαριστώ για τις πολύτιμες συμβουλές και καθοδηγηση!!!

 

[fusiongtr]

Μην μου το κόβεις στο τέλος βρε, πάνω που φτιάχτηκα άσχημα.  :classic_biggrin:

Αφού το τελείωσες έτσι (και μπράβο σου, μαμεί), κάνε ένα γκρανγκ ή ένα fade out στο τέλος.

Εγώ δεν λέω ακόμα γνώμη ....  :classic_tongue:

 

[sultan of string]

εγώ είπα σε προηγούμενο στάδιο

πάντως στο στάδιο αυτό παραξεχείλωσε

 

[gkourmoul1]

Με πριζωσε ο Στρατος. Μου ειπε "σολαρε αν τολμας" ?

πάντως στο στάδιο αυτό παραξεχείλωσε

Κοιτα, οτι (δικο μου) αρεσει εσενα, παρατηρω οτι δεν αρεσει του Στρατου. Και αναποδα.

Πρεπει να κρατω λιγο τις ισορροπιες...?

κάνε ένα γκρανγκ ή ένα fade out στο τέλος.

 fixed

τι είναι το γρανγκ?

 

[fusiongtr]

τι είναι το γρανγκ?

:classic_biggrin: :classic_biggrin: :classic_biggrin: :classic_biggrin: :classic_biggrin: :classic_biggrin: :classic_biggrin:

Προβολή συνημμένου hgtfh.mp3

 

[fusiongtr]

πάντως στο στάδιο αυτό παραξεχείλωσε

Εδώ θα διαφωνήσω και θα εξηγήσω παρακάτω.

Με πριζωσε ο Στρατος. Μου ειπε "σολαρε αν τολμας" ?

Δεν το έκανα αλλά αν ήξερα ότι θα βγει έτσι, θα το είχα κάνει.

Να εξηγηθώ λοιπόν.

Εδώ έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε μια ασυνείδητη ανάπτυξη ενός θέματος (ένα σόλο), αριστουργηματική στον τρόπο δομής και χτισίματος, και επίσης κλιμάκωσης.

Ο Γιώργος χωρίς να σκεφτεί καθόλου τι κάνει και πώς το κάνει, ανεβάζει σταδιακά το κομμάτι με μαεστρικό τρόπο σε κορύφωση, την οποία λύνει στο τέλος πολύ ωραία.

Για μένα, είναι καταπληκτικός ο τρόπος που "λέει την ιστορία του".

Νομίζω ότι αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό του, το 'χει αυτό.

Άσχετα αν μετά το 4ο-κάτι λεπτό, παίζει μπάλα και ο Moore και καραγούσταρα προσωπικά.

Από μένα πολλά μπράβο Γιώργο.

EDIT: Να συμπληρώσω εδώ ότι είναι το πρώτο κομμάτι του Γιώργου που ακούω να έχει σαφές θέμα, το οποίο (και αυτό ασυνείδητα το έκανε) επεξεργάζεται και κατά την διάρκεια του σόλο με σαφείς αναφορές σ' αυτό, αλλά και κατά την "επανάληψή" του στο κλείσιμο.

Να ξεκαθαρίσω εδώ ότι η δική μου "παρέμβαση" ήταν μόνο να τον βοηθήσω να δομήσει και να εκφράσει αρτιότερα αυτό που έχει.

Τίποτα περισσότερο.

 

[gkourmoul1]

Ο Γιώργος χωρίς να σκεφτεί καθόλου τι κάνει και πώς το κάνει

Αφού με έβαλες και έγραψα 200 φορές τη φράση "το σόλο μου να έχει σχέση με το θέμα". Εφιάλτες έβλεπα το βράδυ.

Ευτυχώς που μου 'κοψε και το έγραψα στο word  και έκανα κοπιπεηστ...

 

[gkourmoul1]

Για μένα, είναι καταπληκτικός ο τρόπος που "λέει την ιστορία του".

Νομίζω ότι αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό του, το 'χει αυτό.

Άσχετα αν μετά το 4ο-κάτι λεπτό, παίζει μπάλα και ο Moore και καραγούσταρα προσωπικά

Εννοεις οτι μετα το 4ο λεπτο σταματα η συνεχεια της ιστοριας (διοτι παιζω ενα ωραιο σολο), ή απλα την κορυφωνω, συνεχιζοντας τη μεχρι το κλεισιμο?

Να συμπληρώσω εδώ ότι είναι το πρώτο κομμάτι του Γιώργου που ακούω να έχει σαφές θέμα, το οποίο (και αυτό ασυνείδητα το έκανε) επεξεργάζεται και κατά την διάρκεια του σόλο με σαφείς αναφορές σ' αυτό, αλλά και κατά την "επανάληψή" του στο κλείσιμο.

Αναθεμα και εαν καταλαβα τι εκανα. Αντιλαμβανομαι την κλιμακωση και την επιμονη σε συγκεκριμενες νοτες. Το ειχα πλανο. Αντιλαμβανομαι το επαναλαμβανομενο μινι θεμα (αυτο που παιζω στη αρχη).  Τωρα που το ακουω το κομματι, χαλαρα, σαν ακροατης αρχιζει και μου αρεσει πολυ. Αλλα θα πρεπει να το ακουσω αρκετες φορες ωστε να συνειδητοποιησω ακριβως το τι εχω κανει. 

Δεν ειναι μου τοσο ξεκαθαρη ακομη η σαφηνεια αυτη του θεματος, και το κατα ποσον το θεμα ειναι αρκετο για να στηριξει 6μιση λεπτα κομματι. Μου αρεσει πολυ, παραυτα! Ειναι ενα απο τα πιο "απλα" κομματια που εχω φτιαξει, μονο με 6-7 καναλια. Σχετικα πολλη δουλεια στις κιθαρες (θα μπορουσα να ξαναγραψω καποια μερη που ακουγονται ιδια ή με μικρολαθακια) και στον σχεδιασμο της δομης. Τυμπανα και μπασογραμμη ηταν αρκετα ευκολα. Και δεν χρησιμοποιησα synth, ετσι για αλλαγη....

Θελω να ακουσω και σχολια για την παραγωγη. Περα απο τα προφανη (καλυτερο eq και compression σε καθε καναλι), τι αλλο θα μπορουσα να βελτιωσω σε μιξη, εφε κλπ?

 

[fusiongtr]

ή απλα την κορυφωνω, συνεχιζοντας τη μεχρι το κλεισιμο?

Αυτό ακριβώς εννοώ.

Και εκεί είναι που ακούω και τον G.Moore στο παίξιμό σου, και γουστάρω ακόμα περισσότερο.

 

[gkourmoul1]

Αυτό ακριβώς εννοώ.

Και εκεί είναι που ακούω και τον G.Moore στο παίξιμό σου, και γουστάρω ακόμα περισσότερο.

Slashίζει αρκετα προς το τελος.

 

[fusiongtr]

Slashίζει αρκετα προς το τελος.

Όπως το βλέπει κανείς.

Πάντως και οι δύο αυτοί έχουν πολύ μελωδία στο παίξιμό τους, αλλά και "επιθετικότητα".

Α, και les paul σε Marshall.

 

[gkourmoul1]

Ξεχασα να αναφερω οτι ειναι δευτερη φορα που χρησιμοποιω την prs σε ηχογραφηση (στο δευτερο μισο του εργου, μιας και το πρωτο ειναι με tele) και δεν μπορω να πω οτι μου αρεσει ο ηχος της με το συγκεκριμενο σεταπ. Βγαζει κατι ενοχλητικα πριμα. Επρεπε να χρησιμοποιησω τη -δοκιμασμενη- g400 ή την lp.

 

[gvour]

Για τα δικα μου γουστα ειναι το πιο συγκροτημενο μελωδικοαρμονικα,σαν παιξιμο επισης.

Και δυναμικες και τα παντα.

Μπραβο ρε Γιωργαρε.

 

[sultan of string]

πάντως έτσι απο περιέργεια, ας βάλει την έκδοση που άκουσα εγώ. Ήταν πολύ πιό ήρεμη και ατμοσφαιρική σχεδόν,.

 

[gkourmoul1]

πάντως έτσι απο περιέργεια, ας βάλει την έκδοση που άκουσα εγώ. Ήταν πολύ πιό ήρεμη και ατμοσφαιρική σχεδόν,.

Προβολή συνημμένου ballad1.mp3

Αυτή είναι η έκδοση που σου έστειλα. Λείπει το τελευταίο μέρος. Και έχω σε κάποια σημεία κάτι σαν strings.

... ειναι το πιο συγκρατημενο ...

fixed ?

 

[cigaret13]

Τελικά είσαι ευαίσθητο παιδί...!

 Βάπτιζε όμως από δω και πέρα το κομμάτια σου, γιατί τ'αξίζουν...

Υ.Γ.  Για την ιστορία, η βέρσιον του κομματιού σου στο πρώτο ποστ, μου άρεσε περισσότερο.

 

[gkourmoul1]

 Βάπτιζε όμως από δω και πέρα το κομμάτια σου, γιατί τ'αξίζουν...

Μόλις θα αρχίσω να ανεβάζω, πάλι, στο mix, τότε θα βάζω όνομα. Δεν βιάζομαι....

Υ.Γ.  Για την ιστορία, η βέρσιον του κομματιού σου στο πρώτο ποστ, μου άρεσε περισσότερο.

Δεν είναι δίκαιη σύγκριση, διότι η δεύτερη βερσιον (δεν είναι καν βερσιον) δεν είναι κάτι τελειωμένο για να μπορέσει να συγκριθεί. Κάτι πιο αέρινο θα μπορούσε να βγει, είναι η αλήθεια. Ούτε και εγώ το προόριζα για power ballad.

Φώτη, να ξέρεις ότι το κομμάτι σου ενέπνευσε να ξεκινήσω το παρόν track. Ήθελα ένα κομμάτι που να κυριαρχεί η κιθάρα και να παίζω με δυναμικές από την αρχή μέχρι το τέλος.

 

[Nikos Aravanis]

Το άκουσα εχθές το βράδυ και μου άρεσε πολύ Γιώργο.

Τα είπε όλα ο Στράτος.

 

[gkourmoul1]

To άκουσα στο αμάξι και δεν μπορούσα να ξεκαθαρίσω τις κιθάρες το τελευταίο δίλεπτο. Μπλέκανε τα μπάσα και ψιλοχάλια η μίξη.

Νομίζω εδώ είναι λίγο καλύτερο. Ρύθμισα καλύτερα τα Low cut, εντάσεις, και άλλα ψιλά.

Προβολή συνημμένου rock ballad.mp3

 

[pipityri]

Εγώ λοιπόν, θα έλεγα τα εξής-έτσι, για να γίνεται κουβέντα...

Μια πολύ χρήσιμη μέθοδος για να εξελίσσεται κανείς, σε κάθε τέχνη, είναι ο αυτοπεριορισμός-για να΄μαστε κι επίκαιροι, δηλαδή ο περιορισμός των διαθέσιμων μέσων. Για παράδειγμα, στον αυτοσχεδιασμό συχνά μελετάμε χρησιμοποιώντας μόνο νότες των ακόρντων ή μόνο μια περιοχή/θέση του οργάνου ή μόνο ένα ρυθμικό/μελωδικό μοτίβο ή μόνο μία χορδή κλπ κλπ. Στη σύνθεση, αντίστοιχα. Με όλα τα μέσα διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή, στην πραγματικότητα δεν μαθαίνεις τίποτα.

 Θεωρώ πως ένας περιορισμός που πρέπει να βάλεις,είναι αυτός της διάρκειας. Δηλαδή, 3 λεπτά max. Ακόμα κι αν θες τελικά να πεις ό,τι έχεις να πεις με 6λεπτα έπη, το να μπορείς να δουλέψεις τα υλικά σου σε πιο μαζεμένα χρονικά πλαίσια, είναι ένα στάδιο που πρέπει, επιβάλλεται να περάσεις-στο βαθμό, φυσικά, που σε ενδιαφέρει να προχωρήσεις στον τομέα του γραψίματος και όχι απλά να ξε*^$@!νεις  με τεράστια σόλο.

 Επίσης θα σου πρότεινα, μια και απ΄ό,τι φαίνεται δουλεύεις αυτοσχεδιάζοντας, να μην ακούς/αξιολογείς/δουλεύεις τους αυτοσχεδιασμούς αμέσως αφού τους κάνεις, αλλά ύστερα από μερικές μέρες. Έτσι, έχοντας αποστασιοποιηθεί από τη "στιγμή" θα μπορέσεις να ακούσεις πιο κοντά σε αυτό που ακούει ένας ακροατής. Η κρίση σου για το τι μένει και τι φεύγει θα είναι τελείως και αναπάντεχα διαφορετική.