Γιάννης Δρόλαπας - Guitarspot

Με το χέρι στην καρδιά. Το tone του στο 1:08:30 και μετά σας αρέσει;

Ανέβασα το βίντεο αφού το είχα δει,αλλά δεν ήθελα να το σχολιάσω.
Τα αποσπάσματα που παίζει τα άκουσα ξανά με ακουστικά για να μην τον αδικήσω και τελικά είναι και άλλα πράγματα στο παίξιμο πέρα από αυτό που έγραψες που δεν μου άρεσαν.

Τον Δρόλαπα διαχρονικά τον είχα σε εκτίμηση για την πορεία του και την αφοσίωσή του στην κιθάρα.
Τον έχω ακούσει ξανά σε συνέντευξη και αυτή τη φορά μου έβγαλε και μία υπεροψία και απαξίωση για τους νέους κιθαρίστες και τη μουσική γενικότερα.
Πέρα από τον Σπάθα δηλαδή, ισοπεδωσε τα πάντα όλα..

Όμως είναι μορφή για τα ελληνικά κιθαριστικά δρώμενα και ήθελα να το ανεβάσω.
 
Συγγνώμη αλλά δεν κατάφερα να δω όλο το βίντεο.
Το έκλεισα περίπου εκεί που έλεγε για το βιβλίο του ότι το έγραψε γιατι δεν τον κάλυπτε η μέθοδος του Berklee γιατί ήταν jazz της δεκαετίας του 60 (αφήνοντας μια υπόνοια ότι αυτά είναι παρωχημένες μέθοδολογίες).
 
Το είχα ξεχάσει αλλά τώρα μου το θύμησε ο Δρόλαπας.
Όταν πρωτομάθαινα rock ηλ. κιθάρα κάποιοι Ελληνες rock κιθαρίστες χαρακτήριζαν την Jazz μαθηματική μουσική και άλλα τέτοια.
Μου φαινόταν περίεργη και πολύπλοκη , αλλά με την καλή έννοια.
Ποτέ δεν καταλάβα την στάση τους.

Δεν πιστεύω σε ανώτερες και κατώτερες μουσικές ,εκτός απο την μουσική βιομηχανία που τα ισοπεδώνει όλα, υπάρχει και το θέμα των βιωμάτων.
Αν αυτά που παίζεις τα έχεις "βιώσει¨είναι αληθινά.
Το αληθινό έχει την δική του δύναμη .

Μου αρέσει το blend δύο διαφορετικών κόσμων, αλλά εδώ δεν υπάρχει ανάμιξη , παρα μόνο σερβίρισμα.
 
Ήταν σίγουρο ότι μόνο μέσα στο ΝΟΙΖ θα μιλούσαμε για τα ''αρνητικά'' ενός πολύ σημαντικού μουσικού για τη χώρα και παράλληλα μόνο για τα ''αρνητικά'' ενός βίντεο διάρκειας 1:30 ώρας..:LOL:
 
Ήταν σίγουρο ότι μόνο μέσα στο ΝΟΙΖ θα μιλούσαμε για τα ''αρνητικά'' ενός πολύ σημαντικού μουσικού για τη χώρα και παράλληλα μόνο για τα ''αρνητικά'' ενός βίντεο διάρκειας 1:30 ώρας..:LOL:

Δε νομίζω να μιλήσει κανείς για τα "αρνητικά" του συγκεκριμένου μουσικού,αλλά για τα "αρνητικά" της συγκεκριμένης συνέντευξης, που πέρα από τα αμιγώς κιθαριστικά που αναφέρθηκαν,έχει και διάφορες αρλούμπες που βαριέμαι να την ξαναδώ για να τις μεταφέρω αυτολεξεί.

Δες στις περισσότερες απαντήσεις, τη φάτσα αυτού που παίρνει συνέντευξη..
 
Συχωρέστε την ασχετιά μου αλλά θα εκτιμούσα να βάζατε κάτι εμβληματικό από την καριέρα του εν λόγω κιθαρίστα, για να έχουμε λίγο context όσοι δεν τον ξέρουμε. Φαντάζομαι ότι θα έχω ακούσει Δρόλαπα χωρίς να ξέρω ότι ακούω Δρόλαπα έτσι;
 
Συχωρέστε την ασχετιά μου αλλά θα εκτιμούσα να βάζατε κάτι εμβληματικό από την καριέρα του εν λόγω κιθαρίστα, για να έχουμε λίγο context όσοι δεν τον ξέρουμε. Φαντάζομαι ότι θα έχω ακούσει Δρόλαπα χωρίς να ξέρω ότι ακούω Δρόλαπα έτσι;




Ειχα παρει το πρωτο του βιβλιο τοτε στην προ χριστου εποχη. Ηταν και το βιβλιο, οπως και ο ιδιος, οπως και το συνολο του ελληνικου ροκ το ιδιο: Nothing to write home about.
 
Τον Πανούση τον θεωρώ κωμικό ακόμα και όταν τραγουδάει, δεν θα έψαχνα για μουσική στις δουλειές του. Και από σάτιρα ελληνική και ξένη εγώ περιορίζομαι στις Ελλάδος τα παιδιά, Δικαιολογημένος που δεν τον ήξερα αλλά τσίμπησα από το παραπάνω σχόλιο ''ενός πολύ σημαντικού μουσικού για τη χώρα'' που να πάει το μυαλό μου...
 
Τον Πανούση τον θεωρώ κωμικό ακόμα και όταν τραγουδάει, δεν θα έψαχνα για μουσική στις δουλειές του. Και από σάτιρα ελληνική και ξένη εγώ περιορίζομαι στις Ελλάδος τα παιδιά, Δικαιολογημένος που δεν τον ήξερα αλλά τσίμπησα από το παραπάνω σχόλιο ''ενός πολύ σημαντικού μουσικού για τη χώρα'' που να πάει το μυαλό μου...
Εκπλήσσομαι...
Τον ακουσα και τον ειδα στα τελη του 81 οταν εκανα τη θητεια μου και ηταν στα ντουζενια τους. Απορώ που βρίσκονται μελη εδω που μπορει να μην τον γνωρίζουν, δεν εξεταζουμε ποσο καλος μπορεί να ηταν, τοτε ή σημερα.
Ιστορία παντως εγραψε.
 
Ο Δρόλαπας ήταν από τους πολύ πρώτους στην Ελλάδα που έπαιξαν, τουλάχιστον αξιοπρεπώς, ηλεκτρική κιθάρα με ροκ τεχνοτροπία τύπου Hendrix, Clapton, Page κλπ. Και το έκανε μια εποχή που η Ελλάδα, με χρονοκαθυστέρηση λόγω απαγορεύσεων δικτατορίας, είχε αρχίσει να ανακαλύπτει το ξενόφερτο ροκ, να προσπαθεί να το μιμηθεί και μαζί να το μυθοποιεί.

Είτε μας αρέσει σαν κιθαρίστας είτε όχι, συμμετείχε σε κάποιες ιστορικές, για την τότε ροκ ελληνική σκηνή, μπάντες και ηχογραφήσεις. Εν ολίγοις, το Δρόλαπα δεν μπορείς να τον κρίνεις εκτός context γιατί σαν τεχνοτροπία και παίξιμο, δεν είχε ούτε κάτι πρωτότυπο ούτε κάτι ιδιαίτερο. Απλά μαζί με Πανούση και Βαβούρα, "τάισαν" ροκ το πολύ πεινασμένο κοινό της εποχής.

Αν κανείς ενδιαφέρεται να ακούσει πραγματικά δημιουργικό και πρωτότυπο παίξιμο σε ηχογραφήσεις της εποχής, καλύτερα να ακούσει το "Μέσω Νεφών" του Νίκου Παπάζογλου με τον Σταρόβα στην κιθάρα.
 
εμένα αυτό, για την εποχή του μου άρεζε και μου αρέσει ακόμα και σήμερα


Καταλαβαίνω ότι παίζει και η νοσταλγία σε κάποιους μεγαλύτερους και η στρατευμένη τέχνη για κάποιους αλλά χωρίς παρεξήγηση παιδιά εγώ δεν ακούω μουσική με τέτοιο περιτύλιγμα... Δεν το βρίσκω ούτε καν αστείο... Είναι για περίεργα γούστα
 
Άκουσα 40' και αν εξαιρέσεις το γεγονός ότι δε παραδέχεται κανένα νέο κιθαρίστα(που ποιος μουσικός προχωρημένης ηλικίας το κάνει)δεν με ενόχλησε κάτι ιδιαίτερα....δε ξέρω μήπως γίνεται ο χαμός μετα
 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top