Το μουσικό γούστο ως κριτήριο ποιότητας χαρακτήρα.

[Superfunk]

Τι γνώμη έχετε για αυτό το δίσκο εσείς?

Σε σχεση με τις τραγουδιαρες που ακουω εγω ως "σκυλας" (Παπαδοπουλου,Στανιση, Γκρευ,Μαρινελλα κτλ.) η τραγουδιστρια ειναι αφωνη, τα τραγουδια δε ,σε σχεση με τα "σκυλαδικα" που ακουω (δηλ. συνθετες οπως ο Μουσαφιρης,ο Ζαμπετας,ο Βοσκοπουλος,ο Τερλεγκας,ο Βαρδης, ο Μουκιδης κ.α) ειναι βαρετα και ανευρα τοσο μουσικα οσο και στιχουργικα.  

Παω τωρα να διαβασω Εζρα Παουντ και Προυστ για να εξηλεωθω στα ματια του @Grey ? αλλα θα βαλω μπαΓκραΟυντ την ΔΙΑΔΡΟΜΗ οκ?

αυτη την διαδρομη οκ?

 

[Jazzjoker]

Θα προτιμούσα να μείνουμε στον κανόνα.

Δικό μου λάθος που δεν έβαλα εισαγωγικά στον "κανόνα". Γιατί ο "κανόνας" είναι ότι οι σκυλάδες δεν είναι σχεδόν ποτέ φιλοσοφημένοι άνθρωποι (και το ανάποδο). Καταρρίπτεται γιατί τελικά οι "εξαιρέσεις" είναι πάρα πολλές.

Γενικά, μας βολεύει να αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα και τους γύρω μας σε κουτάκια. Είναι τεράστια ευκολία μια και τοποθετούμε τα πάντα ταχτοποιημένα, το καθένα στην κατηγορία του και μετά δεν έχουμε να προβληματιστούμε περαιτέρω. Αυτή η θεώρηση βέβαια είναι μπακαλίστικη γιατί μόλις βγούμε λίγο παραέξω και μιλήσουμε με δέκα ανθρώπους ή ζήσουμε δέκα εμπειρίες, ανακαλύπτουμε ότι όλα τα κουτάκια είναι επικοινωνούντα δοχεία. 

Όλοι μας ανεξαιρέτως καταφεύγουμε σε αυτόν τον τρόπο σκέψης. 

 

[gkourmoul1]

Το μουσικό γούστο ως κριτήριο ποιότητας χαρακτήρα.

Με αυτό διαφωνώ πλήρως. Το θεωρώ εντελώς λάθος ως διατύπωση. Η λέξη "ποιότητα" όταν χαρακτηρίζει εναν χαρακτήρα είναι καθαρά υποκειμενικός προσδιορισμός. Δεν μπορείς εύκολα να κρίνεις την ποιότητα κάποιου χαρακτήρα, γενικότερα, ακόμα κι αν τον γνωρίζεις για καιρό. Θα τον κρίνεις για κάποιες συμπεριφορές του, αλλά συνολικά είναι δύσκολο να έχεις άποψη. 

Όταν, δε, μιλάμε για τη μουσική ως το μοναδικό κριτήριο, τότε το όλο πράγμα πάει περίπατο. Θα ευσταθούσε περισσότερο εάν χρησιμοποιούσαμε τη λέξη "διαφορετικότητα" αντί "ποιότητα". Δεν υπάρχει καλύτερο ή χειρότερο. Υπάρχει το διαφορετικό.

 

[kpeyos]

Γενικά, μας βολεύει να αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα και τους γύρω μας σε κουτάκια. Είναι τεράστια ευκολία μια και τοποθετούμε τα πάντα ταχτοποιημένα, το καθένα στην κατηγορία του και μετά δεν έχουμε να προβληματιστούμε περαιτέρω. Αυτή η θεώρηση βέβαια είναι μπακαλίστικη γιατί μόλις βγούμε λίγο παραέξω και μιλήσουμε με δέκα ανθρώπους ή ζήσουμε δέκα εμπειρίες, ανακαλύπτουμε ότι όλα τα κουτάκια είναι επικοινωνούντα δοχεία. 

Όλοι μας ανεξαιρέτως καταφεύγουμε σε αυτόν τον τρόπο σκέψης. 

Έχει να κάνει πολύ επίσης με τον σύνδρομο amity-enmity

https://en.wikipedia.org/wiki/Amity–enmity_complex

Είναι ένα σύνδρομο που μέσα από την απλότητα μιας δυαδικής συλλογιστικής μας βοήθησε στην εξελικτική μας πορεία να φτιάξουμε κοινότητες με συνοχή, εφευρίσκοντας "τους άλλους", "τους κακούς" απέναντι στους οποίους θα έπρεπε να είμαστε ενωμένοι. Και το οποίο κουβαλάμε φυσικά ακόμη.

 

[Trolley]

Τι γνώμη έχετε για αυτό το δίσκο εσείς?

Ότι είναι ένα αδιανόητο αριστούργημα.

Το βλέπω βαριά ή κάπως έτσι είναι το πράγμα;

Η ζωή μου ΣΩΘΗΚΕ όταν σταμάτησα να βλέπω έτσι αυτή την υπόθεση.

 

[noe13]

Το έχω σκεφτεί επανηλλειμενα και έχω καταλήξει ότι ενω σχεδόν όλη μου η παρέα είναι σκυλαδες, είμαστε μαζί χρονια(βέβαια δε μπορώ μαζί τους να ευχαριστηθώ ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου που περιστρέφεται γύρω από τη μουσική) παρολαυτα νομίζω θα μου ήταν πολύ δύσκολο να έχω γυναίκα που ακούει 'σκυλάδικα' οπότε θα είχε υιοθετήσει και τη συγκεκριμένη κουλτούρα... 

 

[Superfunk]

Ότι είναι ένα αδιανόητο αριστούργημα.

βλεπεις @Grey ?

ο φιλος μου ο @trolley με τον οποιον εχουμε σχεδον παντου τις ιδιες αποψεις και εχομεν πιει και ωραιοτατα κρασΙα μαζι κανοντας εξαιρετικα ενδιαφερουσες συζητησεις αλλα  και προκειται για εξαιρετικα πΧιοτικο και ψαγμενο ανθρωπΑ με παιδεια, ευγένεια και μορφωση με το κανταρι θεωρει τον δισκο που εγω θεωρω "μαπα" αδιανοητο αριστουργημα....

δεν με εχει βρισει ακομα με πμ ,οποτε ΟΛΑ ΚΑΛΑ ? 

 

[Superfunk]

παρολαυτα νομίζω θα μου ήταν πολύ δύσκολο να έχω γυναίκα που ακούει 'σκυλάδικα' οπότε θα είχε υιοθετήσει και τη συγκεκριμένη κουλτούρα... 

το να ακους μια μουσικη δεν σημαινει οτι υιοθετεις και την κουλτουρα της .

αλλιως θα ημαστανε ολοι οσοι ακουμε ρΩουκ και..τζαζμπανΤ ? πρεζακια και αλκοολικοι και οσοι ακουμε κλασσικη θα φορουσαμε οπως ο @manosx  ΠΕΡΟΥΚΕΣ & καλτσονια με σκαρπινι σαν του καθηγητη Μυστηριου στον ΜΠΛΕΚ 

Ασε που θα ειχαν και σοβαρο προβλημα ΔΙΣΧΑΣΜΟΥ ΤΣΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΣ οσοι ακουνε ΠΟΛΛΑ και ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΕΙΔΗ μουσικης...ποσες πια κουλτουρες να ΓιΟθετησει καποιος?

 

[Trolley]

"μαπα"

Ήμουν εκεί σε πολλές φάσεις των ηχογραφήσεων. Είναι για 'μένα μία ιδιωτική περιοχή αναμνήσεων και απίστευτης συγκίνησης. Εις το Σιέρρα λέμε. Με Night Ark λέμε. What's not to like?

 

[noe13]

το να ακους μια μουσικη δεν σημαινει οτι υιοθετεις και την κουλτουρα της .

αλλιως θα ημαστανε ολοι οσοι ακουμε ρΩουκ και..τζαζμπανΤ ? πρεζακια και αλκοολικοι και οσοι ακουμε κλασσικη θα φορουσαμε οπως ο @manosx  ΠΕΡΟΥΚΕΣ & καλτσονια με σκαρπινι σαν του καθηγητη Μυστηριου στον ΜΠΛΕΚ 

Το να παίξει ας πούμε στανίση και να μου πει τη φραση'κοιτα εδώ στίχος, μου μιλάει στη ψυχη' είναι για μένα αρκετό... 

 

[Superfunk]

Το να παίξει ας πούμε στανίση και να μου πει τη φραση'κοιτα εδώ στίχος, μου μιλάει στη ψυχη' είναι για μένα αρκετό... 

Κοιτα... αν καποια γκομενα μου ελεγε οτι ΔΕΝ της μιλανε στην ψυχη αυτα θα επαιρνε ποδι..ΧΘΕΣ... (καλα ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι καποιες εχουν οντως παρει ποδι για αυτον τον λογο ?) 

 

[noe13]

Ανατρίχιασα στη ψυχη... 

 

[Superfunk]

Ήμουν εκεί σε πολλές φάσεις των ηχογραφήσεων. Είναι για 'μένα μία ιδιωτική περιοχή αναμνήσεων και απίστευτης συγκίνησης. Εις το Σιέρρα λέμε. Με Night Ark λέμε. What's not to like?

Ενταξει, το "Παραπονο" ειναι οντως ωραιο τραγουδι.

 

[Superfunk]

Ανατρίχιασα στη ψυχη... 

εννοειται...Τακης Μουσαφιρης  και Μιμης Πλεσσας/  Λευτέρης Παπαδόπουλος ειναι αυτοι ,δουλεια τους ειναι να σε κανουν να ανατριχιαζεις

 

[odis13]

Κανα ΜΑΛΑΜΑ ή κανα ΔΕΛΗΒΟΡΙΑ μη μου βαλεις ομως γιατι θα τα χαλακΟυμε....? 

Δράττομαι της ευκαιρίας να πω πως ο Μαλαμας έχει γράψει ένα απο τα καλύτερα μοντερνολαικά ever (κατ'εμε ναουμ).
 

 

[John Goumis]

Δεν θεωρώ την μουσική που ακούω πιο ποιοτική από τις άλλες αλλά μάλλον ναι, παίζει ρόλο στον χαρακτήρα μου αλλά όχι στην ποιότητά του, θα αφαιρούσα την λέξη ''ποιότητας'' από τον τίτλο.

Σίγουρα παίζει ρόλο στον τρόπο που ντύνομαι (όταν δεν δουλεύω), στον τρόπο ζωής και στον κοινωνικό μου περίγυρο κτλ

Τώρα σχετικά με τα ''σκυλάδικα'' της συζήτησης δεν απορώ αν κάποιος μπορεί να ακούσει και Albert King και Slayer, αλλά απορώ πως κάποιος μπορεί να ακούει Albert King και Στανίση (στα σοβαρά) και μπράβο του αμα μπορεί απλά η εμπειρία μου μεχρι στιγμής μου λέει ότι κάτι τέτοιο είναι σπάνιο.

Και δεν το λέω υποτιμητικά για την κάθε Στανίση, δεν θεωρώ τους Slayer ή τους Rammones κτλ πιο ''ποιοτικούς''  από αυτήν σε καμία περίπτωση, απλά λόγω συγκεκριμένων μουσικών γούστων δεν μπορώ να ακούσω τέτοια μουσική με τίποτε.

 

[Guest]

Κάθε άνθρωπος είναι μία τόσο σύνθετη και πολύπλευρη οντότητα που είναι ανούσιες τέτοιες τοποθετήσεις σε κατηγορίες και κουτάκια. Είναι σαν να κρίνεις κάποιον επειδή προτιμά τη φασολάδα από τη μακαρονάδα.

Πάντως από τους δήθεν ψαγμένους προτιμώ τους λαικούς, αρκεί να είναι αληθινοί. Πήξαμε στη δηθενιά, τόσο πολύ που σπάνια βρίσκεις έναν φυσιολογικό άνθρωπο να είναι ο εαυτός του.

 

[Superfunk]

αλλά απορώ πως κάποιος μπορεί να ακούει Albert King και Στανίση

μα η Στανιση ΕΙΝΑΙ ο Ελλην Αλμπερτ Κινγκ κι αυτη καθημερινη ΛΑΙΚΗ μουσικη παιζει. 

αν ειχε γεννηθει στην Αμερικη θα ηταν η Ετα Τζειμς.

Στιχουργικα το ΙΔΙΟ περιεχομενο εχουν τα τραγουδια της.

 

[John Goumis]

μα η Στανιση ΕΙΝΑΙ ο Ελλην Αλμπερτ Κινγκ κι αυτη καθημερινη ΛΑΙΚΗ μουσικη παιζει. 

αν ειχε γεννηθει στην Αμερικη θα ηταν η Ετα Τζειμς.

Στιχουργικα το ΙΔΙΟ περιεχομενο εχουν τα τραγουδια της.

Τότε μάλλον προτιμώ την δική τους λαϊκή μουσική, η οποία επηρέασε και την μουσική που ακούω παρα την δικιά μας ?

Εκεί που δίνω ένα point σε σκεπτικό του @Grey είναι ότι όντως το στιχουργικό περιεχόμενο της ποπ μουσικής είτε μιλάμε για blues (γιατί να είμαι φτωχός) είτε για ποπ (δείτε τι μωρό έχω) είτε για σκυλάδικη-λαϊκή μουσική (με άφησε το ταίρι και θα πιω ενα μουκάλι ουίσκι) είτε ροκ (παμε να κάνουμε ουσίες και να περάσουμε καλά) κτλ είναι περιορισμένο εκτός των εξαιρέσεων και δύσκολα θα σε κάνουν να αναρωτηθείς για το αν βρίσκεσαι σε έναν βράχο σε έναν τεράστιο γαλαξία ανάμεσα σε άλλους δισεκατομμύρια γαλαξίες κτλ.

Κάποιες μουσικές στιχουργικά ίσως ξύνουν τέτοια φιλοσοφικά ερωτήματα είτε σε επιφανειακό είτε σε μεγαλύτερο βαθμό

Εγώ πάντως όταν θέλω να ακούσω μουσική επιφανειακά για να διασκεδάσω προτιμώ την ροκ-μεταλ εκδοχή χωρίς να θεωρώ ότι οι άλλες μουσικές υπολείπονται ποιοτικά ή όχι (δεν με ενδιαφέρει κιόλας, με ενδιαφέρει τι μου αρέσει και τι όχι)

 

[Grey]

Σωστή η παρατήρηση του @John Goumis.

Η μουσική είναι υψηλή τέχνη.Μπορεί να σε πάει πέρα δώθε σε ολόκληρο το συναισθηματικό φάσμα,αρκεί βέβαια να διαθέτεις τους κατάλληλους εσωτερικούς υποδοχείς.

Δυσκολεύομαι να δεχτώ ότι όσοι ακούν μουσική μόνο για ξεφάντωμα ή για να ταυτιστούν με τον στιχουργό που ξεσπαθώνει κατά της άπιστης/αχάριστης,στους υπόλοιπους τομείς παίρνουν άριστα σε ότι αφορά την πνευματικότητα τους.

Ζούμε όμως σε περίεργες εποχές.Έχουμε φύγει από τη φάση του αναθέματος και έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο.Διατυπώνουμε γνώμες που είναι εύηχες και "προοδευτικές".Δεν τις έχουμε αγοράσει όμως.

Τις έχουμε δανειστεί.