Καλησπέρα σε όλους…
Πολύ ενδιαφέρον το θέμα που άνοιξε ο johndelover και σπεύδω να καταθέσω τη δική μου άποψη.
Αφορμής δοθείσης, ας αποκαλύψω το ότι κατά τις πρωινές ώρες απασχολούμαι full time ως τεχνικός συντάκτης σε πολύ γνωστό περιοδικό του χώρου (δεν έχει σημασία ποιο, δε βρίσκομαι εδώ για να διαφημίσω το προϊον κανενός) και το post του φίλου johndelover συμπίπτει με ένα συγκριτικό τεστ που είχα πραγματοποιήσει τον περασμένο Μάιο σε, συνολικά, 6 ενεργά studio monitors. Για τις ανάγκες τις συγκεκριμένης δοκιμής πέρασα άπειρες ώρες ακρόασης και μετρήσεων σχεδόν όλων των ηχείων που αναφέρετε, με εξαίρεση αυτών της Mackie. Πριν μοιραστώ τις εμπειρίες μου μαζί σας, επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με ένα γενικό σχόλιο:
Το ηχείο είναι σαν την γυναίκα! Ο καθένας το επιλέγει βάσει του προσωπικού του γούστου και αναγκών. Υποθέτω πως το καλό της υπόθεσης είναι πως το ηχείο…δεν το παντρεύεσαι! Σας μιλά ένας χαροκαμένος παντρεμένος…
Λοιπόν, στο θέμα μας… Τα ηχεία που είχα δοκιμάσει τότε ήταν τα εξής:
Adam P11A:
Με μία λέξη «ηχειάρα», ασχέτως αν δεν βγήκε το κορυφαίο του τεστ για λόγους που έχουν να κάνουν με το κοινό που απευθύνεται το περιοδικό. Το χαρακτηριστικό του είναι το τουίτερ ταινίας που ενσωματώνει (τύπου Heil), στο οποίο χρωστά το μεγαλύτερο μέρος της απίστευτης ανάλυσής τους. Επιπλέον, είναι ευχάριστα και ξεκούραστα διότι ο σχεδιαστής έχει αμβλύνει σημαντικά τις… αυστηρές monitor αιχμές. Βέβαια θα πρέπει να σας προειδοποιήσω ότι από τα 6kHz και πάνω εμφανίζουν μία ράμπα της τάξης των 5dB που κορυφώνεται γύρω στα 10 kHz. Συνεπώς, είναι φωτεινά. Σε κάθε περίπτωση όμως, άκρως εθιστηκά.
Dynaudio BM5A
Να και το ηχείο για το οποίο…σφάζονται παλικάρια! Πριν προχωρήσω θα πρέπει να σας πω πως, εδώ και χρόνια χρησιμοποιώ για near field ένα παλιό δίδρομο της Dynaudio που μοιάζει με το BM5A. Καταλαβαίνετε λοιπόν, πως την συγκεκριμένη εταιρεία την γνωρίζω πολύ καλά και την συμπαθώ. ΠαρΆόλα αυτά το BM5A δεν μου έκανε κλικ. Είναι γνωστό πως ο Δανός κατασκευαστής φημίζεται για το ότι μπορεί να κάνει ένα μικρό ηχείο να ακούγεται πολύ μεγαλύτερο από ότι είναι. Όμως αυτό δεν γίνεται με το μαγικό ραβδάκι. ΓιΆαυτό τα εν λόγω ακούγονται με πολύ «φουσκωμένα» άκρα, κάτι που ναι μεν εντυπωσιάζει του χαϊφιντελάδες, αλλά τα απομακρύνει από την monitor λογική που απαιτούμε εμείς. Με απλά λόγια, ότι μιξάρετε πάνω τους θα στερείται χαμηλού και υψηλών. Στην απόκρισή τους είναι χαρακτηριστικό το «φούσκωμα» κάτω από τα 300 Hz και η ανιφορίτσα (+4 dB) μεταξύ 5 και 9 kHz. Κατά τα λοιπά είναι γλυκόηχο και ταχύτατο στα μεταβατικά του.
Genelec 8050A
Αυτό το ηχείο τα έχει όλα σε «-άρα»: κατασκευάρα, ηχάρα, με μία λέξη, ηχειάρα! Εγώ είχα ασχοληθεί με την 8ιντση έκδοση αλλά, σε γενικές γραμμές, τα μικρότερα ακούγονται το ίδιο (με εξαίρεση την έκταση του χαμηλού φυσικά). Αν διαθέτετε το απαιτούμενο «μαρουλάκι» τα Genelec είναι η καλύτερη επιλογή near-mid field monitor. Κυριολεκτικά, ξεγυμνώνει, όχι μόνό τις ηχογραφήσεις που αναπαράγει, αλλά και (προσοχή) βγάζει στη φόρα όλα τα ελαττώματα των μηχανημάτων που βρίσκονται πίσω του. Δεν συγχωρεί μετριότητες. Αν επενδύσετε σε κάτι τέτοιο, να είστε έτοιμοι να πετάξετε στα σκουπίδια πολλά και διάφορα αμφιλεγόμενης ποιότητας συνοδά (κάρτες ήχου, κονσόλες κλπ). Για απαιτητικούς…
KRK RP6
Με κώνο από υαλονήματα (και όχι Kevlar όπως ίσως θα υποθέταμε) και σχισμή (όχι οπή) reflex, είναι μία συμπαθέστατη πρόταση με, αντίστοιχα συμπαθέστατο ήχο. Ξεκούραστο, ταχύτατο στα μεταβατικά και συνεπές στα μικροδυναμικά. Εκεί που μας τα χαλάει είναι τονικά. Οι ψηλές του είναι περιορισμένες, γεγονός που φάνηκε και στην καμπύλη απόκρισης η οποία βουτάει με ρυθμό, περίπου 4 – 5 dB/oct ξεκινώντας από τα 10 kHz. Και το υπόλοιπο φάσμα έχει τα προβληματάκια του με το μεγαλύτερο να εμφανίζεται μεταξύ 2 και 5 kHz όπου η καμπύλη μοιάζει με…τα κύματα του Δουνάβεως. Κατά την άποψή μου δεν κάνει για studio.
M-Audio BX8a
ΑσΆτο να πάει ασΆτο…Για αρχάριους και μάλιστα κουφούς. Κι αν δεν είναι κουφοί σίγουρα θα τη πάθουν τη ζημιά μετά από αυτό…
Tannoy Reveal 8D
Ακόμη ένα ακριβό μεν, αλλά φοβερό ηχείο. Σημειώστε πως οι ρυθμίσεις που διαθέτει το καθιστούν εξαιρετικά εύπλαστο ακόμη και για τους πιο προβληματικούς χώρους. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια…Ισορροπημένα σε όλους τους τομείς, ξεκούραστα και με όσες δόσεις αμεσότητας, ταχύτητας και ανάλυσης απαιτούμε. Είναι λίγο ογκώδη αλλά…αξίζουν τον κόπο και το κόστος.
Yamaha HS50M
Επίσης, ασΆτο να πάει ασΆτο…Για τους νοσταλγούς των NS10 ιδού μία ακόμα χειρότερη έκδοσή τους…
Αυτά τα ολίγα…
Λευτέρης Ξένος
)
