Tribute!

[Bullfrog]

Έχουν περάσει σχεδόν 10 χρόνια από εκείνο το απόγευμα (14 Ιουνίου 1995), που ένας φίλος μου ήρθε σπίτι και μου είπε πως ο Rory Gallagher είχε πεθάνει. Το θυμάμαι σαν να ήταν χθες. Έπαιζα κιθάρα εκείνη την ώρα.

Τι απώλεια και αυτή! ¶λλος ένας στη λίστα των "μεγάλων" που έφυγαν,αφήνοντας όμως πίσω του μεγάλο έργο.

Αφορμή για το post είναι ένα DVD(Rory Gallagher - Live in Concert at Rockpalast) που αγόρασα πρόσφατα απο το Amazon, το οποίο περιέχει μερικά live του, που είχε μεταδώσει η Γερμανική τηλεόραση. Ατόφιο χρυσάφι φίλοι μου. Ποιότητα ήχου μετριότατη, αλλά ακόμη κι έτσι μπορεί κανείς να καταλάβει το μεγαλείο αυτής της προσωπικότητας. Bluesman στα βάθη της ψυχής του με τεράστια ποσά ενέργειας και απολαυστικός performer.

To post δημοσιεύεται σε αυτό το "ΘΕΜΑ" γιατί πιστεύω πως κιθαρίστες και μη, μπορούν να αναγνωρίσουν την αξία ενός σοβαρού μουσικού που σεβάστηκε τον εαυτό του και τους fans του μέχρι τέλους.

Ελπίζω να μην ήμουν υπερβολικά δραματικός.

I'm a million miles away,

I'm a million miles away,

But I'm sailing like a driftwood,

On a windy bay,

On a windy bay.

 

[Trolley]

Ντρέπομαι να ομολογήσω ότι μέχρι τώρα δεν είχα ακούσει ότι έφυγε ο άνθρωπος. Λυπάμαι πολύ. Προσυπογράφω αυτά που είπες Bullfrog.

 

[Superfunk]

Ακόμα θυμάμαι το βρωμόξυλο που φάγαμε απο την αστυνομία στην ηρωϊκή συναυλία του στην Αθήνα......το θυμάται κανείς ή είμαι ο μόνος γέροντας εδω μέσα

Μεγάλος κιθαρίστας...

 

[Bullfrog]

Πρέπει να ήταν το '81-'82 και ήμουν μόλις 6-7 χρονών.

Πάντως έχω ακούσει περιγραφές για αυτά που αναφέρεις Superfunk!!

 

[Takis Politis]

απιστευτος κιθαριστας με τρομερη ενεργεια και feeling.τον πρωτοακουσα με τους taste και επαθα την πλακα μου :wink:

 

[BRAIN]

ένας από τους πολλή αγαπημένους μου κιθαρίστες, αυτοδίδακτος με το δικό του προσωπικό παίξιμο ψυχάρα, άφησε πίσω την δικιά του σχολή.

έχω σχεδόν όλη την δισκογραφία του σε βινύλιο και από taste μου είχε κάνει εντύπωση το πράσινο χρώμα που είχε το βινύλιο.

έχω απεναντι μου μια φώτο του rory me μια tele, παρότι stratocasteras.

 

[tenzz]

Ενας άπο του 5 καλύτερους λευκούς μπλουζίστες κατα τη γνώμη μου.Και ένας από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες.Ηταν η μουσική του πνιγμένη στα μινόρια,οι στίχοι του στην μελαγχολία και ο ίδιος στο burbon....Τέλειος συνδιασμός.Την πρώτη φορά που άκουσα τη μουσική του μου ¨δήλωσε¨

you won`t feel like a stranger,

you`ve found a second home...

 

[Giorgos]

Ότι και αν πω για τον Rory είναι λίγο...

Πιστεύω ότι αξίζει να δείτε αυτό --->>> http://www.fender.com/products/search.php?partno=0150080800

....!!!!

 

[Bullfrog]

Εντύπωση επίσης προκαλεί το γεγονός ότι μουσικοί διαφόρων αποχρώσεων μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τη προσωπικότητά του αλλά και το έργο του. http://www.roryon.com/trib.html

 

[crimson]

Υπάρχουν καμιά εικοσαριά σάητ αφιερωμένα στον Gallagher όλα με πολύ και καλό υλικό. Κάπου έχουν και συνεντεύξεις του, πχ

www.roryon.com/max.html όπου αναφέρει ότι είχε βάλει μεσαίο pickup σε tele για να μοιάσει με strat, και http://www.roryon.com/guit231.htm όπου γράφει ότι η fender ένιωθε ότι δεν ταίριαζε στο ίματζ της εταρείας η "διαλυμένη" κιθάρα του Gallagher και του πρόσφερε καινούριες, αλλά αυτός δεν την άλλαζε... και σήμερα η εταιρεία μοσχοπουλάει κιθάρες αντίγραφα...

 

[opengrave]

Ο πιο southern Ιρλανδός (Ευρωπαίος) στην ιστορία της μουσικής, όπως είχε πει κάποιος πολύ εύστοχα. Τι να λέμε τώρα για ένα τέτοιο "Θηρίο".

Με εκνευρίζει όμως το γεγονός ότι πολλοί μιλάνε γι'αυτόν σε στυλ "είναι για τα κοριτσάκια" έχοντας ακούσει μόνο τα hit-άκια (γιατί ως τέτοια μας τα πλασάρουν) που παίζονται συνέχεια σε ροκάδικα σε όλη την Ελλάδα. Έλεος ρε παιδιά, τι πράγματα είναι αυτά?

 

[Bullfrog]

Με εκνευρίζει όμως το γεγονός ότι πολλοί μιλάνε γι'αυτόν σε στυλ "είναι για τα κοριτσάκια" έχοντας ακούσει μόνο τα hit-άκια (γιατί ως τέτοια μας τα πλασάρουν) που παίζονται συνέχεια σε ροκάδικα σε όλη την Ελλάδα. Έλεος ρε παιδιά' date=' τι πράγματα είναι αυτά?[/quote']
Γεια σου "φιλενάδα" λοιπόν!!! :lol: (χωρίς παρεξήγηση!)

Συμφωνώ απόλυτα opengrave!!

Τι να κάνεις όμως; Πάλι καλά που παίζονται και τα hit-άκια, πρέπει να λέμε!Γενικά νομίζω στα μαγαζιά ισχύει το ρητό "Αυτό ξέρω, αυτό εμπιστεύομαι".Ελάχιστα είναι τα μέρη που θ' ακούσω κάτι άλλο, από αυτά που η προσωπική μου δισκοθήκη περιέχει. Μάλλον είναι ελάχιστοι και αυτοί που έχουν τη διάθεση να ακούσουν κάτι καινούριο.

Προσωπικά βαριέμαι το πρόγραμμα στα περισσότερα μαγαζιά που πάω.

Υπάρχουν ροκάδικα;;;; Που ρε παιδιά;;;

 

[MULE]

ημουν 14 οταν πηγα σε αυτη την πρωτη μου συναυλια στον Rory.\

τηνε εβγαλα ολη την ωρα με ενα χερι σηκωμενο και ενα κασετοφωνακι οπου κατεγραψα ολη τη συναυλια.

η κασετα αυτη φυλασσεται σημερα ως κορη οφθαλμου!!!!

 

[Bullfrog]

Φίλε Mule πρέπει να να σου πω οτι σε ζηλεύω. Για την συναυλία αλλά και για την κασσέτα που έχεις στη κατοχή σου. Μήπως θα έπρεπε να το κάνεις CD(ψηφιοποίηση) ώστε να είσαι σίγουρος πως θα υπάρχει και στο μέλλον;;

 

[MULE]

αυτο εχει ηδη γινει και μιλαω εδω και καιρο εκπροσωπους του περιοδικου record collector για την ειδικη εκδοση του Live αυτου

 

[Bullfrog]

:wink:

Υπάρχει ενδιαφέρον δηλαδή;

Καλή τύχη!