Το θέμα fuzz στο effects loop ενισχυτή δεν υφίσταται, παρά μόνο σαν πείραμα για να έχεις να λες ότι το έκανες (αν βαριέσαι μην το κάνεις καν, δεν το χρησιμοποιεί κανείς με αυτό τον τρόπο). Πολλές φορές ισχύουν τα θέματα με buffers που ανέφερε ο sfaku, για αυτό και κάποιου τέτοιου τύπου fuzz (π.χ. fuzz face) μπαίνει αναγκαστικά πριν από όλα τα buffered πετάλια. Όταν τώρα δεν έχεις buffered πετάλια στο σήμα σου, το σκέφτεσαι σαν ένα άλλο overdrive χοντρικά. Και πάλι δηλ. μπαίνει κάπου στην αρχή της αλυσίδας των εφέ, χωρίς να είναι δεσμευτικό να είναι πρώτο. Όπως και να'χει το πράγμα, τα fuzzes είναι πετάλια που δύσκολα συνεργάζονται με άλλα gain πετάλια καλά... άρα και η θέση τους στην αλυσίδα των εφέ, πέρα του βασικού μπούσουλα (δηλ. ότι θα μπει προφανώς πριν από modulation, delay, και reverb πετάλια), δεν χρειάζεται να σε απασχολεί. Το εφέ που αρκετές φορές ταιριάζει να παίζει μαζί με κάποιο fuzz, όντας πριν από αυτό στη σειρά, είναι το octave/fuzz, ή octavia (όπως το έκανε ο Hendrix δηλαδή). Αυτά για τη θέση του στο pedalboard πάνω κάτω.
Από προσωπική πείρα πάντως, το fuzz είναι από τα πιο απαιτητικά εφέ για να δουλέψει σε ένα setup... Γιατί το λέω αυτό; Τελικά για το χρηματικό του πράγματος. Και εξηγώ: Ακούς ένα fuzz κάπου, λες, "μ'αρέσει, θα το πάρω"... το παίρνεις, με το που το βάζεις στο setup σου εμφανίζεται τρομερό hiss που δεν μπορείς να ξεφορτωθείς. Το πουλάς... βλέπεις ένα άλλο φαζοπέταλο που σε ιντριγκάρει, το παίρνεις, όλα καλά από θορύβους, βρίσκεις και τη ρύθμιση που λες "γαμώ ακούγεται"... λίγο καιρό μετά, συνειδητοποιείς ότι όταν είσαι με το στάνταρντ overdrive ή distortion σου, ή με τον καθαρό σου ήχο, και κάνεις τη μετάβαση στο fuzz, ο ήχος σου γίνεται μικρότερος σε παρουσία... έτσι κάπως πάει κι αυτό. Κάπου εκεί λες "μάλλον το fuzz δεν είναι για μένα". 1 χρόνο μετά, βλέπεις ένα καινούριο fuzz στην αγορά που γουστάρεις, το οποίο κάνει πολλά λεφτά, αλλά υπόσχεται όλα αυτά στα οποία σε απογοήτευσαν τα προηγούμενα. Στην καλή περίπτωση το παίρνεις και όντως κάνεις τη δουλειά που περιμένεις. Στη χειρότερη ανακαλύπτεις ότι:
- είτε εντέλει κάνει πολλά λεφτά για λάθος λόγο (π.χ. λόγω βαρέος ονόματος)
- είτε δεν είσαι τύπος που να μπορείς να κάνεις το fuzz να ακουστεί όσο ωραία νόμιζες ότι μπορούσες με το παίξιμό σου
- είτε ότι η κιθάρα με τους μαγνήτες της, και ο ενισχυτής σου, δεν κολλησαν ούτε και με αυτό το fuzz, και πρέπει να συνεχίσεις το ψάξιμο
Όλα τα παραπάνω όπως κατάλαβες βασίζονται σε προσωπική εμπειρία... το μόνο λοιπόν που μπορώ φιλικά να σε συμβουλεύσω (σαν παθών, όχι σαν ειδήμων) από τη μεριά μου, είναι ότι εφόσον δεν μπορείς να βρεις 10 διαφορετικά fuzz πετάλια σε καταστήματα ή από φίλους κιθαρίστες να δοκιμάσεις και να ακούσεις με το δικό σου αυτί (και ειδικά στο setup σου, αυτό είναι το παν), μην τσιγκουνευτείς τα χρήματα για ένα τέτοιο εφέ. Κάνε αναλυτικό ψάξιμο, και πάρε αυτό που θα νομίζεις ότι θα σε καλύπτει απόλυτα, χωρίς να δεσμευτείς από το τελικό κόστος του. Στην τελική αν δεν έχεις ένα ικανοποιητικό ποσό για αυτό που σου γυάλισε, άσ'το για λίγο αργότερα, διότι κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό λίγο καιρό μετά θα το πουλάς (βέβαια και αυτή η διαδικασία έχει τη μαγεία της.. κάτι μαθαίνεις κι από κει, χαχα).
Υ.Γ.: Η εμπειρία μου συγκεκριμένα αφορούσε αυτά τα παρακάτω πετάλια, που για ά ή ΄β λόγο εντέλει έμειναν λίγο ή περισσότερο καιρό στην κατοχή μου και μετά τα αποχωρίστηκα: 1) Dunlop Jimi Hendrix Fuzz Face, 2) Fulltone '70, 3) Dunlop Eric Johnson Fuzz Face, 4) T. Jauernig F-Bomb (αυτό ακόμα το πουλάω παρεπιπτόντως), 5) GuitarSystems FuzzTool Jr.
Από αυτά, το πιο ακριβό (FuzzTool Jr.) αποδείχθηκε ότι ήταν και το εμφανώς κορυφαίο ανάμεσά τους. Για μένα το τέλειο κλασικό fuzz... τέλεια κατασκευή, πολύ μεγάλος όγκος στον ήχο, τέλειο bass response, και καθάριζε σούπερ με το volume control της κιθάρας (το έδωσα παρόλα αυτά, λόγω του ότι αποφάσισα ότι δεν θέλω πια ένα κλασικό fuzz στο pedalboard, αλλά ένα ZVex Fat Fuzz Factory, για να κάνω παιχνίδια με το oscillation - είμαι ιδιότροπο αγόρι).
Τα 2 Dunlop Fuzz Faces σούπερ για τα γούστα μου, αλλά με το πρόβλημα με τη μικρότερη παρουσία... το Fulltone '70 έλυνε αυτό το θέμα με το Mids control, αλλά ποτέ μου δεν με ενθουσίασε. Παρόμοια φάση και το F-Bomb, σούπερ παρουσία, αλλά παραήταν αλήτικο για τα γούστα μου.
Υ.Γ. 2: Αυτή την άποψη περί fuzz, ότι είναι καλύτερο να ξεχνάμε όσο γίνεται το κομμάτι χρήματα για ένα τέτοιο τύπου εφέ, ισχύει κατ'εμέ και για τα univibe τύπου εφέ, καθώς υπάρχει διαφορά μέρα με τη νύχτα ενός από τα γνωστά ακριβά πετάλια της αγοράς, από μια οικονομική λύση που θυμίζει phaser... για όλους τους υπόλοιπους τύπους εφέ, πολλές φορές το hype ενός ακριβού πεταλιού δεν αντιστοιχεί στη διαφορά τιμής που μπορεί να έχει με ένα φτηνό αλλά value for money μηχάνημα.
