Εγω λιγο πριν τα 30 αποφασισα οτι ηθελα να μαθω ηλεκτρικη. Πηρα μια φτηνη, αλλα δεν προλαβα να ασχοληθω. Ο λογος που το ειχα αποφασισει λεγοταν Gary Moore και David Gilmour. Ακουγα το parisiane walkways και το shine on you crazy diamond και με ονειρευομουν να τα παιζω.
Βεβαια, την πρωτη ζημια με ριφακι την επαθα στα 11-12 μου οταν πρωτοακουσα αυτο
Κι εγώ Police θα έβαζα, αλλά το Outlandos D' Amour που ήταν το πρώτο rock άλμπουμ που αγόρασα δεν μπορείς να πεις ότι είχε πολλά κιθαριστικά ριφ (τα άλλα πρώτα άλμπουμ που αγόρασα έβερ, ήταν των Joan Jett, Queen και R.B.'s Rainbow)
Άρα... και για να μείνω πιστός στην εκφώνηση του thread:
καλοκαιράκι 1975, εκδρομή για μπανάκι στον Σχοινιά... γαλαρία στο πούλμαν και στο κασετοφωνάκι μου (Unisef made in Singapore ξέρει ο Λάκης) παίζουν Elvis και διάφορα ελληνικά 60's... φέρνει η φίλη κασέτα με classic rock hits... πρώτο κομμάτι το κάτωθι... εκείνη την στιγμή έγινα άντρας και όχι κατόπι που της έδωσα το πρώτο μου φιλί για να μου χαρίσει την κασέτα...?
κατέστρεψε λέει το νήμα, όχι ΕΚΑΨΕ!!! το συγκεκριμένο αλλά και γενικά όλοι οι πρώτοι δίσκοι των VH ήταν πολύ επικίνδυνοι για νέους κιθαρίστες.... μέχρι που ήρθε το no parole from rock'n'roll των alcatrazz και μας αποτελείωσε ?
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας βοηθήσει να εξατομικεύσετε το περιεχόμενο, να προσαρμόσετε την εμπειρία σας και να σας κρατήσει συνδεδεμένους εάν εγγραφείτε.
Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, συναινείτε στη χρήση των cookies από εμάς.