To πρωτο riff που ακουσα και με "κατεστρεψε"

[Spyros Delta]

To πρωτο riff που ακουσα και με "κατεστρεψε".

Εσας?

 

[Αετός]

Αν θυμάμαι καλά αυτά:

 

[cigaret13]

Δεν ήταν το πρώτο, αλλά μετά από αυτό το χάος....

 

[giorgosL]

Ωραίο αυτό το θέμα γιατί έβαλε στη σκέψη της αναζήτησης των πρώτων ακουσμάτων.Ευτυχώς που υπάρχει το youtube και τα έχουμε ολα στο πιάτο.Η πρώτη φορά που με εντυπωσίασε,πόρωσε  η κιθάρα ήταν μαλλον το σόλο απο αυτό: 

 

[gvour]

Πιτσιρικας,μολις ειχα αρχισει να ακουω ροκ.

Πετριδης κανει αφιερωμα στα μπλουζ και βαζει διαφορα.

Μολις εβαλε αυτο-απο αυτη την εκτελεση,το θυμαμαι καλα-"κοπηκα".

Το ριφφ με εστειλε.

 

[Superfunk]

ΑΦτο

 

[Nestoras]

 

[geodimitri]

Αυτό είναι το αγαπημένο μου riff...απλά μοναδικό...

 

[Πνοή και Νύξη]

Aν κατάλαβα καλά, το κομμάτι/riff που μας έκανε να ασχοληθούμε με την κιθάρα ή τη μουσική γενικότερα? Αυτό που τα ξεκίνησε όλα;

Aυτό. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο Bryan Adams είναι ο συνθέτης των καλύτερων bridge στην pop, μαζί με τον Tom Petty, μετά από τον sir Paul.

Ήταν τέλη 80s. 
 

 

[moonloop]

πρωτο μου post....

πρωτο μου riff....

δεν το λες και ενα riff βεβαια...αλλα απο δω ξεκινησα...

 

[Spyros Delta]

Aν κατάλαβα καλά, το κομμάτι/riff που μας έκανε να ασχοληθούμε με την κιθάρα ή τη μουσική γενικότερα?

Ειτε με τη μουσικη απλα ως (φανατικος) ακροατης, ειτε ως μουσικος σαν προεκταση του απλου ακροατη.

Οταν ακουσα το immigrant song (το 74), γυρισε ο κοσμος αναποδα.
Δεν ειχα ακουσει βεβαια τιποτα πιο heavy μεχρι τοτε.
Κατι elvis presley, beatles κλπ επαιζαν σπιτι απο ροκ. Καλη βαση δε λεω, αλλα οι zep με ξετιναξαν.

 

[vagelism]

Τα πρωτα 2 κομματια που ανακαλυψα την "δυναμη " ενος πετυχημενoυ riff..ηταν αυτο..

 

[fusiongtr]

Ρε τι μου θυμίσατε!

Ήμανε ήδη στο ροκ από τα fm τότενες.

Είχα και ένα ενδιαφέρον στο μεταφυσικό και στα θρίλερ τρόμου.

Πάω ένα απόγευμα στο σπίτι ενός συμμαθητή μου, που έμενε μερικά τετράγωνα από το σπίτι μου, να ακούσουμε μουσική.

Κάτσε μου λέει να σου βάλω ένα κομμάτι.

Κλείνει τα φώτα και ανοίγει ένα μικρό πορτατίφ.

Άκουσε με προσοχή μου λέει.

Ακούω βροχή, μετά καμπάνες, και μετά αυτό.







Φοβόμουν μετά να γυρίσω στο σπίτι μόνος μου.

 

[cigaret13]

3 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

Ρε τι μου θυμίσατε!

Ήμανε ήδη στο ροκ από τα fm τότενες.

Είχα και ένα ενδιαφέρον στο μεταφυσικό και στα θρίλερ τρόμου.

Πάω ένα απόγευμα στο σπίτι ενός συμμαθητή μου, που έμενε μερικά τετράγωνα από το σπίτι μου, να ακούσουμε μουσική.

Κάτσε μου λέει να σου βάλω ένα κομμάτι.

Κλείνει τα φώτα και ανοίγει ένα μικρό πορτατίφ.

Άκουσε με προσοχή μου λέει.

Ακούω βροχή, μετά καμπάνες, και μετά αυτό.

Έτσι εξηγείται.....???

 

[cigaret13]

 Εγώ πάλι είχα ακούσει στο ράδιο το My my hey hey (την ακουστική βέρσιον) μου άρεσε και αγόρασα το LP του Neil (Rust never sleeps). Μόλις έφτασε η βελόνα στο τελευταίο κομμάτι της 2ης πλευράς του δίσκου και μπήκε αυτή η επική-διαβολική εισαγωγή της κιθάρας με το fuzz και το octaver τίποτα πλέον δεν ήταν το ίδιο για 'μένα, όσον αφορά την μουσική. Ήμουν (το 1981) στην τρυφερή ηλικία των 14 χρόνων..... Ά ρε Νeil με κατέστρεψες...

 

[fusiongtr]

Έτσι εξηγείται.....???

Είπαμε, με "κατέστρεψε". :classic_biggrin:

 

[sharpshooter]

Με τι άρχισα δε θυμάμαι καν, μάλλον maiden 7-8 ετών.

Junkie έγινα πολύ μετά όταν άκουσα αυτό!!!

 

[Flotzen]

Αρχές γυμνασίου και χωρίς να έχω σκεφτεί καν ότι θα ήθελα ποτέ να παίξω ηλεκτρική, κλασσικός γαρ, άκουσα αυτό.

Ακόμα θυμάμαι τη μάνα μου να απορεί γιατί βρίζω το στερεοφωνικό (επειδή δεν μπορούσα να παίξω και να ακουστώ έτσι).

Μετά από λίγες μέρες πήρα ηλεκτρική...

 

[BillTrantos]

Θα βάλω 2 τραγούδια που πιστεύω με ώθησαν εξίσου να ψαχτώ με τη μουσική αλλά και την ηλεκτρική κιθάρα. Το ένα το άκουσα στην πρώτη συναυλία που πήγα. Ήταν 2005 και μου πρότεινε ο πατέρας μου να πάμε να ακούσουμε τους Scorpions στο Καραϊσκάκη. Εκεί κάποια στιγμή παίχτηκε το παρακάτω. Κεραυνοβόλος έρωτας.