Θεσσαλονίκη Ώρα Μηδέν
- Thread starter Giorgos_Oikonomou
- Start date
- Πρόσφατη δραστηριότητα Πρόσφατη δραστηριότητα:
- Απαντήσεις: Απαντήσεις 64
- Εμφανίσεις: Εμφανίσεις 9K
-
- Tags
- θεσσαλονίκη
- Μηνύματα
- 47,831
- Πόντοι
- 2,368
ναι,ενω η ΑΘηνα ζει μεσα στο τρελλο ροκ ονειρο & τον πολιτισμο...
μη μαλλωνετε και οι δυο πολεις,χωρια του κερατα ειναι και βρωμανε φετα,απλα η Θεσ/νικη ειναι μικρο χωριο & η Αθηνα...μεγαλο.....freerock1974 είπε:
και οι δυο πολεις ειναι απλα ΑΝΕΚΔΟΤΑ απο πλευρας τεχνης,πολιτισμου & ποιοτητας ζωης συγκρινομενες με οποιαδηποτε Ευρωπαϊκη πολη ανω των 200.000 κατοικων.
όποιος πιστεύει οτι στην Θεσσαλονίκη , και φαντάζομαι και στην Αθήνα απλά δεν ζω εκεί , παράγεται μόνο σκυλάδικο σίγουρα δεν κινείται σε χώρους που πρέπει. Προφανώς και η Ελλάδα ακούει χατζηγιάννη και βλέπει θεατρικά με το Ψάλτη , αλλά κάποιος πρέπει να παράγει και τον πολιτισμό και μάλλον αυτός ο κάποιος είμαστε εμείς και όχι κράτος ιδιωτικές πρωτοβουλίες κλπ... Προσωπικά στην <Θεσσαλονίκη που ζω βλέπω 3 - 4 συναυλίες την εβδομάδα σε χώρους οκ χωρίς ιδαίτερη ακουστική αλλά δωρεαν. Προφανώς και δεν μου αρέσουν όλες οι μπάντες που βλέπω αλλά κάτι γίνεται και κάτι φαίνεται να κινείται στην πόλη... Και επειδή ο πολιτισμός δεν είναι μόνο η μουσική , πόσοι από εμάς πηγαίνουν θέατρο , παρακολουθούν εκδηλώσεις συμμετέχουν σε performance ? προσωπικά το να παρακολουθώ μια μπαντα να παίζει διασκευές είναι ευχάριστο αλλά νταξ δεν ανοίγουν και οι ορίζοντες μου 
. στην ποσότητα συναυλιών που βλέπω έχω δει και τρομερές μπάντες. Ασ μην είμαστε γκρινιάριδες. Πολλές μπάντες αξίζουν εδώ και άλλες τόσες στην Αθήνα. Απλά από όσο παρακολουθώ συζητήσεις εμείς όλοι θέλουμε να γίνουμε διάσημοι παίζοντας διασκευές deep purple και φυσικά με 8 μόνιτορ γύρω μας. Η πιο ωραία συναυλία που συμμετείχα και πραγματικά με το ποιο χάλια ήχο όσο αφορά το stage (που δεν ήταν stage ήταν νταλίκα !) ήταν στο street parade και 1000 μπράβο στα παιδιά που το διοργανώνουν κάθε χρόνο
Αυτά, καλημέρα , όχι άλλο γκρίνια , δημιουργία και φαντασία!
. στην ποσότητα συναυλιών που βλέπω έχω δει και τρομερές μπάντες. Ασ μην είμαστε γκρινιάριδες. Πολλές μπάντες αξίζουν εδώ και άλλες τόσες στην Αθήνα. Απλά από όσο παρακολουθώ συζητήσεις εμείς όλοι θέλουμε να γίνουμε διάσημοι παίζοντας διασκευές deep purple και φυσικά με 8 μόνιτορ γύρω μας. Η πιο ωραία συναυλία που συμμετείχα και πραγματικά με το ποιο χάλια ήχο όσο αφορά το stage (που δεν ήταν stage ήταν νταλίκα !) ήταν στο street parade και 1000 μπράβο στα παιδιά που το διοργανώνουν κάθε χρόνοΑυτά, καλημέρα , όχι άλλο γκρίνια , δημιουργία και φαντασία!
Λοιπόν καοιτάξτε τι γίνεται τώρα... μπήκαν τα πάντα και τα κοάλα στο ίδιο τσουβάλι. Οι διασκευομπάντες, τα μπαράκια, τα νυχτομάγαζα, οι άλλες μπάντες, οι αμοιβές, το αμστελάκι των 10 €, οι φοιτητές, το ταξί κ δέν ξέρω και εγώ τι άλλο.
Σκέφτομαι λοιπόν οτι καλό θα είναι να υπολογίσει κανείς μερικούς παράγοντες. Π.χ. έστω οτι κάποιος βγαίνει το βράδυ έξω και θέλει να ακούσει ζωντανή μουσική, και όχι κονσέρβα. Τι θέλει να ακούσει? Την πρωτότυπη μουσική των Texas Hold'em no Limit band (αναφέρομαι στο γκρούπ μου για να μήν παρεξηγηθώ) ή το With or witout you των U2 ? Ίσως το πρώτο, αλλά αυτό θα γίνει μια φορά τον μήνα. Και τότε εγω και η μπάντα μου θα παίζουμε ίσως 1 φορά την εβδομάδα, και με έναν πρόχειρο υπολογισμό θα πρέπει να ζητάμε αμοιβή περίπου 2000 € στο σύνολο ανα εμφάνιση για να μπορέσουμε να ζούμε απο αυτό. Τώρα ποιός θα μας πληρώσει είναι άλλη συζήτηση... Άν όμως παίζουμε διασκευές, ίσως ( όχι απαραίτητα), μπορούμε να παίζουμε 5 φορές την εβδομάδα, να κοστίζουμε λιγότερο και να βγάζουμε περισσότερες εμφανίσεις. Απλές αρχές αγοράς, προσφορά και ζήτηση άν θέλουμε να σκεφτόμαστε οτι θέλουμε να ζούμε απο ζωντανές εμφανίσεις σαν μουσικοί στην Ελλάδα.
Θέμα δεύτερο. Ο χ ή ψ φοιτητής ή όχι, ο άνθρωπος που βγαίνει το βράδυ κ θέλει να ακούσει ζωντανή μουσική, πρέπει να αντολαμβάνεται οτι θα πρέπει κ να την πληρώσει. Δέν νοείται να περιμένει κάποιος οτι θα πάει σε χώρο που παίζει λάιβ και θα πληρώσει το αμστελάκι 3 ευρώπουλα. Υποτιμάει τους μουσικούς είτε παίζουν πρωτότυπα είτε διασκευές. Δέν σκέφτεται κάν οτι οι 5 άνθρωποι που ιδρώνουν στο βάθος του μαγαζιού έχουν ξοδέψει 10-15 χρόνια μελέτης για να παίξουν μουσική, χώρια το κόστος για εξοπλισμό, και πρέπει να πληρωθούν. Και θεωρώ ντροπή σε ένα φόρουμ μουσικών να λέει κάποιος οτι τον χαλάει το 10άρικο του εισητηρίου για να δεί τους Blues Wire και να πιεί μια μπύρα. Μπύρες έχουν και τα περίπτερα με 2 €, και η παραλία έχει παγκάκια. Αλλά άν θέλεις να ακούσεις καλό μπλούζ απο ανθρώπους που είχαν την ακεραιότητα και το θάρρος να μήν πάνε ποτέ στα σκυλομάγαζα και να παίζουν μόνο καλή μουσική και να ζούνε απο αυτό, είναι ανήθικο να λές οτι το 10άρικο είναι πολύ. Στο κάτω κάτω βγαίνεις για να διασκεδάσεις, κι όχι για να πιείς τον αγλέωρα.
Κοιτάζουμε λοιπόν το ζήτημα απο όποια πλευρά μας βολεύει, και τη μία φορά μας φαίνεται ακριβή η μπύρα, την άλλη χαμηλές οι αμοιβές. Για να συνέλθουμε λιγάκι λέω εγώ ρε παιδιά, γιατί αυτό έφερε και την Ελλάδα εδώ που είναι. Είδα στην Αγγλία τον Lefty Dizz σε πάμπ μικρής πόλης κ πλήρωσα 3 λίρες εισιτήριο το 90. Και δέν το θεώρησα πολύ, το μαγαζί άντε να χωρούσε 100 - 120 άτομα και ήτανε πίτα. Ο ένας πάνω στον άλλο κυριολεκτικά...Και πλήρωσα και τις μπύρες χώρια.
Νομίζω ο τίτλος του θρέντ είναι μια χαρά, γιατί μετά απο την ώρα μηδέν ξεκινάει κάτι νέο. Πρέπει να σοβαρευτούμε και εμείς σαν μουσικοί, να ξέρουμε που απευθυνόμαστε, κοινό πιστεύω οτι υπάρχει, αμοιβές σκυλάδικων έχει ΜΟΝΟ στα σκυλάδικα, ο κόσμος που βγαίνει θέλει να ακούσει κάτι που το ξέρει και οι ψαγμένοι θέλουν να ακούσουν κάτι πρωτότυπο, τα ποτά στο λάιβ πρέπει να είναι ακριβότερα απο τα καφέ για να πληρώνονται και οι μουσικοί, και τέλος δέν θα με χαλούσε να γινότανε όλα τα μπουζουξίδικα λαιβάδικα. Εσάς ? ;D ;D ;D
Όσο για την ερωτική πόλη.... αυτά τα λένε οι Αθηναίοι που όποτε ανεβαίνουν Σαλονίκη, τους κάθεται και καμμιά εξωσυζυγική αρπαχτή
Η Θεσσαλονίκη είναι μια χαρά πόλη. Άς μήν γκρινιάζουμε και ας την κάνουμε καλύτερη με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας μας.
Καλημερούδια απο Καστοριά.
Σκέφτομαι λοιπόν οτι καλό θα είναι να υπολογίσει κανείς μερικούς παράγοντες. Π.χ. έστω οτι κάποιος βγαίνει το βράδυ έξω και θέλει να ακούσει ζωντανή μουσική, και όχι κονσέρβα. Τι θέλει να ακούσει? Την πρωτότυπη μουσική των Texas Hold'em no Limit band (αναφέρομαι στο γκρούπ μου για να μήν παρεξηγηθώ) ή το With or witout you των U2 ? Ίσως το πρώτο, αλλά αυτό θα γίνει μια φορά τον μήνα. Και τότε εγω και η μπάντα μου θα παίζουμε ίσως 1 φορά την εβδομάδα, και με έναν πρόχειρο υπολογισμό θα πρέπει να ζητάμε αμοιβή περίπου 2000 € στο σύνολο ανα εμφάνιση για να μπορέσουμε να ζούμε απο αυτό. Τώρα ποιός θα μας πληρώσει είναι άλλη συζήτηση... Άν όμως παίζουμε διασκευές, ίσως ( όχι απαραίτητα), μπορούμε να παίζουμε 5 φορές την εβδομάδα, να κοστίζουμε λιγότερο και να βγάζουμε περισσότερες εμφανίσεις. Απλές αρχές αγοράς, προσφορά και ζήτηση άν θέλουμε να σκεφτόμαστε οτι θέλουμε να ζούμε απο ζωντανές εμφανίσεις σαν μουσικοί στην Ελλάδα.
Θέμα δεύτερο. Ο χ ή ψ φοιτητής ή όχι, ο άνθρωπος που βγαίνει το βράδυ κ θέλει να ακούσει ζωντανή μουσική, πρέπει να αντολαμβάνεται οτι θα πρέπει κ να την πληρώσει. Δέν νοείται να περιμένει κάποιος οτι θα πάει σε χώρο που παίζει λάιβ και θα πληρώσει το αμστελάκι 3 ευρώπουλα. Υποτιμάει τους μουσικούς είτε παίζουν πρωτότυπα είτε διασκευές. Δέν σκέφτεται κάν οτι οι 5 άνθρωποι που ιδρώνουν στο βάθος του μαγαζιού έχουν ξοδέψει 10-15 χρόνια μελέτης για να παίξουν μουσική, χώρια το κόστος για εξοπλισμό, και πρέπει να πληρωθούν. Και θεωρώ ντροπή σε ένα φόρουμ μουσικών να λέει κάποιος οτι τον χαλάει το 10άρικο του εισητηρίου για να δεί τους Blues Wire και να πιεί μια μπύρα. Μπύρες έχουν και τα περίπτερα με 2 €, και η παραλία έχει παγκάκια. Αλλά άν θέλεις να ακούσεις καλό μπλούζ απο ανθρώπους που είχαν την ακεραιότητα και το θάρρος να μήν πάνε ποτέ στα σκυλομάγαζα και να παίζουν μόνο καλή μουσική και να ζούνε απο αυτό, είναι ανήθικο να λές οτι το 10άρικο είναι πολύ. Στο κάτω κάτω βγαίνεις για να διασκεδάσεις, κι όχι για να πιείς τον αγλέωρα.
Κοιτάζουμε λοιπόν το ζήτημα απο όποια πλευρά μας βολεύει, και τη μία φορά μας φαίνεται ακριβή η μπύρα, την άλλη χαμηλές οι αμοιβές. Για να συνέλθουμε λιγάκι λέω εγώ ρε παιδιά, γιατί αυτό έφερε και την Ελλάδα εδώ που είναι. Είδα στην Αγγλία τον Lefty Dizz σε πάμπ μικρής πόλης κ πλήρωσα 3 λίρες εισιτήριο το 90. Και δέν το θεώρησα πολύ, το μαγαζί άντε να χωρούσε 100 - 120 άτομα και ήτανε πίτα. Ο ένας πάνω στον άλλο κυριολεκτικά...Και πλήρωσα και τις μπύρες χώρια.
Νομίζω ο τίτλος του θρέντ είναι μια χαρά, γιατί μετά απο την ώρα μηδέν ξεκινάει κάτι νέο. Πρέπει να σοβαρευτούμε και εμείς σαν μουσικοί, να ξέρουμε που απευθυνόμαστε, κοινό πιστεύω οτι υπάρχει, αμοιβές σκυλάδικων έχει ΜΟΝΟ στα σκυλάδικα, ο κόσμος που βγαίνει θέλει να ακούσει κάτι που το ξέρει και οι ψαγμένοι θέλουν να ακούσουν κάτι πρωτότυπο, τα ποτά στο λάιβ πρέπει να είναι ακριβότερα απο τα καφέ για να πληρώνονται και οι μουσικοί, και τέλος δέν θα με χαλούσε να γινότανε όλα τα μπουζουξίδικα λαιβάδικα. Εσάς ? ;D ;D ;D
Όσο για την ερωτική πόλη.... αυτά τα λένε οι Αθηναίοι που όποτε ανεβαίνουν Σαλονίκη, τους κάθεται και καμμιά εξωσυζυγική αρπαχτή
Η Θεσσαλονίκη είναι μια χαρά πόλη. Άς μήν γκρινιάζουμε και ας την κάνουμε καλύτερη με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας μας.
Καλημερούδια απο Καστοριά.
- Μηνύματα
- 5,362
- Πόντοι
- 1,018
Συμφωνώ με όλους σας παιδιά. Αν και Θεσσαλονικιός στην καταγωγή, έχω μεγαλώσει και ζω στην Αθήνα. Έζησα και δυο χρόνια στην Αγγλία ως φοιτητής. Αυτό που έχω να πω είναι ότι τελευταίως αποφάσισα να κάνω μερικές τσάρκες στο κέντρο της Αθήνας και να επισκεφτώ μερικά "jazz bars". Μου ήρθαν λοιπόν μερικές αναμνήσεις....
Δεν ξέρω αν είναι η ιδέα μου ή το ότι μεγάλωσα, αλλά θυμάμαι ότι γύρω στα τέλη 90s αρχές δεκαετίας 2000, "κάτι" γινόταν στην Αθήνα. Αρκετά μπαράκια που φιλοξενούσαν είτε εγχώρια, είτε ξένα σχήματα, ωραία μουσική, κοινό μια χαρά. Ποτέ δεν ήταν τίγκα βέβαια. Θυμάμαι Lousiana Red με Nick and the backbone στο hi-hat, το blues hall, house of art σχεδόν κάθε Σάββατο (από τα κορυφαία live που έχω δει στη ζωή μου, Snowy White με το σχήμα του) ακόμη και half note πηγαίναμε συχνά πυκνά τότε. Και αρκετά άλλα.
Σιγά σιγά αυτά τελείωσαν. Τα μπαράκια είτε έκλεισαν, είτε άλλαξαν μουσικό προσανατολισμό, είτε μετατράπηκαν σε mainstream clubs. Αυτά που έμειναν το γύρισαν στο "ethnic". Πολύ ethnic για την ακρίβεια. Τότε άρχισε η live μουσική στην Αθήνα να μετατρέπεται σε κάτι που δε μου ταίριαζε πια. Άλλαξε και το κοινό. Προσωπική μου άποψη πάλι αλλά νομίζω ότι έπεσε σύρμα ότι πια είμαστε Ευρώπη. Άρχισε να έρχεται από το εξωτερικό κάθε καρυδιάς καρύδι, σχήματα που δεν τα είχε ακούσε κανείς αλλά παρουσιάζονταν σα να κάνουν τεράστια καρριέρα στις χώρες τους (κυρίως ΗΠΑ). Ακριβά εισητήρια, μουσική νερόβραστη (αν δεν έπαιρνε ταμπέλα γινόταν ethnic) και κοινό που σου έδινε την εντύπωση ότι πήγαινε κυρίως για να φαίνεται ότι είναι εκεί. ("Ναι, ακούω τζαζ αλλά δε θυμάμαι να σου πω ακριβώς τι τώρα. Ξέρεις, ποτέ δεν ασχολήθηκα με ονόματα"). Κάπου εκείνη την εποχή σταμάτησα να ψάχνομαι κι εγώ για τέτοια μέρη.
Για να επανέλθω λοιπόν, τελευταίως αποφάσισα να κάνω μερικές βόλτες στο κέντρο να δω τι γίνεται. Τι συνάντησα; Εξαιρετικούς χώρους από άποψη διακόσμησης. Αυτά. Μουσική πολύ χαμηλά και επιλεγμένη έτσι ώστε να είναι ευχάριστες οι νότες που ακούγονται πλην όμως θα την άκουγες και σε ασανσέρ πολυτελούς ξενοδοχείου. Θυμάμαι τελευταία σε ένα τζαζ μπαρ με ταμπελα, ο dj δεν ασχολείτο καν με την επιλογή. Έπαιζε playlist ενώ εκείνος καμάκωνε δυο κοριτσάκια στη μπάρα. Όταν τον ρώτησα γιατί δεν ανεβάζει λίγο την ένταση (ακουγόταν η βαβούρα των ομηλιών και από μουσική σχεδόν τίποτα. Σαν συγκέντρωση με φίλους σε σπίτι.), με κοίταξε με μια ξυνίλα και απαξίωση σα να του ζήτησα να βάλει Σάσα Μπάστα. "Είναι αργά" μου απάντησε. Μάλιστα. Ανάλογη η ατμόσφαιρα και σε άλλα 2-3 που επισκέφτηκα πρόσφατα. Όλα εύπεπτα, καθώς πρέπει και χλιαρά.
Όπως εύπεπτα, καθώς πρέπει και χλιαρά γίνονται σιγά σιγά τα πάντα σε αυτή την πόλη. Η διασκέδαση, η τηλεόραση, το σινεμά, το θέατρο (κάποτε πήγαινα συχνά. Μετά άρχισαν τα κινητά και δεν ξαναπάτησα). Και κυρίως όλα είναι τέλεια "διακοσμημενα". Η εικόνα είναι το παν. Μια αστραφτερή, γκλαμ φωτογραφία με ανορθόγραφη αφιέρωση από πίσω. Έτσι μου φαίνονται όλα.
Δεν ξέρω, μπορεί απλώς να μεγάλωσα. Όμως αυτό που βλέπω γενικώς γύρω μου, αυτό που γινόμαστε, δε μου αρέσει καθόλου. Μα καθόλου.
Δεν ξέρω αν είναι η ιδέα μου ή το ότι μεγάλωσα, αλλά θυμάμαι ότι γύρω στα τέλη 90s αρχές δεκαετίας 2000, "κάτι" γινόταν στην Αθήνα. Αρκετά μπαράκια που φιλοξενούσαν είτε εγχώρια, είτε ξένα σχήματα, ωραία μουσική, κοινό μια χαρά. Ποτέ δεν ήταν τίγκα βέβαια. Θυμάμαι Lousiana Red με Nick and the backbone στο hi-hat, το blues hall, house of art σχεδόν κάθε Σάββατο (από τα κορυφαία live που έχω δει στη ζωή μου, Snowy White με το σχήμα του) ακόμη και half note πηγαίναμε συχνά πυκνά τότε. Και αρκετά άλλα.
Σιγά σιγά αυτά τελείωσαν. Τα μπαράκια είτε έκλεισαν, είτε άλλαξαν μουσικό προσανατολισμό, είτε μετατράπηκαν σε mainstream clubs. Αυτά που έμειναν το γύρισαν στο "ethnic". Πολύ ethnic για την ακρίβεια. Τότε άρχισε η live μουσική στην Αθήνα να μετατρέπεται σε κάτι που δε μου ταίριαζε πια. Άλλαξε και το κοινό. Προσωπική μου άποψη πάλι αλλά νομίζω ότι έπεσε σύρμα ότι πια είμαστε Ευρώπη. Άρχισε να έρχεται από το εξωτερικό κάθε καρυδιάς καρύδι, σχήματα που δεν τα είχε ακούσε κανείς αλλά παρουσιάζονταν σα να κάνουν τεράστια καρριέρα στις χώρες τους (κυρίως ΗΠΑ). Ακριβά εισητήρια, μουσική νερόβραστη (αν δεν έπαιρνε ταμπέλα γινόταν ethnic) και κοινό που σου έδινε την εντύπωση ότι πήγαινε κυρίως για να φαίνεται ότι είναι εκεί. ("Ναι, ακούω τζαζ αλλά δε θυμάμαι να σου πω ακριβώς τι τώρα. Ξέρεις, ποτέ δεν ασχολήθηκα με ονόματα"). Κάπου εκείνη την εποχή σταμάτησα να ψάχνομαι κι εγώ για τέτοια μέρη.
Για να επανέλθω λοιπόν, τελευταίως αποφάσισα να κάνω μερικές βόλτες στο κέντρο να δω τι γίνεται. Τι συνάντησα; Εξαιρετικούς χώρους από άποψη διακόσμησης. Αυτά. Μουσική πολύ χαμηλά και επιλεγμένη έτσι ώστε να είναι ευχάριστες οι νότες που ακούγονται πλην όμως θα την άκουγες και σε ασανσέρ πολυτελούς ξενοδοχείου. Θυμάμαι τελευταία σε ένα τζαζ μπαρ με ταμπελα, ο dj δεν ασχολείτο καν με την επιλογή. Έπαιζε playlist ενώ εκείνος καμάκωνε δυο κοριτσάκια στη μπάρα. Όταν τον ρώτησα γιατί δεν ανεβάζει λίγο την ένταση (ακουγόταν η βαβούρα των ομηλιών και από μουσική σχεδόν τίποτα. Σαν συγκέντρωση με φίλους σε σπίτι.), με κοίταξε με μια ξυνίλα και απαξίωση σα να του ζήτησα να βάλει Σάσα Μπάστα. "Είναι αργά" μου απάντησε. Μάλιστα. Ανάλογη η ατμόσφαιρα και σε άλλα 2-3 που επισκέφτηκα πρόσφατα. Όλα εύπεπτα, καθώς πρέπει και χλιαρά.
Όπως εύπεπτα, καθώς πρέπει και χλιαρά γίνονται σιγά σιγά τα πάντα σε αυτή την πόλη. Η διασκέδαση, η τηλεόραση, το σινεμά, το θέατρο (κάποτε πήγαινα συχνά. Μετά άρχισαν τα κινητά και δεν ξαναπάτησα). Και κυρίως όλα είναι τέλεια "διακοσμημενα". Η εικόνα είναι το παν. Μια αστραφτερή, γκλαμ φωτογραφία με ανορθόγραφη αφιέρωση από πίσω. Έτσι μου φαίνονται όλα.
Δεν ξέρω, μπορεί απλώς να μεγάλωσα. Όμως αυτό που βλέπω γενικώς γύρω μου, αυτό που γινόμαστε, δε μου αρέσει καθόλου. Μα καθόλου.
- Μηνύματα
- 139
- Πόντοι
- 16
Εγώ πάλι πιστεύω πως η Αθήνα (δεν γνωρίζω για τη Θεσσαλονίκη) έχει να δώσει πολιτισμό σε αυτόν που είναι διατεθιμένος να τον λάβει. Γιατί και καλά μαγαζιά με ροκ προσανατολισμούς έχει, και ελπιδοφόρα σχήματα βγαίνουν κάθε τόσο, και -ΦΥΣΙΚΑ- θέατρα και εκθέσεις γίνονται.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η Αθήνα έχει πάνω από 100 θέατρα (ίσως περισσότερα από κάθε άλλη πόλη στον κόσμο, ενώ από μια μικρή έρευνα στη Θεσσαλονίκη, και δεδομένων των αναλογιών, και εκεί έχετε αρκετά. Επίσης, πραγματικά καθημερινά γίνονται διάφορα πολιτιστικά events, εκθέσεις, παρουσιάσεις, αλλά και -μέσω ευρωπαϊκού προγράμματος- μαθήματα εκμάθησης τέχνης δωρεάν από πλευράς των δήμων. Γνωρίζω μάλιστα για μερικούς δήμους ότι οι δάσκαλοι είναι άριστοι επαγγελματίες του χώρου. Το γεγονός είναι πώς όποιος θέλει να έχει πολιτισμό πολύ οικονομικά μπορεί να ψαχτεί σε οποιαδήποτε πτυχή της τέχνης τον ενδιαφέρει (μουσική, θέατρο, χορός, εκθέσεις, βιβλίο, διαλέξεις, αλλά και εκμάθηση τέχνης).
Δεν λέω ότι είμαστε πολιτιστικά μπροστά σε σχέση με ξένες χώρες (όπως πολύ σωστά σημείωσε ο SF, σχεδόν οποιαδήποτε ευρωπαϊκή πόλη προάγει τον πολιτισμό τουλάχιστον 10 φορές αποτελεσματικότερα και μαζικότερα από οποιαδήποτε ελληνική πόλη), αλλά το να το τραβήξουμε στο άλλο άκρο και να πούμε ότι οι (μεγάλες) πόλεις μας στερούνται πολιτισμού είναι μηδενιστικό. Άλλωστε και η ύπαρξη του noiz και οποιουδήποτε άλλου (συγγενικού ή μη) φόρουμ ή ιστότοπου γενικότερα ασχολείτε με την τέχνη, δείχνει ότι υπάρχουν Έλληνες διατεθιμένοι να καλλιεργήσουν την κουλτούρα τους και να αγαπήσουν την τέχνη...
Είναι χαρακτηριστικό ότι η Αθήνα έχει πάνω από 100 θέατρα (ίσως περισσότερα από κάθε άλλη πόλη στον κόσμο
, ενώ από μια μικρή έρευνα στη Θεσσαλονίκη, και δεδομένων των αναλογιών, και εκεί έχετε αρκετά. Επίσης, πραγματικά καθημερινά γίνονται διάφορα πολιτιστικά events, εκθέσεις, παρουσιάσεις, αλλά και -μέσω ευρωπαϊκού προγράμματος- μαθήματα εκμάθησης τέχνης δωρεάν από πλευράς των δήμων. Γνωρίζω μάλιστα για μερικούς δήμους ότι οι δάσκαλοι είναι άριστοι επαγγελματίες του χώρου. Το γεγονός είναι πώς όποιος θέλει να έχει πολιτισμό πολύ οικονομικά μπορεί να ψαχτεί σε οποιαδήποτε πτυχή της τέχνης τον ενδιαφέρει (μουσική, θέατρο, χορός, εκθέσεις, βιβλίο, διαλέξεις, αλλά και εκμάθηση τέχνης).Δεν λέω ότι είμαστε πολιτιστικά μπροστά σε σχέση με ξένες χώρες (όπως πολύ σωστά σημείωσε ο SF, σχεδόν οποιαδήποτε ευρωπαϊκή πόλη προάγει τον πολιτισμό τουλάχιστον 10 φορές αποτελεσματικότερα και μαζικότερα από οποιαδήποτε ελληνική πόλη), αλλά το να το τραβήξουμε στο άλλο άκρο και να πούμε ότι οι (μεγάλες) πόλεις μας στερούνται πολιτισμού είναι μηδενιστικό. Άλλωστε και η ύπαρξη του noiz και οποιουδήποτε άλλου (συγγενικού ή μη) φόρουμ ή ιστότοπου γενικότερα ασχολείτε με την τέχνη, δείχνει ότι υπάρχουν Έλληνες διατεθιμένοι να καλλιεργήσουν την κουλτούρα τους και να αγαπήσουν την τέχνη...
Παντως και αυτοκινητα εχουμε παρα πολλα κατα κεφαλην αλλα αυτο δε σημαινει οτι ειμαστε καλοι οδηγοι. Και κινητα εχουμε πολλα αλλα αυτο δε σημαινει οτι εχουμε βιομηχανια τηλεπικοινωνιων. Και ποδηλατο εχει καθε παιδακι αλλα δε σημαινει οτι ειμαστε ασσοι ποδηλατες οπως οι Ολλανδοι.Thanocaster είπε:Είναι χαρακτηριστικό ότι η Αθήνα έχει πάνω από 100 θέατρα (ίσως περισσότερα από κάθε άλλη πόλη στον κόσμο
...
Δεν λέω ότι είμαστε πολιτιστικά μπροστά σε σχέση με ξένες χώρες (όπως πολύ σωστά σημείωσε ο SF, σχεδόν οποιαδήποτε ευρωπαϊκή πόλη προάγει τον πολιτισμό τουλάχιστον 10 φορές αποτελεσματικότερα και μαζικότερα από οποιαδήποτε ελληνική πόλη), αλλά το να το τραβήξουμε στο άλλο άκρο και να πούμε ότι οι (μεγάλες) πόλεις μας στερούνται πολιτισμού είναι μηδενιστικό.
Ειμαστε τοσο μα τοσο παρα πολυ πισω που σπαω το κεφαλι μου να βρω αλλη Ευρωπαικη πρωτευουσα κρατους μελους της Ε.Ε. των 11.000.000 κατοικων να ειναι τοσο αισθητικα και πολιτιστικα πισω και δε βρισκω. Και το τραγικοτερο ειναι οτι δεν το αντιλαμβανομαστε καν. Το πρωτο βημα θα ηταν να το συνειδητοποιησουμε τουλαχιστον, αλλα θελει καμια 10αρια χρονια ακομα να φτασουμε σε αυτο το επιπεδο.
Αν και καθήμενος ορθώς μιλείς. Μια χαρά είναι η Σαλόνικα. Σίγουρα υπάρχει ένα τεράστιο περιθώριο για εξέλιξη προς το καλύτερο, αλλά τα μαγαζιά είναι μόνο ένα καθρέπτισμα του κόσμου οπότε...avasil είπε:
Δεν θέλω να επιβάλλω την άποψη μου, αλλά μου φαίνεται ότι μας έχει φάει η παγκοσμιοποίηση, γι αυτό βλέπουμε την Σαλόνικα σαν χωριουδάκι. Απαιτούμε να έχει jazz και pop σε επίπεδο USA, rock σε επίπεδο Λονδίνου, κλασσική σε επίπεδο Βερολίνου, electonica σε επίπεδο Goa και πάει λέγοντας...
Και καλά κάνουμε. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρχει ένα καζάνι που βράζει (οι μουσικοί, ο κόσμος), και κάποιοι να ανακατεύουν και να σερβίρουν (ηχομάστορες, επιχειρηματίες, μάνατζερς).
Πουθενά δεν είναι τέλεια. Στo USA έχει θεούς παικταράδες jazzίστες που παίζουν για 50 δολλάρια, στο Λονδίνο και το Βερολίνο έχει πιο πολλούς μουσικούς απ' ότι κοινό.
Ναι, τα λεφτά κάνουν τη διαφορά, όταν ο στόχος είναι οι γυαλισμένες παραγωγές, οι εξοπλισμένοι χώροι. Ο κοσμάκης όμως διψάει για μουσική, διψάει για όμορφες στιγμές και φωτισμένες νύχτες..
Αλλά όπως λένε οι Ονιράμα: "Δύσκολος καιρός για πρίγκηπες."
Κι όπως λέει ο Φρίντριχ Νίτσε: "Απ' όλα όσα ένουν γραφτεί αγαπώ μόνο αυτό που γράφει κανείς με το αίμα του. Γράφε με αίμα: και θα νιώσεις ότι το αίμα είναι πνεύμα."
Δεν είναι μόνο στα μαγαζιά η μουσική, ούτε στα cd, ούτε στα mp3, ούτε αποδήμησε στο "εξωτερικόν"...
Ευχάριστω διάλειμμα..
- Μηνύματα
- 10,990
- Πόντοι
- 2,638
Καταρχάς welcome George…
Διαβάζοντας το εναρκτήριο post σου, δεν καταλαβαίνω την ένσταση σου… Για να το πω διαφορετικά δεν βρίσκω κάτι επιλήψιμο στο να παίζουν μπάντες σε χώρους που τέλος πάντων δεν είναι σεταρισμένοι για συναυλίες και λοιπές live εμφανίσεις. Σίγουρα το ευκταίο θα ήταν αυτό που λες, αλλά το να κάνεις μια εμφάνιση σε ένα καφέ ή μπαρ που δεν έχει την υποδομή… δεν είναι και για θάνατο. Άλλωστε και εδώ στην Αθήνα το κάνουμε κατά κόρον.
Σίγουρα υπάρχει μια τάση, μια μόδα αν θες, τον τελευταίο καιρό – και εδώ κάτω- με τα πάσης φύσης live να ξεπηδάνε σαν τα… μανιτάρια. Αν θες την άποψη μου, το προτιμώ σε σχέση με παρελθόντα έτη που κυνηγούσες με το ντουφέκι να δεις μια μπάντα.
Εκτιμώ ότι είναι και μια ευκαιρία για ένα πολυπληθές κοινό που δεν ακούει το… αδέσποτο σκυλολόι, να βγει, να ακούσει την μουσικούλα του, να πιει τα ποτάκια του, να δει τα φιλαράκια του να παίζουν…
Διαβάζοντας το εναρκτήριο post σου, δεν καταλαβαίνω την ένσταση σου… Για να το πω διαφορετικά δεν βρίσκω κάτι επιλήψιμο στο να παίζουν μπάντες σε χώρους που τέλος πάντων δεν είναι σεταρισμένοι για συναυλίες και λοιπές live εμφανίσεις. Σίγουρα το ευκταίο θα ήταν αυτό που λες, αλλά το να κάνεις μια εμφάνιση σε ένα καφέ ή μπαρ που δεν έχει την υποδομή… δεν είναι και για θάνατο. Άλλωστε και εδώ στην Αθήνα το κάνουμε κατά κόρον.
Σίγουρα υπάρχει μια τάση, μια μόδα αν θες, τον τελευταίο καιρό – και εδώ κάτω- με τα πάσης φύσης live να ξεπηδάνε σαν τα… μανιτάρια. Αν θες την άποψη μου, το προτιμώ σε σχέση με παρελθόντα έτη που κυνηγούσες με το ντουφέκι να δεις μια μπάντα.
Εκτιμώ ότι είναι και μια ευκαιρία για ένα πολυπληθές κοινό που δεν ακούει το… αδέσποτο σκυλολόι, να βγει, να ακούσει την μουσικούλα του, να πιει τα ποτάκια του, να δει τα φιλαράκια του να παίζουν…
- Μηνύματα
- 31
- Πόντοι
- 6
Παρατηρήσεις - Υποσημειώσεις ΙΙ
Θεωρώ ότι και το βασικό κείμενο και οι προηγούμενες παρατηρήσεις μου είναι ξεκάθαρες. Νομίζω ότι χρειάζετα καλύτερη ανάγνωση προς αποφυγή λάθος εντυπώσεων. Προφανώς είναι πολύ όμορφο να υπάρχουν μαγαζάκια που φιλοξενούν σχήματα. Εξάλλου στην Αμερική τέτοια κονσεπτάκια συμβαίνουν από το μεσημέρα πίνοντας τον καφέ σου ή τρώγοντας το φαγάκι σου.
Είναι σαφές όμως ότι Υγεία στον Πολιτισμό είναι η ανάμειξη των ειδών της Τέχνης (με κάθε μέσο και τρόπο) και όχι η μονομερής απόλαυση.
Ξέφυγε λίγο η κουβέντα ανάμεσα σε ροκ μπάντες, διασκευομπάντες κ.ά. Νομίζω ότι όλοι συμφωνούν ότι καλό είναι να υπάρχουν τα πάντα σε μια πόλη σαν τη Θεσσαλονίκη, η οποία να θυμίσω τι ακριβώς πρέσβευε μερικές δεκάδες και εκατοντάδες χρόνια πριν;
Και εννοείται ότι μου αρέσει και η Θεσσαλονίκη. Βρίσκω την Αθήνα πιο ξεκάθαρη στο θέμα της Τέχνης. Έχει απλώσει την Τέχνη σε όλες τις μορφές της και σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Από μπουζούκι και έντεχνο μέχρι ροκ και τζαζ από πειραματικά θέατρα μέχρι μεγάλες παραστάσεις και από νέους εικαστικούς καλλιτέχνες μέχρι διεθνούς φήμης...
Επίσης, ακριβώς επειδή μέσα στο noiz το target group είναι συγκεκριμένο, λογικό είναι πάνω κάτω να συμφωνούμε. Για κάντε και μια έρευνα στους φίλους σας...
Και στη Θεσσαλονίκη γίνεται κάποια προσπάθεια, αλλά πιστεύω ότι μπορεί να γίνει ακόμη μεγαλύτερη.
Δεν είναι μόδα Madonna Sold Out - Leonard Cohen 3 και ο κούκος;
Θεωρώ ότι και το βασικό κείμενο και οι προηγούμενες παρατηρήσεις μου είναι ξεκάθαρες. Νομίζω ότι χρειάζετα καλύτερη ανάγνωση προς αποφυγή λάθος εντυπώσεων. Προφανώς είναι πολύ όμορφο να υπάρχουν μαγαζάκια που φιλοξενούν σχήματα. Εξάλλου στην Αμερική τέτοια κονσεπτάκια συμβαίνουν από το μεσημέρα πίνοντας τον καφέ σου ή τρώγοντας το φαγάκι σου.
Είναι σαφές όμως ότι Υγεία στον Πολιτισμό είναι η ανάμειξη των ειδών της Τέχνης (με κάθε μέσο και τρόπο) και όχι η μονομερής απόλαυση.
Ξέφυγε λίγο η κουβέντα ανάμεσα σε ροκ μπάντες, διασκευομπάντες κ.ά. Νομίζω ότι όλοι συμφωνούν ότι καλό είναι να υπάρχουν τα πάντα σε μια πόλη σαν τη Θεσσαλονίκη, η οποία να θυμίσω τι ακριβώς πρέσβευε μερικές δεκάδες και εκατοντάδες χρόνια πριν;
Και εννοείται ότι μου αρέσει και η Θεσσαλονίκη. Βρίσκω την Αθήνα πιο ξεκάθαρη στο θέμα της Τέχνης. Έχει απλώσει την Τέχνη σε όλες τις μορφές της και σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Από μπουζούκι και έντεχνο μέχρι ροκ και τζαζ από πειραματικά θέατρα μέχρι μεγάλες παραστάσεις και από νέους εικαστικούς καλλιτέχνες μέχρι διεθνούς φήμης...
Επίσης, ακριβώς επειδή μέσα στο noiz το target group είναι συγκεκριμένο, λογικό είναι πάνω κάτω να συμφωνούμε. Για κάντε και μια έρευνα στους φίλους σας...
Και στη Θεσσαλονίκη γίνεται κάποια προσπάθεια, αλλά πιστεύω ότι μπορεί να γίνει ακόμη μεγαλύτερη.
Δεν είναι μόδα Madonna Sold Out - Leonard Cohen 3 και ο κούκος;
- Μηνύματα
- 10,990
- Πόντοι
- 2,638
Πραγματικά δεν ξέρω αν η Αθήνα είναι καλλιτεχνικά πιο ξεκάθαρη από την Θεσσαλονίκη. Όμως σίγουρα υπάρχει μεγαλύτερη πληθώρα επιλογών, σαφέστατα λόγο μεγαλύτερου πληθυσμού, πρωτεύουσας κλπ, που τέλος πάντων καλύπτουν μια ευρύτερη γκάμα στον χώρο των τεχνών, αναφορικά με την Θεσσαλονίκη.
Βεβαίως αν κατάλαβα καλά- μπορεί να έχω καταλάβει και εντελώς λάθος- θίγεις το πνευματικό/ πολιτιστικό consensus της πόλης σου, το οποίο ρέπει προς μια μονοδιάστατη μορφή «διασκέδασης» (σκυλάδικο ή τέλος πάντων σε οτιδήποτε mainstream (Madonna και δεν είναι πιο «ψαγμένο» ή intellectual…
Αν όντως θίγεις αυτό το ζήτημα, εκεί θα πρέπει να μπούμε σε μια άλλη συζήτηση με μάλλον κοινωνιολογικούς όρους και θα πρέπει να αναζητήσουμε τα αίτια που συν διαμορφώνουν το σύγχρονο πολιτιστικό εποικοδόμημα της Θεσσαλονίκης…
Βεβαίως αν κατάλαβα καλά- μπορεί να έχω καταλάβει και εντελώς λάθος- θίγεις το πνευματικό/ πολιτιστικό consensus της πόλης σου, το οποίο ρέπει προς μια μονοδιάστατη μορφή «διασκέδασης» (σκυλάδικο
ή τέλος πάντων σε οτιδήποτε mainstream (Madonna και δεν είναι πιο «ψαγμένο» ή intellectual…Αν όντως θίγεις αυτό το ζήτημα, εκεί θα πρέπει να μπούμε σε μια άλλη συζήτηση με μάλλον κοινωνιολογικούς όρους και θα πρέπει να αναζητήσουμε τα αίτια που συν διαμορφώνουν το σύγχρονο πολιτιστικό εποικοδόμημα της Θεσσαλονίκης…
- Μηνύματα
- 3,982
- Πόντοι
- 38
Η δική μου γνωμη είναι για τη Θεσ/νικη, πηγαινοντας το λίγο παραπερα, ότι είναι το ιδανικό μερος για να βγουν πρωτοτυπα πραγματα, αν πραγματικά το αξίζουν.
Οχι δε θα συνεχίσω λεγοντας οτι εγω με τη μπαντα μου θα ταραξουμε τα νερα γραφοντας ψαγμενους στιχους με τους οποιους ολοι οι φιλοι μας στα 2 μας λαϊβ επαθαν πλακα
Απλα πιστυεω οτι ο κόσμος ειναι αρκετα πεινασμενος για να πεσει με τα μουτρα σε κατι πρωτοτυπο και ομορφο. Σε αντιθεση ας πουμε με πιο κορεσμενες ευρωπαϊκες πολεις.
Και κακα τα ψεματα, είναι λίγο ανουσιο να αναπτυχθει μπλουζ, ροκ και ρεγγε (χαχαχαχαχα) ρευμα στην πολυ με σκηνες γι'αυτο το λόγο. Ξερω οτι οι κιθαρίστες εδω μεσα πετατε τη σκουφια σας για κατι τέτοια, αλλα προσωπικά θα στηριζα πιο ευχαριστα μια κινηση προς την αναδειξη και την εξελιξη της ελληνικής μουσικής, με βαση οχι τα σκυλοποπ της βρετανιας αλλα την πλουσια "ανατολιζέ" παραδοσή μας. Γι'αυτο το λόγο και τη βρισκω σε κουτουκια με παρα πολύ καλή ρεμπετικη και παραδοσιακή μουσική. Οπως και να το κανουμε δε μπορω να στηριξω την αναδειξη μιας δυτικής κουλτουρας με ευχαρίστηση. Το μπλουζ και οι θεοι κιθαριστες μιλάνε στον μουσικό μεσα μου, αλλά στον ανθρωπα μιλανε οι παραδοσιακες μουσικες. Μια τετοια κίνηση πιστευω θα τυχαινε μεγαλύτερης αποδοχης και στηριξης.
Οχι δε θα συνεχίσω λεγοντας οτι εγω με τη μπαντα μου θα ταραξουμε τα νερα γραφοντας ψαγμενους στιχους με τους οποιους ολοι οι φιλοι μας στα 2 μας λαϊβ επαθαν πλακα
Απλα πιστυεω οτι ο κόσμος ειναι αρκετα πεινασμενος για να πεσει με τα μουτρα σε κατι πρωτοτυπο και ομορφο. Σε αντιθεση ας πουμε με πιο κορεσμενες ευρωπαϊκες πολεις.
Και κακα τα ψεματα, είναι λίγο ανουσιο να αναπτυχθει μπλουζ, ροκ και ρεγγε (χαχαχαχαχα) ρευμα στην πολυ με σκηνες γι'αυτο το λόγο. Ξερω οτι οι κιθαρίστες εδω μεσα πετατε τη σκουφια σας για κατι τέτοια, αλλα προσωπικά θα στηριζα πιο ευχαριστα μια κινηση προς την αναδειξη και την εξελιξη της ελληνικής μουσικής, με βαση οχι τα σκυλοποπ της βρετανιας αλλα την πλουσια "ανατολιζέ" παραδοσή μας. Γι'αυτο το λόγο και τη βρισκω σε κουτουκια με παρα πολύ καλή ρεμπετικη και παραδοσιακή μουσική. Οπως και να το κανουμε δε μπορω να στηριξω την αναδειξη μιας δυτικής κουλτουρας με ευχαρίστηση. Το μπλουζ και οι θεοι κιθαριστες μιλάνε στον μουσικό μεσα μου, αλλά στον ανθρωπα μιλανε οι παραδοσιακες μουσικες. Μια τετοια κίνηση πιστευω θα τυχαινε μεγαλύτερης αποδοχης και στηριξης.
Θα ήθελα να πω κι εγώ με τη σειρά μου πως αν υπάρχει πρόβλημα δεν εντοπίζεται μόνο στη Θεσσαλονίκη αλλά σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Θα συμφωνήσω στο ότι είναι πολύ καλό να υπάρχουν μαγαζιά που κάνουν live έστω κι αν αυτά είναι cafe, bar, creperie ή ότι άλλο κι ο λόγος είναι ο εξής: οι περισσότεροι χώροι που έχω δει να πλασάρονται ως "σοβαρές μουσικές σκηνές" είναι είτε για λίγους που έχουν τα μέσα, είτε για άσχετους που θα πάνε τη φιλενάδα τους για να της δείξουν ότι έχουν καλό γούστο, είτε ψευτοκουλτουροjazzοδήθεν μοδάτα που όμως λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο όπως και τα σκυλάδικα (π.χ. για να κάτσει μια παρέα σε τραπέζι θα πρέπει υπωχρεωτικά να ανοίξει μπουκάλι).
Έχω σχεδόν πειστεί ότι δεν έχουμε κάτι άλλο εκτός από τα παραπάνω για τον απλούστατο λόγο του ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ να έχουμε!
Απ' την άλλη πλευρά, ενοχλούμαι όταν π.χ. πηγαίνω να δω τον Magic Slim και τον Carey Bell (ζωή σε λόγου μας) και να βλέπω να συνοδεύονται από μουσικούς του τύπου "όποιον βρήκα στο τηλέφωνο" και να παίζουν σ' ένα κατάμεστο Λυκαβηττό. Ενοχλούμαι π.χ. όταν ο Joe Elliott των Def Leppard λέει στον κόσμο που τραγουδάει τα τραγούδια τους σε όλη τη διάρκεια του live "Αναρωτιέμαι γιατί τόσα χρόνια δεν επισκεφθήκαμε την Ελλάδα;" και τέλος γίνομαι έξαλλος με αυτό που λέγεται ελληνική διοργάνωση και είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για όλα τα παραπάνω και για πολλά άλλα.
Νομίζω πως ο μόνος τρόπος να πειστούν ότι δεν είμαστε ιθαγενείς που εντυπωσιάζονται με πολύχρωμες χάντρες και καθρεφτάκια είναι να τους κάνουμε να καταλάβουν ότι αν θέλουν να κονομάνε θα πρέπει να αρχίσουν να προσφέρουν περισσότερη ποιότητα.
Σε συζήτηση με κάποια μέλη του forum έχω εκφράσει την επιθυμία που έχω να ξαναδώ να γίνονται πάλι συναυλίες σε κινηματογράφους, θέατρα, δημοτικά πάρκα ή πλατείες... και όχι απαραίτητα με επώνυμους. Ας είναι τα συνοικιακά γκρουπάκια που θα παίξουν από Oasis μέχρι Gong και από James Brown μέχρι Einstürzende Neubauten.
Θα συμφωνήσω στο ότι είναι πολύ καλό να υπάρχουν μαγαζιά που κάνουν live έστω κι αν αυτά είναι cafe, bar, creperie ή ότι άλλο κι ο λόγος είναι ο εξής: οι περισσότεροι χώροι που έχω δει να πλασάρονται ως "σοβαρές μουσικές σκηνές" είναι είτε για λίγους που έχουν τα μέσα, είτε για άσχετους που θα πάνε τη φιλενάδα τους για να της δείξουν ότι έχουν καλό γούστο, είτε ψευτοκουλτουροjazzοδήθεν μοδάτα που όμως λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο όπως και τα σκυλάδικα (π.χ. για να κάτσει μια παρέα σε τραπέζι θα πρέπει υπωχρεωτικά να ανοίξει μπουκάλι).
Έχω σχεδόν πειστεί ότι δεν έχουμε κάτι άλλο εκτός από τα παραπάνω για τον απλούστατο λόγο του ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ να έχουμε!
Απ' την άλλη πλευρά, ενοχλούμαι όταν π.χ. πηγαίνω να δω τον Magic Slim και τον Carey Bell (ζωή σε λόγου μας) και να βλέπω να συνοδεύονται από μουσικούς του τύπου "όποιον βρήκα στο τηλέφωνο" και να παίζουν σ' ένα κατάμεστο Λυκαβηττό. Ενοχλούμαι π.χ. όταν ο Joe Elliott των Def Leppard λέει στον κόσμο που τραγουδάει τα τραγούδια τους σε όλη τη διάρκεια του live "Αναρωτιέμαι γιατί τόσα χρόνια δεν επισκεφθήκαμε την Ελλάδα;" και τέλος γίνομαι έξαλλος με αυτό που λέγεται ελληνική διοργάνωση και είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για όλα τα παραπάνω και για πολλά άλλα.
Νομίζω πως ο μόνος τρόπος να πειστούν ότι δεν είμαστε ιθαγενείς που εντυπωσιάζονται με πολύχρωμες χάντρες και καθρεφτάκια είναι να τους κάνουμε να καταλάβουν ότι αν θέλουν να κονομάνε θα πρέπει να αρχίσουν να προσφέρουν περισσότερη ποιότητα.
Σε συζήτηση με κάποια μέλη του forum έχω εκφράσει την επιθυμία που έχω να ξαναδώ να γίνονται πάλι συναυλίες σε κινηματογράφους, θέατρα, δημοτικά πάρκα ή πλατείες... και όχι απαραίτητα με επώνυμους. Ας είναι τα συνοικιακά γκρουπάκια που θα παίξουν από Oasis μέχρι Gong και από James Brown μέχρι Einstürzende Neubauten.
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
- Μηνύματα
- 6,459
- Πόντοι
- 2,548
Nαι η κατασταση που περιγραφεται εδω δεν ειναι φυσικα "προνομιο" μονο της Θεσσαλονικης, αλλα οντως τα πραγματα ειναι λιγο πιο χλωμα στη Θεσαλονικη. Ειναι μια πολη του ενος εκατομυριου και βαλε και τα μερη οπου μπορει να παει κανεις να ακουσει μουσικη περαν του mainstream ειναι ελαχιστα.
Η blues σκηνη ειναι ειδος προς εξαφανιση, αναλογιζομενοι παντα το μεγεθος της πολης και αλλων σκηνων. Η jazz σκηνη επισης σε κρισιμη κατασταση, να κρατιειται απο μερικα φεστιβαλ που διοργανωνει ο ομιλος φιλων της jazz (και στα οποια, λογω των τιμων στις περισσοτερες συναυλιες πλεον πανε συνεχεια τα ιδια και τα ιδια μελη του συλλογου - γιαννης κερναει και γιαννης πινει φαση). Funk, soul σκηνη ανυπαρκτη (2-3 μπαντες και το πολυ 2 μαγαζια σε πολη τετοιου μεγεθους δε συνηστουν σκηνη, σορρυ). Alternative, πειραματικες μουσικες και τετοια ωραια μονο μια στο τοσο και σε τελειως ερασιτεχνικη φαση, παλι καλα να λεμε που βρισκονται και 5-10 ατομα να οργανωσουν κατι τετοιο.
Η πολη ειναι ΓΕΜΑΤΗ απο μαγαζια με εξαιρετικη διακοσμηση και τελειως μα τελειως ΑΔΙΑΦΟΡΗ ατμοσφαιρα και μουσικη. Πραγματικα κανοντας μια βολτα στην παραλιακη, στην Αριστοτελους, στην Καλαμαρια-Κρηνη και σε αλλα μερη με σχετικα εντονη νυχτερινη ζωη βλεπεις παντου μαγαζια κλωνους, χωρις χαρακτηρα, με αδιαφορη μουσικη. Και ειναι φυσικα παντα γεματα πατοκορφα, καθοτι ο μεσος κατοικος της πολης απο οτι φαινεται δε θελει και πολλα παραπανω.
Η blues σκηνη ειναι ειδος προς εξαφανιση, αναλογιζομενοι παντα το μεγεθος της πολης και αλλων σκηνων. Η jazz σκηνη επισης σε κρισιμη κατασταση, να κρατιειται απο μερικα φεστιβαλ που διοργανωνει ο ομιλος φιλων της jazz (και στα οποια, λογω των τιμων στις περισσοτερες συναυλιες πλεον πανε συνεχεια τα ιδια και τα ιδια μελη του συλλογου - γιαννης κερναει και γιαννης πινει φαση
). Funk, soul σκηνη ανυπαρκτη (2-3 μπαντες και το πολυ 2 μαγαζια σε πολη τετοιου μεγεθους δε συνηστουν σκηνη, σορρυ). Alternative, πειραματικες μουσικες και τετοια ωραια μονο μια στο τοσο και σε τελειως ερασιτεχνικη φαση, παλι καλα να λεμε που βρισκονται και 5-10 ατομα να οργανωσουν κατι τετοιο.Η πολη ειναι ΓΕΜΑΤΗ απο μαγαζια με εξαιρετικη διακοσμηση και τελειως μα τελειως ΑΔΙΑΦΟΡΗ ατμοσφαιρα και μουσικη. Πραγματικα κανοντας μια βολτα στην παραλιακη, στην Αριστοτελους, στην Καλαμαρια-Κρηνη και σε αλλα μερη με σχετικα εντονη νυχτερινη ζωη βλεπεις παντου μαγαζια κλωνους, χωρις χαρακτηρα, με αδιαφορη μουσικη. Και ειναι φυσικα παντα γεματα πατοκορφα, καθοτι ο μεσος κατοικος της πολης απο οτι φαινεται δε θελει και πολλα παραπανω.
Αμην και ποτε.Sonic X είπε:
- Μηνύματα
- 2,145
- Πόντοι
- 38
Αναλυουμε εδω και τοση ωρα το οτι οι γκομενες πανε στα σκυλαδικα στα κλαμπ και στα φλωροκαφε και οι περισσοτεροι τις ακολουθουν εκει?
Ή το οτι δεν υπαρχουν αυτη την στιγμη επιχειρηματιες που θελουν να μπουν φυλακη φτιαχνοντας μαγαζια οπως εμεις τα ονειρευομαστε που θα μαζευουν καμια πενηνταρια ατομα στην καλυτερη περιπτωση καθημερινα?
ΟΚ,δεν ειμαστε Λονδινο το ξερουμε,και οσο υπαρχουν σκυλαδικα δεν προκειται να γινουμε.
Με ενα απλο ζαπιγκ- ταπιγκ σε τηλεοραση ραδιοφωνο ευκολα διαπιστωνει ο καθενας οτι ολοι ασχολουνται με την Βουλα Μπουλα που εμφανιζεται γυμνη στο "γαβγιζω- live" ,και οχι με τον Γιωργο τον περιεργο που καθεται και παιζει με τους φιλους του φανκμπλουζοροκ και αλλες αντιεμπορικες αηδιες.
Εμποριο ειναι,κινειται χρημα,για ποια τεχνη λεμε εμεις?
Ή το οτι δεν υπαρχουν αυτη την στιγμη επιχειρηματιες που θελουν να μπουν φυλακη φτιαχνοντας μαγαζια οπως εμεις τα ονειρευομαστε που θα μαζευουν καμια πενηνταρια ατομα στην καλυτερη περιπτωση καθημερινα?
ΟΚ,δεν ειμαστε Λονδινο το ξερουμε,και οσο υπαρχουν σκυλαδικα δεν προκειται να γινουμε.
Με ενα απλο ζαπιγκ- ταπιγκ σε τηλεοραση ραδιοφωνο ευκολα διαπιστωνει ο καθενας οτι ολοι ασχολουνται με την Βουλα Μπουλα που εμφανιζεται γυμνη στο "γαβγιζω- live" ,και οχι με τον Γιωργο τον περιεργο που καθεται και παιζει με τους φιλους του φανκμπλουζοροκ και αλλες αντιεμπορικες αηδιες.
Εμποριο ειναι,κινειται χρημα,για ποια τεχνη λεμε εμεις?
