- Μηνύματα
- 1,806
- Πόντοι
- 36
Aποψη Το Σύνταγμα της Ελλάδας (¶ρθρο 4, παράγραφος 6) προβλέπει: «Kάθε Έλληνας πoυ μπoρεί να φέρει όπλα είναι υπoχρεωμένoς να συντελεί στην άμυνα της Πατρίδας, σύμφωνα με τoυς oρισμoύς των νόμων.» Κάποιοι μας λένε ότι αυτό συνεπάγεται πως όλοι οι άρρενες Έλληνες πολίτες είναι υπόχρεοι στράτευσης. Για να το δούμε όμως πιο κοντά... ίσως να εκπλαγείτε!
Κάθε Έλληνας...
Εδώ δεν εννούνται κατά αποκλειστικότητα οι άρρενες Έλληνες. Το αρσενικό γένος υποδηλώνει και το θηλυκό. Για παράδειγμα τα άρθρα 8 (Kανένας δεν στερείται χωρίς τη θέλησή τoυ τo δικαστή πoυ του έχει oρίσει o νόμoς) και 9 (H κατoικία τoυ καθενός είναι άσυλo...) του Συντάγματος αναφέρονται εξίσου και στις γυναίκες. Μήπως τάχα το άρθρο 11 («Oι Έλληνες έχoυν τo δικαίωμα να συνέρχoνται ήσυχα και χωρίς όπλα») αναφέρεται σε αποκλειστικό δικαίωμα των ανδρών;
Και βέβαια στο ίδιο στο άρθρο του συντάγματος όπου προβλέπεται η υποχρέωση στράτευσης γίνονται αναφορές και στην ισότητα των φύλων: «Oι Έλληνες είναι ίσoι ενώπιoν τoυ νόμoυ», «Oι Έλληνες και oι Eλληνίδες έχoυν ίσα δικαιώματα και υπoχρεώσεις», «Oι Έλληνες πoλίτες συνεισφέρoυν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλoγα με τις δυνάμεις τoυς».
...που μπoρεί να φέρει όπλα....
Το «που μπορεί» αναγνωρίζει ότι δεν μπορούμε όλοι να φέρουμε όπλα. Ένας ανάπηρος για παράδειγμα δεν υποχρεώνεται σε θητεία. Αντίθετα εάν μια γυναίκα μπορεί να φέρει όπλα (και πολλές όχι μόνο μπορούν αλλά το επιλέγουν και σαν επάγγελμά τους) ωφείλουν να υπάγονται στην κατηγορία των αξιόμαχων.
Αναγνωρίζεται επίσης ότι υπάρχουν και καθ'όλα υγιείς άρρενες Έλληνες πολίτες που για λόγους συνειδήσεως δεν μπορούν να φέρουν όπλα. Η Ελληνική πολιτεία ψήφισε σχετικό νόμο (2510/97) και φρόντισε μάλιστα να ψηφιστεί ειδική ερμηνευτική δήλωση στο Σύνταγμα του 2001.
Μάλιστα το Σύνταγμα δεν αναφέρεται σε αποδεκτούς λόγους αντίρρησης συνείδησης. Δεν λέει πως μόνο όσοι επικαλούνται τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις δικαιούνται να εξαιρεθούν της στράτευσης. Μπορεί κανείς να κατηγορήσει έναν πατέρα που φυγοστρατεί για να ζήσει τα παιδιά του όταν το κράτος του δίνει ένα μισθό-κοροιδία; Η κοινή λογική λέει πως θα ήταν ασυνείδητος εάν παρουσιάζοταν!
... υπoχρεωμένoς να συντελεί στην άμυνα της Πατρίδας...
Ας επισημάνουμε και πάλι ότι η στρατιωτική υποχρέωση, με τον τρόπο που αυτή έχει νομοθετηθεί και εφαρμόζεται, δεν έχει να κάνει με την ικανότητα κάποιου να φέρει όπλα. Οι άρρενες στρατεύσιμοι κατηγορίας σωματικής ικανότητας «Ι3-Χωρίς Όπλο» και «Ι4» δεν θεωρούνται ικανοί να φέρουν όπλα, δεν εκπαιδεύονται σε αυτά και δεν εκτελούν ένοπλες υπηρεσιές (σκοπιές, περίπολα κλπ). Παρ' όλα αυτά υποχρεώνονται να καταταγούν και να υπηρετήσουν το ίδιο χρονικό διάστημα με τους απολύτως υγιείς!
Συντελούν βέβαια στην άμυνα της Πατρίδας. Προσέξτε όμως ότι ο νομοθέτης δεν λέει «Κάθε ένας που μπορεί να συντελεί στην άμυνα της Πατρίδας είναι υποχρεωμένος να το κάνει». Η συνταγματική υποχρέωση συνάγεται από την ικανότητα του να φέρεις όπλα και μόνο!
Τίθεται εδώ το ερώτημα εάν θα ήταν ίσως καλύτερη μια διατύπωση που θα αποσύνδεε την υποχρέωση συμβολής στην άμυνα της χώρας από την ικανότητα να φέρει κανείς όπλο. Γιατί όχι; Στον 21ο αιώνα η άμυνα δεν στηρίζεται στα κουμπούρια. Ο ηλεκτρονικός πόλεμος δεν προυποθέτει την μυϊκή δύναμη.
Πρέπει όμως επιτέλους να αναγνωρίσουμε ότι η συμβολή στην άμυνα μίας χώρας δεν είναι κατ' ανάγκη ένστολη. Οι πρόγονοί μας έριχναν τα τείχη για να υποδεχτούν τους ολυμπιονίκες. «Τι να τα κάνουμε τα τείχη όταν έχουμε τέτοια παλικάρια» έλεγαν. Σήμερα, η άμυνα μιας χώρας στηρίζεται στον πολιτισμό, στην γνώση και την οικονομική της ευρωστία. Ας δούμε πως μπορεί ο καθένας μας από το μετερίζι του να βοηθήσει την πατρίδα χωρίς αφορισμούς και προκαταλήψεις.
...σύμφωνα με τoυς oρισμoύς των νόμων
Η υποχρεωτική στράτευση των ανδρών στηρίζεται λοιπόν σε νόμους και όχι στο Συνταγμα. Ο νόμος 1763/88 (ΦΕΚ 57 Α΄ - Στρατολογία των Ελλήνων) αναφέρει ότι «Όλοι οι Έλληνες ... έχουν υποχρέωση στράτευσης στις Ένοπλες Δυνάμεις» και ότι «Για τη στράτευση των Ελληνίδων ισχύουν οι διατάξεις του ειδικού γι΄ αυτές νόμου».
Στηρίζεται μάλιστα η αναγκαστική στράτευση σε νόμους που είναι κατ'εξοχήν άδικοι και πολλές φορές αντισυνταγματικοί! Το βλέπουμε στην περίπτωση των αρρένων μειωμένης σωματικής ικανότητας, στην περίπτωση των γυναικών αλλά και αλλού. Και δεν είναι καθόλου περίεργο το φαινόμενο της φυγοστρατίας όταν το ίδιο το κράτος παραβιάζει τα δικαιώματα των πολιτών με τέτοιο κατάφωρο τρόπο.
Δεν χρειάζεται αλλαγή του Συντάγματος, χρειάζεται σύγχρονη νομοθεσία και αντιλήψεις!
πηγή http://www.omhroi.gr/
Κάθε Έλληνας...
Εδώ δεν εννούνται κατά αποκλειστικότητα οι άρρενες Έλληνες. Το αρσενικό γένος υποδηλώνει και το θηλυκό. Για παράδειγμα τα άρθρα 8 (Kανένας δεν στερείται χωρίς τη θέλησή τoυ τo δικαστή πoυ του έχει oρίσει o νόμoς) και 9 (H κατoικία τoυ καθενός είναι άσυλo...) του Συντάγματος αναφέρονται εξίσου και στις γυναίκες. Μήπως τάχα το άρθρο 11 («Oι Έλληνες έχoυν τo δικαίωμα να συνέρχoνται ήσυχα και χωρίς όπλα») αναφέρεται σε αποκλειστικό δικαίωμα των ανδρών;
Και βέβαια στο ίδιο στο άρθρο του συντάγματος όπου προβλέπεται η υποχρέωση στράτευσης γίνονται αναφορές και στην ισότητα των φύλων: «Oι Έλληνες είναι ίσoι ενώπιoν τoυ νόμoυ», «Oι Έλληνες και oι Eλληνίδες έχoυν ίσα δικαιώματα και υπoχρεώσεις», «Oι Έλληνες πoλίτες συνεισφέρoυν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλoγα με τις δυνάμεις τoυς».
...που μπoρεί να φέρει όπλα....
Το «που μπορεί» αναγνωρίζει ότι δεν μπορούμε όλοι να φέρουμε όπλα. Ένας ανάπηρος για παράδειγμα δεν υποχρεώνεται σε θητεία. Αντίθετα εάν μια γυναίκα μπορεί να φέρει όπλα (και πολλές όχι μόνο μπορούν αλλά το επιλέγουν και σαν επάγγελμά τους) ωφείλουν να υπάγονται στην κατηγορία των αξιόμαχων.
Αναγνωρίζεται επίσης ότι υπάρχουν και καθ'όλα υγιείς άρρενες Έλληνες πολίτες που για λόγους συνειδήσεως δεν μπορούν να φέρουν όπλα. Η Ελληνική πολιτεία ψήφισε σχετικό νόμο (2510/97) και φρόντισε μάλιστα να ψηφιστεί ειδική ερμηνευτική δήλωση στο Σύνταγμα του 2001.
Μάλιστα το Σύνταγμα δεν αναφέρεται σε αποδεκτούς λόγους αντίρρησης συνείδησης. Δεν λέει πως μόνο όσοι επικαλούνται τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις δικαιούνται να εξαιρεθούν της στράτευσης. Μπορεί κανείς να κατηγορήσει έναν πατέρα που φυγοστρατεί για να ζήσει τα παιδιά του όταν το κράτος του δίνει ένα μισθό-κοροιδία; Η κοινή λογική λέει πως θα ήταν ασυνείδητος εάν παρουσιάζοταν!
... υπoχρεωμένoς να συντελεί στην άμυνα της Πατρίδας...
Ας επισημάνουμε και πάλι ότι η στρατιωτική υποχρέωση, με τον τρόπο που αυτή έχει νομοθετηθεί και εφαρμόζεται, δεν έχει να κάνει με την ικανότητα κάποιου να φέρει όπλα. Οι άρρενες στρατεύσιμοι κατηγορίας σωματικής ικανότητας «Ι3-Χωρίς Όπλο» και «Ι4» δεν θεωρούνται ικανοί να φέρουν όπλα, δεν εκπαιδεύονται σε αυτά και δεν εκτελούν ένοπλες υπηρεσιές (σκοπιές, περίπολα κλπ). Παρ' όλα αυτά υποχρεώνονται να καταταγούν και να υπηρετήσουν το ίδιο χρονικό διάστημα με τους απολύτως υγιείς!
Συντελούν βέβαια στην άμυνα της Πατρίδας. Προσέξτε όμως ότι ο νομοθέτης δεν λέει «Κάθε ένας που μπορεί να συντελεί στην άμυνα της Πατρίδας είναι υποχρεωμένος να το κάνει». Η συνταγματική υποχρέωση συνάγεται από την ικανότητα του να φέρεις όπλα και μόνο!
Τίθεται εδώ το ερώτημα εάν θα ήταν ίσως καλύτερη μια διατύπωση που θα αποσύνδεε την υποχρέωση συμβολής στην άμυνα της χώρας από την ικανότητα να φέρει κανείς όπλο. Γιατί όχι; Στον 21ο αιώνα η άμυνα δεν στηρίζεται στα κουμπούρια. Ο ηλεκτρονικός πόλεμος δεν προυποθέτει την μυϊκή δύναμη.
Πρέπει όμως επιτέλους να αναγνωρίσουμε ότι η συμβολή στην άμυνα μίας χώρας δεν είναι κατ' ανάγκη ένστολη. Οι πρόγονοί μας έριχναν τα τείχη για να υποδεχτούν τους ολυμπιονίκες. «Τι να τα κάνουμε τα τείχη όταν έχουμε τέτοια παλικάρια» έλεγαν. Σήμερα, η άμυνα μιας χώρας στηρίζεται στον πολιτισμό, στην γνώση και την οικονομική της ευρωστία. Ας δούμε πως μπορεί ο καθένας μας από το μετερίζι του να βοηθήσει την πατρίδα χωρίς αφορισμούς και προκαταλήψεις.
...σύμφωνα με τoυς oρισμoύς των νόμων
Η υποχρεωτική στράτευση των ανδρών στηρίζεται λοιπόν σε νόμους και όχι στο Συνταγμα. Ο νόμος 1763/88 (ΦΕΚ 57 Α΄ - Στρατολογία των Ελλήνων) αναφέρει ότι «Όλοι οι Έλληνες ... έχουν υποχρέωση στράτευσης στις Ένοπλες Δυνάμεις» και ότι «Για τη στράτευση των Ελληνίδων ισχύουν οι διατάξεις του ειδικού γι΄ αυτές νόμου».
Στηρίζεται μάλιστα η αναγκαστική στράτευση σε νόμους που είναι κατ'εξοχήν άδικοι και πολλές φορές αντισυνταγματικοί! Το βλέπουμε στην περίπτωση των αρρένων μειωμένης σωματικής ικανότητας, στην περίπτωση των γυναικών αλλά και αλλού. Και δεν είναι καθόλου περίεργο το φαινόμενο της φυγοστρατίας όταν το ίδιο το κράτος παραβιάζει τα δικαιώματα των πολιτών με τέτοιο κατάφωρο τρόπο.
Δεν χρειάζεται αλλαγή του Συντάγματος, χρειάζεται σύγχρονη νομοθεσία και αντιλήψεις!
πηγή http://www.omhroi.gr/