Steve Miller Band (ft. Joe Satriani)

[ignantios]

Δεν τα πηγε και ασχημα.............

 

[VietMan]

Ποσο μ' αρεσει ο satch οταν παιζει ετσι!! thanks for sharing Ignantios

 

[Nestoras]

Ποσο μ' αρεσει ο satch οταν παιζει ετσι!! thanks for sharing Ignantios

Πόσο μ' αρέσει ο Steve που παρ' όλο πλησιάζει τα 100 ;D τραγουδάει και παίζει έτσι!!

Όσο για τον Satriani καλός είναι, μπορεί να παίξει και <<ορθόδοξα>> , που το ξέρω γιατί έχω δίσκο συμμετοχής του στη μπάντα του Greg Kihn πριν βέβαια γίνει γνωστός. Το LP λέγεται Love and Rock' n' roll και είναι ένα άκρως συμπαθητικό straight rock αλμπουμάκι.

http://www.discogs.com/Greg-Kihn-Love-And-Rock-And-Roll/release/1756959

 

[Jazzjoker]

Φυσικά και τα πήγε καλά. Αυτό το καπελάκι βέβαια είναι άλλη ιστορία...

 

[ignantios]

Αν και ητανε παλιος ερωτας μου και θεωρω οτι εχει δωσει πολλα.....πλεον εχω στραφει αλλου(andy timmons,richie kotzen..κλπ)...αυτο ομως που παραδεχομαι στον satriani ειναι οτι προσαρμοζεται και αναλογα την περισταση παιζει στο μετρο του δυνατου.....αυτα που πρεπει και με ηχο αξιοπρεπη..εν αντιθεση με αλλους κανιβαλλους.......βλ. malmsteen που οτι και να ειναι το backing αυτοι το βιολι τους...........

 

[georgekz750]

Αυτό το καπελάκι βέβαια είναι άλλη ιστορία...

Το καπελακι του το εχει επιβαλλει ο φωτιστης μετα απο τις μηνυσεις για τυφλωση απο το κοινο οταν επαιζε "ακαλυπτος"  ;D

 

[Shelter]

Φυσικά και τα πήγε καλά. Αυτό το καπελάκι βέβαια είναι άλλη ιστορία...

;D ;D ;D

 

[ez]

Συμπαθέστατος ο Satch πράγματι...όμως μου γεννώνται αβίαστα κάποιες σκέψεις βλέποντας κι ακούγοντας το κομμάτι αυτό...

Η ταχύτητα είναι ασύμβατη με τα μπλουζ  ;D...

Βέβαια, όταν την έχεις, δύσκολα την τιθασεύεις, μεγάλη ιστορία και πόνος αυτά...

Οι μέταλ μανιέρες στέλνουν το ύφος "αλλού"... καλύτερα να λείπουν, εκτός κι αν είσαι ο Jeff Beck  ;D...

Θέλει πολύ μαγκιά να παίξεις κάτι εκτός μπλουζ πεντατονικής και να παραμείνεις εντός ύφους...δύσκολα πράγματα και λίγοι τα καταφέρνουν καλά σ'αυτό.

Απο την άλλη ο Miller είναι γνωστός blues lover και κατά καιρούς παίζει τα δωδεκάμετρα με ύφος, σεβασμό και συνέπεια, το τελευταίο του άλμπουμ Bingo κινείται σε τέτοια μονοπάτια.

Ας είναι...καλά να περνάνε.