Η έννοια της στερεοφωνίας έγκειται είτε στις χρονικές διαφορές (διαφορές φάσης) είτε στις διαφορές σε ένταση του ΊΔΙΟΥ σήματος όπως το εκλαμβάνουν 2 διαφορετικοί transducers , είτε μιλάμε για μικρόφωνα είτε μιλάμε για τα αυτιά μας...ακριβώς δηλαδή αυτό το blend για το οποίο μιλάς. Με απλά λόγια stereo ηχογράφηση είναι η πιστή απεικόνιση μίας ή περισσοτέρων πηγών στο στερεοφωνικό πεδίο (και το πως αλληλεπιδρούν με τον χώρο αλλά και μεταξύ τους) και όχι η ανεξάρτητη καταγραφή 2 διαφορετικών πηγών (αυτό ίσως θα μπορούσε να ονομαστεί dual mono).
Γι'αυτόν ακριβώς τον λόγο ΔΕΝ χρησμοποιούντε gun (κατευθηντικά) μικρόφωνα σε stereo set ups. Αντίθετα στο σύνολο τους οι stereo τεχνικές ηχογράφησεις από ένα απλό coincident pair ως ORTF, M/S, Blumlein κλπ κλπ χρησιμοποιούν όλες καρδιοειδή, υπερκαρδιοειδή, όμνι ή figure 8 πολικά διαγράμματα (και συνδυασμούς τους).
Για να είμαι ειλικρινής θα πρέπει να παραδεχτώ πως πολλές φορές η έννοια του stereo recording είναι διαφορετική από την έννοια του binaural recording (ή έστω της αντίστοιχης προσαρμογής στα καθιερωμένα δικάναλα συστήματα αναπαραγωγής), αλλά αυτό έχει να κάνει κυρίως με τον σκοπό της ηχογράφησης (όπου πολλές φορές όντως η έννοια του stereo ταυτίζεται με το dual mono). Όταν όμως μιλάμε για stereo micing set ups (και όχι απλά για multi micing) τότε στην ουσία μιλκάμε (ή πρέπει να μιλάμε) για πραγματική στερεοφωνία με έννοια αντίστοιχη (σχετικά και αναλογικά) του binaural.
Το ζήτημα λοιπόν είναι περισσότερο πότε χρησιμοποιούμε ορθά και πότε καταχρηστικά τον όρο στέρεο ηχογράφηση ή ακόμη πιο απλά να μάθουμε να τον χρησιμοποιούμε σωστά.
