Standin' Round Crying

[Jazzjoker]

Άκουγα προηγουμένως το εν λόγω κομμάτι του Muddy Waters και σκέφτηκα να του κάνω μια ολίγον φασαριόζικη διασκευή. Σας παραθέτω το αποτέλεσμα.

standin_round_crying.mp3

 

[Vasmar]

Μπράβο και πάλι .Ως προς το κιθαριστικό μέρος 10000% μέσα στο vibe .Η φωνή νομίζω πως "φεύγει" σε κάποια σημεία.Αυτά

 

[ez]

Εύγε Σπάιρους! Το συγκεκριμμένο άσμα είναι απο τα πλέον αγαπημένα μου και χαίρομαι τα μάλα για την επιλογή σου! Τώρα, εμένα η φωνή καθόλου δεν μ'ενόχλησε -εκτός απο κανα δυό τραβήγματα/τελειώματα- απεναντίας νομίζω πως αυτή η λίγο φευγάτη και πέρα απο το τυπικό των μπλουζ ερμηνεία του δίνουν περισσότερα απ'ότι εκείνα που λογικά κάποιος θα περίμενε ν'ακούσει. Θέλει λίγη δουλειά και προσοχή, αλλά για μένα είναι ΟΚ.

Κιθαριστικά, όλα τα σημεία ενδιάμεσα στη φωνή είναι σούπερ, λίγο έντιτινγκ στο σόλο σου νάχες -κυρίως στην αρχή- και θα ήταν άψογο. Μιά δυό γρήγορες (κι εκτός ύφους) φράσεις και κάποιες χρονικές ατασθαλίες το ψιλοχαλάνε (σε αντίθεση με όσα παίζεις στο 5 και είναι ΠΟΛΥ καλά) αλλά το συνολικό ύφος πείθει, κι αυτό δεν μετριέται ούτε αναλύεται.

Είσαι σε καλό δρόμο φίλε μου  ;D, μπράβο σου.

 

[Jazzjoker]

@Vasmar: Ευχαριστώ για την ακρόαση και τις παρατηρήσεις.

@ez: Ηλία, το συγκεκριμένο τραγούδι αλλά και γενικότερα ο Muddy Waters είναι από τις μουσικές που ακούω από 15 χρονών ανελλιπώς. Αφορμή βέβαια για την ηχογράφηση αυτή, ήταν η εκτέλεση του Clapton από το From The Cradle To The Grave που έτυχε να βάλω στο player μου σήμερα, πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια.

Με βρίσκεις απολύτως σύμφωνο όσον αφορά τα "κακά" σημεία, τα οποία εντόπισα κι εγώ μετά την πρώτη ακρόαση. Το ότι συμφωνούμε είναι επιβεβαίωση, για μένα, ότι ακούω τις ατέλειές μου. Σε ευχαριστώ πολύ, με τιμάς.

 

[Sakis_Gallo]

δεν ξερω κατι με χαλασε στον ηχο του κοματιου.....

πολλα βαθια και αρκετο drive στη κιθαρα για τα γουστα για Blues Κοματι

η φωνη ειναι μια χαρα

εκει στο 02:27 κατι γινετε ε? 

γενικα το κιθαριστικο ειναι πολυ καλο!

 

[audiokostas]

πολλα βαθια και αρκετο drive στη κιθαρα ......

Ναι, ναι τα χε. Μια χαρά ήταν. Βάθος της κόλασης και fuzzoverdrive (και tremolo ενίοτε) της καταστροφής είναι πολύ όμορφα στο (αντε-γεια-και-χάνομαι-στα-βαθειά) blues μερικές φορές. Καλά και έκανες και πηγες μια βόλτα από κει.

Καλά έκανες και άφησες και τις ατασθαλίες. Μέρος του συνόλου είναι.  (αν και όντως εκεί στο 2:28 έχασες την τονικότητα)

Και η φωνή μια χαρά (και βάλε) την άκουσα. Ίσως θα δοκίμαζα να έμπαινα λιγότερο κοφτά στη κραυγή στην έναρξη της φράσης.

Μπράβο ρε Σπύρο, μπράβο.

 

[LK]

Το παίξιμό σου και ο ήχος σου στην κιθάρα πάντα μου άρεζε.

Η χροιά της φωνής σου είναι πάρα μα πάρα πολύ καλή. Αυτό που με εντυπωσίασε πιο πολύ ήταν ότι πήρες ένα delta blues track και το μετέτρεψες σε texas biker heavy sh***T (εμένα το reverb στην κιθάρα ήταν που μου άρεσε) . Όταν ακούω το κομμάτι του Muddy Watres, θέλω να καθίσω ήσυχος στη γωνία ενός Bar και να απολαύσω ένα bourbon.

Όταν ακούω τη δική σου version, θέλω να ρουφήξω μπύρα από το μπουκάλι (κλαρίνο που λέμε) (μονορούφι) , να σπάσω το μπουκάλι, να καβαλήσω τη μηχανή μου ( πότε θα ζεστάνει ο καιρός εδώ στο Βορρά) και να χαθώ στο ηλιοβασίλεμα!!!

You made a punk out of me . Once again Well Done Man!    

 

[Jazzjoker]

Παιδιά ευχαριστώ για την ακρόαση και τα σχόλια.

Bluezlick, τα περί βαθιών και πολύ overdrive είναι επίτηδες. Να φανταστείς ότι αρχικά είχα περισσότερο βάθος και στη φωνή και στην κιθάρα αλλά τελικά αφαίρεσα γιατί παραλάσπωνε  το πράγμα.

Κώστα και Λάκη χαίρομαι πολύ που σας άρεσε το ύφος. Ο σκοπός μου ήταν να πάρω το κλασσικό αυτό μπλουζ και να του κάνω ένα αγριεμένο mod ;D

Το περίφημο σημείο που παρατηρήσατε όλοι στο 2:27 είναι ένα πολύ κοινό κολπάκι που γίνεται κατά κόρον στα γρήγορα shuffles. Παίζω εν ολίγοις την πεντατονική του IV αντί  του Ι (λα πάνω από το A7 δηλαδή αντί για μι). Απ' ό,τι ακούσαμε όλοι, μάλλον σε τόσο αργά κομμάτια δεν κολλάει. Το άφησα ως είχε όμως γιατί η μπάντα είναι τρίο και παίζει live και μάλλον έχει κατεβάσει και 5-6 μπέρμπον.

Περί κιθαροεφέ, έχω χρησιμοποιήσει μόνο overdrive και το βάθος του ενισχυτή. Στην επεξεργασία προστέθηκε λίγο επιπλέον βάθος.

Ξέχασα να αναφέρω στο αρχικό ποστ ότι όποιος αποφασίσει να το ακούσει, καλό θα ήταν να το βάλει "δυνατούτσικα"

 

[playloud]

Ωραιο μαν, πολυ καλο

και για μενα η ΚΑΛΛΙΤΕΡΗ ever εκτελεση

Paul Rodgers ft. David Gilmour - Standing Around Crying

 

[longshadow]

Εμένα αυτό στο 2.28 μου άρεσε..  ;D 

Μπράβο Σπύρο!

Τι ακούμε?....τη λευκή τέλε?

 

[kguitar]

Πολυ ωραια ατμοσφαιρα, φωνη, κιθαρα, well done 

Εμένα αυτό στο 2.28 μου άρεσε..  ;D 

me too

 

[Jazzjoker]

Playloud, Longshadow, Kguitar σας ευχαριστώ.

Γιώργο, αυτή είναι η κιθάρα. Δεν είχα αμφιβολία ότι θα την καταλάβαινες 

 

[rocka cola]

Ευγε!

Η διασκευη σου ειναι ακριβως το blues ιδιομα που γουσταρω οποτε με βρισκεις απολυτα

συμφωνο και στον ηχο και στο παιξιμο και στο 2:28 που δεν ειναι λαθως απλα θελει συνηθεια στο αυτι.

Μακαρι να μπορουσα να βγαλω κι εγω τετοιο feeling στα blues.

Συγχαρητήρια και παλι.

 

[Jazzjoker]

Σε ευχαριστώ φίλε rocka cola. Όσον αφορά το 2:28 (λες να βγάλω κομμάτι με αυτό τον τίτλο; παραπέμπει αλλού βέβαια....) σε άλλους αρέσει, σε άλλους όχι. Εμένα πάντως δε μου αρέσει και αν το ξανάπαιζα δε θα το έβαζα σε αυτό το κομμάτι.

 

[epikouris]

Σπύρο μπράβο σου! Το έχεις man και μάλιστα βγαίνει από μέσα σου. Για μένα αυτό είναι το βασικότερο.

Keep on bluesin'

 

[Jazzjoker]

Να 'σαι καλά Δημήτρη.

 

[Όλα είναι ατμός]

Σπύρο σ'ωραίος ! 

 

[Takis Politis]

μπραβο σπυρο πολυ καλο!

 

[Jazzjoker]

Ευχαριστώ πολύ Κώστα και Τάκη.

 

[RayDTutto]

Αφού σχολίασε ο Ζάικος και το βρήκε σε καλό δρόμο, τι να πούμε κι εμείς...

Θα συμφωνήσω 100% με τα σχόλια του, απλώς θα σου πω ότι, κατά το γούστο μου, θα προτιμούσα περισσότερο boxy ήχο για την κιθάρα (και ίσως θα έβγαζα όλο το reverb από τη φωνή να δω πώς θα ακουστεί).