Κύριοι,
Προχθές το πρωί, καθισμένος στο καναπέ ενός φιλικού σπιτιού, ακούγοντας το καινούριο δίσκο των Tortoise, σκέφτηκα το εξής:
Τι θα έπαιζαν οι κύριοι, εάν οι γυναίκες είχαν ενα φυσικό κομπρέσσορα, και έκλειναν τα αυτιά τους στην ύπαρξη της μουσική, αν δηλαδή είχαν την ίδια αντίληψη που έχει η γιαγιά μας για internet, στη μουσική (ναι, μηδενική εννοώ).
Αυτή την ερώτηση μου την έκανε ένας πολύ καλός μουσικός παλιότερα (ένας άνθρωπος πολύ πολύ μορφωμένος πάνω στο rock) και μου αποκάλυψε οτι μάλλον δεν θα είχε ασχοληθεί με την μουσική.
Τέλος πάντων μετά απο πολλούς συνειρμούς (και αφού είπα οτι οι Τortoise δεν παίζουν για γκομενάκια, όπως κάνουν για παράδειγμα οι him), ρώτησα τον εαυτό μου:
Εσύ φιλαράκο; Γιατί ασχολείσαι με την μουσική; Γκομενάκια; Γκομενάκια;
"Ε, όχι" απάντησα εγώ.
"Έλα τώρα, αφού σου αρέσουν πολύ τα γκομενάκια" μου κάνει ο λύκος της στέπας.
"Ναι, αλλά τι σημαίνει αυτό"; Αμύνθηκα εγώ.
"Αφού σε κανένα γκομενάκι δεν αρέσει η μουσική μου, μέχρι τώρα τουλάχιστον. ¶σε που δεν έχω παίξει μουσική μου σε καμία γυναίκα μπροστά προκειμένου να τη ρίξω ή πριν τη ρίξω".
Κοντοστέκεται λίγο το υπερεγώ μου, το σκέφτεται λίγο και μου απαντά. «Σαν να τα λες καλά, αλλά τότε γιατί»;
«Ειλικρινά δεν ξέρω καθόλου. Δεν έχω ζηλέψει ποτέ καθόλου τους φίλους μου όλους που παίζουν Κατσιμιχαίους ή Ιωαννίδη στο βράχο της ακροπόλεως και τα κοριτσάκια λιώνουν στη μελωδία και στους στίχους. ¶σε που νοιώθω τυχερός που το πιάνο δεν μπορείς να το κουβαλήσεις σε καμία παραλία ή κανένα βράχο. Αυτό που με κάνει να ασχολούμαι με την μουσική πρέπει να είναι κάτι πιο βαθύ...»
Τάδε έφη terumi …
Και αυτό αποτελεί μια ερώτηση προς τους απανταχού μουσικούς, όχι κυρίως τους performers που αντλούν πώρωση, κα$λα, δύναμη από τη μουσική (ναι φίλε interpaul, εδώ κάπου πρέπει να είσαι εσύ),αλλά για όσους γράφουν μουσική, την προγραμματίζουν και δεν έχουν την δυνατότητα να την αναπαράγουν live.
Γιατί το κάνετε;
Εγώ το κάνω, ενώ έχω πολλά άλλα να κάνω (προγραμματιστής είμαι) γιατί δεν μπορώ αλλιώς και ναι, μου αρέσει πολύ να αρέσει η μουσική μου, αλλά την γράφω για μένα, σαν μέσο λύτρωσης και προϊόν αυτογνωσίας.
Φιλικά
Terumi
Προχθές το πρωί, καθισμένος στο καναπέ ενός φιλικού σπιτιού, ακούγοντας το καινούριο δίσκο των Tortoise, σκέφτηκα το εξής:
Τι θα έπαιζαν οι κύριοι, εάν οι γυναίκες είχαν ενα φυσικό κομπρέσσορα, και έκλειναν τα αυτιά τους στην ύπαρξη της μουσική, αν δηλαδή είχαν την ίδια αντίληψη που έχει η γιαγιά μας για internet, στη μουσική (ναι, μηδενική εννοώ).
Αυτή την ερώτηση μου την έκανε ένας πολύ καλός μουσικός παλιότερα (ένας άνθρωπος πολύ πολύ μορφωμένος πάνω στο rock) και μου αποκάλυψε οτι μάλλον δεν θα είχε ασχοληθεί με την μουσική.
Τέλος πάντων μετά απο πολλούς συνειρμούς (και αφού είπα οτι οι Τortoise δεν παίζουν για γκομενάκια, όπως κάνουν για παράδειγμα οι him), ρώτησα τον εαυτό μου:
Εσύ φιλαράκο; Γιατί ασχολείσαι με την μουσική; Γκομενάκια; Γκομενάκια;
"Ε, όχι" απάντησα εγώ.
"Έλα τώρα, αφού σου αρέσουν πολύ τα γκομενάκια" μου κάνει ο λύκος της στέπας.
"Ναι, αλλά τι σημαίνει αυτό"; Αμύνθηκα εγώ.
"Αφού σε κανένα γκομενάκι δεν αρέσει η μουσική μου, μέχρι τώρα τουλάχιστον. ¶σε που δεν έχω παίξει μουσική μου σε καμία γυναίκα μπροστά προκειμένου να τη ρίξω ή πριν τη ρίξω".
Κοντοστέκεται λίγο το υπερεγώ μου, το σκέφτεται λίγο και μου απαντά. «Σαν να τα λες καλά, αλλά τότε γιατί»;
«Ειλικρινά δεν ξέρω καθόλου. Δεν έχω ζηλέψει ποτέ καθόλου τους φίλους μου όλους που παίζουν Κατσιμιχαίους ή Ιωαννίδη στο βράχο της ακροπόλεως και τα κοριτσάκια λιώνουν στη μελωδία και στους στίχους. ¶σε που νοιώθω τυχερός που το πιάνο δεν μπορείς να το κουβαλήσεις σε καμία παραλία ή κανένα βράχο. Αυτό που με κάνει να ασχολούμαι με την μουσική πρέπει να είναι κάτι πιο βαθύ...»
Τάδε έφη terumi …
Και αυτό αποτελεί μια ερώτηση προς τους απανταχού μουσικούς, όχι κυρίως τους performers που αντλούν πώρωση, κα$λα, δύναμη από τη μουσική (ναι φίλε interpaul, εδώ κάπου πρέπει να είσαι εσύ),αλλά για όσους γράφουν μουσική, την προγραμματίζουν και δεν έχουν την δυνατότητα να την αναπαράγουν live.
Γιατί το κάνετε;
Εγώ το κάνω, ενώ έχω πολλά άλλα να κάνω (προγραμματιστής είμαι) γιατί δεν μπορώ αλλιώς και ναι, μου αρέσει πολύ να αρέσει η μουσική μου, αλλά την γράφω για μένα, σαν μέσο λύτρωσης και προϊόν αυτογνωσίας.
Φιλικά
Terumi