Συμβουλες ξεψαρωματος για κοινο

.... ΑΝ παρ'ολα αυτα.. όλες οι παραπάνω συμβουλές αποτύχουν, κάνε το εξής απλό:

(θα χρειαστείς: 1 κιθάρα, κατα προτίμηση με διπλούς αλλά όλες κάνουν. 1 ντιστορσιον πετάλι. οποιονδηποτε ενισχυτή.)

βήμα πρώτο: κατευθύνεσαι προς τον ενισχυτή. κάπου έχει ένα κουμπάκι που γράφει GAIN. το ΓΥΡΝΑΣ στο τερμα. (αν δεν έχει gain και προκειται για λαμπάτο και δεν μπορείς να τον τσιτώσεις λογω ανωτέρας βιας, προχώρα στο βήμα 2)

βήμα δευτερο: κατευθυνεσαι προς το πετάλι. για να μην ψάχνεσαι, ότι έχει, βάλτο στο τέρμα.

βήμα τριτο: βάζεις το volume της κιθάρας στο τέρμα. όσον αφορά το tone... αυτοσχεδίασε.  ;D

τρία απλά βήματα ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε. με τις παραπάνω ρυθμίσεις, ό,τι και να παίζεις, όπως και να παίζεις, το ίδιο "καλά" θα ακούγεσαι και δεν θα χρειάζεται να έχεις άγχος.  ;D

ΥΓ. προτίμησε powerchords  ;)

 
LiveFast_DieYoung είπε:
Στην αρχη τις πρωτες 3 ειχα αγχος οταν μου λεγαν παρε τη κιθαρα κ παιξε αλλα τωρα δεν εχω αγχος , απλα σταματαει το μυαλλο μου καπως

Τι προτείνετε ?
Κι αυτό άγχος είναι ή, για να είμαστε ακριβέστεροι, στρες.

Φιλαράκι, το πρόβλημά σου δεν είναι μουσικό. Οι λέξεις κλειδιά είναι αυτοπεποίθηση, και αυτοσυγκέντρωση.

 
synthakias είπε:
το πιο ξεψαρωτικο για το κοινο ειναι ο τραγουδιστης να πει την εξης ατακα¨=

αφου ειστε τοσο ΚΟΡΟΙΔΑ που ηρθατε να μας ακουσετε, ΦΑΤΕ ΤΑ ΤΩΡΑ

(δεν κανω πλακα εχει γινει αυτο)
μην τολμησει κανεις να πει ατακα που δεν ειναι δικη του και δεν ανηκει στην συνηθη φρασεολογια του , θα τον παρουν χαμπαρι αμεσως ολοι και δε θα γελασει κανεις και θα νιωσει ρομπα. εκτος και αν ειναι φοβερος ηθοποιος .

 
Πριν τον αγώνα μπορείς να δεις ΕΝΑ, ΩΡΑΙΟ ματσάκι...

7a.jpg


ToneMeister είπε:
Μην πας κατευθείαν απο το bedroom στο studio. Παίξε λίγο και στο σαλόνι, την κουζίνα κτλ.  :)
+1000

 
Καλα ναι...

Και η σοκολάτα υγείας ειναι καλή επισης!

choco-2.jpg


παλι μας βλέπω να τρέχουμε kultura...

 
Μόνο που...

choco-2.jpg
+
images
=
images


Αλλά φτάνει, πιστεύω αρκετά του %^&ήσαμε το θρεντ του παιδιού...

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
kultura είπε:
...

Αλλά φτάνει, πιστεύω αρκετά του %^&ήσαμε το θρεντ του παιδιού...
Καλά που το σκεφτήκατε.  :)

 
Όντως. Οι τεχνικές χαλάρωσης είναι διαφορετικές για τον καθένα. Ο Einstein έπαιζε βιολί στον ελεύθερο χρόνο του, ο Σέρλοκ είχε γκρεμίσει όλα τα (κρύσταλλα) Βοημίας στο σπίτι με εκείνο το μπαλάκι..

 
Ειχα ακριβως το ιδιο προβλημα με σε να φιλε μου(ναι υπηρχε και αλλος προβληματικος με το κοινο!!!)

Εγω θα σου προτεινα(εγω αυτο εκανα)πρωτον κανε καλο ζεσταμα πριν απο προβα ή live,ασε τον εαυτο σου ελευθερο γιατι ξερω ακριβως τι σκεφτεσαι την ωρα που παιζεις(στο σπιτι γαμησα τωρα θα δειτε ποσο καλος ειμαι)που σημαινει οτι προσπαθεις να δειχθεις που προφανως θελεις να δειξεις οτι αξιζεις αλλα το κανεις με λαθος τροπο.Και απλα παιξε ΜΗΝ σκεφτεσαι!!

(κανα 2 μπυρουλες πάντος δεν θα ταν κακο να πιεις.Μονο μπυρουλες ομως...

Well I'm going where the water tastes like wine...

We can jump in the water, stay drunk all the time...

 
RockOn είπε:
...

κανα 2 μπυρουλες πάντος δεν θα ταν κακο να πιεις.Μονο μπυρουλες ομως...

...
Δε λέγονται μπυρούλες. Μπυρίτσες λέγονται.

Παιδιά... είναι λάθος αυτό που ψάχνετε.

Άνετα μπροστά σε κόσμο νοιώθεις όταν:

1. Είσαι σίγουρος για αυτό που λες.

2. Είσαι σίγουρος για τις (καλές) προθέσεις του ακροατηρίου.

Το στοιχείο όμως που σε απογειώνει, είναι να ξέρεις ότι το κοινό/ακροατήριο ΘΕΛΕΙ να σε ακούσει και βρίσκεται εκεί γι αυτό το λόγο.

 
Άστους μωρέ.. εδώ το thread κοντεύει να γίνει εγκυκλοπαιδική αναφορά στους λόγους για τους οποίους δεν υπάρχει ελληνική σκηνή...

Είναι σοκαριστικό ότι ΟΛΟΙ αντιμετωπίζουν το θέμα του stage fright με συναισθηματικούς όρους και ΚΑΝΕΝΑΣ με τη λογική. Προτείνουν τη χρήση ήπιων ναρκωτικών σαν μέσο ξεπεράσματος της συνηθισμένης αυτής κατάστασης λες και είμαστε σε ψυχιατρείο.

Τι να πω... μου αρέσει να δικαιώνομαι....

 
Εγω παντως με αυτα που διαβασα... το λιμπιστικα ενα μπυρονι, και ειναι κ πρωι....

 
Wow! είπε:
Άστους μωρέ.. εδώ το thread κοντεύει να γίνει εγκυκλοπαιδική αναφορά στους λόγους για τους οποίους δεν υπάρχει ελληνική σκηνή...

Είναι σοκαριστικό ότι ΟΛΟΙ αντιμετωπίζουν το θέμα του stage fright με συναισθηματικούς όρους και ΚΑΝΕΝΑΣ με τη λογική. Προτείνουν τη χρήση ήπιων ναρκωτικών σαν μέσο ξεπεράσματος της συνηθισμένης αυτής κατάστασης λες και είμαστε σε ψυχιατρείο.

Τι να πω... μου αρέσει να δικαιώνομαι....
Τι προτείνεις εσύ τότε?

Τι θα μπορούσε να κάνει κάποιος γι αυτό? (τρακ/άγχος όπως θέλεις πες το)

 
sentientno6 είπε:
Τι προτείνεις εσύ τότε?

Τι θα μπορούσε να κάνει κάποιος γι αυτό? (τρακ/άγχος όπως θέλεις πες το)
Αυτό που λες τρακ και άγχος είναι μόνο μία συναισθηματική φόρτιση που υποστηρίζεται από τη συναίσθηση (δίκαιη ή άδικη) ότι κάποιος είναι "λίγος", δηλαδή ότι δεν είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τις τυχόν απαιτήσεις του κοινού του.

Προφανώς, η λύση είναι η πολύ καλύτερη προετοιμασία και όχι η απάθεια που προκαλεί η χρήση αλκοόλ ή ναρκωτικών. Σκοπός δεν είναι να ξεχάσεις ότι είσαι λίγος, αλλά να μην είσαι λίγος.

Το έχουμε πάθει όλοι, δεν είναι τίποτε παράξενο και όχι μόνο σε σχέση με τη μουσική. Αν είναι κάθε φορά που αναρρωτιόμαστε σιωπηλά για την αξία μας να πίνουμε και να γινόμαστε κουδούνι, τότε νομιζω πως η ζωή δεν έχει κανένα ιδιαίτερο νόημα.

Να ξέρετε και κάτι ακόμη: το αλκοόλ, τα ελαφρά ναρκωτικά κλπ είναι ουσίες που οι άνθρωποι ξεκίνησαν να καταναλώνουν σε συνθήκες ιερατικής έκστασης και κοινωνικής γιορτής. Στην δυτική κοινωνία διαμορφώθηκε αυτό το πρότυπο καταπιεσμένου καλλιτέχνη/ανθρώπου που πίνει για να ξεχάσει πόσο μαύρη είναι η ζωή του εκείνη την ώρα. Και είναι ένα πρότυπο άκυρο, διότι σκοπός του ανθρώπου δεν είναι να είναι χάλια, αλλά να είναι μία χαρά και να γουστάρει αυτά που κάνει.

:)

 
Wow! είπε:
Σκοπός δεν είναι να ξεχάσεις ότι είσαι λίγος, αλλά να μην είσαι λίγος.
εσυ αντι να λυσεις το προβλημα,το κανεις πιο δυσκολο. :) :) :) :) :) :)

 
Και να προσθέσω πως δεν υπάρχει ΠΙΟ ωραίο συναίσθημα από το να έχεις ικανοποιήσει το κοινό σου ΧΩΡΙΣ να έχεις πάρει ΤΙΠΟΤΑ!

Ουτε μπυρίτσα ούτε μαύρα πράσινα άλογα...

(ότι ισχύει στο σεξ δηλαδή με τα γαλάζια άλογα  ;D )

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Νομίζω ότι μεεγαλοποιούμε κάτι το οποίο είναι ότι πιο φυσιολογικό έχει υπάρξει δηλαδή το άγχος του να παρουσιάζεις οτιδήποτε έχεις προετοιμάσει(αυτό μπορεί να είναι μουσική ή οτιδήποτε άλλο) μπροστά σε άγνωστο ,ως επι το πλειστρον, κόσμο.

Όλοι νιώθουν άγχος πριν βγουν στην σκηνή ακόμα και οι μεγαλύτεροι ροκσταρ(εκτός αν δεν είναι και πολύ νηφάλιοι την ώρα εκείνοι) αλλά μετά απο λίγο τους περνάει.

Προσωπικά κάθε φορά λίγο πριν ανεβούμε στην σκηνή ψιλοτρέμω με το που παίζουμε τις πρώτες νότες από το πρώτο τραγούδι μου φεύγει και το άγχος και όλα τα υπόλοιπα.

Δεν νομίζω ότι υπάρουν συμβουλές που μπορεί κάποιος να ακολουθήσει για να μην έχει άγχος μπροστά στο κοινό με το πέρασμα του χρόνου θα αρχίσει και αυτό να εξαλίφεται.Τώρα βέβαια ο φίλος μας έθιξε και το θέμα του ότι δεν μπορεί να παίξει καλά με άλλους μουσικούς πράγμα ανεξάρτητο από το αγχος,σε αυτό η μόνη λύση είναι οι πρόβες με πραγματικούς μουσικούς και όχι με μετρονόμους και υπολογιστές για να μπορέσει να συνηθίσει.

 
Δοκιμασε καρυδια με μελι . Να βγεις κ.....μενος μετα να παιζεις παπαδες. Χε χε χε

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top